Şimdi Ara

Solup Gidiyoru(z)m Sanki...

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
11
Cevap
1
Favori
233
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
2 oy
Öne Çıkar
Giriş
Mesaj
  • Her şeye rağmen öncelikle herkese iyi forumlar.

    Geçmişten bugüne hayatımdaki değişimleri yazarak bazı şeylerin sebeplerini öğrenmek istiyorum haklı ve haksız olduğum yerleri bile artık ayırt edemiyorum, ailem, arkadaşlarım dahil herkesi kendime çoook uzak hissediyorum, bu yüzden ne yapmam gerektiği hakkında tam olarak tanımadığım sizlerden tavsiyeler veya yorumlar bekliyorum.

    -Herkesin hafızası belirli bir yaştan sonra oluşur aynı benimki gibi...
    Bu dünyayla ilgili hatırladığım en eski olay anaokuluna gitmemdi.
    - Anaokulunda yerinde duramayan hiperaktif (hala biraz öyleyim) ve hocaların bu çocuktan bir şey olmaz dediği bir çocuktum. Şu an 17 yaşındayım ve hafızamın oluştuğu andan beri Okul Okul Ders Sınav Yazılı....SBS YGS LYS denen işkencelerle uğraşıyorum.

    -İlk okulda gerektiğinde döve döve ders çalıştıran ebeveynlerim sayesinde ciddi anlamda başarılı bir öğrenci oldum , okul birincilikleri hatta deneme sınavında Türkiye 1. si bile olduğumu bilirim. Tabi bu sırada farklı bir yönümü de tam anlamıyla keşfettim.
    Aşırı derecede hayalperesttim!! Geceleri bile uyuyamaz hayalimde uydurduğum dünyalarda maceralara çıkardım, kağıt üzerinde oyunlar tasarlar, çılgın resimler yapardım.

    -7. Sınıfta yavaş yavaş Okul birinciliğinden uzaklaşmaya başladım.
    -8. Sınıfta her şeyin DERS SINAV olduğu hayattımdan iyice bıkarak çalışmayı fazlasıyla kestim ve HERKESİ şaşırtarak fen lisesine GİDEMEDİM.(Ardından csb lerdeki zindanlardan çok daha kötü bir şekilde geçen o uzun yaz tatilinden bahsetmiyorum bile.
    - Lise 9-10-11 son gün yazılılara çalış ezberle ardından gereksiz salak formül ve bilgileri hafızadan sil taktiğiyle ilk kez takdirden tesekkure düştüm, ailem de sbs den bu yana bana hala neredeyse insan gözüyle bile bakmıyordu.
    Tabi liseyi sadece eğitim sistemine ve sınavlara isyanla geçirmedim.
    1-Uzun zamandır aklımda olan stratejik kart oyunumun temellerini atarak deneme amaçlı olarak verilerini görsellerini dahi kendim çizdiğim ilk seriyi kart şeklinde bastırmak üzere matbaanın yolunu tuttum.
    Sonuç: Berbat bir iş çıkaran adam silik renkli dergi sayfasi gibi bir(Evet sadece 1 kağıt) kağıt için benden 10TL
    aldı.(Ulan 10TL ye dergi alırım ben!!) ve böylelikle belki de tüm dünyaya nam salabilecek potansiyele sahip kart oyunumu beni kandıran bir matbbacı sayesinde rafa kaldırmak zorunda kaldım.(Bunların tamamını ailemden gizli yapmak zorunda kaldım çünkü DERS çalışmak dışında her şey boş iş ve yasaktır)

    2-Bitmek bilmeyen hayalgücümü farklı bir dalda kullanmak üzere fantastik roman yazmaya başladım..
    İlk denemem 28 sayfayla son buldu. İkinci denemem 52 sayfayla son buldu. İkisini de beğenmediğimden yok ettim.( Bunlar da ailemden gizlice yazıldı cünkü sınavlar varken kitap yazmak gibi boş(!) bir işle uğraştığımı öğrenirlerse iki tane çarpıp tüm emeklerimi de sorgusuz sualsiz çöpe atarlardı.(gerçekten abartmıyorum.
    Veee 3. Denemem: Şu an 281 sayfayı buldu ve hala gizlice yazmaya devam ediyorum.

    Ancak...... Birkac gün önce YGS açıklandı ilkokukda tıp bekledikleri ben 100k ya girdim ve ailem de tabi baya kızdılar(bayaaaaa). LYS ye de çok az çalışıyorum....
    Konular çok saçma , yüzlerce formül var ve yüzde 98,8999967 sı hayatım boyunca hiçbir işe yaramayacak. Ben ..diğer öğrencilerden farklı hayalleri olan ben de sistemin mağduru olarak fikirlerimle birlikte solup gidiyorum...

    Arkadaşlar yazar olmak istiyorum!
    Tasarladığım kart oyunumu piyasaya sürmek istiyorum!
    Resim konusunda kendimi daha da geliştirmek istiyorum!
    Çizgi roman yazmak, kendi şarkımı yapmak, ardından yeni kitaplar yazmak ve yeni oyunlar tasarlamak istiyorum!

    Ancak çevrem bana şunları söylüyor:

    -İlk 50k ya giremezsen bu yaz s.ktirip gidersin bu evden. İnşaatta çalışırsın.
    -İyi bir üniversitede Doktor Mühendis ya da Mimar olamazsan işsiz kalacaksın ve tüm hayatın boyunca sokaklarda aç aç gezeceksin.
    -Sorun sistemde değil sende.(Haklı mı bilemiyorum belki de haklıdır.Bunu söyleyen çok fazla ders çalışan bir arkadaşımdı)
    -Yazarlık meslek değildir.

    OOFFFF OFFF daha neler neler var ancak yazmakla uğraşmayacağım bile.
    Solup gittiğimi(zi) hissediyorum, en yakın dostlarım hayallerim ve gölgem(gerçekten gölgem..)

    Hayallerimin peşinden giderek 5-7 kitaptan oluşacağını planladığım ilk fantastik serimi yazmaya devam etmek, tasarladığım onlarca kart, platform oyunlarını hayata geçirmek istiyorum...
    Ancak Hafızamın oluştuğu andan şu ana kadar en sık karşılatığım EĞİTİM SİSTEMİ DENEN LANET OLASI RUH SÖMÜRÜCÜ HAİN YARATIĞIN PENÇELERİNDE KURBAN GİDEN BİR BAŞKA KAYIP RUH olacakmış gibi hissediyorum, hayattan artık zevk almıyorum zaten evde her şey yasak (yıllardır) akıllı telefonum da yok çünkü fen lisesine gidemedim bunları yazdığım tablet de mebin tableti zaten..

    Her neyse çok uzattım okumaya üşenmeyip de ne yapmam gerektiği hakkında tavsiye verenlere şimdiden çok teşekkür ediyorum herkese iyi bir hayat diliyorum. (Kusura bakmayın dilemekle olsa keşke... Yine de diliyor insan.)



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Tavşanist -- 10 Nisan 2017; 0:01:00 >
    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >







  • 
Sayfa: 1 sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.