< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Are you aga -- 1 Eylül 2020; 21:10:14 > < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı > |
o kadar yalnızım ki, yanlışlıkla para biriktiriyorum... (4. sayfa)
-
-
Konunun bir kısmını okudum ama seni anlamama yetti hocam o paranın senin gözünde değeri yok istediğin gercek hayat ama öyle bir psikoloji ki o parayı harcamaya dahi cekinmeye baslıyorsun ben cok defa para biriktirdim bir miktara gelince sacma sapan şeyler alıp azaltıyorum bunları yapmasam Bi araba bile alabilirdim parayı harcarken bile ulan boş şeylere harcadık diye tribe giriyordum cunku cevrem öyle düşünmeme neden oluyordu aslında o aldıgım seyler hep hayal kurduğum hayatım içindi bunun için pişmanlık duyma yalnızlığın nasıl bir gun biticek ve daha guzel bir hayata kavusacaksan bu dönemde ki sabrın birikimin ilerde değer kazanacak ben hayal ettigim paradan fazlasını biriktirdim ama daha fazlasını istedim gözüm öyle bir döndü ki her seyi istedim yalnızlığı silip atmayı saygınlığı söke söke almayı yurt dısı planım vardı ama gittim borsaya girip paramı katlim derken yarısını kaybettim hayatımda hic böyle bişi yapmamıştım idda bile oynamam işin kötüsü aklımı da kaybettim bağımlı oldum acayip hosuma gidiyordu çok uzun hikaye benim burdan cıkardıgım acı ders para ile nasıl mutlu olunuyorsa ol tereddut etme he ben bunu hala harcamıcam diyorsan o parayı unut yettiği kadarını al kalanını vadeli hesaba mı koyarsın hayır mı yaparsın bilmem eğer bana biraz benziyorsan o para uçup gidecek ve en sonunda hayallerine nasıl ihanet ettiğini göreceksin zamanın varken o parayı harca tatile git gez yarın bir gun anlatacak hatırlayacak anın olur ben istisnayım o şekilde para kaybetmezsin ama hayat kısa yarınımız belli değil ben bunu anladım...
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Bremen Bv-244 -- 1 Eylül 2020; 22:37:12 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
Hocam size kendimi çok yakın hissettim :(
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı > -
Nerede yaşıyorsun sektör ne? :)
-
Konuda kendimi gördüm ama benim tipim de bozuk yani beni açacak sosyalleşmemi sağlayacak kimse olmaz.
Böyle yaşamak zor
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Kabus00 -- 1 Eylül 2020; 23:23:33 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Kafanda çok büyütme. O arkadaş ortamlarının çoğu sahte para hava atma kendini yüceltme gibi kısır konular olan ortamlar. Dedikodu sıkıntı sahtelik. Kendini dinle gez yurtdışı barlara git. Hayatını yaşa. Sosyal ortam diye diye esaahten bisemis gibi kafanda buyutuyorsun.
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı > -
her gün hiç tanımadığın 5 insanla konuşabilirsin oldukça faydası oluyor eskiden aşşırı çekingendim sonra her gün 5 kişi ile sohbet kurma (merhaba merhaba değil 5-10 dakikadan fazla konuşmaya çalışıyordum) challenge yaptım belli süre sonra açılıyorsun
-
Bunu çözeriz be hocam üzme kendini. Hiç bir şey için geç değil önce onu belirtiyim. Ayrıca çalışması öğrenmesi gerekilen zamanda sosyal olanların çoğu aç ve işsiz şuan. O asosyallikte sizi bir zümreye getirdi bunu belirtmek isterim. Bir değişikliğe bir heyecana bakar hayatının aurasının değişmesi. Bu halledilir üzme kendini
-
bende de sizinkine benzer bir durum var ama bendeki introvert bir durum yani kendi kendime kaldigimda daha cok egleniyorum kafam rahat enerjim full. ortama giriyorum egleniyoruz guluyoruz sikinti yok ama sanki enerjim tukeniyor en fazla 2 saat kalabiliyorum kendi kendime kaldigimda mutluluk geliyor. onun haricinde kendi kendine kalmakta kotu degil 4-5 ayri sporla ugrasiyorum hobilerim var acikcasi zaman bile yetmiyor.
uzun lafin kisasi belkide sizde introvert olabilirsiniz sikinti aslinda yapacak birseyiniz olmadigi icin caniniz sikkin gibime geliyor. durumunuzda var belli acilen kendinize iliglenebileceginiz spor hobi ne varsa edinin..
-
Herkesten farklı olarak, korona salgını bittikten sonra yurtdışına yerleşin eğer ingilizce probleminiz yoksa. Farklı insanlar farklı dil farklı yaşam demek.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: -deadAlla allaa için kararmış senin haberin yok ama var senin gibi insanlar
ne söylesek iflah olmazsınız çünkü aptal değilsiniz aksine diğer insanlardan bi tık daha zekisiniz
çekingenlik değil sorunun çünkü çekindiğin bişey yok.. bence hayatta sana çekici gelen bişey yok
sanki yaşıcağını yaşamızsında, bunalmışsın gibidir
özetle senin kendi kendine çözebilceğin bi durum bu.. ama tavsiye istersen; hayvanlarla, toprakla, bitkilerle, doğayla vakit geçir
kardeşim adam yalnız kalmak istemiyorum diyor
senin dediklerini yapması için ikisinide tatıp kendisinin yalnızlığı seçmesi lazım
** Konuyu açan arkadaş
senin durumunda çok insan var , üzülmekten çok kendini ortamlara katmayı dene bir -ikiden sonra otomatik geliyor zaten
-
quote:
Orijinalden alıntı: Suppose27now
Herkesten farklı olarak, korona salgını bittikten sonra yurtdışına yerleşin eğer ingilizce probleminiz yoksa. Farklı insanlar farklı dil farklı yaşam demek.ingiltere ve amerika hariç ingilizce anadil olan bir yer yok , insanlar ingilizce biliyor mu sanıyorsunuz :D
almanya - fransa ve belçikada bulundum çoğu bilmiyor haberiniz olsun böyle bir hedefiniz varsa ingilizce konuşulan bir yere gidin
-
Maddi olarak muhtemelen benden önde olsanız da psikolojik olarak aynı sayılırız. Büyük bir şehirde yalnız başıma bir evde yaşıyorum. Çekingenlik hep vardı ama eskiden başlarsak, lisede yetecek kadar arkadaşım vardı; hadi gel gezelim, basketbol oynayalım vb. arkadaşları rahatça arardım ya da evine giderdim (şimdiki psikolojik durumum olsa acaba gelir mi, kabul etmezse kötü hisseder miyim vs. bin kere düşünürdüm). Üniversitenin ilk 2 yılı yine iyiydim, yetecek arkadaşım vardı ama sonlara doğru iyice kapandım. Mezun oldum İstanbul'da çalışmaya başladım, iş yerinden 2-3 arkadaş ayda yılda bir dışarıda görüşürdük ama sosyalliğim neredeyse sıfırdı. Sonra küçük bir ilçede çalıştım, ben yine sosyal değildim ama etrafımdaki arkadaşlar bir şekilde beni çekiyordu, davet ediyordu vs. en güzel zamanları orada geçirdim. Şu an yine 5 senedir büyük bir şehirdeyim ve inan ki dışarıda görüşebileceğim 1 tane bile arkadaşım yok. Yalnız değilsin 😀 Bu arada ben de bilgisayar, yazılım işleriyle çok uğraşıyorum acaba bilgisayarlar mı bizi bu hale getirdi?
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
Konuyu ve bikac mesajı okudum. Yazan oldu mu bilmiyorum ama hocam toplanalim surdan 10 kisi falan. Sohbet muhabbet ederiz. Biseyler iceriz kafan dagilir. Valla içime dert oldu gece gece
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı > -
deep turkish web selahattin özdemir geldi aklıma.
Onu izlesene seversin.
Şaka bir yana, sende sosyal fobi falan var.
Şimdi senin farklı bir versiyonunda benim diyebiliriz, fakat ben ünide bunu yeneceğim ayağına derslere bi türlü bakamadım. Ve üni uzadı. Doğal olarak mühendislik bitmeyince, bi baltaya sap olamamış biçimde eve döndüm.
Şimdi bi maaşım yok bende evdeyim
Saçma sapan işler de çalışıyom. İsyanım yok tabi tercihim buydu. Sen bana iş bul bende sana bunu nasıl yenceğini anlatıyım olsun bitsin brom.
-
Hocam benim de oyle bir durumum vardi, boyle italyanca kursu, salsa, ingilizce kursu gibi eften puften kurslara gittim cok arkadas edindim. Hemen acip googleye komek kurslari vs yazarsaniz sizin gibi bir suru insanin gittigi kurslari gorursunuz. Zaten 2-3 kisi oldu mu devami geliyor
Ayrica sehir kucuk sehir galiba? Istanbulda falan olsaniz illa denk gelirdi diye tahmin ediyorum
-
Burada yalnızım mutluyum diyen forumdaşlarımı görüyorum üzülüyorum. Çünkü yeteri kadar yalnızlık çekmedikleri için öyle düşünüyorlar. Yalnızlık en çok ne zaman acı verici oluyor biliyor musunuz? Etrafınızda başarınızı dahi paylaşacağınız birisi olmadığında. Bütün birşeyleri başarma hevesinizi alıp götürüyor.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi defaulticus -- 2 Eylül 2020; 1:26:1 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Bende de var çekingenlik fakat karşı cinse karşı sadece. Onun dışında sosyal hayatım normal diyelim.
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X