Boşluk insanı psikolojikman bitiriyor

Bir işle uğraşmayınca gerçekten her şey anlamını yitiriyor. Ertelediğim bir ödevim vardı, ilk önce masaya oturdum, nasıl yapacağımı bilmez haldeydim, açtığım painti çizdim bir şeyler, kabataslak bir plan. Aklımda bir şeyler oluşmaya başladı, sonrasında açtım müziği ve yavaş yavaş yapmaya başladım. Mükemmel bir kaynak buldum hemen oradan yapıştırdım yazıları, 3-4 saat geçti derken ödevi bitirdim.

Şimdi ise kahvemi alıp dizimi izliyor, bir yandan ödevimi yapmış olmamın rahatlığıyla mutlu oluyorum. Daha huzurlu hissediyorum, çünkü iyi kötü bir şey yaptım bugün. Kendime yeni bir kural koyuyorum : Her gün sıkılsan da bir şey yap. Bir iş, ne biliyorsan, ne yapabiliyorsan, olmadı aç painti bir şeyler çiz, olmadı git kendini video çek bir şeyler anlat filan. Beyine iş vermeyince sapıtıyor, mala bağlıyor çünkü.