Herkese merhaba değerli forumdaşlar. Ben 25 yaşında okulunu geçen yaz bitirmiş bir mühendis kardeşinizim. Fena bir okuldan mezun olmadim. Yaklaşık 8 aydır iş hayatındayım şu an bir sigorta şirketinde çalışıyorum. 10 bin Tl maas aliyorum, Istanbul'da anadolu yakasinda kötü bir semtte 50 senelik bir evde kirada tek basima yasiyorum. 25 bin tl kyk borcum var, ayrica askerligi bedelli yapmayi dusunuyorum 60 bin tl de o var. Daha okulu gecen yaz bitirdim binbir zorlukla harcliksiz, elime kiz eli degmeden burslarla 5 6 sene okul okudum. Babami universitede kalp krizinden kaybettim, annem memlekette zihinsel engelli teyzeme bakiyor. Ben ogrenciyken durumumuz hic iyi degildi babam işciydi, alkolikti ayrica. Bir de benden 3 yas ufak kardesim var askerde su an. O tam bir hayirsiz, ne calismak istiyor ne adam gibi okul okumak, iki yillik elektrik teknikerligi okudu iş begenmiyor. Gunde iki paket sigara iciyor sadece bizden geciniyor. Okul bittiginden beri annemle her konusmamizin sonu ne zaman evlenecegimle bitiyor. Daha benim kiz arkadasim bile olmadi, onceki konulardan beni hatirlayanlar cikabilir, loser bir tipim. Kisa boyluyum, sismanim, herhangi bir kizin benimle isteyerek evlenecegini sanmiyorum. Mental yapim zayif, fiziksel olarak cirkinim. Kaldi ki henuz kendime zor bakiyorken bir ev gecindirebilecegimi dusunmuyorum. Kendime gore hedeflerim var kariyerle, yurt disina tasinmakla ilgili. Ailem buna asla saygi duymuyor. Cocuklugum ve gencligim hep baski altinda gecti 25 yasina geldim annem hala onun cizdigi yoldan gitmemi istiyor. Psikolojim zaten bozuk kendi sorunlarimdan dolayi, terapiye basladim ailemden de sakladim. Sizce bu evlilik baskisini nasil aşabilirim? Benzer sorunlari yasayan var midir? Simdiden tesekkur ederim. |
Bildirim