Bir Aldatma Hikayesi (2. sayfa)

Bir Aldatma Hikayesi - Sayfa 2

Uygurca · 2009-11-02T12:34:23.0000000+03:00

Ne yalan söyleyeyim, bu yazıyı yazmakta çekincelerim olmadı değil. Aslında ben bu durumu beynimde bitireli çok oldu, şimdi yazıp hortlatmanın pek anlamı yok belki; ama son günlerde medyatik bazı çiftlerin gözümüzün önünde yaşadıkları çirkinlikler ve sizlerden aldatılma ile ilgili gelen e-postalar neticesinde, yaşadıklarımı yazmaya karar verdim... Bundan tam üç sene önceydi, öğle saati evimde oturmuş sırıtarak “Sex and the City”yi seyrediyordum. On üç yaşındaki kızım ve arkadaşı üst kattaki odalarında oyun oynuyorlardı. Evimizde yardımcı olarak çalışan karı-koca da haftalık izinlerindeydiler. Telefon çaldı, arayan sitenin güvenliğiydi... Nereden bilebilirdim ki o telefonla tüm hayatımın değişeceğini... “Ayşe hanım iyi günler, Deniz hanım geldi.” Allah Allah, dedim kendi kendime, tanıdığım tek Deniz, Deniz Akel... Acaba buralarda bir yerde klip mlip mi çekiyor, geçerken de bir Ayşe’ye uğrayıp kahve mi içsem, dedi? Güvenliğe tamam, dedim izin verin gelsin. O sırada yine telefon çaldı, arayan eşim: “N’apıyosun fıstık, bak aklıma ne geldi; hafta sonu senle Can, Nis yapalım mı, karı koca baş başa üç gün?” Ay süpersin kocişkom, yapalım valla bana uyar... Dur ben seni iki dakikaya arıycam... Kapı çalıyor, Deniz Akel geldi galiba, güvenlik aradı demin Deniz hanım geldi diye. Tam kapıyı açmaya yeltendiğim sırada telefon yine çaldı, arayan yine kocam: “Ayşe yalvarıyorum sana o kapıyı açma! Hemen yola çıkıyorum ben, ne olur aşkım kapıyı açma; her şeyi anlatıcam sana!” Beynimden aşağı kaynar sular dökülmüştü, durduğum yerde titremeye başladım... Kapının deliğinden baktım, karşımda hayatımda ilk kez gördüğüm bir kadın. Kızım yukarıdan, “Anne kim geldi?” diye sesleniyor. “Siparişler gelmiş Begüm, siz oynamaya devam edin”. O an bana ne oldu bilmiyorum; analık hissi mi, aileyi koruma duygusu mu, neyle karşılaşacağımı bilememem mi bilmiyorum ama o kapıyı açmamaya karar verdim. Kocam sürekli beni aramaya devam ediyordu: “Açmıyorsun kapıyı değil mi bebeğim, yoldayım on dakikaya geliyorum, yalvarırım açma o kapıyı!” Telefonu yüzüne kapattım, yere oturdum başladım beklemeye... Bu sırada kapının önündeki kadının bağırma sesleri gelmeye başladı! (Kocam bir yandan da o kadını arıyordu telefondan.) “Ben sana dün gece dedim, sabah karına gidip her şeyi anlatıcam diye, blöf mü sandın aptal adam! Geliyor musun, gel gel bekliyorum; daha iyi olur karını da alır üçlü konuşuruz!” O an neler hissettiğimi düşünebiliyor musunuz? Bütün hayatım, on altı senelik evliliğim her safhasıyla film gibi gözümün önünden geçti. Tarifi çok zor o an ki duygularımın... Çirkef hatun yine bağrınmaya başladı; bu sefer bana: “Ayşe açsana şu kapıyı, bak sana neler anlatıcam... Hiç değilse elimdeki kâğıtları al, kocanın bana aldığı hediyelerin faturalarını; belki işine yarar sonra, boşanırsan falan mahkemede delil diye kullanırsın...” İşte o an çıldırdım; ayağa kalktığımda ise kadını bahçe kapısından salona girmeye çalışırken yakaladım! (Bir yandan kızım yine sesleniyor yukarıdan, “Anne bir kadın bağırıyo, kim bu ya?) Kadına doğru yürüdüm, ilk niyetim onu oracıkta parçalamaktı, pençelerim hazırdı, ama yapmadım. Elindeki kâğıtları alıp bahçe kapısını suratına kapattım, eğer hemen gitmezse güvenlikle attıracağımı, jandarmayı çağıracağımı söyledim... Kadın gitti. Koca geldi. Kocamı gördüğüm o anı hiç unutmam... On dokuz yaşımda âşık olduğum o adamdan eser kalmamıştı içimde. Sıradan bir adam vardı karşımda, benim için artık hiçbir anlam taşımayan... Yalvardı, ağladı, ayaklarıma kapandı! Hiç bir anlamı yoktu... Taş olmuştum ben taş. Sanki biri tüm duygularımın üzerine beton dökmüştü... İnandığım, güvendiğim, geceleri nefesini dinlediğim, dualarımda “Allah’ım ben ondan önce öleyim de onun acısını görmeyeyim!” dediğim adam benim için artık resmen bir hiçti. Kocamı evden kovdum, en yakın arkadaşım dahil kimselere günlerce hiçbir şey anlatmadım. Kızıma, baban iş seyahatinde diye yalan söyledim. Kendimi eve kapadım, günlerce-gecelerce düşündüm; bu benim başıma nasıl geldi diye... Kocama kızdım. Kendime kızdım. Kadından nefret ettim. Şimdi ne yapmam gerekir diye yedim durdum kendimi. Bu yuvayı yıkmam mı, toparlamam mı doğrusu bilemedim... Kocam kapılardan ayrılmıyordu. Çok pişmandı, resmen bitmişti... Ayşe, dedim kendi kendime; "Acaba adamı dinlesen mi, bir şans daha versen mi? En iyi koca pişman koca mıdır? Kendinden önce evladını mı düşünmen lazım?" Yine düşünmekten beynimin patlamak üzere olduğunu hissettiğim bir gece, kadının numarasını buldum ve aradım. Bana yaşattıklarından sonra bir borcun var, dedim, a’dan z’ye her şeyi anlatacaksın! Beş saatten fazla konuştuk onunla... “Kocan seni çok seviyor dedi, onun için beni terk etti. Ben de bu yüzden geldim evine, yediremedim kendime. Ne olur beni affet Ayşe!” Anırarak tepinerek ağladım o gece, sabaha kadar düşündüm durdum, ne etsem diye... Yufka yüreğim dayanamadı benim, sabah aradım kocamı eve çağırdım. Onu o acınılacak halde, Begüm’ü de babasına büyük hasretle sarılırken görünce dayanamadım. Kaldığımız yerden devam etmeye başladık, o çok mutluydu ben ise şaşkın.... Annem dedi ki: Bu acı geçecek Ayşe, diren; psikologlar ise bu acının, bu şokun azalacağını ama tamamen geçmesinin mümkün olmayacağını söylediler. Toparlanmak ümidiyle baş başa bir tatile çıktık. O elinden geleni yapıyordu ama ben bana dokunmasına bile izin vermiyordum, veremiyordum. Eve döndükten sonra bir ara biraz daha düzelir gibi olmaya başlamıştım; sanki tepemdeki bulutlar tam gitmeseler de dağılmaya başlıyorlardı... Taa ki o telefona kadar! Yine bir telefon tüm hayatımı değiştirdi; arayan arkadaşım: “Ayşe, çok düşündüm söylesem mi söylemesem mi diye; ama doğrusu bu, bilmen lazım:” Dün kocanı o tarif ettiğin kadınla ........ Oteli”nin rufunda gördüm...” Ağlamaya başladım yine; ama bu sefer kendi hıyarlığıma... Canım ilk anki kadar yanmadı; çünkü zaten kendimi kandırıyordum, kocam benim için o ilk olay günü ölmüştü. Yukarı çıktım, tüm eşyalarını topladım, eve geldiğinde sakın konuşma, dedim; bunları al, git ve hayatımdan çık! Davamı açtım, tam üç sene sürdü... Nihayetinde, geçtiğimiz haziran ayında boşandık. Şimdi görüşüyor muyuz, arkadaş mıyız, hayır. Çünkü hayatımda onu hiç aldatmadığım halde tüm bu yaşananlardan sonra -sırf dava uzasın diye- bana düzmece bir zina davası bile açtı! Ama bu davayı tam kararın alınacağı güne denk düşürdüğünden, kötülerin kötülükleri ayaklarına dolandığından mahkeme tarafından sert bir dille reddedildi ve davayı ben kazandım. İşte böyle benim yaşadıklarım... İnsanlar ne kadar kötüleşebiliyorlar değil mi? Hem de bir zamanlar en sevdiğin olan! Ayşe Aral

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Vasagle Yan Sehpa, Endüstriyel Tasarımda Komodin, Kanepe Sehpası, Izgara Şeklinde Koyma Alanlı, Stabil, Metal Çerçeveli Ahşap Görünümlü, Klasik Let41x https://www.amazon.com.tr/dp/B078LWRBCP?ref=ppx_yo2ov_dt_b_fed_asin_title 7 sa. önce paylaşıldı

Skechers GO RUN ELEVATE - HEMİSPHERE Erkek : Amazon.com.tr: Moda https://www.amazon.com.tr/dp/B0CFT6QDWX 9 sa. önce paylaşıldı

Tommy Hilfiger TJM ESSENTIAL PADDED JACKET EXT Erkek Ceket, Siyah, M https://www.amazon.com.tr/dp/B0DK2692FD 9 sa. önce paylaşıldı

Bu Konudaki Kullanıcılar:

2 Misafir - 2 Masaüstü

5 sn

36
Cevap

0
Favori

110.508
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

0 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa:

önceki 1 2

Giriş

Mesaj

tatbkath

Yarbay

3077 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

explorerAA

Yarbay

2399 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

fLaVa

Binbaşı

1427 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

HellLord_gs

Yarbay

2892 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Büyük İskender

Yarbay

5037 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

explorerAA

Yarbay

2399 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Solu

Binbaşı

1219 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Lokomatif Portakal

Yarbay

3301 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

fLaVa

Binbaşı

1427 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Lokomatif Portakal

Yarbay

3301 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

fLaVa

Binbaşı

1427 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

oldsalt

Binbaşı

1021 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Ayşe Aral'ı okuyordum bu iletiler ilginç geldi.

A.S

Ayşe Hanım, bu bence bir aldatma değil. Sevgilisi olarak gördüğünüz kişi aslında onun doktoru! Hanımefendi, size çok duygusuzca gelebilir ama eski eşinizin bence sıkıntısı evdeki berbat seks. Birlikte resimlerinizde gülümsemesinde gerçekten samimiyet görebiliyorsanız iyi bir doktormuş diye düşünebilirsiniz. Tedavisi iyi yapılıp evine gönderilmiş adam mı sizi haberiniz olana dek mutlu eden? Bunu anlamanızı beklemiyorum. İyi günler dilerim.
--------------------------------------
Denizcilerin Arjantin meyhanelerinde "kötü" kadınlarla
beraber yarattıkları bu dansın asıl hikâyesi, gidecek olanı
istemektir. Tango kalıcı olanların değil, hep gidecek olanların dansıdır.
Ele geçirilemeyenler arasında bir sessiz bir kavga...
Beraber bir tuzağın koynuna düşmeyi çok isteyen ve bunu ilk kimin
söyleyeceğini yoklayan bir kadınla bir adamın dansı...
Çok korkan belli etmeyen iki kişinin birbirine meydan okuyuşu... "Sevdim
de vermediler" ağlaşması değil, "Ben seni hiç sevmedim" yalanı.
Kim önce dökülecek, kim önce teslim olacak sınanması...
---------------------------------------------------------------------

Bu tip hikâyelerin son perdesi hep aynıdır ama farklıdır da. Senin gibi başarılı kadınlar bir şeyi hep unuturlar oda kocalarının sadece eve para getiren biri olmadığıdır!

Bir erkek değer görmek ister, fark edilmeyi bekler ama karısı onu evin köşesinde duran yılların masası ile karıştırıp sadece davetlerde üzeri süslenecek bir nesne olduğunu sanır. İşte bu durumda zaten pek zeki olmayan erkek içinde eksikliğini hissettiği ama zekâsının düşüklüğünden dolayı adlandıramadığı bu boşluğu onu ağına düşürmek isteyen kurnaz bir kadında aramaya başlar.

Bundan sonrasında erkek yoktur hep o ikinci kadın var ve tüm olayların onun kaleme aldığı senaryo içinde gelişir zavallı aldatan erkek ise-artık fark edildiğini sanıp cinsel bir varlığı olduğunu sanan enayi-bu komedide sadece rolünü oynar.
-------------------------------------------------

Şaka gibi. Ama gerçekten de hissettiğim şey bu! Tabii ki ilk keşfettiğimde mahvoldum. Şu koca dünyada bir başıma, küçücük kalmış hissettim kendimi. Ama geçti, geçiyor. Bu yok olma isteği, yerini taptaze bir hayat heyecanına bırakıyor.

Eğer kendine izin verirsen...

Benimki de işte, binlerce aynı hikayeden bir tanesi. Üniversite yıllarında tanışma, o ilk büyük gençlik aşkı. Artık sadece bir o vardır dünyanda ve o hep olacaktır. Öyle hissedersin ya. Problemli de olsa, huysuzluk da yapsa, hep kendince onu haklı çıkarırsın içinde. Ne kalbinde ne aklında kimselere yer yoktur. Arkasından çok da üzerinde düşünülmemiş evlilik gelir. Beraberce kariyer yükselişi. Daha iyi evlerde oturma, daha iyi arabalara binme. Ama hep çok derinlerde bir yerlerde bir şeylerin doğru gitmediğini bilme...

Düşünsene, karizmatik, zeki, komik, ağzı laf yapan bir adam. Ama sürekli bir hayranlık arama hali. Nerede ona bakan bir çift göz bulsa, mıknatıs gibi oraya çekilme durumu. Üstelik güzelmiş, çirkinmiş, tanıdıkmış, karının yakın arkadaşıymış hiç fark etmez. Yeter ki aşk olsun, pardon biri ona aşık olsun!

Tabii hiçbir zaman konduramıyorsun. Duyana, görene kadar. Hissettiklerinin üzerini adeta kokmasın diye toprakla örtüyorsun. Ama aslında, esas sorun aldatılmak değil, hayatı senin için bir şekilde çekilmez hale getiren, aslında yapıyor gibi görünüp seninle hiçbir şey paylaşmayan, ne bileyim hastalığında yanında olmayan, zor gününde iş seyahati çıkarıp giden, sürekli kendi derdiyle, kendi istekleriyle meşgul olan birisi. Fakat sen bir çeşit miyopi geliştiriyorsun, içinde bulunduğun ortamdan uzağı göremiyorsun. İşte beraber büyümüşsün, ortak anılar, tanıdıklar, aileler filan...

Ama bir gün aldatıldığını da öğrendiğinde, bir şekilde bardak taşıyor. Oysa aldatmasına ne gerek var. Çoktan bitmeliymiş zaten. İşte ben de, bir gün arkama dönüp bakmadan çıktım o evden dönmemecesine. Aradan geçen 13 senede ne mi oldu? Dünya tatlısı iki çocuk, hem süper baba hem süper koca olabilen adam gibi bir adam. Ve aşk evliliği. Bir gün bile kocam “Beni aldatıyor mudur?” diye düşünmedim. Yapamayacağından mı? Asla! Yapmayacağından. Değmeyeceğinden...

Heey eski koca! Sözüm şimdi sana, sen ne durumdasın bilmiyorum ama burada hayat, sensiz çok güzel. Beni aldattığın için teşekkürü borç bilen eski karın..

Ne diyorsunuz annesinin biricik gözdesi sevgili erkek forumdaşlarım?

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi oldsalt -- 18 Kasım 2009; 11:26:24 >

Sayfa:

önceki 1 2

Ip işlemleri

Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara

KAPAT X