Şimdi Ara

Yalnız olmaya alışmak

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
25
Cevap
1
Favori
2.725
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
7 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar merhabalar 19 yaşındayım en son ilişkim lise 2 de olmuştu.Daha sonradan o kadar saçma geldi ki her şey hiçbir ilişki yaşamak istemedim.Suan ne zaman biriyle konuşmaya başlasam 3 hafta sonra sıkılıyorum kız ne kadar çekici, güzel olursa olsun.etrafımdaki insanların ilişkileri çok yapmacık geliyor tiksindim artık sevgili muhabbetinden.biriyle işler ciddiye bindi mı direk soğuyorum.bu durumda olan var mı sebebi nedir?



  • 22 yaşında olmama rağmen hiç sevgilim olmadı. Bu yaşa gelene kadar çok şey öğretti hayat bana. Mesela kızlar konusunda. Kızlar, seni sen olduğun için değil de senin sahip olduğun özellikler (para, yakışıklılık, boy) için tercih ediyor. Bir de işin trajikomik tarafı kız kendi özelliklerine bakmadan her zaman erkere en iyisini istiyor, sanki en iyisine layıkmış gibi. Benim düşüncem, tipi benden daha aşağı seviyede olan kızlar benimle birlikte olmalıydılar ama kızlar oyunu kuralına göre oynamadığı için oyunun ağzına sıçtılar.

    Eskiden üç beş erkek arkadaşım olurdu lisedeyken takılırdık ama şimdi hiç arkadaşım kalmadı hayatımda. Herkes dağıldı. Farklı şehirler, farklı üniversiteler... Bulunduğum il olan İstanbul'da da 3 senedir üniversite eğitimi almaktayım ama sosyal ilişkilerim çok zayıf olduğundan dolayı kimseyle arkadaşlık bağı kuramadım. Kendi kendimin arkadaşı oldum ben de. Ne yapsaydım ki başka yani? Bu arada ben de yalnızlığın müptelası oldum sanırım. Bir saatten sonra şöyle düşünüyor insan: "aaaa kim uğraşıcak herifin tekiyle arkadaş olmaya çalışacam da yok bilmem ney. Sonra uğraş dur." Aynen böyle düşünüyorum bir yalnızlığın müptelası olmuş birisi olarak. Zor geliyor konfor alanımı terk etmek. Yalnızlığın tadını aldım bir kere çünkü.
    Çoğunuz gençsiniz insanın kendine yediremediği durumlar olur terkedilirsin aldatılırsın işsiz kalabilirsin yıkılabilirsin belki sevdiğini para yüzünden kaybedebilirsin şartlar elvermeyebilir lanet edebilirsin birisi ölebilir çaresiz kalabilirsin hayat böyle.

    Bu ülkede zor ama kafayı yememek istiyorsanız ya iş bulun ya hobi. Birşeylerle uğraştıkça başardıkça kendinize olan güveniniz veya insanlara olan güveniniz yerine gelir yine birine inanacak güvenecek hale gelirsiniz. Bu sürede geçen zaman kayıp gibi gelir ama kişiliğiniz elvermiyorsa tek çare bu.

    Özetle kendinizi oyalayın ki unutabilesiniz yeniden başlayabilesiniz. Yalnızlık iyi değil ve bu dediklerimi yapmadan yeni insanlarla tanışıp şans yaratamazsınız.
  • 22 yaşında olmama rağmen hiç sevgilim olmadı. Bu yaşa gelene kadar çok şey öğretti hayat bana. Mesela kızlar konusunda. Kızlar, seni sen olduğun için değil de senin sahip olduğun özellikler (para, yakışıklılık, boy) için tercih ediyor. Bir de işin trajikomik tarafı kız kendi özelliklerine bakmadan her zaman erkere en iyisini istiyor, sanki en iyisine layıkmış gibi. Benim düşüncem, tipi benden daha aşağı seviyede olan kızlar benimle birlikte olmalıydılar ama kızlar oyunu kuralına göre oynamadığı için oyunun ağzına sıçtılar.

    Eskiden üç beş erkek arkadaşım olurdu lisedeyken takılırdık ama şimdi hiç arkadaşım kalmadı hayatımda. Herkes dağıldı. Farklı şehirler, farklı üniversiteler... Bulunduğum il olan İstanbul'da da 3 senedir üniversite eğitimi almaktayım ama sosyal ilişkilerim çok zayıf olduğundan dolayı kimseyle arkadaşlık bağı kuramadım. Kendi kendimin arkadaşı oldum ben de. Ne yapsaydım ki başka yani? Bu arada ben de yalnızlığın müptelası oldum sanırım. Bir saatten sonra şöyle düşünüyor insan: "aaaa kim uğraşıcak herifin tekiyle arkadaş olmaya çalışacam da yok bilmem ney. Sonra uğraş dur." Aynen böyle düşünüyorum bir yalnızlığın müptelası olmuş birisi olarak. Zor geliyor konfor alanımı terk etmek. Yalnızlığın tadını aldım bir kere çünkü.




  • 18 yaşımda 10 ay kadar süren bir ilişkim oldu. Şuan 21 yaşındayım 2 senedir yeni bir ilişkiye başlayamadım. Belirli bir yaştan sonra insan olaylara daha ciddi bakmaya başladığı için ister istemez daha seçici oluyor.
  • Yalniz olmaz aslinda tatli bir zehir gibi dusunulebilir zehir oldugunu anlamassin ama zamani gelince dusunursun ha tabi bazi insanlara hic bisey yapmazken bazilarina adeta iskence olur bu zehir
  • Keira- kullanıcısına yanıt
    Hocam yalnızlığa alışması zor alıştıktan sonra bırakması daha zor.Çok fazla arkadaşım var şahsen ama bazen saatlerce tek başıma yürüyorum.Kimseye ihtiyacım olmadığını hatırlıyorum.
    Kız arkadaş veya erkek arkadaş olayında da artık cidden boş geliyor sürekli aynı aşamalardan geçiyoruz farklı insanlarla flört et,buluş,her gün konuş daha sonra sorunlar çıksın ayrıl bu döngü çok manasız geliyor artık.
  • Hocam şanslıyız bence biraz bunu anlamış olduğumuz için.hayatın her saniyesi bize verilmiş birer hediye iken bunu saçma sapan insanlarla harcamamak gerek.
  • erdalbaqqel2 kullanıcısına yanıt
    Aynen sana katılıyorum hocam . İnsan hayatına bir kişiyi alıp onunla ömür geçirmek istiyor. Yoksa üstte senin de yazdığın gibi ilişkiye başla ilerlet bitir döngüsüne girdikten sonra insana çok saçma ve boş geliyor.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi tekinsan_1 -- 14 Eylül 2019; 1:54:43 >
  • Çoğunuz gençsiniz insanın kendine yediremediği durumlar olur terkedilirsin aldatılırsın işsiz kalabilirsin yıkılabilirsin belki sevdiğini para yüzünden kaybedebilirsin şartlar elvermeyebilir lanet edebilirsin birisi ölebilir çaresiz kalabilirsin hayat böyle.

    Bu ülkede zor ama kafayı yememek istiyorsanız ya iş bulun ya hobi. Birşeylerle uğraştıkça başardıkça kendinize olan güveniniz veya insanlara olan güveniniz yerine gelir yine birine inanacak güvenecek hale gelirsiniz. Bu sürede geçen zaman kayıp gibi gelir ama kişiliğiniz elvermiyorsa tek çare bu.

    Özetle kendinizi oyalayın ki unutabilesiniz yeniden başlayabilesiniz. Yalnızlık iyi değil ve bu dediklerimi yapmadan yeni insanlarla tanışıp şans yaratamazsınız.
  • Ben gencligimden beri oyleyim tip olarak hic secici degilim ancak karakter olarak cok seciciyim bu yuzden kizin birseyini gorunce hemen soguyorum ve baslamadan geçiyorum bu huyumu sevmiyorum ve kimsenin egosunu tatmin edecek seyler yapmiyorum bu yuzdende iltifat etmiyorum kizlara bi tarafi kalkmasin diye o yuzdende olmuyor.yanliz kaliyor insan,biraz şans lazim bu işler icin her turlu kotulugu yapip suc gecmisi kabarik tiplerin hirsizlarin bile sevgilileri var.Allah hayirlisini nasip etsin.
  • Yalnızlık her şeyden iyidir çıkar ilişkileri üzerine kurulu bir düzende yine kendimizi bulacağımız yerdir yalnızlık...
  • toplu blok konusu allahın yıkıkları
  • Dostum algıda kesinti mi var senin burdaki insanlar yalnız kalmak istedikleri için yalnızlar.Birini bulamadıkları için değil.Neyse git canım cicimli kalpli mesaj at kız arkadaşına bir de hesap ver
  • Ben 25 senedir sevgilim yok ama yalnız degildim. Son bir iki senedir yalnızım malesef kız arkadas yerine sevgili için vakit harcadaydım keşke diyorum şimdi
  • quote:

    Orijinalden alıntı: erdalbaqqel2

    Dostum algıda kesinti mi var senin burdaki insanlar yalnız kalmak istedikleri için yalnızlar.Birini bulamadıkları için değil.Neyse git canım cicimli kalpli mesaj at kız arkadaşına bir de hesap ver
    tabi tabi tabi. ben çakışmaya devam siz yalnızlığa (yıkıklığa) devam
  • hll kmk alfa erkek
  • Bırak da insanlar rahat rahat konuşsun birader, Sen de kız arkadaşınla ilgilen.
  • Aslında olaya daha incelikli bir çerçeveden bakarsak tek başınalığı öğrenememiş bir insan zaten bir başkasıyla yapamaz. Başta yapabilir gibi görünür, fakat ilerde problemler çıkacaktır. Bunu insanların %90'ı yapar. Belkide %99'u bile diyebilirim. Çünkü insanlarda yalnız kalma korkusu vardır. Bu onlara ölümü anımsatır. Fakat gerçek şu ki tek başınalık öğrenilmelidir. Paylaşacak bir şeylerin olmalıdır. O halde bir partner ya da arkadaş bir ihtiyaçtan çok lüks haline gelecektir. Paran olmadan, maddi yardım yapabilir misin ? Elinde bir parça ekmek olmadan, karşındakine beraber ekmek yemeyi teklif edebilir misin ? İşte olay budur. Sevgi yoksa kendine dair, karşına sevgini akıtamazsın. Dilenci olmadan, imparator olunmaz. Bugün ki haliyle dilenci olduğunun farkın varmadan, imparator olamazsın.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Keira-

    22 yaşında olmama rağmen hiç sevgilim olmadı. Bu yaşa gelene kadar çok şey öğretti hayat bana. Mesela kızlar konusunda. Kızlar, seni sen olduğun için değil de senin sahip olduğun özellikler (para, yakışıklılık, boy) için tercih ediyor. Bir de işin trajikomik tarafı kız kendi özelliklerine bakmadan her zaman erkere en iyisini istiyor, sanki en iyisine layıkmış gibi. Benim düşüncem, tipi benden daha aşağı seviyede olan kızlar benimle birlikte olmalıydılar ama kızlar oyunu kuralına göre oynamadığı için oyunun ağzına sıçtılar.

    Eskiden üç beş erkek arkadaşım olurdu lisedeyken takılırdık ama şimdi hiç arkadaşım kalmadı hayatımda. Herkes dağıldı. Farklı şehirler, farklı üniversiteler... Bulunduğum il olan İstanbul'da da 3 senedir üniversite eğitimi almaktayım ama sosyal ilişkilerim çok zayıf olduğundan dolayı kimseyle arkadaşlık bağı kuramadım. Kendi kendimin arkadaşı oldum ben de. Ne yapsaydım ki başka yani? Bu arada ben de yalnızlığın müptelası oldum sanırım. Bir saatten sonra şöyle düşünüyor insan: "aaaa kim uğraşıcak herifin tekiyle arkadaş olmaya çalışacam da yok bilmem ney. Sonra uğraş dur." Aynen böyle düşünüyorum bir yalnızlığın müptelası olmuş birisi olarak. Zor geliyor konfor alanımı terk etmek. Yalnızlığın tadını aldım bir kere çünkü.
    Onu ben de farkettim.Sürekli aşırı yakışıklı birini falan istiyorlar.Sanırım fox tv gibi kanallardaki yaz dizilerinden falan oluyor




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Skymarc

    Çoğunuz gençsiniz insanın kendine yediremediği durumlar olur terkedilirsin aldatılırsın işsiz kalabilirsin yıkılabilirsin belki sevdiğini para yüzünden kaybedebilirsin şartlar elvermeyebilir lanet edebilirsin birisi ölebilir çaresiz kalabilirsin hayat böyle.

    Bu ülkede zor ama kafayı yememek istiyorsanız ya iş bulun ya hobi. Birşeylerle uğraştıkça başardıkça kendinize olan güveniniz veya insanlara olan güveniniz yerine gelir yine birine inanacak güvenecek hale gelirsiniz. Bu sürede geçen zaman kayıp gibi gelir ama kişiliğiniz elvermiyorsa tek çare bu.

    Özetle kendinizi oyalayın ki unutabilesiniz yeniden başlayabilesiniz. Yalnızlık iyi değil ve bu dediklerimi yapmadan yeni insanlarla tanışıp şans yaratamazsınız.
    İçki gerçekten çözüm oluyor mu unutmaya kafa dağıtmaya?




  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.