S.aleyküm birkaç örneğini forumda gördüm inceledim okudum ama benimkisi biraz daha farklı yardımcı olursanız sevinirim her türlü eleştiriye düşünceye açığım..
Öncelikle askerden geleli 3 ayı geçti nerdeyse 2 ay sonra anca bir iş bulabildim oda taşeron bir fabrikadaydı ve 35 gün çalıştıktan sonra taşeron firma iş kaybı yüzünden sırayla işçi çıkardı ve en yenilerden biride bendim ve iş çıkışımı aldım 2 gün kendime gelemedim iş aradım cebimdeki sonra paraları hep büyük sanayilere iş yerlerine giderken yol parasına döktüm ve sonunda sıfırı gördüm ve bıktım...
Hep bir hayalim vardı polis olmaktı kazandım puanı aldım ama son anda yaşım tutmuyo diye yalan oldum askere gittm ve geldim durum daha da kötüye gitmeye başladı açıkcası özel sektörde asgariyle başlayıp 40 sene asgari yaşamak gözümü korkuttu çok düşündüm taşındım ve 24 yaşındayım ocak 26 da 25 olcam malasef UNV. sınavlarına hazırlanıyorum tamamen kapattım kendimi kimseye aldırış etmiyorum kulak asmıyorum söylenenlere herkesin bu yaştan sonra diyerek başladığı sözlerden bıktım ama hiç umrumda değil sabah 05:30 da kalkıyorum kahvaltı yapıp ders çalışıyorum programlı ama bazen de kafamın içindeki saçma endişelerden kurutulamıyorum
Şöyle değilim; bu zamana kadar hiç bişey yapmadım değil ailevi sıkıntılar depremde yıkılan ev ve arkasından devletimizin bize kitlediği borçlar sonra ev alma çabaları kredi borçları masraflar yaşam savaşı derken çalıştım çalıştım aileme elimden geldiğince destek oldum ve benim hayatımda yaptığım en büyük en güzel tatil ise askerlik oldu orda yedim içtim 8 saat mesai gördüm sonra yattım kalktım bu çok düşündüm askerde 2 senelik ilişkim askere gittiğim 2. hafta bitti zehir oldu dayandım çok lanet bir devrecilik gördüm yılmadım dayandım unuttum güldüm eğlendim yerinde de ama işte ben düz lise mezunuyum bileğimde bir bilezik yok ve ömür boyu böyle nasıl geçicek endişesinin en büyük baskısını yaşıyorum
Uzattıysam af ola azimliyim it gibi ders çalışıyorum tüm arkadaşlarıma çağırdıkları zaman rest çekiyorum çünkü az zaman kaldı inanın umrumda değil zamanda dert değil 25 -26 yaşında başlasam 30 da okul biter işte o zamandan sonra önümü kestiremiyorum yaştan dolayı iş bulamama düşüncesi yada tecrübe endişesi bu gibi durumlar içersinde gidip geliyorum ama şöylede düşünüyorum 30 yada 35 geldiğimde ah neden yapmadım keşke yapsaydım deyipte pişmanlık yaşamakta istemiyorum..
Peki sizce ?
İs bulursun ne derlerse desin okumaya bak okumak guzel
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
İstediğin bölüme girdiğinde haftasonları bir firmada yarı zamanlı çalışırsın bölümünle alakalı. Böylece belki en azından çıkar çıkmaz işin olur. Son senelerde zaten bolca vaktin olacak.
Yorumlarınız için Teşekkür ederim :) bir de soru işaretleri olmasa..