Nepal'de sosyal medya yasağı hükumeti devirdi; Z kuşağı parlamento binasını ateşe verdi (2. sayfa)

İyi güzel söylüyorsun da yanan bina olsun be dostum. Kötü yönetimin neden olduğu cari açığın yanında 3-5 devlet binasının maliyeti devede kulak kalır. Hani doğru demiyorum ama bu da bir zarardan dönme şeklidir. Oradaki olayların zaten direkt internet kısıtlamasıyla ilgili olduğunu da düşünmüyorum. İnsanlar çok dolup patlamışlar bence.

Bu dedeğin eski insanlarda var 80-90 doğumlularda, yeni nesin internet nesli ve bu bahsettiğiniz devlet sevgisinden zerre olmaz.

eskiler ölüp yeni nesiller geldiğinde gör bakalım devlet malı ne hale geliyor.

Eskiden cocuklar anne baba sözü dinler ve uysallaşırdı şimdi dinlemiyorlar nesil isyankar ve bilgilide(internet sayesinde) kendi düşüncelerini acık ne söyleyip uyguluyorlar.

Devleti kutsamak sadece bizde görülen bir hastalık. Senin devlet malı dediğin halkın kendi malıdır. Parasını cb değil halk öder. Oturdukları sarayların, bindikleri lüks araçların parasını da halk ödüyor bilgin olsun.

Belki Kaddafi gibi çadır kuracaklar ya.

Belki hükümet kurmayacaklar, öyle takılacaklar.

Kararı kendileri verir.

Ben demiyorum hocam birleşmiş milletler diyor. Türkiye dünyanın en büyük 16. ekonomisi ama konu hak, hukuk olunca Nepal'den adalet dersi alıyoruz. İçinde bulunduğumuz rezaleti düşünün işte.

oylama sisteminin sandıkta %100 doğru işlediğini varsayarsak dediğin doğru olabilir

Nepal'e imrendim şu anda.  

Adamlar en azından istifa etmiş, bizde onca başarısızlıklarına rağmen yüzsüzce iktidarda kalamya devam ediyorlar.

Tamam da Türkiye'de "şükret", "şükür", "buna da şükür", "şükret nankörlük etme" diyen azımsanmayacak derecede büyük bir kitle var.

Bu çapulculuklar bizde sınırlı kalır.

Tencere tavacılar, atm ve market yağmacılarının yaygarası genele yayılamaz.

Çünkü gerçek halk önce alternatife bakıyor.

Hadi iktidarı demokrasi dışı yöntemle devirdin diyelim.

Ana muhalefetin ülkeyi nereye götüreceğini halkın ekseriyeti görüyor.

Bir kaç ay içinde ülkemizde maaşlar bile ödenemez.

Bu iktidar öncesinde olduğu gibi gecelik faizler yüzde 3000'leri geçer.

İşin ekonomik yanını bir kenara bırakın, bu çapsız muhalefetin yönettiği Türkiye kısa sürede toprak bile kaybeder.

Ülkemizde iktidar değil muhalefet sorunu vardır.

Özellikle Endonezya'daki çapulcu kardeşlerimizi selamlıyorum.

iktidar sahipleri zenginlere alınan vergiyi kaldırıp, kendileri ve yakın olan tayfaları lüks içinde yüzüp, alışverişe avrupaya git gel yaparken halk açlıktan sürünüp kulaklarını tıkamışlar. en son protestolar nedeniyle 19 kişiyi öldürüp bütün sosyal medya uygulamalarını iletişimi engellemek amacıyla kapatınca bardak taşmış.

halkın ağzına edilmiş, trollün düşündüğü şey "ama binalar ama araçlar". halk tepkisini göstermiş, "bir daha buna yeltenen olursa alırım ayağımın altına siz kime efendilik taslıyorsunuz" diyip kendi kendine rot balans ayarı vermiş kısaca. lüks takılıp halkın fakirleştik serzenişlerine kulak tıkayan ekonomi bakanına az bile yapmışlar kısaca. bina dediğin şey tekrar yapılır, araç dediğin şey tekrar alınır. önemli olan nepal halkının mevcut iktidara devlet tanımını sert yoldan tekrar hatırlatmasıdır. halk devletin marabası değil, devlet halka hizmet etmekle yükümlü bir kurumdur. devlet görevlileri ayrıcalıklı insanlar değildir, buradaki troll tayfanın tapındığı gibi üstün insan değiller.

nepal yönetimi de ne enayiymiş ama, önce medyayı, sonra yargıyı, sonra emniyet güçlerini, orduyu ve bilinen bütün devlet kurumlarına yandaşlarını geçirtip isyan eden kişileri anında vatan haini ilan edip kendi atadığı yargı yoluyla "tamamen legal yoldan" içeri attıramamış, kendi atadığı kolluk kuvvetleri yüksek agresiflikle protestoyu bastıramamış. amatörlük yapmışlar kısaca. kurbağayı direkt kaynar suya atıp çuvallamışlar. bazı ülkelerdeki gibi 20 küsür yılda suyu yavaş yavaş ısıtsalardı, resmi hizmete mahsustur yazan bmw ile ülkenin en lüks otellerinden birinin önünden manken bile aldırabilirlerdi kimse ses çıkarmadan.

bir de büyük resmi gören paranoyaklar var tabii. yok emperyal güçler fiştekliyor falan. sen halkının ağzına etme, fakirliğe mahkum etme, sosyal adaleti sağla ondan sonra kimsenin aklından zoru olmadığı sürece protesto etmez. yabancıların bir lafı vardır fuck around and find out diye. devletin üst tabakası üstün kişiler olduğu için yaptıkları hiç bir şeyin sorumluluğunu almasın, hiç hesap vermesin düşüncesindeler kendi ideal dünyalarında.

Sanki yaptiklari binalarda halkin yararina dokunan birsey varmis gibi. Bu Binalar kendilerini halktan korumak icin yaptiklari bir barinaktir. Halkin buralari yikmalari yönetimle aralarina konulan mesafeyi ortadan kaldirmalaridir. Hükümetler isterse cadir kurup yönetsin mühim olan binalarin ihtisami degil dogru yönetimdir. Tabi bunlar bu asamaya gelmemeli, halkin sesi bastirilip engellenmemeli, bunlar olunca halkta sesini bastiramayacagi sekilde duyurur. Hersey demokrasi icinde ve sandikta cözülmelidir.

Nepalden kacisa bak hele

x (formerly twitter)

EFEKIZ Nermin Seçkin 𐰣𐰾𐰀𐰲𐰚𐰃𐰤 (@NerminSekin1) on X

https://x.com/NerminSekin1/status/1965653402488373263

Iktidar yanlisi Medya calisanlari halk tarafindan atese verilen binadan kendilerini asagi birakmislar.

x (formerly twitter)

milena (yeni hesap) (@MilenaEmmastrt) on X

https://x.com/MilenaEmmastrt/status/1965519995628388458

Beşeri bilimlerde konu aldıkları olgular - insan, kültür, genler, davranışlar vs - son derece karmaşık ve çeşitliği olduğu için genelde tek bir sebep bulunmaz. Nepal'de yaşananların da sosyal medya yasağına karşı yalnızca tek bir kuşağın geliştirdiği bir reaksiyondan ibaret olduğunu sanmıyorum. Sosyal medya yasağı ve ardından gösterici ölümleri yalnızca son noktayı koymuş.

Özellikle ekonomi bakanının dövülüp nehre atılması Nepal'de ekonomi yönetimine dair genel bir hoşnutsuzluğu yansıtmakta. Ekonomik olarak tarım ve turizme dayanan Küba-vari çok geri ve yoksul bir ülke Nepal. Bu da hatalı kararlarının faturasının altından kalkmanın daha gelişmiş ekonomiye sahip ülkelere kıyasla çok zor olduğu anlamına gelmekte.

Ekonomik kırılganlık ve hatalı iktisadi uygulamalar tarihsel olarak orada gelişmiş belirli bir demokrasi/halkın hakkı kültürüyle, buna rağmen siyasi ve sosyal baskı uygulamalarıyla, çağdışı/akıldışı yasaklamalarla ve şiddet kullanma birimleri zayıf, haliyle zor kullanarak otorite kurma kabiliyeti aslında zayıf bir devlet aygıtıyla ve bu aygıtı istismar edip meşruluğunu yitirmiş yozlaşmış bir hükümetle birleşince gösteriler sonunda bir ihtilale dönüşmüş. Bu kolay olan bir şey değil ve ülkeden ülkeye olabilirliği farklılık gösterecektir.

Esasında şu açık bir gerçektir: Yalnızca baskı ve şiddet bir iktidarın devamlılığı için yeterli değildir. Sosyal bilimlerin popüler teorilerinden birisi olan Marksizm bazlı Gramscian teorinin terimleriyle konuşursak yalnızca baskı veya şiddet istikrarlı bir hegemonya üretemiyor. İstikrarlı hegemonya zorlamaya değil, rızaya dayanıyor (not coercion but consent).

Halk veya geniş sosyal kesimler iktidarın veya ne forma olursa olsun sosyal egemenliğin sende kalmasına artık razı gelmiyorsa iktidar olarak senin için alarm çanları çalıyor demektir. Bu durumda iktidar olarak hegemonyanı bir şekilde - yeniden düzenlenmiş bir rıza ilişkisiyle veya zorlamayla - yeniden sağlaman/kurman gerekir:

Bu örnekteki gibi şiddet uygulama üzerinden zorlamayla hegemonyanı sürdürmeye kalkışırsan bu adeta klasik Newton mekaniğinden fırlamış gibi beklenebilecek bir etki-tepki olarak zor kullandıklarını sana karşı zor kullanmaya teşvik eder ve genel bir sosyal huzursuzluk ve kargaşaya yol açarak siyasi hegemonyanın - dayanabildiği kadar devam etse bile - istikrarlı kalmasına engel olur.

Onun için demokratik sistem ve iktidarların başarısız olduklarına barışçıl bir şekilde iktidardan inmeye yanaşabilmeleri çok önemlidir. Aksi takdirde işler Nepal, Suriye vb yerlerdeki gibi olur. Sonunda iktidarlar devrilse ve egemen bir zümre kovulsa bile gereksiz çok can yanar. Gereksiz çok kan dökülür.

Bu süreç sallantıdaki iktidar sahiplerinin de canını yakar. Halbuki iktidar sahipleri iktidarlarını barışçıl ve istekli bıraksalar insanları - Nepal örneğindeki gibi isyancıları veya ondan sonra gelen hükümetleri - eski iktidar sahiplerine zarar vermeye bu kadar teşvik etmezler. Demokrasilerde bilakis eski iktidar sahipleri tekrardan iktidar olmayı umabilirler. Demokrasi bu yeniden iktidar olma şansını sandık yollu halk iradesine bağlayıp garanti altına alarak farklı toplumsal kesimlerin tek bir devlette istikrarlı şekilde yaşamasını garanti altına alır.

Buna karşın halka ve demokrasi nosyonlarına saygı duymadıkları ve zorbaca uygulamalara başvurdukları için Nepal'deki devrik iktidar sahiplerinin - son derece düşük bir ihtimal olan karşı devrim yapmak ve totaliter bir rejim kurmak haricinde - bir daha iktidara gelme şansları kalmamıştır. Ekstrem ve irrasyonel derecede iktidar hırsları gelecek iktidar şanslarını yok etmiştir.

Farklı toplumsal kesimlerin bir arada huzur içerisinde yaşamaya çalıştığı modern medeni dünya, medeni ülkeler akılsız mı ki demokrasiye bel bağlıyorlar? Elbette işin mantıksal ve rasyonel bir arka planı var. Şu devirde tiranlığa soyunan herkesin anlaması gereken bir arka plan.

Antik Akdeniz tarihi tiranların halkın desteğini yitirdikten veya demokrasi kuramadıktan sonra iktidardan utanç içerisinde düşüşlerinin, nadir örneklerde düşmeseler de - zaten her halükarda - tiranların ve tiranlıkların lanetle anılmalarının hikayeleriyle dolu.

Buna antik Roma bağlamında damnatio memoriae (hatırasının lanetlenmesi) denir. Bugün bile damnatio memoriae ile değerlendirilen Roma'nın - princeps/başkan adı altında örtülü monark - bazı devlet başkanlarını tarih biliminin daha insaflı yargılamalarına rağmen korkunç insanlar olarak anıyoruz/kabul ediyoruz: Nero, Domitianus, Commodus ve nicesi.

Halkın elinden kaçtın diyelim. Tarihin veya hatıranın yargısından kaçamıyorsun. Karanlık bir miras öldükten sonra da seni izler hale geliyor. Seninle zamanında yakından iş tutmuş olanları geçtim, yakınlarını, çocuklarını, torunlarını bile izliyor. İnsanlar gidip senden alamadıkları intikamı günün birinde onlardan alıyorlar. İnsan psikolojisi 101.

Onun için iktidar için ölüm kalım savaşına hayır, demokrasiye evet.