Takıntılarımdan nefret ediyorum!! Kafayı yemek üzereyim!! (2. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: MaviAteş

Bunları okuduktan sonra bendekilerin takıntı olmadığını anladım. :))

Benim en büyük sorunum şu, mesela vücudumun sağ tarafına bir şey değdi hatta bazen değecek kadar yaklaşması da yeterli.
O şeyin vücuduma değdiği zaman verdiği hissi aynı şekilde sol tarafımada yapmam lazım.

mesela kaldırımın köşesine sağ ayağımla bastım, bir iki adım atar tekrar yola iner bu sefer sol ayağımla basarım ama artık böyle olacağını bildiğim için daha olmadan önce sanki sağ ayağıma bir şey değmiş gibi oluyor ve baştan sol ayağımı çarpraz basmassam, yani ayağımın ortası tam kaldırımın köşesine gelecek şekilde basmassam rahat olmuyorum.

Bazen parmağımı kütletirken, sol elimde ki tırnakların yanlışlıkla sağ elimin üstüne değer, ben hemen sağ elimin tırnakları ile sol elime değerim. Bu arada aynı şey ilk önce sol tarafa olması durumunda geçerli değil. Önce sol tarafıma olan herşey normal.

Ama ben bu durumun hep üstüne gitmeye çalışıyorum. Bazen kendimi çok zorluyorum ama kendimi gıcık edecek şekilde evden dışarı çıkarken kapının eşiğine sağ ayağımla basıyorum.

4-5 çekmeceli komidonlardan bir tanesi açıksa eğer, normalde çok üşengeç bir insan olmama rağmen, kalkar kapatırım onu.

Birde bu tiklerimi kimseye belli etmem. Ben bunları yaparken benim tikim yüzünden yaptığımı anlamazlar. :))

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: MaviAteş

Bunları okuduktan sonra bendekilerin takıntı olmadığını anladım. :))

Benim en büyük sorunum şu, mesela vücudumun sağ tarafına bir şey değdi hatta bazen değecek kadar yaklaşması da yeterli.
O şeyin vücuduma değdiği zaman verdiği hissi aynı şekilde sol tarafımada yapmam lazım.

mesela kaldırımın köşesine sağ ayağımla bastım, bir iki adım atar tekrar yola iner bu sefer sol ayağımla basarım ama artık böyle olacağını bildiğim için daha olmadan önce sanki sağ ayağıma bir şey değmiş gibi oluyor ve baştan sol ayağımı çarpraz basmassam, yani ayağımın ortası tam kaldırımın köşesine gelecek şekilde basmassam rahat olmuyorum.

Bazen parmağımı kütletirken, sol elimde ki tırnakların yanlışlıkla sağ elimin üstüne değer, ben hemen sağ elimin tırnakları ile sol elime değerim. Bu arada aynı şey ilk önce sol tarafa olması durumunda geçerli değil. Önce sol tarafıma olan herşey normal.

Ama ben bu durumun hep üstüne gitmeye çalışıyorum. Bazen kendimi çok zorluyorum ama kendimi gıcık edecek şekilde evden dışarı çıkarken kapının eşiğine sağ ayağımla basıyorum.

4-5 çekmeceli komidonlardan bir tanesi açıksa eğer, normalde çok üşengeç bir insan olmama rağmen, kalkar kapatırım onu.

Birde bu tiklerimi kimseye belli etmem. Ben bunları yaparken benim tikim yüzünden yaptığımı anlamazlar. :))

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-DBADFA1C8

Bendede war takıntılar

1Kaç sene Önce babamı memlekete yol ederken ( babasının hastalıgı için) Bindigi arabanın plaka no'su halen hafızamdadır..

PC kasası , Pc MASASININ alt tarafta bölme olan yerde . Hani Dişleri olur yha ön tarafta sol diş biraz daha ilerlemiştir aşagıya düşmüştür. Ben tam olması için düzeltirim yha aşagıya alırım kasanın on tarafını yha da içeri sokarım..

Beyaz eşyalarımız hep aynı markadır..Geçen saydım , 21 tane aynı marka beyaz eşya war :)

Sol elimin yüzük parmagına parmaklık takarım , sağ elimin yüzük parmagına da takmam gerekli yok sa sinir ediyor..

Bir de bende takıntılardan dolayı bizr özellik gelişti , Mesela TW izlerken alt yazı geçer yha ben onların harfini sayarım.

Şimdilik bu kaedar daha sonra yine yazarım...

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: BurakLEE

abi sorunlumusunuz ya küüçük şeylere dünya malına bu kadar değer vermeyin .benım umrumda olmaz kırılan kırılsın. bozuk şarj aletlerı var evde 3tane babam çalışıyor dıyor ben dıyom çöp bunlar at gitsin hurda edavat bozuk cıhaz şu bu umrumda olmaz satmışım dünyayı insanların hakkımda düşünduklerı bıle umrumda olmaz. bir ayagıma ayakkabı digerine terlık gıyer çıkabılırm gerekırse dünyayı sallamıyorum kralda benım padişahda kafamda noksan tahtalar var sanırım bıraz

Alıntıları Göster

quote:

Orjinalden alıntı: BurakLEE

abi sorunlumusunuz ya küüçük şeylere dünya malına bu kadar değer vermeyin .benım umrumda olmaz kırılan kırılsın. bozuk şarj aletlerı var evde 3tane babam çalışıyor dıyor ben dıyom çöp bunlar at gitsin hurda edavat bozuk cıhaz şu bu umrumda olmaz satmışım dünyayı insanların hakkımda düşünduklerı bıle umrumda olmaz. bir ayagıma ayakkabı digerine terlık gıyer çıkabılırm gerekırse dünyayı sallamıyorum kralda benım padişahda kafamda noksan tahtalar var sanırım bıraz

quote:

Orijinalden alıntı: nJOY

quote: Orjinalden alıntı: BurakLEE abi sorunlumusunuz ya küüçük şeylere dünya malına bu kadar değer vermeyin .benım umrumda olmaz kırılan kırılsın. bozuk şarj aletlerı var evde 3tane babam çalışıyor dıyor ben dıyom çöp bunlar at gitsin hurda edavat bozuk cıhaz şu bu umrumda olmaz satmışım dünyayı insanların hakkımda düşünduklerı bıle umrumda olmaz. bir ayagıma ayakkabı digerine terlık gıyer çıkabılırm gerekırse dünyayı sallamıyorum kralda benım padişahda kafamda noksan tahtalar var sanırım bıraz

Evet sorunluyuz dostum, bir itirazın mı var? Sorun dünya malı değil. Yazdıklarımızı iyice oku ondan sonra yorum yap. Bir ürün 20ytl ise, sorun buna verdiğim para değildir. Bu paraya gider arkadaşlarıma çay kahve ısmarlarım o zaman bir sorun yok. Ama bu 20ytl bir ürüne dönüşürse işte sorun o zaman başlıyor. İçinde olmayan bilemez bu durumu. Bir de ben farkettim de ben sadece yeni alıp kendim açtığım ürünlerde böyle sorun yapıyorum. Geçen sene arabamla kaza yaptım mesela, arabanın arkası komple göçmüştü. Hiç umursamadan bindim ve gideceğim yere gidip paşalar gibi eğlendim. Ya da ne bileyim ikinci el aldığım fot. mak ya da cep telefonu düşse de bozulsa da tınlamıyorum. Sadece kendim sıfır aldığım şeylerde var bu sorun.

Alıntıları Göster

quote:

Orjinalden alıntı: nJOY

Yıllardır buradayım, ilk defa şahsi bir sorunumla ilgili bir konu açıyorum lütfen mazur görün. Ben artık kafayı yemek üzereyim diye düşünüyorum. Küçücük şeyleri düşünüp büyüte büyüte kendimi çıkmazlara sokuyorum.

Mesela aldığım bir sigara pakedine kırışmasın büzüşmesin diye gözüm gibi bakıyorum.

5 yıl önce alıp çoktan sattığım bir ürünün paketleri, faturası hala evde durur, nedense atamam.

Yeni aldığım birşeye en ufak bir zarar gelirse(mesela yeni aldığım bir kitabın üzerine azıcık çay dökülse) hemen o kitabı atıp ya da satıp yenisini almak isterim, bunu yapmasam bile unutana kadar kendimi yer bitiririm. Yeni bir cep telefonu alırım, çizilir, günlerce içim yanar. Yeni bir güneş gözlüğü alırım, iç tarafı hafif soyulur, yine soğurum ondan da.

Tam sayı takıntım vardır. Mesela 6 megapiksellik bir fot. makinasını 7.2'ye her surette tercih ederim. 102.72ytl olan birşeyi almak yerine 105ytl olan bana daha sempatik gelir nedense.

İnsanlarla olan ilişkilerimde aşırı hassasım. Yani alıngan falan değilim ama insanları kırmaktan çok korkarım. Birşey söylerim, acaba alınmış mıdır diye mutlaka uzun uzun düşünürüm. Birisi bir mesaj atar, yolladığı saate falan bakarım saçma saçma.

Yeni aldığım birşey o kadar kıymetlidir ki, en ufak birşey dahi olsa kimseye vermek istemem, hatta kendim bile kullanmaya kıyamam. Oysa ona verdiğim para benim için o kadar da değerli değildir, yani verdiğim para sorun değil ama birşey benim olunca ona gözüm gibi bakma arzusu içindeyim.

Yaptığım işlerde çok ince çalışır çok ince ayrıntılara dikkat ederim ama çoğu zaman karşımdaki insan bunun farkına bile varmaz.


Kapıyı kapatırım eminim ama nedense dönüp bir daha bakarım acaba gerçekten kapattım mı diye.
Kaldırımlarda yürürken çizgilere basmamaya çalışırım.

Bir gün herşeyin süper gittiğine diğer gün berbat gittiğine inanıyorum. Gerçekten de bu doğru. Mesela berbat geçecek dediğim günde yemekhanede berbat bir yemek çıkar, otobüsü kaçırır yarım saat beklerim, şemsiyem yoksa yağmur yağar, birisinden kötü bir haber alırım ya da mutlaka işlerim ters gider.

Geçen aldığım fotoğraf makinasında 1 tane ölü piksel çıktı, aslında hiç belli bile olmuyor yani içine düşmek gerekir farkedebilmek için. Ama ben her seferinde resmen içine düşüyorum onu farkedebilmek için ve bu yüzden makinadan soğudum, günlerdir aklımda. Başka birşey düşünsem bile bir anda aklıma geliyor ve unutamıyorum. Sırf bu yüzden birisine hediye edip yenisini almayı bile düşündüm, ama yenisinde de aynı durum olabilme ihtimali var.

Mesela aldığım bir diş fırçasıyla diş macununun markası aynı olması, evimdeki tüm eşyaların markası aynı olması falan şarttır. Ayrıca evdeki takım olan herhangi birşeyin bir tanesine birşey olursa diğerleri de benim için biter.

edit: Ayrıyeten çok kararsızım. Birşeye karar vermek günlerimi alır, es kaza birşeye karar veririm, gider alırım. Sonra eve gelir pişman olurum ve götürür değiştiririm. Ya da ne bileyim forumdaki mesajlarımın yarısından fazlası editlenmiştir, mutlaka birşeyler eklenmiş ya da çıkarılmıştır.

Bunlara saplandım çıkamıyorum. Lütfen yardım edin bana arkadaşlar. Lütfen Ben de normal insanlar gibi yaşamak istiyorum. Umarsızca yaşamak istiyorum. Bunun bir çözümü var mı olabilir mi, lütfen birşeyler önerin birşeyler söyleyin. Hepinizi çok seviyorum

quote:

Orijinalden alıntı: KeepOut

quote: Orjinalden alıntı: nJOY Yıllardır buradayım, ilk defa şahsi bir sorunumla ilgili bir konu açıyorum lütfen mazur görün. Ben artık kafayı yemek üzereyim diye düşünüyorum. Küçücük şeyleri düşünüp büyüte büyüte kendimi çıkmazlara sokuyorum. Mesela aldığım bir sigara pakedine kırışmasın büzüşmesin diye gözüm gibi bakıyorum. 5 yıl önce alıp çoktan sattığım bir ürünün paketleri, faturası hala evde durur, nedense atamam. Yeni aldığım birşeye en ufak bir zarar gelirse(mesela yeni aldığım bir kitabın üzerine azıcık çay dökülse) hemen o kitabı atıp ya da satıp yenisini almak isterim, bunu yapmasam bile unutana kadar kendimi yer bitiririm. Yeni bir cep telefonu alırım, çizilir, günlerce içim yanar. Yeni bir güneş gözlüğü alırım, iç tarafı hafif soyulur, yine soğurum ondan da. Tam sayı takıntım vardır. Mesela 6 megapiksellik bir fot. makinasını 7.2'ye her surette tercih ederim. 102.72ytl olan birşeyi almak yerine 105ytl olan bana daha sempatik gelir nedense. İnsanlarla olan ilişkilerimde aşırı hassasım. Yani alıngan falan değilim ama insanları kırmaktan çok korkarım. Birşey söylerim, acaba alınmış mıdır diye mutlaka uzun uzun düşünürüm. Birisi bir mesaj atar, yolladığı saate falan bakarım saçma saçma. Yeni aldığım birşey o kadar kıymetlidir ki, en ufak birşey dahi olsa kimseye vermek istemem, hatta kendim bile kullanmaya kıyamam. Oysa ona verdiğim para benim için o kadar da değerli değildir, yani verdiğim para sorun değil ama birşey benim olunca ona gözüm gibi bakma arzusu içindeyim. Yaptığım işlerde çok ince çalışır çok ince ayrıntılara dikkat ederim ama çoğu zaman karşımdaki insan bunun farkına bile varmaz. Kapıyı kapatırım eminim ama nedense dönüp bir daha bakarım acaba gerçekten kapattım mı diye. Kaldırımlarda yürürken çizgilere basmamaya çalışırım. Bir gün herşeyin süper gittiğine diğer gün berbat gittiğine inanıyorum. Gerçekten de bu doğru. Mesela berbat geçecek dediğim günde yemekhanede berbat bir yemek çıkar, otobüsü kaçırır yarım saat beklerim, şemsiyem yoksa yağmur yağar, birisinden kötü bir haber alırım ya da mutlaka işlerim ters gider. Geçen aldığım fotoğraf makinasında 1 tane ölü piksel çıktı, aslında hiç belli bile olmuyor yani içine düşmek gerekir farkedebilmek için. Ama ben her seferinde resmen içine düşüyorum onu farkedebilmek için ve bu yüzden makinadan soğudum, günlerdir aklımda. Başka birşey düşünsem bile bir anda aklıma geliyor ve unutamıyorum. Sırf bu yüzden birisine hediye edip yenisini almayı bile düşündüm, ama yenisinde de aynı durum olabilme ihtimali var. Mesela aldığım bir diş fırçasıyla diş macununun markası aynı olması, evimdeki tüm eşyaların markası aynı olması falan şarttır. Ayrıca evdeki takım olan herhangi birşeyin bir tanesine birşey olursa diğerleri de benim için biter. edit: Ayrıyeten çok kararsızım. Birşeye karar vermek günlerimi alır, es kaza birşeye karar veririm, gider alırım. Sonra eve gelir pişman olurum ve götürür değiştiririm. Ya da ne bileyim forumdaki mesajlarımın yarısından fazlası editlenmiştir, mutlaka birşeyler eklenmiş ya da çıkarılmıştır. Bunlara saplandım çıkamıyorum. Lütfen yardım edin bana arkadaşlar. Lütfen Ben de normal insanlar gibi yaşamak istiyorum. Umarsızca yaşamak istiyorum. Bunun bir çözümü var mı olabilir mi, lütfen birşeyler önerin birşeyler söyleyin. Hepinizi çok seviyorum

+9999999999999 bndede oluyo sora bildiğim süreleri fln okuyom şeytanın vesvesesinden kurtuluyom dene bak istersen

quote:

Orijinalden alıntı: KeepOut

quote: Orjinalden alıntı: nJOY Yıllardır buradayım, ilk defa şahsi bir sorunumla ilgili bir konu açıyorum lütfen mazur görün. Ben artık kafayı yemek üzereyim diye düşünüyorum. Küçücük şeyleri düşünüp büyüte büyüte kendimi çıkmazlara sokuyorum. Mesela aldığım bir sigara pakedine kırışmasın büzüşmesin diye gözüm gibi bakıyorum. 5 yıl önce alıp çoktan sattığım bir ürünün paketleri, faturası hala evde durur, nedense atamam. Yeni aldığım birşeye en ufak bir zarar gelirse(mesela yeni aldığım bir kitabın üzerine azıcık çay dökülse) hemen o kitabı atıp ya da satıp yenisini almak isterim, bunu yapmasam bile unutana kadar kendimi yer bitiririm. Yeni bir cep telefonu alırım, çizilir, günlerce içim yanar. Yeni bir güneş gözlüğü alırım, iç tarafı hafif soyulur, yine soğurum ondan da. Tam sayı takıntım vardır. Mesela 6 megapiksellik bir fot. makinasını 7.2'ye her surette tercih ederim. 102.72ytl olan birşeyi almak yerine 105ytl olan bana daha sempatik gelir nedense. İnsanlarla olan ilişkilerimde aşırı hassasım. Yani alıngan falan değilim ama insanları kırmaktan çok korkarım. Birşey söylerim, acaba alınmış mıdır diye mutlaka uzun uzun düşünürüm. Birisi bir mesaj atar, yolladığı saate falan bakarım saçma saçma. Yeni aldığım birşey o kadar kıymetlidir ki, en ufak birşey dahi olsa kimseye vermek istemem, hatta kendim bile kullanmaya kıyamam. Oysa ona verdiğim para benim için o kadar da değerli değildir, yani verdiğim para sorun değil ama birşey benim olunca ona gözüm gibi bakma arzusu içindeyim. Yaptığım işlerde çok ince çalışır çok ince ayrıntılara dikkat ederim ama çoğu zaman karşımdaki insan bunun farkına bile varmaz. Kapıyı kapatırım eminim ama nedense dönüp bir daha bakarım acaba gerçekten kapattım mı diye. Kaldırımlarda yürürken çizgilere basmamaya çalışırım. Bir gün herşeyin süper gittiğine diğer gün berbat gittiğine inanıyorum. Gerçekten de bu doğru. Mesela berbat geçecek dediğim günde yemekhanede berbat bir yemek çıkar, otobüsü kaçırır yarım saat beklerim, şemsiyem yoksa yağmur yağar, birisinden kötü bir haber alırım ya da mutlaka işlerim ters gider. Geçen aldığım fotoğraf makinasında 1 tane ölü piksel çıktı, aslında hiç belli bile olmuyor yani içine düşmek gerekir farkedebilmek için. Ama ben her seferinde resmen içine düşüyorum onu farkedebilmek için ve bu yüzden makinadan soğudum, günlerdir aklımda. Başka birşey düşünsem bile bir anda aklıma geliyor ve unutamıyorum. Sırf bu yüzden birisine hediye edip yenisini almayı bile düşündüm, ama yenisinde de aynı durum olabilme ihtimali var. Mesela aldığım bir diş fırçasıyla diş macununun markası aynı olması, evimdeki tüm eşyaların markası aynı olması falan şarttır. Ayrıca evdeki takım olan herhangi birşeyin bir tanesine birşey olursa diğerleri de benim için biter. edit: Ayrıyeten çok kararsızım. Birşeye karar vermek günlerimi alır, es kaza birşeye karar veririm, gider alırım. Sonra eve gelir pişman olurum ve götürür değiştiririm. Ya da ne bileyim forumdaki mesajlarımın yarısından fazlası editlenmiştir, mutlaka birşeyler eklenmiş ya da çıkarılmıştır. Bunlara saplandım çıkamıyorum. Lütfen yardım edin bana arkadaşlar. Lütfen Ben de normal insanlar gibi yaşamak istiyorum. Umarsızca yaşamak istiyorum. Bunun bir çözümü var mı olabilir mi, lütfen birşeyler önerin birşeyler söyleyin. Hepinizi çok seviyorum

+9999999999999 bndede oluyo sora bildiğim süreleri fln okuyom şeytanın vesvesesinden kurtuluyom dene bak istersen

quote:

Orijinalden alıntı: BurakLEE

takılın kafanız göre

Alıntıları Göster

quote:

Orjinalden alıntı: BurakLEE

takılın kafanız göre

quote:

Orijinalden alıntı: BurakLEE

takılın kafanız göre

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: KeepOut

quote: Orjinalden alıntı: nJOY Yıllardır buradayım, ilk defa şahsi bir sorunumla ilgili bir konu açıyorum lütfen mazur görün. Ben artık kafayı yemek üzereyim diye düşünüyorum. Küçücük şeyleri düşünüp büyüte büyüte kendimi çıkmazlara sokuyorum. Mesela aldığım bir sigara pakedine kırışmasın büzüşmesin diye gözüm gibi bakıyorum. 5 yıl önce alıp çoktan sattığım bir ürünün paketleri, faturası hala evde durur, nedense atamam. Yeni aldığım birşeye en ufak bir zarar gelirse(mesela yeni aldığım bir kitabın üzerine azıcık çay dökülse) hemen o kitabı atıp ya da satıp yenisini almak isterim, bunu yapmasam bile unutana kadar kendimi yer bitiririm. Yeni bir cep telefonu alırım, çizilir, günlerce içim yanar. Yeni bir güneş gözlüğü alırım, iç tarafı hafif soyulur, yine soğurum ondan da. Tam sayı takıntım vardır. Mesela 6 megapiksellik bir fot. makinasını 7.2'ye her surette tercih ederim. 102.72ytl olan birşeyi almak yerine 105ytl olan bana daha sempatik gelir nedense. İnsanlarla olan ilişkilerimde aşırı hassasım. Yani alıngan falan değilim ama insanları kırmaktan çok korkarım. Birşey söylerim, acaba alınmış mıdır diye mutlaka uzun uzun düşünürüm. Birisi bir mesaj atar, yolladığı saate falan bakarım saçma saçma. Yeni aldığım birşey o kadar kıymetlidir ki, en ufak birşey dahi olsa kimseye vermek istemem, hatta kendim bile kullanmaya kıyamam. Oysa ona verdiğim para benim için o kadar da değerli değildir, yani verdiğim para sorun değil ama birşey benim olunca ona gözüm gibi bakma arzusu içindeyim. Yaptığım işlerde çok ince çalışır çok ince ayrıntılara dikkat ederim ama çoğu zaman karşımdaki insan bunun farkına bile varmaz. Kapıyı kapatırım eminim ama nedense dönüp bir daha bakarım acaba gerçekten kapattım mı diye. Kaldırımlarda yürürken çizgilere basmamaya çalışırım. Bir gün herşeyin süper gittiğine diğer gün berbat gittiğine inanıyorum. Gerçekten de bu doğru. Mesela berbat geçecek dediğim günde yemekhanede berbat bir yemek çıkar, otobüsü kaçırır yarım saat beklerim, şemsiyem yoksa yağmur yağar, birisinden kötü bir haber alırım ya da mutlaka işlerim ters gider. Geçen aldığım fotoğraf makinasında 1 tane ölü piksel çıktı, aslında hiç belli bile olmuyor yani içine düşmek gerekir farkedebilmek için. Ama ben her seferinde resmen içine düşüyorum onu farkedebilmek için ve bu yüzden makinadan soğudum, günlerdir aklımda. Başka birşey düşünsem bile bir anda aklıma geliyor ve unutamıyorum. Sırf bu yüzden birisine hediye edip yenisini almayı bile düşündüm, ama yenisinde de aynı durum olabilme ihtimali var. Mesela aldığım bir diş fırçasıyla diş macununun markası aynı olması, evimdeki tüm eşyaların markası aynı olması falan şarttır. Ayrıca evdeki takım olan herhangi birşeyin bir tanesine birşey olursa diğerleri de benim için biter. edit: Ayrıyeten çok kararsızım. Birşeye karar vermek günlerimi alır, es kaza birşeye karar veririm, gider alırım. Sonra eve gelir pişman olurum ve götürür değiştiririm. Ya da ne bileyim forumdaki mesajlarımın yarısından fazlası editlenmiştir, mutlaka birşeyler eklenmiş ya da çıkarılmıştır. Bunlara saplandım çıkamıyorum. Lütfen yardım edin bana arkadaşlar. Lütfen Ben de normal insanlar gibi yaşamak istiyorum. Umarsızca yaşamak istiyorum. Bunun bir çözümü var mı olabilir mi, lütfen birşeyler önerin birşeyler söyleyin. Hepinizi çok seviyorum

+9999999999999 bndede oluyo sora bildiğim süreleri fln okuyom şeytanın vesvesesinden kurtuluyom dene bak istersen

quote:

Orijinalden alıntı: Holy_Pressure

bence bu söyedikleriniz o kadar bi sorun deil ben sorunlarımı kaonuşmak için o kadar psikoloğa gittim adeta psikoloğa ben yardım ettim sanki o bana yardım edecekken ben ona yardım ettim
bi ara ölmek bile istiyordum intahar bile ettim ama ölmedim ondan sonra düşündümki bu dünyada ki hiçbişey gerçek deil tek gerçek olan Allah
İntahar olayından sonra çok ağladım ve doğru olanın bu hayattaki şeylerin hep gelip geçici olduğunu düşündüm ve öğrendim öncedende biliyordum ama
demekki bi olay olması gerekiyormuş heralde
Artık namaz kılmaya başladım ve şuan kendimi çok rahat istiyorum manevi olarak bir feraha kavuştum
Kendinizi çok takıntılı olarak ve çok sorunlu olarak görüyorsanız birde Allah a kavuşmayı deneyin ben denedim ve artık kim olduğumu ve bu dünyanın
bizim için yaratıldığını öğrendim

Arkadaşlar size tavsiyem bu dünyada ki hiçbirşey için üzülmeyin şunun şurasında ortalama 70 yıllık bir ömür var ama öldükten sonra sonsuz bir hayat var lütfen iyice düşünün ve ne demek istediğimi anlamaya çalışın...

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Onur ERYILMAZ

dikkat et ruh hastası piskopat şizofren filan olma

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: blue

Fazla mükemmeliyetçisin galiba. Başak burcu musun?

Alıntıları Göster

quote:

Orjinalden alıntı: blue

Fazla mükemmeliyetçisin galiba. Başak burcu musun?

quote:

Orijinalden alıntı: nJOY

quote: Orjinalden alıntı: blue Fazla mükemmeliyetçisin galiba. Başak burcu musun?

Evet, nerden anladın

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: nJOY

quote: Orjinalden alıntı: blue Fazla mükemmeliyetçisin galiba. Başak burcu musun?

Evet, nerden anladın

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: nJOY

Kendim hakkında birkaç bilgi daha vereyim. Korkağın tekiyimdir. Herkes beni çok güçlü zanneder ama köpekten, karanlıktan, bazen kendi gölgemden bile korktuğum olur. Birisi bana dayılanınca titremeye başlarım, ama yine de o sinirle karşıdakini çok rahat döverim. Babamla aramız mükemmeldir, geyik yaparız etmediğimiz muhabbet yoktur ama ben babamdan da çok korkarım. Bana aslında hiçbirşey sormaz, çok serbestimdir, haber vermeden gittiğim yerde istediğim kadar kalırım ama nedense ortada hiçbirşey yokken babama hesap verme ihtiyacı hissederim. Bana çok güvenir babam. Herşeyi çok uçlarda yaşarım, yaşadıklarımı anlattığımda çoğu zaman kimse inanmaz. Durum böyle. Anlatmaya ve içimi dökmeye devam edecem, beni izlemeye devam edin

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: nJOY

Kendim hakkında birkaç bilgi daha vereyim. Korkağın tekiyimdir. Herkes beni çok güçlü zanneder ama köpekten, karanlıktan, bazen kendi gölgemden bile korktuğum olur. Birisi bana dayılanınca titremeye başlarım, ama yine de o sinirle karşıdakini çok rahat döverim. Babamla aramız mükemmeldir, geyik yaparız etmediğimiz muhabbet yoktur ama ben babamdan da çok korkarım. Bana aslında hiçbirşey sormaz, çok serbestimdir, haber vermeden gittiğim yerde istediğim kadar kalırım ama nedense ortada hiçbirşey yokken babama hesap verme ihtiyacı hissederim. Bana çok güvenir babam. Herşeyi çok uçlarda yaşarım, yaşadıklarımı anlattığımda çoğu zaman kimse inanmaz. Durum böyle. Anlatmaya ve içimi dökmeye devam edecem, beni izlemeye devam edin

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Hazan

Benimde sizin kadar olmasada takıntılarım var ve bazen beynimi çok yorduğum için sinir krizi geçirebiliyorum. İşte birkaç örnek;

"Oldukça titizimdir, herşey yerli yerde olması gerek, milimetrik düzeltmeler yapıyorum.
"Yaptığım işin her zaman daha iyisini yapabileceğime inanıyorum bu yüzden her işin sonunda tekrar dönüp bakıyorum ve hata arıyorum.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: MaviAteş

Bunları okuduktan sonra bendekilerin takıntı olmadığını anladım. :))

Benim en büyük sorunum şu, mesela vücudumun sağ tarafına bir şey değdi hatta bazen değecek kadar yaklaşması da yeterli.
O şeyin vücuduma değdiği zaman verdiği hissi aynı şekilde sol tarafımada yapmam lazım.

mesela kaldırımın köşesine sağ ayağımla bastım, bir iki adım atar tekrar yola iner bu sefer sol ayağımla basarım ama artık böyle olacağını bildiğim için daha olmadan önce sanki sağ ayağıma bir şey değmiş gibi oluyor ve baştan sol ayağımı çarpraz basmassam, yani ayağımın ortası tam kaldırımın köşesine gelecek şekilde basmassam rahat olmuyorum.

Bazen parmağımı kütletirken, sol elimde ki tırnakların yanlışlıkla sağ elimin üstüne değer, ben hemen sağ elimin tırnakları ile sol elime değerim. Bu arada aynı şey ilk önce sol tarafa olması durumunda geçerli değil. Önce sol tarafıma olan herşey normal.

Ama ben bu durumun hep üstüne gitmeye çalışıyorum. Bazen kendimi çok zorluyorum ama kendimi gıcık edecek şekilde evden dışarı çıkarken kapının eşiğine sağ ayağımla basıyorum.

4-5 çekmeceli komidonlardan bir tanesi açıksa eğer, normalde çok üşengeç bir insan olmama rağmen, kalkar kapatırım onu.

Birde bu tiklerimi kimseye belli etmem. Ben bunları yaparken benim tikim yüzünden yaptığımı anlamazlar. :))

Alıntıları Göster

quote:

Orjinalden alıntı: MaviAteş

Bunları okuduktan sonra bendekilerin takıntı olmadığını anladım. :))

Benim en büyük sorunum şu, mesela vücudumun sağ tarafına bir şey değdi hatta bazen değecek kadar yaklaşması da yeterli.
O şeyin vücuduma değdiği zaman verdiği hissi aynı şekilde sol tarafımada yapmam lazım.

Bazen parmağımı kütletirken, sol elimde ki tırnakların yanlışlıkla sağ elimin üstüne değer, ben hemen sağ elimin tırnakları ile sol elime değerim. Bu arada aynı şey ilk önce sol tarafa olması durumunda geçerli değil. Önce sol tarafıma olan herşey normal.