Motivasyon ya da herneyse (alintidir)

V10

Binbaşı

1256 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Uzun zamandır bu soruyla karşılaşıyordum. Buraya nacizhane kendi düşüncelerimi ve çalışma şeklimi anlatacağım. Bana özel mesaj atan çoğu kişi konsantrasyon sorunundan bahsetmiş. Ders çalışırlarken dikkatlerinin dağıldıklarından yakınmışlar...

Arkadaşlar, ben kendi deneyimlerime göre size yaşadıklarımı anlatacağım. Ben lise zamanında ÖSS'de çok iyi bir yeri kazanmak için oldukça baskı altında bulunan biriydim. Gerek ailem gerekse de akrabalarımın hepsi benden bir şeyler bekliyorlardı. Doğrusunu söylemek gerekirse herşey aslında sizin kafanızda bitiyor. Yani aradığınız ilham da güç de tam o kafanızın içinde. ÖSS'ye hazırlanırken, kendimi bu işe adamadan, sırf yapmam gerektiği için ve benim için iyi olacağına inandığım için ÖSS'ye çalıştım. Hatta hedefim olan üniversitenin fotoğrafını yazdırıp çalıştığım masaya yapıştırdım. Annem ders çalışırken meyva tabağı falan yaptı, getirdi falan filan... (Sonuç: İstediğim yeri kazanamadım)

Ancak işin aslını asla anlayamadım. Kafa ve kafanızın içindekiler... Öncelikle şunu çok iyi bilmeniz gerekiyor. Çok başarılı olmak için ve üniversitede çok iyi bir yeri kazanabilmek için bu konuda kendinizi adamanız gerekiyor. Bu da demek oluyor ki, ailenizin size ders çalıştı diye bir şey almasına/getirmesine, sizin bir yerleri kazanmanız için oturup saatlerce hedefLEDiğiniz yerin fotoğraflarına bakmanıza, yazdırıp illa gözünüzün önüne sokmanıza GEREK YOK. Asıl sokmanız gereken yer KAFANIZIN içi.

Öncelikle kendinize karşı dürüst olun. Aileniz evde yokken, kimse etrafınızda değilken hiç kafanızı kaldırmadan ders çalışabilir misiniz? Daha doğrusu o yaptığınız işi gerçekten kendiniz için, bunu istediğiniz için mi yapıyorsunuz? Yani herkes üniversiteye giriyor, arkadaşlarım giriyor, "iyi bir iş, iyi bir para" masalının bir parçası mısınız yoksa değil misiniz? Kendinize dürüstçe bunu sorun ve cevaplayın. Çünkü ne yaparsanız yapın, 20 tane rehberlik hocası da gelse sizin belki de 10 saniye içinde alacağınız kararı kafanızın içine sokmayı başaramazlar. Kendinizi çok iyi tanımanız gerekir. Gerçekten ama gerçekten ileride ne olacak? Sizin çevrenizde gördüğünüz, otobüste beraber yolculuk ettiğiniz, aynı sırayı paylaştığınız arkadaşlardan farkınız ne olacak? Ya da gerçekten böyle bir fark olmalı mı sizin için? Öncelikle bu sorunun cevabını vermeniz lazım. Eğer hedefiniz zaten ortalama bir işte çalışmak ve iş dönüşü, akşam herkes gibi otobüs gelse de evime dönsem demekse şu an ne yapıyorsanız ona devam edin.

Ancak ileride hedefiniz isminizin sonuna yürekten bir "bey", "hanım" kodurtmaksa, daha da önemlisi kendinizi o aşamaya geldiğinizde sahip olacaklarınız konusunda (maddi/manevi) düşünebiliyorsanız ilk aşamayı geçmek üzeresiniz demektir. Ancak bunun her zamanki hayal kurmaktan farklı olduğunu bilmeniz gerekir. Her zamanki su içişinizden, yemek yiyişinizden, arkadaşlarınızla yaptığınız muhabbetlerden farklı olarak yapacağınız ve kesinlikle sadece size özel olan bir şey olduğunu anlamalısınız. Çünkü çevrenizdeki nice insanlar bunu daha düşünemezken siz oturup gelecekte gerçekten ne olacak ve ne yapacağım diye kendinize soruyorsunuz. Bu çok büyük bir erdemdir ve bunu gerçekçi bir şekilde yapmanız hemen hemen herkesin başarabileceği bir şey değildir. Kusura bakmayın ama ne iyi bir şekilde ders çalışmak için kendinize özel bir masaya ne bir çalışma lambasına ne de aylarca sürecek bir gazlama terapisine ihtiyacınız var. Hayatınızı değiştirecek ve kendinizi, varınızı yoğunuzu ortaya koyacağınız karar sadece saniye sürecektir. Ondan sonra hayatınızı, çevrenizi farklı görmeye başlayacaksınız. Bundan sonra diğer insanlardan farkınız olduğunu göreceksiniz... İnsanlardan farklı düşündüğünüzü, aslında herkes yapıyor diye yaptığınız şeyler yerine kendinize özel şeyler ortaya çıkacak. Kısacası belki de hayatınızda ilk defa kendiniz olacaksınız.

Gelecekte cidden ben kimim, ne olacağım diye düşünürken, hayal gücünüzün sınırlarını zorlayın. Para mı, kariyer mi, gezmek mi, kocaman bir ev mi? Ne istiyorsanız bunların hepsini kafanızda kurun. Sonra durun ve etrafınıza bakın ve yalan söylemeden cevap verin şu anki koşulda bunu yapabilir miyim ben? Daha da önemlisi benim şu an bu hayal ettiklerimi başaramayacak çoğu arkadaşımdan ne farkım var ya da yok? İşte burada kendinizi yargılamaya başlıyorsunuz. Bu aşamayı çok iyi değerlendirin çünkü hayatınıza şekil verecek olan gücü orada bulacaksınız. Kendinizin gerçekten farklı olması gerektiğine inanıyorsanız ve bu konuda cidden bir planınız varsa, bunun yanında gerekli olacak mantıklı düşünmeye ve planlamaya ihtiyacınız olacaktır.

Ben çalışırken hiçbir zaman şu saatte şu kadar çalışacağım, burada şunu yapacağım şeklinde plan yapmadım. Ancak çalışırken tek planım dünyanın en iyi üniversitelerinden birini kazanmam için gerekli olanları yapmaktı. Büyük hedefleri koymak, beraberinde küçük hedefleri koymayı gerektirir. Eğer hedefiniz x'e gitmek, kazanmaksa bunu kafanıza kazımakla iş bitmez. Buna yardımcı olacak daha küçük hedefler bulmalısınız. Bunlar sizin yol planınız olacak. En basiti benim için y dersinden son sınavında 100 almak varsa (bu bir hedeftir) ve sınav tarihi belliyse konuları oturup günlere bölerdim. O gün içerisinde ulaşmam gereken konu hedefim bitmeden asla kalkmazdım. Çünkü ben artık başkası olamazdım, küçüklüğümden beri hayal ettiğim hayatı yaşayacaktım. Bu konuyu bitirmem için 2 saat mi gerekiyor, 10 saat mi gerekiyor yoksa 30 dakika mı? Umrumda olmazdı. Çünkü önemli olan ne kadar çalıştığınız, kaç saat o masanın başında çalışıyor oynunu oynadığınız değil gerçekten ne yaptığınızdır! Her zaman çalışmalarınızda yegane kaynağınız ve gücünüz bu belirlediğiniz hayal ettiğiniz yaşam olmalıdır. Unutmayın, çevrenizde ailenizin ya da bir başkasının sağlayacağı hiçbir maddi kaynak, hiçbir manevi gaz asla sizi çalışmaya sevk etmeyecektir! Öncelikle yaptığınızı kendiniz için yaptığınızı çok çok iyi anlamanız gerekir. O beyin sizinse, o vücut size aitse ona laf geçirmeyi öğreneceksiniz. Dikkatiniz dağılıyorsa kendinizi bir silkeleyip "ne yapıyorsun sen?" diye sorun! Çünkü siz ne istiyorsanız bu beyin ve beden size hizmet etmek zorundadır. Ayrıca bu içine gireceğiniz "trans" durumunun başkaları tarafından anlaşılmasını beklemeyin.

Örneğin aileniz YGS'yi kazanmanızı çok istiyor olabilir ancak öyle bir an gelir ki akşam misafirliğe gidiyorlardır ya da haftasonu bir yere gezmeye gideceklerdir. Sizin ders çalışmanız gerektiğini düşünmeden sizin de gelmenizi isteyebilirler. Ya da en basiti kız arkadaşınız sizin aslında bu kafanızda kurduğunuz koca dünyayı anlayamadığından sürekli cep Telefonunuza mesaj atıyor olabilir. Bu durumlarda her zaman kendinizi mahkemeye çıkarın ve karar verin! Bugün bunu yaparsam gün sonunda planladığım hedefime ulaşacak mıyım? Bunda çok dürüst olun. Bugünü ertelerseniz yarın o çalışmaya üşendiğiniz saat kadarının iki kat kadarını yapmak zorunda olacağınızı unutmayın ve bu size hiç kolay gelmesin. Sonuçta o gün siz 3 saate üşenirken "amaan yarın daha çok çalışıp kapatırım" diye kendinizi avutmayın. Sonuçta yarın dün o üşendiğiniz 3 saatin daha fazlası tam 6 saate kendinizi adamanız gerekecek. Kısaca gerçekçi olun. O gün o koyamadığınız tuğlanın gerçekten o ölüp bittiğiniz yaşamdan neler götüreceğini anlayın.

Diğer bir konu ise sizin için daha iyisini başkalarının bilemeyeceğini artık anlayın. Eğer konu olarak dershaneden daha ileride olmanız gerektiğini düşünüyorsanız, hedefiniz için gerçekten bu gerektiğine inanıyorsanız, boşverin ve dershaneden daha ilerideki konulara çalışın. Konu eksiğiniz varsa -ki bu daha önemlidir o zaman iki kat daha fazla çalışıp hem konu eksiğinizi giderin hem de ileriki konulara bakın. Kısaca atacağınız adımların büyüklükleri çevrenizdeki sıradan insanların atacağı adımların büyüklüğünden büyük olmalıdır! Tekrar söylüyorum kendinizi kandırmayın! Benim sınavda psikolojim bozuluyor, rehberlik hocam bana bunu dedi, kaynımın beli ağrıyor vs. türündeki tüm bahaneleri ve sizin dışınızda kalan tüm saçmalıkları bir kenara bırakın ve kendi ipinizi kendi elinize alın. Daha da önemlisi, bunu hangi şartta olursanız olun yapacağınıza inandırın. İçinizde bulunduğunuz durum cidden kötüyse, en mükemmel olan durum için plan yapın ve en mükemmeli için hareket edin. Mesela benim ortalamam 2.64 iken ben o dönemden itibaren her dönem 4.00 yaparak mezun olurken kaç puanım olabileceğini hesaplayarak işe koyuldum. 4.00(100'e tekabül eder) yapacak Kalitede de yalnız kendimin bildiği en iyi şekilde çalıştım. Kimsenin devlet üniversitesinde, x lisesinde, y çadırında şunun bunun yapılamayacağına imkansız dediğine bakmayın! Çünkü insan yapısı olan her şeyde onu aşacak gücü, zaten yukarıda bahsettiğim kendinizi tanıma ve hedef belirleme evrelinde elde etmiş bulunuyorsunuz.

Çok uzun bir yazı oldu ancak elimden geldiğince kendi potansiyelinizi keşfetmeniz gerektiğini ve çalışma konusunda "efsanelere" inanmadan kendi efsanezi yaratarak çalışmanız gerektiğini anlatmaya çalıştım. İşin özeti ders çalışırken konsantrasyonunuz bozuluyorsa, çalışmak istemiyorsanız, başınız ağrıyorsa, kısaca ne aksilik varsa bunun hepsinin nedeni o an yaptığınız şeyin gerekliliğini anlamamış olmanızdır. Belki de sıradan biri olmanız gerektiği için olmaktadır. Kararı siz verin, sıradan bir hayat mı hayallerinizdeki hayat mı?

Umarım bazılarına yardımcı olabilmişimdir

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi V10 -- 19 Nisan 2016; 16:02:06 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

Hind bint Utbe

Yüzbaşı

996 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

guest mi

Teğmen

160 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Aldreigh

Binbaşı

1405 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

jackk001

Binbaşı

1925 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

chefarcher

Binbaşı

1532 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

MajoooR

Yarbay

3835 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

OdellBeckhamJr

Yüzbaşı

721 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

gaziisteyengencc

Yüzbaşı

376 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Motivasyon ya da herneyse (alintidir)

Benzer içerikler