Şimdi Ara

Evlenme baskısı yüzünden annemden soğudum..

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
3
Cevap
0
Favori
442
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Herkese merhaba değerli forumdaşlar. Ben 25 yaşında okulunu geçen yaz bitirmiş bir mühendis kardeşinizim. Fena bir okuldan mezun olmadim. Yaklaşık 8 aydır iş hayatındayım şu an bir sigorta şirketinde çalışıyorum. 10 bin Tl maas aliyorum, Istanbul'da anadolu yakasinda kötü bir semtte 50 senelik bir evde kirada tek basima yasiyorum. 25 bin tl kyk borcum var, ayrica askerligi bedelli yapmayi dusunuyorum 60 bin tl de o var. Daha okulu gecen yaz bitirdim binbir zorlukla harcliksiz, elime kiz eli degmeden burslarla 5 6 sene okul okudum. Babami universitede kalp krizinden kaybettim, annem memlekette zihinsel engelli teyzeme bakiyor. Ben ogrenciyken durumumuz hic iyi degildi babam işciydi, alkolikti ayrica.


    Bir de benden 3 yas ufak kardesim var askerde su an. O tam bir hayirsiz, ne calismak istiyor ne adam gibi okul okumak, iki yillik elektrik teknikerligi okudu iş begenmiyor. Gunde iki paket sigara iciyor sadece bizden geciniyor.


    Okul bittiginden beri annemle her konusmamizin sonu ne zaman evlenecegimle bitiyor. Daha benim kiz arkadasim bile olmadi, onceki konulardan beni hatirlayanlar cikabilir, loser bir tipim. Kisa boyluyum, sismanim, herhangi bir kizin benimle isteyerek evlenecegini sanmiyorum. Mental yapim zayif, fiziksel olarak cirkinim. Kaldi ki henuz kendime zor bakiyorken bir ev gecindirebilecegimi dusunmuyorum. Kendime gore hedeflerim var kariyerle, yurt disina tasinmakla ilgili. Ailem buna asla saygi duymuyor.


    Cocuklugum ve gencligim hep baski altinda gecti 25 yasina geldim annem hala onun cizdigi yoldan gitmemi istiyor. Psikolojim zaten bozuk kendi sorunlarimdan dolayi, terapiye basladim ailemden de sakladim. Sizce bu evlilik baskisini nasil aşabilirim? Benzer sorunlari yasayan var midir? Simdiden tesekkur ederim.








  • Evlenme konusunda hiç baskı görmedim ama okurken sanki baskı görmüşüm gibi epey bir sinirlendim diyebilirim. Bu sebeple müdanasız yaratılışıma uygun olarak yorumlarım bir miktar hararetli ve sert gelebilir.

    Ailenize artık bir yetişkin olduğunuzu ve kendi kararlarınızı almakta özgür olduğunuzu ve onlara evlenip evlenmeme konusunda size baskı yapamayacaklarını söyleyin. İtirazlarına da diretin. Mental olarak direnç göstermelisiniz; gerekirse birazcık kavgacı ve mücadeleci olmalısınız yoksa insanlar kafanıza çıkar. Zaten ayrı bir yaşantınız, işiniz ve Türkiye şartlarında fena olmayan bir geliriniz var; esasında kendinize bir hayat kurmuşsunuz bile. Duygusal anlamda onlara tüm gücünüzle karşı koyabilmek için işte maddi anlamda onlardan tam bağımsız halde kalmalısınız bu sebeple çok borçlanmaktan ve onlardan maddi anlamda yardım istemek zorunda kalmaktan kaçının. Eğer direnciniz ve isyan bayrağı açmanız sonucunda sonunda küserlerse de bırakın küssünler. İnsanların cahilce kaprisleriyle ve empoze etmeye çalıştıkları hırslarla bir ömür geçmez akrabanız olsalar bile. Evlenme mevzusunu daha da açayım;

    Evlenmeyi dayatmak kültürel ve evrimsel nitelikte iptidai bir şartlanmışlık, başka bir şey değil. Tek maksat bir hane kurulsun, yeni bir jenerasyon türesin. Özünde hane kurup çocuk yapmak için evleniliyor. Evlilik kurumu buna hizmet ediyor. İstemiyorsan yeni bir hane kurmaz ve üremezsin bu kadar basit. Zaten dünyada milyarlarca insan var. Bir tanesi daha evlenip üremese bir kayıp olmaz.
    < Bu mesaj bir yönetici tarafından değiştirilmiştir >




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.