TIP SINIFTA KALDIM LÜTFEN YARDIM...

Öncelikle merhaba. Ailemden farklı şehirde okuyorum. Tıp fakültesi 2.sınıfım ve bu sene %99 oranında sınıfta kalacağım. Daha önümde 1 sınav ve final var fakat bu sınavdan 90 alsam bile finalden almam gereken not 85. Ve 2.sınıf finalinden bu kadar yüksek not alan var mıdır sanmam. Psikolojik nedenlerden dolayı bu sene asla ders çalışamadım. Çalışmayı denedim ama olmadı. Sınıfta hiç arkadaşım yok, fiziksel görünüşümden memnun değilim, sosyal hayatım yok. Tek başımayım hayatta. Bunalımdayım resmen 1 senedir. Ama ailem beni asla böyle bilmiyor. Aileme çok farklı anlatıyorum yaşadığım hayatı. Arkadaşlarımla dışarı çıkıyorum diyorum, beraber ders çalışıyorum diyorum. Onlar beni böyle bilmesin diye. Ve en kötüsüde şu an aldığım notların çok çok fazlasını aldığımı söyledim onlara. Toparlayabilirim sandım, sınıfta kalmam sandım. Ama olmadı. Keşke en başından söyleseydim düşük aldığımı. 

Babam bu konularda çok hassastır, tıp kazanmamı sağlayan en büyük faktörde o.3 kardeşiz. Ablamda tıp okuyor ve daha 80 in altında not almadı. O yüzden tıp babamın gözünde çok zor değil.

Şu an ne yapmam gerektiğini asla kestiremiyorum ve sizlere danışmak istedim lütfen bana bir fikir verin yoksa ben kafayı yiyeceğim.

1- Böyle devam edip 2 ay daha okula gidip finalde almam gereken not olan 85 i onlara 55 olarak söyleyip 50 ile sınıfta kaldığımı söylemek mi ?

2-Telefonla arayıp aslında notlarımın düşük olduğunu, her türlü sınıfta kalacağımı, bavulumu toplayıp bu seneyi salıp seneye tekrar denemelimiyim diye sormalımıyım?

Babam çok sinirli biridir, her 2 seçenekde de gerçekten çok fazla kızacak, her türlü çok fazla üzüleceğim gerçekten. Ama bunu 2 ay uzatıp mı, yoksa hemen yarın mı yaşasam karar veremiyorum...

Ayrıca KYK bursu alıyorum ve kaldığım için o da kesilecek. Babam memur, 5 kişil bir aileyi tek başına geçindiriyor. Bursumla idare edebiliyordum ama o da gidecek. Birde bu yandan çok üzülüyorum. Asla maddi olarak babamdan laf işitmem ama kaldığım için gözünden düşeceğim, gururum kırılacak. Onları bu kadar üzmek gerçekten beni derinden etkileyecek.

Sizce ne yapmalıyım ?

yapacak bir şey yok üzülmek manasız. bursun kesiliyorsa da kredi alırsın doktor olacaksın ödersin zaten. eğer evde geçirdiğin aylar zehir olmayacaksa git derim, gerçi yurtta da pek mutlu değilsin sanırım. bizim 2 arkadaş eve gitti şimdi böyle, yatay geçiş yapacaklar başka bir okula

hangi tıptaydınız bir de

Hocam yazının tamamını okudum. En başta arkadaşının olmadığını, derslerinin pek de iyi olmadığını en azından annenle paylaşsaydın ya da ablanla. Baba pek dinlemez bizde ama anne/abla yardımcı olmaya çalışır hatta keşke benim ablam olsaydı diyorum. Sen nasılsan ailen seni öyle bilmeli. Çünkü tek başına bu dertten kurtulamazsın sana söyleyeyim içinde tuttukça daha da bulanırsın. Sınıfta kalmana gelince de annene/ablana içini dök bence durumu anlat yani sınıfta kalıcam büyük ihtimal ama çok bunalıyorum bunun yüzünden diyebilirsin mesela. Baban da kızarsa kızsın yapacak bişey yok sonunda öğrenecek yani. Belki annen/ablan babanla konuşur biraz daha yumuşatır babanı.