Solup Gidiyoru(z)m Sanki...

quote:

Orijinalden alıntı: texa

hayalleri olan ama ona vakit ayıramadığı için hayattan tatmin olamayan binlerce insan var.hayallerinin peşinden gidemiyosun burada malesef.

çevrenden sana yönelen sözlerin haklılık payı var çünkü gelecek kaygısını iliklerimize kadar hissediyoruz.imkanın olsa zaten bunları sorgulamadan peşine düşersin.he senin imkanın var ama çevren etkileniyosan diyecek bişeyim yok.ikisini de dene tarafını seç.

seni etkileyecek süslü bişeyler söyleyebilirdim belki ama en güzeli içinden geleni yapmak,kendine güvenebilmek.işine ve hobine gerektiğince vakit ayırmayı dene.güzel yaşayama çalışalım

quote:

Orijinalden alıntı: Akanzi Kopanzi

quote: Orijinalden alıntı: texa hayalleri olan ama ona vakit ayıramadığı için hayattan tatmin olamayan binlerce insan var.hayallerinin peşinden gidemiyosun burada malesef. çevrenden sana yönelen sözlerin haklılık payı var çünkü gelecek kaygısını iliklerimize kadar hissediyoruz.imkanın olsa zaten bunları sorgulamadan peşine düşersin.he senin imkanın var ama çevren etkileniyosan diyecek bişeyim yok.ikisini de dene tarafını seç. seni etkileyecek süslü bişeyler söyleyebilirdim belki ama en güzeli içinden geleni yapmak,kendine güvenebilmek.işine ve hobine gerektiğince vakit ayırmayı dene.güzel yaşayama çalışalım

Peki ya dersin başında 15 dakikadan uzun süre oturamayacak veya ilgisini çekmeyen konuları(mesela formülleri) diğer öğrencilerin aksine anında unutan veya ders çalışırken göğüs kafesinin tam altında nefes almasını engelleyen kara delik gibi bir şey oluştuğunu hissedenler ne yapmalı? Sırf diğer öğrenciler gibi normal bir birey değil de DOĞUŞTAN GELEN saçma beyin yapıları veya psikolojik sıkıntıları yüzünden çalışamayanlar ne yapmalı ?

Üşenmeden okuyup yorum yaptığın için teşekkür ediyorum.

quote:

Orijinalden alıntı: Mikuru Asahina

9-12 Yaşında en yakın arkadaşımı kan kanserinden 3 yıllık bir süreç içerisinde kaybedince ve başka acı travmalar ve trajediler yaşadıktan sonra ve bunları tamamiyle tek başıma yaşamam ailemin bile haberinin olmaması karanlıkta ve yalnızlıkta olmam üstünede daha bir çocuk olmam erkenden olgunlaşmamı ve hayata erken atılmamı sağladı ancak herşeyden sonra hayatta hiçbirşeyi umursamaya başladım bunların arasında akademik, okul hayatımda vardı şu an lise 3 öğrencisiyim okulumda vs herkes ygs,lys,üniversite,sınavlar diye tutuşmaya başladı şahsen benim yol haritamda üniversite diye birşey yok hani kendimi ne zeki nede salak olarak görmüyorum çalışırsam yaparım potansiyel var olarak görüyorum ancak kitabı açıp 3 sorudan fazla çözünce beynim artık istemsiz olarak bir yolunu bulup o kitabı kapattırıyor gerçi ben hayatım boyunca hiç çalışmadım toplam bir test kitabı açıp çözdüğüm soru sayısı 100 olmamıştır ve senin hissettiğin çoğu şeyi bende hissediyorum ve şahsen eğer üniversiteyi önemseydim yada ona hazırlık yapsaydım şu anki depresyon ve bunalımdaki psikolojimi halimi iyice büyük ihtimalle batırır hatta intihara sürükleyebilir ama konum bu değil üniversite okumuyacağım büyük ihtimalle babam hafifden zorluyor en azından kötüsünden bir üniversiteye girde askerliğini er olarak yapmazsın vs gibi sebepler söylüyor Türkiye gelişmemiş bir ülke insanları mal etiketine bakıyorlar kalitene değil gir bir üniversiteye bölüm farketmez etiket et yeter vs diyorlar bakıcam artık öbür sene bi 150kya rahat giriceğimi düşünüyorum azıcık bir çalışmayla bununlada bir bölüme atarım kendimi belki kim bilir hayatımda bazı projeler ve fikirlerim var onları hayata geçirmeye çalışıp istediğim şeyleri yapıcağım hayatta erkenden yazılım, ekonomik, politika, felsefe, psikoloj, sosyoloji, yabancı dil gibi bir çok dalda kendimi geliştirdim ve üniversite okuyan ve bir bölümden mezun olan insanlardan çok daha fazla bilgim olduğu konular var. Yani üniversite, akademik hayat önemli olsada herşey değil eğer bir yada birden fazla konu hakkında tutkulu ve hırslı hissediyorsan hiç kimsenin seni durdurmasına izin verme en kötü asgari ücretle bir işe girersin Türkiyede 8 milyon asgari ücretle çalışan insan var ilk olmazsın, zamanla alışırsın, içindeki tutku ölür, karnından başlayıp yukarı doğru kalbine doğru çıkan seni içten içe yiyen bir sıcaklık ancak aynı zamanda bir boşluk, nefes alamama hissini yaşamaya başlarsın çok daha sıklıkla hatta zamanla hayatının bir parçası olur, onunla dost olmaya çalışabilirsin belki işe yarar mı bilmem.

quote:

Orijinalden alıntı: Akordiyon

quote: Orijinalden alıntı: Akanzi Kopanzi quote: Orijinalden alıntı: texa hayalleri olan ama ona vakit ayıramadığı için hayattan tatmin olamayan binlerce insan var.hayallerinin peşinden gidemiyosun burada malesef. çevrenden sana yönelen sözlerin haklılık payı var çünkü gelecek kaygısını iliklerimize kadar hissediyoruz.imkanın olsa zaten bunları sorgulamadan peşine düşersin.he senin imkanın var ama çevren etkileniyosan diyecek bişeyim yok.ikisini de dene tarafını seç. seni etkileyecek süslü bişeyler söyleyebilirdim belki ama en güzeli içinden geleni yapmak,kendine güvenebilmek.işine ve hobine gerektiğince vakit ayırmayı dene.güzel yaşayama çalışalım Peki ya dersin başında 15 dakikadan uzun süre oturamayacak veya ilgisini çekmeyen konuları(mesela formülleri) diğer öğrencilerin aksine anında unutan veya ders çalışırken göğüs kafesinin tam altında nefes almasını engelleyen kara delik gibi bir şey oluştuğunu hissedenler ne yapmalı? Sırf diğer öğrenciler gibi normal bir birey değil de DOĞUŞTAN GELEN saçma beyin yapıları veya psikolojik sıkıntıları yüzünden çalışamayanlar ne yapmalı ? Üşenmeden okuyup yorum yaptığın için teşekkür ediyorum.

merhba kardeş. öncelikle senin bu yaşadığın sorun tabiki ailenin yanlış tutumundan kaynaklanıyor ailen temel ebeveyn güdüleriyle senin geleceğini garantilemek istiyor sadece. senin iyiliğin için. ama bu sırada sana fazla baskı uyguluyorlar. ve senin diğer ilgi alanlarını ve senin diğer yeteneklerini kabiliyetlerini, hayata bakışını, ihmal ediyorlar. bu da seni kısıtlıyor doğal olarak.

senin adına ben sevindim çünkü sen öncelikle senin neyi rahatsız ettiğini, üstündeki baskıların neyden kaynaklandığını, ne yönünde kabiliyetin ve hayallerinin olduğunu biliyorsun. yani sende yaratıcı bir kişilik var. sende hayalgücü var. sen sanatçı bir kişiliksin.

işte ailen bunu anlayamıyor olabilir. o zaman anlatacaksın. onlara hedeflerinden bahsetmen gerek. ilerde olmak isteyeceğin meslek neyse. yada para kazanma şekli neyse bunu onlara anlatman ve inandırman gerek. yani yazarlık hayalini bence onlara aç ve seneye sen üniversite tercihleri yaparken yine senin üstünde baskı kuramasınlar.
yani düşünce özgürlüğüne onları ikna etmelisin diyorum çünkü zaten öyle olmalıdır. sen artık liseyi bitiriyorsun üniversiteye gideceksin. zaten yetişkin oluyorsun.

ama bunu onlara genede anlatamayabilirsin. sen yazar olcam dersin onlar gene doktor ol. hukuk oku. memur ol diyeceklerdir.
ama bu sefer sana daha az baskı uygulayacaklardır
yani kontrol sende olmalı ve bunu da onlara kabul ettirmelisin.

bir kere zaten senin yaptığın çizimlere, oyunlara mani olmaları gerçekten çok yanlış bişey.bu senin beyin aktivitendir. bu zaten senin beyin gelişimin için senin ihtiyacın olan bişeydir. senin beyninin gıdası zaten yaptığın o çalışmalar. yaratıcılığın.
buna mani olmaları çok saçma. özellikle çocuklar çok resim çizerler. hatta el işi yaparlar neden? çünkü doğrudan zeka gelişime faydası vardır. çocuklar zihin gelişimlerini bu şekilde tamamlarlar. sanatçı insanların mutluluklarının kaynağı da bu çalışmalardır. beyinlerini de bu şekilde kullanırlar. yani zihinlerini yoran zihin enerjilerini harcadıkları çalışmalardır bunlar.
keşke ailen böyle seni kısıtlamasalardı. onların bu tavrını yıkamasan bile sen bu çalışmalarına devam et.

sonrasında diyeceğim şey. biraz rahatlaman
kendini kasma. olayları zamanın akışına bırak. ailenle falan tartışıyorsan eğer ilerde hepsinin çok gereksiz tartışmalar olduğunu anlayacaksın üniversiteye gittiğin zaman.
herkes zorunlu olarak üniversite okuyacak diye birşey yok. ama ben herkese üniversite okumasını tavsiye ederim. çünkü ben üniversiteye salt meslek edinme kurumu olarak bakmıyorum çünkü zaten öyle değil. üniversite sadece seni zenginleştiren bir yerdir. sana bazı değerler katar. sen orda bazı bilgileri edinme imkanı bulursun orada değişik imkanlar edinme şansını yakalarsın. eğitime sırf mu meslek kaygısıyla bakarsan ve zorunluluk şartı varmış gibi bakarsan baskı ve ezziyetini şimdi olduğu gibi hep üstünde hissedersin. eğer orada edineceğin bilgilerin faydasını gözetirsen. yani üniversiteyi kendi çıkarların doğrultusunda bilinçli olarak okuduğunda o herkese göre bir yerdir. her türlü insan ordan faydasını alabilir.
sanatçılarda üniversitelerden faydalanabilir.
sanatçıların ben sanata yeteneği olmayanlara göre bilimsel olarak daha etkin olabilecekleri görüşündeyim mesela. çünkü kendim bunu kendimde hissediyorum..

yani bir üniversite bölümü bir eğitim planı çizmen gerekiyor demek istiyorum bunu ailene açman ve onlara zamanla yavaş yavaş bunu kanıksatman gerekiyor diyorum. onların senden istedikleri senin bir hedefinin olması. ona göre çalışman. gelecek kaygılarının olması. bu istiyorlar.

ki zaten şuan kaçıncı sınıfsın bilmiyorum 11 sen seneye zaten tercih yapacaksın. değişik üniversite bölümlerinden haberdar ol. güzel sanatlar üniversiteleri de var. bir çok seçenek var. araştır düşün derim.