Bir Kesit

quote:

16.11 civarı evden çıkıyorum bugün. fenerium´lardan alışveriş günü. bende 20 lira var‚ o da yemek parası evden gelene kadar. 3 kuruşun hesabını yapmak lazım istanbul´da. malum; gurbette öğrenciyiz.

maraton tribününün altındaki fenerium´un önünde buluşuyoruz arkadaşlarla. içeriye giriyoruz. arkadaşlar bir şeyler alıyorlar. ben de fotoğraf çekiyorum. içerisi çok sıcak. terliyorum‚ fotoğraf çekmeyi bırakıp dışarıya çıkıyorum. merdivenlere oturup bir sigara yakıyor ve çektiğim fotoğraflara bakmaya başlıyorum. tam o esnada ilkokul öğrencisi 7 - 8 çocuk toplanıyor önümde. bir tanesi içeri giriyor. 2 - 3 dakika sonra dışarıya çıkıp "top 20 liraymış. herkes verebildiği kadar para versin." diyor. pürdikkat izliyorum. hepsi cebinden paraları çıkartıyor. 7 - 8 lira civarı bir para topluyorlar. topu alamayacaklar. tam o sırada ufak tefek bir tanesi "takımımıza destek olmamız lazım‚ hepimiz eve gidip ailelerimizden para isteyelim." diyor.

o an doluyor gözlerim. çağırıyorum o ufaklığı‚ çıkarıp cebimdeki parayı veriyorum. diğer çocuklar da geliyor yanıma. "gidin‚ alın topu." diyorum. ilk başta kabul etmiyorlar. ben ısrar edince aralarından birisini yollayıp topu alıyorlar.

ufaklık topladıkları parayı avuçlarına doldurmuş‚ bana uzatıyor. almıyorum. "al abi bu parayı." diyor. "almayacağım." diyorum. ben parayı almayınca yanıma merdivenin üstüne döküyor tüm parayı. "alın bu parayı‚ yoksa burda bırakacağım." diyorum. zar zor alıyorlar. teşekkür edip yanımdan ayrılıyorlar.

4 - 5 metre uzaklaşıyorlar. bir tanesi dönüp "fenerbahçe düşmanlarını yeneceğiz dimi abi?" diyor. "yeneceğiz tabii." diyorum. uzaklaşıyorlar.

2 damla yaş akıyor gözlerimden arkalarından bakarken. üzüntüden değil ama.

mutluluktan.

çoğu insanın yıkılsın diye baktığı o ağacın köklerinin sağlamlığını görmenin mutluluğundan.

z.ö: vurun bakalım. yıkabilecek misiniz?

quote:


Tarih : 16.07.2011
Saat : 17.00 civarı

3 arkadaş kadıköyde geziyorlar. Ellerinde avuçlarında çok birşey yok. Gırgır şamata yapıyorlar. Bütün bunların arasında boğanın ordayken aralarından bir tanesi " abi biz nereye gidiyoruz? hadi fenerium a gidip yeni formalara bakalım" diyor. Yola koyuluyorlar. Yol engebeli. Yokuşu bayırı, kazısı çalışması derken stada yaklaştıklarında içlerini bir hüzün kaplıyor. Akıllarına " ulan bu seneki şampiyonlukta kursağımızda kaldı" diye garip kuşkulu cümleler geliyor ama birbirlerine çaktırmıyorlar. Bir tanesi diyor ki " abi bu audi niye kapalı? cumartesi günü çalışmıyorlar mı?". Birbirlerine bakıyorlar. Sorunun anlamsız olduğunu hepsi bakışlardan anlıyor ve ses etmeden devam ediyorlar. Fenerium un önündeler artık. Bir bakış atıyorlar ve içeri dalıyorlar. İçerinin muazzam görüntüsü ve kokusu eşliğinde mağazayı dolaşırken bir anda yeni sezon formalarının satışta olmadığını farkedip sanki aslında birşeyler almaya gelmiş gibi içeriyi dolaşmaya başlıyorlar. Parfümlere deodorantlara tişörtlere bakıyorlar ama akılları yeni sezon formalarda olduğu için hiçbir şeyi beğenmiyorlar. bardakların olduğu reyonda şaka ile karışık tasarım fikirlerini beyan ettikten sonra " abi biz burada dolaşırsak bunlardan birini " kırarız fikri ortaya atılıyor ve hızla uzaklaşıyorlar. Üç arkadaş yan yana mağazadan çıkıyorlar. bir süre yürüdükten sonra üçü de omzunun üstünden şöyle arkaya bir bakıyor ve " istanbul, sen mi büyüksün benmi? gösterecem olm sana!" diyip yollarına devam ediyorlar.

quote:

Orijinalden alıntı: Piêr Dé Sans

quote: Tarih : 16.07.2011 Saat : 17.00 civarı 3 arkadaş kadıköyde geziyorlar. Ellerinde avuçlarında çok birşey yok. Gırgır şamata yapıyorlar. Bütün bunların arasında boğanın ordayken aralarından bir tanesi " abi biz nereye gidiyoruz? hadi fenerium a gidip yeni formalara bakalım" diyor. Yola koyuluyorlar. Yol engebeli. Yokuşu bayırı, kazısı çalışması derken stada yaklaştıklarında içlerini bir hüzün kaplıyor. Akıllarına " ulan bu seneki şampiyonlukta kursağımızda kaldı" diye garip kuşkulu cümleler geliyor ama birbirlerine çaktırmıyorlar. Bir tanesi diyor ki " abi bu audi niye kapalı? cumartesi günü çalışmıyorlar mı?". Birbirlerine bakıyorlar. Sorunun anlamsız olduğunu hepsi bakışlardan anlıyor ve ses etmeden devam ediyorlar. Fenerium un önündeler artık. Bir bakış atıyorlar ve içeri dalıyorlar. İçerinin muazzam görüntüsü ve kokusu eşliğinde mağazayı dolaşırken bir anda yeni sezon formalarının satışta olmadığını farkedip sanki aslında birşeyler almaya gelmiş gibi içeriyi dolaşmaya başlıyorlar. Parfümlere deodorantlara tişörtlere bakıyorlar ama akılları yeni sezon formalarda olduğu için hiçbir şeyi beğenmiyorlar. bardakların olduğu reyonda şaka ile karışık tasarım fikirlerini beyan ettikten sonra " abi biz burada dolaşırsak bunlardan birini " kırarız fikri ortaya atılıyor ve hızla uzaklaşıyorlar. Üç arkadaş yan yana mağazadan çıkıyorlar. bir süre yürüdükten sonra üçü de omzunun üstünden şöyle arkaya bir bakıyor ve " istanbul, sen mi büyüksün benmi? gösterecem olm sana!" diyip yollarına devam ediyorlar.

Ben de bir hikaye paylaşmak istedim.