Şimdi Ara

Çevremdeki Herkesten,her şeyden sıkıldım

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
7
Cevap
1
Favori
2.970
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Her sabah saat 07:30 da kalkmaktan,
    Her gün aynı monoton işi yapmaktan,
    Ailemden,dostumdan,düşmanımdan,bilgisayarımdan,okuduğum kitaplardan,henüz okumaya başlamadıklarımdan,karaktersiz insanlardan,haksız gelir dağılımından,torpilli bir boka yaramaz,kafası çalışmayan aptal insanlardan..
    Ülkenin sorunlarından,muhalefet yapamayıp bu sorunları halledemeyenlerden,
    Hatta yeni kendimden bile sıkıldım.
    İyi olmaktan,iyi insan olmaya çalışmaktan sıkıldım.
    Hoş görülü,saygılı insan olmaya çalışmaktan
    Sevilen bir insan olmaya çalışmaktan
    İnsanlar değişmezmiş,7 sinde neyse 70 inde de o imiş,
    tekrar 2004 önceki bana dönmeye karar verdim,saygısız,kafasına estiğini yapan,halk tabiri ile p.ç olan bana,
    şahsıma yapılan en ufak yanlışta bıçağı adamın bacağına takan,ağzı bozuk,kafası hep dumanlı,sarhoş bana.

    "Değişimde başarılı olanlar,değişikliğe kendinden başlayanlardır" sözünü hayat felsefesi edinmiştim ama daha fazla devam edemeyeceğim.Değişim tek başına yapılabilecek bir eylem değilmiş,eş-dost-aile,çevre yardımı çok gerekliymiş.
    Şimdiye kadar bana sevgi gösterenlerin bana acıdıkları için sevgi,şefkat gösterdiklerini anladım.o lanet olası trafik kazası sonrası gösterilen lanet olası yapmacık sevgi,şefkat,ilgiden başka bir şey değilmiş.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Keşke anlayabilsem. Ama detay verebilirsin hocam 2004 yılının olayı ne. Ne kazası geçmiş olsun. İş filan nedir

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sıkılmanın nedeni düzenli hayatı yaşamandan dolayı
  • quote:

    Orijinalden alıntı: adnansetek

    Keşke anlayabilsem. Ama detay verebilirsin hocam 2004 yılının olayı ne. Ne kazası geçmiş olsun. İş filan nedir

    Trafik kazası,bisiklet üzerinde iken hafriyat kamyonu çarptı,kafatasım kırıldı,öbür dünyaya gittim geldim, 2 kez beyin ameliyatı,1 kez kez kafatası ameliyatı geçirdim,kafatasımda platin var felan fıstık işte.
    Teknik ressam-proje teknikeri olarak çalışıyorum karın tokluğuna.
    2004 yılına kadar sevgi-şefkat nedir bilmezdim ben bu kazadan sonra çok değişti hayatım,her yönüyle değişti.
    Birden çevremde sevgi pıtırcıkları dolaşmaya başladı,ailem çevrem akrabalarım el üstünde tutmaya başladı.
    Hal böyle olunca bende değişmem gerektiğini düşündüm ve değişime kendimden başladım.
    Lakabım "Ejder" idi,artık "Mesut" olmuştum.Ejder ile tanınan kişiliğim Mesut ile bambaşka bir boyuta dönüştü,sanki o ameliyat masasından yeni bir insan olarak uyanmışım havası hakimdi çevremde.Mesut'tan önce kavgasız günü,belasız günü olmayan biriydim,çok acımasız,gaddar,vicdansız,küfürbaz,kötü,saygısız,pislik bir geç idim.

    Beni değişime iten tek faktör o hiç görmediğim,tatmadığım,hissetmediğim,sadece adını bildiğim sevgi-şefkat meseleleri idi.Artık bunların sadece bana acımalarından dolayı,kazadan dolayı gösterilen yapmacık şeyler olduğunu biliyorum.Daha fazla rol yapmaya gerek kalmadı.
    The End ... Flim bitti

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • Ben de geçen seneye kadar daha güleç, saygılı, insanları küçümsemeyen, sevdiklerine değer veren bi insandım ama bi noktadan sonra insanın canına tak ediyor. Seni anlayabiliyorum. Benim o kadar sorunum olmadı ama amcamların akrabaların taktığı kazıktan, ailemin bazı tavırlarından, dost sandığının her zaman yanında durmamasından, arkadasımın satmasından, kötülerin bu dünyada el üstünde tutulmasından ve iyilerin sesini çıkarana kadar daima ezilmesinden dolayı kişiliğimi değiştirdim. Şu an eskisi kadar takmıyorum olanları. Eskiden arkadaşlarımla bi musibet olsun çok üzülür hatta ağlardım, hayattan bi darbe gelse ağlardım. Ama şimdi daha sert, ciddi, haksızsa kim olduğnu umursamadan tavır takınan, haklı olduğu konuda sesi çıkana kadar bağıran, küçümseyen, umursasam da umursamamış gibi yapan daha taş kalp gibi niteliğim var. He vicdanımı çok uç şeyler için hala kaybetmedim. Ama diğer konularda kim ne davranırsa aynısını ya da daha beterini davranıyorum. Bazen üzülmüyo değilim yaptığım bağırdıgım şeylere ama boyle olmazsan insanlar seni daha kolay bastırır bunu öğrendim. Kimden darbe alırsam aşayım bi çıkış yolunu buluyorum. Sadece annem,teyzemler, anneannem ve kendimle mutluyum gerisi hikaye..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • İnsanlar yozlaşmış herkes kendi çıkarlarını düşünüyor en basit örneğini aile içinde bile görüyoruz. Demin kardeşimden-ikizimden para istedim ulan ödeyecem diyorum 1 hafta sonra adam vermiyor. Bu kadar boktan bir şey olmaz.
  • Bende geçen sene Temmuz ayının 4.'ünde ölümden dönmüş birisi olarak diyebilirim ki; (intihar) Elimde 40 küsür dikiş var.Bilek de dahil.
    Daha saymadıklarım da var tabi.Bisiklet kazasını bende geçirdim.Çenemde de dikiş bulunmakta.

    Bu hayatta hiçbir şey için üzülmeye değmez.Bu dünyadaki hiç bir şeyi takmayacaksın,umursamayacaksın,ciddiye-tiye dahi almayacaksın.
    Herkes kendi çıkarını,kendisini düşünüyor.Herkes menfaatçi olmuş.
    Bu hayatta en değerli kişi kim biliyor musun ? Sensin. Yani kendin.
    Seni kendinden başkası mutlu edemez.

    Ailen de dahil,(aslında aileden başkası hikayedir)kimseyi umursama.Kendin için yaşa.İnançlıysan kendini inancına ver,yönel.İnanmıyorsan da salla gitsin.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Napalım yani -- 4 Ağustos 2015; 18:42:27 >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
    
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.