Televizyonda kızın söyledikleri üzdü

evdekiler kim milyoner olmak isteri izliyordu ben de bi 20 dk falan başında kaldım. yarışmacılardan biri sonunda aileme teşekkür ederim siz olmasanız burada olamazdım bana buraya çıkabilmem için özgüveni siz aşıladınız dedi. durduk yere içim burkuldu. benim ailem de çok iyidir ve benim için her şeyin en iyisini yaptılar hayatları boyunca ama belki de eğitimsizlikten beni olabileceğim en özgüvensiz halde yetiştirdiler. hep iyi olmamı istediler ama hiç bana birebir söyleyip hissettirmediler ve ben senden bir halt olmaz lafını duya duya yetiştim. içlerinde kötü niyet yoktu belki ama böyle oldu işte. sahip olduğum her şeyi onlara borçluyum ve iyiki onlar beni yetiştirdi ama keşke böyle olmasaydım. çok denedim bu durumu aşmayı ama olmuyor işte bazı şeyler çocukluktan kalıyor belki de kaç yaşına geldim hala toplumda silik birinin tekiyim

Aynı durum bende de var. Lisenin belli bir noktasına kadar özgüvensizdim. Akademik olarak baktığımızda başarılı sayılabilen biriydim fakat insanlarla ilk konuşmada sürekli kendimi daha altta görürdüm. Başta bahsettiğim lisenin belli noktasından sonra artık daha rahattım. Bunun sebebi ise ailemdeki aramdaki bağın zayıflamasıydı. Tabi her zaman sağladıkları imkanlar için teşekkür ederim ama belli bir noktadan sonra bu durumun getirisinden çok götürüsü olunca durumları değerlendirip ona göre yol haritası çizmek lazım.