Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
|
Hızlı 
Bildirim
the godfather part 2 hakkında anlamadığım iki olay
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
1.) Hymnan Roth ilk film de öldürülen (Michael tarafından öldürtülen) kumarhaneci nin (adını hatırlamıyorum) intikamını almak için yapıyor herşeyi.
2.) Fredo’yu öldürtme sebebi babasına (Godfather olur kendisi) düzenlenen saldırıya yardım etmesi.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
arghh
kullanıcısına yanıt
1) Hyman Roth, Michael'la bu konuyu konuştuğunda o kumarhanecinin öldürülmesini unuttuğunu ve hesap sormadığını belirtiyor. Ayrıca diyelimki sizin dediğiniz gibi bu dediğinin tersini yaptı ve intikamı aldı, tamam ama siz bunu nereden biliyorsunuz onu merak ettim. Ben bir diyalog mu kaçırdım acaba.
2)Fredo hiçbir saldırıya yardım etmediki. Siz hangi saldırıdan bahsediyorsunuz? 1. filmde Marlon Brandoya düzenlenen saldırıdan bahsediyorsanız onu Solozzo planladı ve Fredonun orda parmağı yok. Yok eğer 2. filmde Al Pacino'ya düzenlenen saldırıdan bahsediyorsanız onda da Fredonun parmağı yok. Çünkü belirttiğim gibi Al Pacino, Hyman Roth'un Fredoyu kandırdığını söylüyor. Ama yine de öldürüyor Fredoyu.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi imam25 -- 28 Mayıs 2020; 4:16:39 > -
haydi arkadaşlar bir cevap 
-
5 sene sonra hortlatma yorumu: eskiden yapay zeka yoğ idi forumlara sorar idük
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Yanlış hatırlamıyorsam Fredo, Micheal'den sakladığı için, yüzüne baka baka yalan söylediği için öldürülüyordu. Sonuçta doğrudan saldırılarla alakalı olmasa da düşmanınla dostsun ve bunu ailene söylemiyorsun. Bunlar da sütten çıkma ak kaşık değil ki, mafya yani. Hatta sanırım Micheal, Fredo'yu zarflıyordu ona rağmen Fredo hala saklıyordu. Belki saklamasa, peşinen söylese ölmezdi.
-
< Bu mesaj bir yönetici tarafından değiştirilmiştir >Michael ilk filmden beri Fredo'yu aileye sadakat konusunda uyarıyor. İlk filmde de Corleone ailesi üstünde Sollozzo öncülüğünde baskı kuran diğer büyük ailelerin (Sollozzo lobisinin) bir tanesiyle fazla içli dışlıydı ve Michael Fredo'yu Corleone'lar karşısında onları savunduğu için uyarıyordu diye hatırlıyorum (bir daha ailenin karşısında taraf alma diye).
Bu arada Fredo'nun ikinci filmindeki infazında çok mantık aramamalısın. Çünkü Michael sadist manyağın teki. İkinci filmde Michael'ın dönüşümü tamamlanmış, kısmen meşru paranoyalarla çığırından çıkmış tam anlamıyla psikopat bir mafya lordu halini görüyoruz. Sonunda yaptıklarının bedeli, kendine dönüşü oluyor (üçüncü film). Bu seri aslında bir mafya eleştirisi, övgüsü değil. Bunu anlamak gerekir. Seri Fredo'nun değil, Michael'ın hikayesi ve Michael'ın şahsında mafyayı eleştiriyor. Mafyatik şiddet sarmalının evrimini Michael'ın psikozlaşan psikolojisinden ve sorunlu aile ilişkilerinden irdeliyor. Tabii tohumları eken de babası Vito.
Seri Vito ve Michael'ın etrafındakilerin stratejik hatalarına vurgu yapıp Michael'ın stratejik gelişimini mafya ortamında hayatta kalmanın sırrı olarak cilalarmış gibi gösteriyor ama bu Michael'ın ne kadar negatif ışıkta sergilendiğini insanların atlamasına yol açıyor. İnsanlar Michael ne yapacak diye bekliyorlar. Gerçek mafya lordu hissi verme maksadıyla the Godfather serisi işte izleyiciye bunu yaptırtıyor. :)
İzleyici olan herkes gerçek mafya lordu büyüsüne kapılıp Michael'ın ağzının içine bakıyor. Mantığını anlamaya çalışıyor. Sanki Michael'ın ailesinden veya çetesindenmiş gibi. :) Ama film izleyicinin bu algısına tezat biçimde Michael'ın en yakın çevresini Michael'ın kötücül sadistik mafyoz narsisizmini yeterince okşamayan, Michael'ın kalıplarını ve kırmızı çizgilerini dikkate almayan, ağzının içine bakmayan, kendi doğruları bulunan otonom tipler olarak gösteriyor. Sonunda onlar da Michael'ın diğer mafya düşmanları gibi Michael'ın gazabına ya da taciz ve izolasyonuna maruz kalıyorlar. Michael ailesini koruma adı altında meşrulaştırdığı mafya fiilleriyle sonunda ailesine telafi edilemez zararlar veriyor.
Üçüncü filmde ama dediğim gibi her şeyin acısı zaten psikoz narsisizmiyle çok şey baskılamış olan Michael'dan çıkıyor. Michael sevilmesi için tasarlanmış birisi değil. Aslında iğrenç, bir noktadan sonra akıl ve mantığı yitirmeye meyilli, gerçek manada organize kriminal yani mafya olan birisi. Mafya işini meşrulaştırmalarının altında aslında zevkle ve belirli bir yerden sonra mantıktan çıkarak, aşırıya kaçarak, sadece mafya/kötü olmak için yapan birisi. Zira Michael kötü ve mantıksız bir insan.
Michael'ın verdiği acımasız salt stratejik mantık illüzyonuyla/manipülasyonuyla Fredo hadisesinde mantık arıyorsunuz ama aslında bu kadar derin bir mantık yok. Stratejik deha olan bir Michael bir algıdan ibaret.
Roth mevzusu ise muhtemelen aldığı istihbaratlar ve başka kişisel ve mafyatik menfaat sebeplerinden ötürü Michael'ı aşırı tehlikeli bir rakip olarak görmesi ve ondan kolay yoldan kurtulmak istemesi.
Michael bir nevi hikayenin esas kötü adamı. Ama işte ana karakterin böyle olması Baba serisine bir mafya gösterimi ve eleştirisi olarak sinema tarihinde özgün bir yer bahşediyor.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
Nat Alianovna
kullanıcısına yanıt
Harika analiziniz ve özenli yazınız için teşekkür ederim. Konunun açılışının 5 sene sonrasında güzel bir cevap görmek mutluluk verici :)
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
imam25
kullanıcısına yanıt
< Bu mesaj bir yönetici tarafından değiştirilmiştir >Teveccüh için teşekkürler.
Her ne kadar bu seri bir mafyaya eleştiri olsa da, Baba'daki mevzu bahis negatif gösterim / Michael'ın kötücül patolojisi tarih boyunca istikrarsızlık, şiddet ve maladaptasyon üretmiş diğer güç ve iktidar odaklarına ve günümüzde birçok devletin ve gaddar liderlerinin çeşitli meşrulaştırmalarla birbirini yediği uluslararası ilişkilere de kısaca "mafyatikleşen" diğer tüm sosyal fenomenlere genişletilebilir.
Kısaca çözümü şiddet ve cinayette gören ve şekillendirdiği hastalıklı bir ölüm kalım dünyası ile diken üstünde yaşayan tüm yapıların eleştirisi gibi okunabilir. Baba kitabı işi günümüz standartlarında banallaşmış ketçap katliamına çeviren film uyarlamalarından daha makul ve daha gerçekçi bir anlatıma sahip ama film serisi umuma hitap edecek biçimde tasarlanmış avam/popüler grafik şiddetinin ötesinde bence kitaptan daha etkin ve daha felsefi bir mesaj veriyor - yukarıda açıkladığım üzere. Kitap düzepüz biçimde Corleone'ların "Mafya raconu nedir? Gerçek mafya nasıldır?" temalı hikayesiyken film serisi Corleone'ları - aslında Michael Corleone'u - daha derin bir felsefi mesajı vermenin aracı yapıyor.
Kitapta mafya işiyle alakasız Michael karakterinin mafya olma metamorfozu koşullar gereği zaruri bir gelişim olarak lanse edilirken film serisi bu alışıldık "meşrulaştırılmış/gerekli yozlaşma" anlatımının ötesine geçerek Michael'ı bir hastalıkmış, kansermiş, yaraymış gibi irdeliyor. Michael'ın baştan beri çürük şahsında mafyanın bozukluk olduğunun altını çiziyor.
Film serisi Michael'ı bir "sonuç" olmaktan çıkarıp "neden" yapıyor. Çok orijinal bir biçimde kan dökmekten ve boyun eğdirmekten beslenen hasta ruhlu bir kötü adamın ana kahraman yapıldığı bir hikaye sunuyor. Kelamını anlatmak için - önde gelen - kötü adamı hikayenin kahramanı yaparak araçsallaştırıyor.
Spoiler,
mesajı görmek için tıklayın.Serideki Virgil Sollozzo ve New York'lu büyük ailelerin derdi hiç olmazsa paraydı. Amaçları Vito'nun senatoryal bağlantılarından faydalanarak uyuşturucu kaçakçılığı yapmaktı. Vito buna yanaşmayınca sonunda oğlanlarla anlaşabileceklerini farz ederek fişini çekmeye karar veriyorlar. Ama bir de Michael'a bakıyorsun. Zihin aynen şu: X bana Y yaptı veya yapacak, bana/aileme itaat etmedi, benim köpeğim olmadı, saygıda kusur etti, ölmeli. Yani Michael'ın kötücüllük bozukluğu meseleyi işin (business) ve iş menfaatinin ötesine taşıyor. Sollozzo para için vuruyor. İllegal olması haricinde kendisi bir iş adamından farklı mantalitede değil. İş onun için kişisel değil.
Michael ise vurmak için vuruyor; üstünlük hissi hep devam etsin diye vuruyor.... Onun için her şey kişisel, abisine bile kastedecek derecede kişisel.
Bu anlamda Michael ile gençliğinde kardeşini öldürmüş Cengiz Han'ın aralarında paralellik görürüm. Ama Cengiz Han'ın gene de belirli bir büyük vizyonu vardı. Zaten ailesini ihya edip çoğunu öne çıkardı. Onları hep dikkate aldı ve - Michael'ın aksine - her zaman inisiyatif verdi. Moğol İmparatorluğu'nu ailesinin komutasına verdi/komutasında böldü. Samimi biçimde Tengri'nin ve Burhan Haldun Dağı'nın kendisine menavi, ilahi, dünyayı ıslah etmeye dönük bir misyon verdiğine inanıyordu. Kabileler ve kavimler arasında kan bağına dayanan geleneksel aristokratik statüleri sarsıp meritokrasiyi öne çıkardı, tek bir yasal mevzuat oluşturttu vs vs vs.
Buna karşın filmlerdeki Michael özellikle ilk filmden sonra bu hayatı seçmesi için yeterli hiçbir gerekçesi yokken aynı mafyatik bağlam ve frekansta kalmaya, diğer mafya lordlarıyla yatıp kalkmaya devam ediyor ve ailesi üstünde baskı kuran sonuna kadar dar kafalı bir despot profili çiziyor. Maksadını irdelediğimizde Michael'ın kofluğu iyicene belirginleşiyor: Mafya işine devam edebilmek için uydurduğu "ailesini koruma" meşrulaştırması haricinde resmen bu adamın bir maksadı veya bir büyük dizaynı yok!
Sonuçta mafya olmadan da aileni koruyabilirsin! Abini kin tutup öldürmene gerek yok! Michael gibi annenden korktuğun için veya üzülmesin diye annen vefat ettikte sonra öldürmene de gerek yok! Cengiz Han hiç olmazsa bu rahatsız edici işte ortak olduğu diğer kardeşiyle beraber annesinin gazabını göze almıştı. Doğru veya uydurma, Moğolların Gizli Tarihçesi annelerinin dramatik tepkisini ilginç bir şekilde anlatmaktadır. Moğolistan'ın bozkır çölünde açgözlü bir kardeş karşısında kinle dolarak sınırlı kaynakları elde etme dürtüsüyle hareket eden Cengiz Han malum cinayetten sonra annesinin azarlarını dinlemiştir. Michael'ın aksine anne hayattaysa öldürmek yanlış, göçtükten sonra öldürmek doğru gibi kinini perdelemeye veya kendisine bunun aslında kin olmadığını anlatmaya dönük abuk sabuk kartezyen mantıklar geliştirmemiştir!
Gerçekten Michael'ın kindar kötücül narsisizmi ve rakiplerinin aksine amaçsız "mafya olmak için mafyalıkta ısrarı" üzerine daha sayfalarca yazılır. Bundan bir kitap çıkar. 😄 Al Pacino da manyak bir şahıs ve böyle bir rol için çok iyi bir aktör. Michael'ın patolojik manyaklığını sahnelerde çok iyi veriyor. Göz damarları genişleyip burnundan soluyan o sadistik psikopatı karşında çok net görüyorsun.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
Nat Alianovna
kullanıcısına yanıt
Spoiler,
mesajı görmek için tıklayın.Michael analizinizin birçoğuna katılmakla beraber iki durumda yanıldığınızı zannediyorum. Birincisi michael en baştan beri çürük bir kişiliğe sahip değildi. Askeri okulda okuyan, ailesinin kirli işleriyle hiçbir ilişkisi olmayan biriydi. Ancak babasına yapılanlar nedeniyle bu işlere girmek zorunda kaldı. İkinci olarak michaelin mafyaya girmesine -bu işleri olanca gücüyle devam ettirmesine- bir gerekçe yoktu demişsiniz ama durum öyle durmuyor. Zira ağabeyi Sunny öldürüldü, Fredo ise zaten yetersizdi. Babasının kurmuş olduğu imparatorluğu devam ettirmekten başka çaresi var mıydı? Ben michaelin bu işlere girdikten sonra kirlendiğini düşünenlerdenim. Filmin amaci da sanirsam bu: pis dünyada temiz kalamazsın.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi imam25 -- 15 Mayıs 2025; 17:10:59 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
imam25
kullanıcısına yanıt
< Bu mesaj bir yönetici tarafından değiştirilmiştir >
Kitapta Michael'ın gelişimi aynen öyle. Dediğiniz gibi. Filmlerde ama zıvanadan çıkıyor. Kitap zaten sadece Part One'ı kapsar ve kitabın dünyası orada biter: Michael major tehditleri Apollonia ve abisinin intikamı çerçevesinde sistematik biçimde yok ederek savuşturur ve Corleone'ları sonunda mafya işinden uzaklaşır. Kitapta hatta açık açık Michael Tom Hagen ve diğerleriyle konuşarak bunu planlar. New York'u arkalarında bırakıp otelcilik işine vs girmek ister.
Kitapta da, filmlerde de favori karakterim bu arada Tom Hagen. Namı diğer "İrlandalı". Corleone ailesine neredeyse kör olmak üzere bir yetim olarak gelmiştir. Hukuk eğitimi alarak ailenin Consigliere'si pozisyonuna yükselmiştir. Sağduyunun ve soğukkanlılığın sesidir Hagen. Corleone ailesinin çıkarlarını yasal/meşru düzlemde koruyan, esas diplomasisini ve planlarını kurgulayıp yürüten karakterdir. Diğer İtalyan Amerikan aileler Tom Hagen'ın Consigliere'liği nedeniyle Corleone'lara İrlanda Çetesi lakabı takmıştır. Esas "Baba" Vito'nun manevi evladıdır.
Spoiler,
mesajı görmek için tıklayın.En basitinden Hagen'ı biraz dinleseydi Santino (Sonny) ölmezdi.
Sayfa:
1
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
