Şimdi Ara

İnsan ilişkilerinde kötü olmak

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
12
Cevap
1
Favori
1.201
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
2 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • İnsan ilişkilerini, arkadaşlık ilişkilerini anlayamıyorum. Hep insanların suyuna gitmeye calısıyorum. Bir sey anlatılıyorsa sonuna kadar dinliyorum. Ne bileyim pozitif konusmaya calısıyorum. Agzım laf yapmasada kendimi zorluyorum konusmak icin. Ama olmuyor arkadas. Ne yaparsam yapayım insanlar benden sıkılıyor. Kuzenim var yasıt. Yazları onun yanına gidiyorum bazen. Arkadas gurubu var adamlar sürekli konusuyorlar. Ben ise yanlarında sessiz sessiz bunları dinliyorum, cunku anlatacak hic bir seyim yok. Konusmaları üzerine yapacagım yorum yok. Uyum sağlayamıyorum. Moralim bozuluyor. Konusmaya calısıyorum, kendi muhabbetimden kendim sıkılıyorum susuyorum. Kuzenimde bundan dolayı beni cagırmıyor yanına. Gecen arkadaşımın bir arkadasıyla tanıstım. Discord adlı konusma programından konusuyoruz iste. Arkadasımın bi işi çıktı kapattı. Ben bunla bas basa kaldım iste. Dedim bu fırsatı kullanayım belki samimiyet olustururum bi sekilde falan diye düşündüm. Cocukla bir sekilde muhabbeti baslattım. İste ondan bundan konusuyorum sonra çat anlatacagım seyler bitiyor. Ben sustukca karsımdaki de susuyor. Sonra bi bakmısım adam benden sıkılmıs bende cıkıyorum o zaman dedi kapattı. Arkadasım burdayken saatlerce konusan adam benle 30 dk dayanamadı. Cunku konusamuyorum sıkıcıyım. Ne kadar iyi niyetli olursam olayım, konuskan biri olmadıgım icin cevremde kimse kalmıyor. En yakın arkadasımla beraberken de durum böyle. Genelde o konusuyor ben dinliyorum. Bazen uzun bi süre konusmuyoruz bi sessizlik oluyor. Sonra tekrar o konusmaya baslıyor falan. Konuşmalarım genelde o kisinin anlattıgı seylerin üzerine sordugum sorulardan olusuyor. Yani kendim bir şeyi ortaya atıp muhabbeti yürütemiyorum hiç bir zaman. Böyle biri oldugum içinde ne ilk okulda, ne lisede, ne üniversitede sağlam bir arkadaşlık kurabildim. Hep yalnızım. Ne kadar ugrasırsam ugrasayım insanları cevremde tutamıyorum. Nasıl normal bir insan olabilirim nasıl bu yalnızlıktan kurtulabilirim ?
    Bu arada utangaç biri degilim sorun bundan da kaynaklanmıyor yani



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi FollowTheLight -- 8 Mart 2020; 19:41:24 >







  • Yaşın küçük olsaydi belki degistirebilirdin ama üniversite yaşına gelmişsin karakterini değiştirmek zor bence. Keşke kolay olsa ben de senin gibiyim. Karakter meselasi bu bence bazı insanlar konuşkan oluyor bazıları sessiz(sosyolfobisi olanları ayrı tutuyorum). Bunu kapatmak için senle aynı zevkleri,hobileri olan insanlarla takilicaksin.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • benle aynı zevkleri olan insanlarla bile onların kendi aralarında konuştuğu kadar hararetli konuşamıyorum hocam. O konu hakkında bildiğim ya da komik olduğunu düşündüğüm şeyi söyleyip susuyorum. Onlar bi şeyi evirip çevirip muhabbeti genişletirken ben salak gibi kalıyorum. Aklıma konuşacak hiç bir şey gelmiyor. Böyle olunca da samimiyeti kuramıyorum
  • benimde böyle bir sorunum var ya gerçekten ömrüm su gibi akıyor ve konuşamıyorum
  • yas 30 oldu sonunuz benim gibi olmaz umarim

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Düzelmez,oturmuş karakterin.İki üç ilgi alanı edinebilirsiniz bence,benim de sosyal becerilerim çok zayıf,sosyal fobi kapıda valla,yaş 16.

    Olabildiğince bilgi edinmeye çalışabilirseniz bir tık üstte çeker,kalıcı bir çözümü yok.
    Eğer ortamınızda futbol,kız,yalan üçlüsünü konuşan insanlar varsa işiniz çok zor.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Hocam moralini bozmak istemem ama 16 yaşındayken bende birebir aynı problemleri yaşıyordum, hatta 2015 de buna benzer bir konu açmıştım. Şu an 22 ye gireceğim fakat hala pek bir şey değişmedi benim için. Şunu anladımki bu çevre, ortam oluşturma işleri ne kadar kişinin kendine baksada bolca şans da gerekiyor. Benim çevremde hep senin bu bahsettiğin karı kız konuşan insanlardan oluşuyordu ve ben bu tarz insanlarla kesinlikle ilişki kuramıyorum. Daha zamanın varken ne bileyim birşeyleri değiştirmeye çalış yoksa hakikaten hayatın hep aynı ilerliyor

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • Ben ağırlıklı olarak zibidilerle ve kızlarla muhabbeti iyi olanlarla konuşamıyorum. Zibidi olan argo konuşur, sataşmaya yer arar, anlaşamam. Şu kızlarla muhabbet kurabilenler de acayip itici gelir, benim yapamadığımı yaptığı için bi kompleks oluşturur. Ama kendim gibi kişilerle anlaşabiliyorum. (Hal ve hareketleri fazla sıkıntılı olmayan, kızlarla konuşamayan kişiler)

    Öyle çok fazla ortama girmediğimden, kendimdeki sıkıntıyı tam olarak çözemedim. Çekingen miyim sosyal fobili miyim tam olarak bilmiyorum. Allahtan tipimiz iyi; yoksa sosyal fobiden kurtulabileceğimin umudu olmazdı :)

    Ben bu sorunları dert etmiyorum, eğitimle meğitimle minimum seviyeye gelir. Sıkıntı fırsat olmaması.
  • Aynı problemlerin muzdaribiyim ancak umursamıyorum yalnız takılmak iyidir insan ilişkilerinde istenen dinlenen aranan bir birey olsan ne değişecek? Yine yalnızlığınla baş başa kalacaksın o yüzden ne diyorum aloha forever alone

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.