Şimdi Ara

Blog açtım

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
136
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • http://tebesirtahtasi.blogspot.com/

    hikayeyi okuyup yorumlarsanız sevinirim.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi No Way Punk -- 14 Aralık 2013; 10:06:24 >



  • Ne diyin laa

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Iyi güzel acmışsin da hikayeden hiçbir şey anlamadım kardeş.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Aschille

    Iyi güzel acmışsin da hikayeden hiçbir şey anlamadım kardeş.

    Bölüm 1'den itibaren okudun di mi? sırasıyla gönderdim de sonra bölüm 1'i nasıl yukarı taşıyacağımı bulamadım.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: No Way Punk

    quote:

    Orijinalden alıntı: Aschille

    Iyi güzel acmışsin da hikayeden hiçbir şey anlamadım kardeş.

    Bölüm 1'den itibaren okudun di mi? sırasıyla gönderdim de sonra bölüm 1'i nasıl yukarı taşıyacağımı bulamadım.

    Evet ama yine bi sey anlamadım. Olaydan olaya atlamissin.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Merhaba benim adım hakan. Size başımdan geçen herkesin keşke başımdan geçseydi diyeceği ama aslında kimsenin yaşamak istemeyeceği türden olayları anlatacağım.
    Öncelikle ailem ve çevremdeki konumumdan size bahsedeyim. Bizim ailede okumamış insan yok abim uzman doktor ,ablam genetik mühendisi , babam matematikçi ,teyzem banka müdürü,annem ilk okul öğretmeni, büyük amcam fizik profösörü ben ise işsizin tekiyim. İlk okulu bitirip meslek lisesine gittim orayıda zor bitirdim. İki senedir ünüversite sınavını kazanamıyorum ve asosyalim ailenin yüz karası benim . Aslında bilim kurgu aşığıyım ama sadece film izler oyun oynarım. Olay 12 nisan 2003 te gerçekleşti. O gün ablam çantasını evde unutmuşdu aynı gün bir konferans sunucaktı üniversitede dosyaları çantada unutuş olacakki beni aradı getirmemi istedi o sırada ben pc de cs oynuyordum. Sinirle kalkıp üstümü giyindim. Hemen çıktım kapıda araba vardı fakat kullanmayı da bilmiyorum ne de ehliyetim var. Zamanımın büyük cogunluğunu pc basında geçirdiğim için hiç bir konuda kendimi geliştirmiş değilim. Neyse ulaşım araçlarını kullanarak ulaştım üniversiteye . Kapıdaki güvenliğe derdimi anlatamadım ablamı aradım geldi aldı beni kapıdan çok sinirliydi. geç kalmışdı heralde hemen çantayı aldı bana odasının anahtarını verdi odanın yerini gösterdi orda beklememi söyledi. Çıkışda senle birşey konuşcam dedi ve gitti ben ise girdim odaya içerden kitledim koltuga oturup uyuyayım dedim ama gözüm hep odadaki malzemelere takılıyordu. adını dahi bilmediğim birçok şey vardı. Biraz kurcalasammı diye düşünüp kalktım. benlik şeyler değildi aslında ama izlediğim bilim kurgu filmlerinde ki labaratuarlara benziyordu. İlgimi çekmişdi açıkcası odanın içersinde birkaç tur attıkdan sonra bir kapı daha gördüm. Merak edip kolu indirdim ama kitliydi . Acaba ne vardı içerde odada ufak çaplı bir araştırma yaptım anahtarı bilgisayar kasasının üzerinde buldum. anahtarın üzerinde deney odası yazıyordu. Kapıyı açtığımda eşşekden düşmüşe döndüm odada birsürü kafeslerde denek hayvanlar birçok elektronik alet ne olduklarını bilmiyorum birsürü tüpler içinde sıvılar rengarenk hemen odada bir araştırma yaptım dosyaları karıştırdım. Hayvan kopyalamakdan ölü diriltmeye kadar birsürü proje vardı yüzüm bembeyaz oldu. Ürperdim birden acaba gerçekmiydi. Fazla zamanım kalmamışdı. Tüplerden birini aldım cebime attım. Ne işe yaradığıda önemli değildi maksat elimde önemli birşey bulundurmak hemen cıktım odayı kitledim anahtarı aldığım yere koydum içerden kitlediğim odanın kilidinide açtım koltuga oturdum tekrar 3-6 dk sonra ablam geldi nasıl geçti diye sordum iyidi dedi ama benim surat ifadem değişmiş olmalı ki birşeymi oldu diye sordu. Yok uykusuzum biraz diye cevapladım. Konuşcaktın benle dedim evde konuşuruz diyerek geçiştirdi oda yorgun gözüküyordu. daha sonra eve geçtik aksam yemeği yedik ailecek ama ben hala gördüklerimden sonra normal davranamıyordum yemekden erken kalkıp uyuycam diyerek odama çekildim balkona çıkıp bir sigara yaktım. gördüklerimi düşünüyordum. Bir sürü proje vardı zeka geliştirici boy uzatıcı zayıflatıcı acaba ben de ki ne tüpüydü gece oldu sigaram bitmişdi evin altındaki bakkala indim . Tuncay abi bir paket kırmızı winston verirmisin dedim. verirken aklında ne varsa yapmalısın hiç bir zaman korkma dedi pardon abi dedim alkollüydü heralde diyerek geçiştirdim. Yukarı cıktım odaya çekildim tekrar ama tuncay abinin dediği kafama takıldı bu adam yıllarca benle tek kelime alışveriş dışına konuşmamışdı. Aşşağı inmeden önce aklımda tüpü kullanmak vardı. Bu adam nerden biliyordu. acaba kullanmalımıydım zaten hayattan pek beklentim yoktu ama ne olduğunu bilmiyordum. Kötü birşeyde olabilirdi. gözümü kararttım ve tüpü dikledim kafaya bitirdim ve yatağa yattım etkisini göstermesini bekledim bir süre ama sadece midem bulanıyordu o şekilde uyuya kalmışım. Yarın uyandığımda... DEVAM EDECEK

    2.Bölüm

    Uyandığımda ilk başda gözlerimi açamadım. Anlam veremediğim bir duygu vardı içimde
    bir süre sadece karanlık gördüm. Bağırıyorum ama kimse duymuyor. Belkide rüyadaydım diye düşündüm kendi kendime aslında tüm yaşadıklarım rüyaydı belkide.

    Malesef rüya değildi. ama neden kimse sesime cevap vermiyordu? gözlerimin önünde siyah perde var ve beni kimse duymuyor işde o an yalnızlığın tadına tam anlamıyla bakmış oldum. Çok berbat bir duygu. Siz, yalnızım asosyalim diye yakınanlar tipim nasıl ssli adı altında konu açanlar evet sizden daha da yalnız daha da çaresizdim.

    Aklıma neler gelmediki belkide hastaneye kaldırıldım ve komadaydım aldığım ilaç yüzünden belki diğer taraf böyle bir yerdi. sadece sessizlik ve huzur dedikleride yalnızlık olsa gerek.

    Sonunda gözlerim yavaş yavaş açılmaya başladı . Ama bulanık hertaraf sanki içmiş gibiydim ve hala mide bulantısı var. artık ellerimi ve ayaklarımı oynatabiliyordum ama neden hiç bir yere çarpmıyor anlam verememiştim.

    Kendi sesim dahada yakından geliyordu sanki artık uğultular işitmeye başladım araç sesleri insan sesleri kuş sesleri sonunda gözlerim yavaş düzelmeye başladı.

    Ne gördüm inanırmısınız sanki bir mağradayım ve çok az yerden ışık alıyor ve mağara duvarları yorganımın deseninde Artık emindim kesin rüya olmalı belkide uyandığımda hatırlayacağım tek şey yorganımın deseni olucaktı.

    Normalde rüya gördüğüm zamanlarda rüya olduğunu rüya da farkettiğimde uyanırdım. Bu seferki rüya değildi malesef. Hemen toparlandım mağara olarak tasvir ettiğim yapının ışık alan yerlerinden çıkmaky için kalktım. Gelen ışık süzmesine doğru yöneldim. Çok parlak ama merakda etmişdim zaten ne geldiyse merak dan geldi başıma kafamı dışarıya uzattım ve gördüklerime inanamadım. evet hala odamdaydım Ama yatağımın üzerinden bakıyordum odama sanki dağlar bayırlar büyük kanyon vadiler. Evet zaten yeterince büyük olan dünya artık benim için daha da büyüktü...
    DEVAM EDECEK

    3.BÖLÜM

    Bir yandan kendimi özel hissediyordum. Kaç kişinin başına gelirki böyle olaylar ama kendimi hala rüyadayım galiba diye avutuyordum. Kimseyle iletişim kurmam gerekmeyen bir dünyaydı ben tekim ve benden ötesi yok işime gelsede istemiyordum. Uzunca düşündükten sonra kendime geldim.

    Kafamda hemen bir plan oluşturdum bir şekilde ablama ulaşmalıydım. Kısacası üniversiteye ulaşmalıydım ama nasıl evden çıkmam günlerimi alabilirdi belki.

    İlk olarak yorganın bazı yerlerinden yastığımın üzerine tırmandım. Ama aklımı kurcalayan birşey vardı nasıl beslenecektim. Mutfağa ulaşmam tüm günümü alabilir. açlığımı yoksayarak yoluma devam etmeyi seçtim peki sırada ne var.

    Yatagımın kenarları tutunarak inmeye müsait ama ayağım kayarsa kimsenin öldüğümden haberi olmaz bile . Ama yapacak başka bir seçenek yokdu uzun bir süre çabalayarak aşşağı indim. Artık zemindeyim ama uzun bir yol var önümde karnım aç ve sigara içmek istiyor canım .

    Biraz yürüdükden sonra yerde patlamış mısır parçası gördüm. işler yolunda gidiyor diyerek gülümsedim kendi kendime bir mısır parçası kimi sevindirebilirdi daha önce mısır tanesine bu kadar sevineceğim aklıma gelmezdi.

    O mısırı da film izlerken düşürmüştüm aramıştım ama bulamamıştım. her şeyin bir sebebi var derler ya gerçekten öyle . Karnımı doyurdum biraz da yanıma depoladım ve yoluma devam etmek için ayaklandım.

    Dışarı ya kolay yoldan çıkabilmenin iki yolu vardı ya mutfakdaki çöp torbasına gizlenmek yada kapıdaki ayakkabılara gizlenmek kapı her zaman açılmaz yakalamak zor en iyisi mutfaga gitmek diye düşünerek yola koyuldum...

    DEVAM EDECEK

    4. BÖLÜM

    Zeminde yürümeye başlamıştım. Kimseyle konuşmayan ben artık sesli düşünüyordu. Yalnızlıkdan olsa gerek.

    Nerdeyse halının sonuna ulaşmıştım şansıma kapıda açıktı. Hep yatarken kapıyı kapatan ben dün gece açık bırakmıştı. Başıma gelen her iyi veya kötü bir şeyin bir sebebi vardı belkide.

    Belki bu olanlarda bir tesadüf değildi belki sabah normal uyansaydım ekmek almaya çıktığımda araba çarpıcaktı ve ölcektim. Olaylar çok değişken ve karar almıştım kendi kendime neolursa olsun üzülmeyecektim vardır bir hayır.

    Sonunda kapıya yaklaşmıştım fakat kapının dibinde 3-5 tane karınca vardı. Çocukken bilerek öldürdüğüm ve çoğu zamanda yanlışlıkla öldürdüğüm karıncalar karşımdaydı. Sonra birşey daha farkettim kendi kendime kimseye kötülük yapmıyacaksın. İmkansız diye birşey yokmuş.

    Hemen üzerimdeki mısır parçalarını çıkartıp attım. Kendimi o çekirdek kabuğunun yerinde bulmak istemiyordum. Boşa telaş yapmıştım ne kadar küçülsemde bana göre hala küçüklerdi ve tek amaçları yiyecekti. Birşey daha anladım karşıma insan çıkmazsa sorun olmayacak gibiydi.

    Olan mısıra oldu ama mutfağa doğru gidiyordum. İllaki yerde bir parça bişey çıkardı. kapının ardına doğru yürümüştüm. Kafamı çevirip baktığımda mutfak gözüküyor balkonda açık hedef balkondaki çöplerdi ama tam yola koyulacakken biri mutfakğın karşındaki odadan cam açmış olmalıki hava akışı vardı. Benim için fırtına ile eş değer hemen tekrar kapının dibine sıgındım gözüm kesmedi yorulmuşdumda dibmde karıncalar vardı o şekilde uyuya kalmışım...
    DEVAM EDECEK

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.