Şimdi Ara

Rachel Corrie tanır mısınız?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
9
Cevap
0
Favori
1.612
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Aliene Rachel Corrie , (10 Nisan 1979 - 16 Mart 2003) ABD'li barış gönüllüsü, Uluslararası Dayanışma Hareketi (International Solidarity Movement) üyesi.

    Gazze Şeridi'nde Filistinlilerin evlerini yıkmak üzere harekete geçen bir İsrail buldozerinin önüne çıkmış ve bu buldozer tarafından ezilerek öldürülmüştür.

    Evergreen State College'de sanat dersleri alarak eğitim gördü. Üç yıl boyunca gönüllü olarak, ruhsal bozukluğu olan hastalara haftalık ziyaretleri yaptı, destek oldu. Yazar ve sanatçı olmak, barış için çalışmak gibi hedefleri olan Corrie, ABD'nin Irak'ı işgali üzerine; İsrail'in Gazze'de kıyıma girişeceği ve bunun ancak bölgedeki ilgiyi canlı tutmakla engellenebileceğini öngörerek, Gazze'ye uluslararası gözlemci olarak gitmişti. Dünyanın bir çok yerinde Rachel Corrie adına çeşitli anma etkinlikleri düzenlendi, adına yazılan bir oyun, 2006 yılında Londra Playhouse Theatre'da sahnelendi.

    16 Mart 2003′ tarihinde İsrail tanklarına karşı vicdanını siper ederek öldürülen Rachel Corrie’nin hatırasına atfen, Otuzuncu Harf Edebiyat ve Düşünce Dergisi tarafından 16 Mart Tarihi, Uluslararası Dünya Vicdan Günü olarak ilan edilmiştir.

     Rachel Corrie tanır mısınız?


     Rachel Corrie tanır mısınız?


    __________________________________________________________________________________________

    Rachel'ın Mektupları

    Rachel Corrie
    1979-2003


    Çevirmen: Baran Şimşek

    16 Mart 2003'te 23 yaşındaki Amerikalı insan hakları çalışanı Rachel Corrie, İsrail ordusunun Filistin Gazze Şeridi'nde bir doktorun evini ve ailesini yok etmesini engellemeye çalışırken, bir askeri buldozer tarafından ezilerek yaşamını yitirdi.

    Rachel, ailesine yazmış olduğu dikkate değer bir dizi e-postasında, kendi yaşamını neden tehlikeye attığını açıklıyordu.

    İlk kez İngiltere'de Guardian tarafından yayımlanmıştır.

    http://www.ifamericansknew.org/cur_sit/rlinturkish.html

    __________________________________________________________________________________________

    kendi yorumumu yazmayacağım ekşiden alıntı

    "bu sabaha doğru, kimine göre 16, kimine göre 19 kez daha katledilmiş, yaklaşık 30 kez daha yaralanmıştır."







  • bir hevesle girdim ki
  • yukarı
  • israil hayvanın önde gideni insanlıktan nasibini alamamış saldırgan köpek
  • yukarı
  • hah... bir kac gün önce bahsettiğim bayan buydu...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi olağan_şüpheli -- 31 Mayıs 2010; 21:29:58 >
  • quote:

    "dünya müslümanları dahil, toplumların büyük bir kısmının dünyada yaşanan haksızlık ve zulümlere karşı istiflerini bozmadan yaşamlarını sürdürmelerine karşın, dünyanın en zengin bölgelerinden birisi olan olympia’dan, dünyanın en fakir bölgesi durumundaki refah’a gelen rachel’in yaptığı vicdani sorgulama, üzerine ölü toprağı serpilmiş toplumları yakından ilgilendiriyor."
  • yukarı
  • Herkesin tanıması gereken mükemmel insan.

    annesine yazdığı mektuplarda tanık olduğu zulmü şöyle anlatmış, 23 yaşında ölümsüzleşmiş barış gönüllüsü:

    "... gerçekten de dünyada böyle bir zulmün kıyamet koparmadan geçiştirilebilmesine inanamıyorum. canımı yakıyor, geçmişte de yaktığı gibi, dünyanın böyle korkunç bir hale gelmesine göz yumuşumuza tanıklık etmek... yukarıda sıraladığım onca durum ve dahası usul usul, çoğunluk örtük ama son derece güçlü bir biçimde, belirli bir insan gurubunun hayatta kalma yeteneğini elinden almaya yönelik. burada gördüğüm, bu... bunun sona ermesi gerek. hepimizin her şeyi bir yana bırakıp hayatımızı, bunun sona ermesi için çabalamaya adamanın iyi bir fikir olduğuna inanıyorum."

    ve son satırları:

    "bu sabahtan sonra kendimi çok daha iyi hissediyorum. oturup uzun uzun, ne kadar büyük kötülüklere muktedir olduğumuzu ilk elden keşfedişimin verdiği düş kırıklığı üstüne yazdım. oysa en ağır koşullarda bile insan kalabilme gücü ve yeteneğini keşfetmekte olduğumu da yazmalıydım, ki bunu daha önce bilmezdim. galiba aslolan, onur..."

    çoğumuz hatta aslında hiçbirimiz, bu kadar duyarlılığa ve cesarete sahip olmadık. içimizde hissettiğimiz acının peşinden gitmedik. durduk. sonuçlarına katlanamazdık çünkü. televizyondan seyretmesi daha kolaydı. gazetelerden okumak da öyle. oturduğumuz yerden bir şeyler karaladık en fazla. öfkelendik, kaleme/klavyeye davrandık... ha, şu anda ben de farklı bir şey mi yapıyorum? hayır... bu durumda seyircilerden biri miyim? evet... insan olmak, en çok böyle durumlarda acı geliyor işte. onurdan çok zulme yakın olup bu olanlara alıştığımız zaman... umursamamaya, gazetede görünce sayfa çevirip televizyonda denk gelince kanal değiştirmeye başladığımız an... orda ölenler biz olmadığımız için mi bu kadar rahatız? yoksa kanıksadığımız için mi? ölen her herde ölüyor, giden hiçbir yerde geri gelmiyor oysa...(alıntı)




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.