Inception (2010) (39. sayfa)

her şey bir rüya olabilir fikrinin bence 2 mantıklı açıklaması var gerçeklik filimde totemlere indirgenmiş ilki dom gerçek hayata döndüğünde topaçını çeviriyor ve düşüyor filmde bunu görüyoruz eğer gerçeklik totemlerin hareketliliğiyse her şey rüya değil. diğeri herşeyin rüya olduğu kanıtlanamaz her şey rüyaysa zaten totemlerin hareketliliği sana bir bilgi vermez topaç düşse de düşmese de her şey bir rüya olur ki bu bence tartışma gerektirmeyen bir durum

ya filmde anlaşılmayacak bişi yok şimdi bana filmi anlattırmayın yaw.. tek sorunlu nokta vardı cobb çarpışmalar (minibüsün suya düşmesi, asansörün aşağı düşmesi gibi) sırasında içerdeydi bir arkadaşın dediği gibi 5. seviyeden nasıl direk real dünyaya geldi tek anlaşılmayan yer orasıydı..

şimdi kadının intihar olayına gelirsek cobb üniversiteli kıza açıkladı gayet güzel bir biçimde.. cobb karısıyla birlikte 50 sene rüyadaydılar. cobb bunun gerçek olmadığını ve gerçek dünyaya dönmek istiyordu ama karısı istemiyordu bu yüzden karısının aklına düşünceyi (rüyada olduklarını ve bunun gerçek olmadığı düşüncesini) yerleştirdi. Daha sonra intihar ettiler 1 kez 2 side dünyaya döndüler ama karısının bilinçaltında hala aynı düşünce vardı (hatta filmde cobb şöyle birşey diyor ben yanetkisi olacağını bilememiştim gibi birşey dedi) bu dünyanın gerçek olmadığı düşüncesi bunun için gerçek dünyadada intihar etti....

ve en son kısıma gelirsek o şey duracaktı fiziksel olarak seğirmeye başlarsa bu duracak anlamına gelir ama genede kafada soru işareti bırakmak istemiş nolan amca

anlaşılmayacak birşey yok sadece filmi dikkatlimi izledin var ^^

1 kere daha izlenir bu film ama anlaşılmadıgı için değil farklı teoriler üretmek için.

Çocukların hala dom'un bıraktığı gibi ve o topaçın dönmesi dom'un ne olursa olsun rüyasında yaşamayı seçtiğini gösteriyor.(Nokta)

Önce efektlere değineceğim.
Film için yeterliydi, abartılmadan yapılmış görüntüler, aşırı kaçmadan kullanılan efektler bence filme tam olması gerektiği kada olmuş. Ne eksik ne fazla. Çatışma sahneleri, atlamalar, düşmeler, patlamalar her şey yerli yerindeydi.
Ama bir sahne vardı ki eminim hepiniz beğeneceksiniz. Ariadne’nin yolu ters katlayıp yukarıya kapatması ve yollar arasında geçişi falan çok etkileyiciydi.

Oyunculuklara gelirsek.
Öyle ahım şahım oyunculuğun konuşturulacağı sahneler yoktu filmde. DiCaprio’ya birkaç yerde gerçekten iş düşüyordu ki hepsinin de hakkını vermiş. Bu bi kaç duygusal sahnede oyunculuklar hep yeterli seviyedeydi. Diğer bir sürü sahnede zaten ahım şahım mükemmel oyunculuklar gerekmiyordu. Hiçbir oyuncu göze batmıyordu bence. “Yakışmamış” dediğim kimseyi göremedim ya da “oynayamamış” dediğim. Benim kriterlerime hepsi uyuyordu şahsen. Eames ve Arthur karakterlerine bayıldım yalnız. Hele Eames tam benim kafadan biri gibiydi. Onda kendimi buldum nerdeyse.
DiCaprio’ya duygusal bazı sahnelerde eşlik eden Mal yani Marion Cotillard ise bence diğer oyuncular gibi gayet yerinde bir seçim olmuş. Son kısımda Cobb ile olan diyaloglarında hem Dicaprio hem Cotillard çok iyilerdi.
Bir tek acaba mı dediğim nokta Ariadne oldu. Acaba daha büyük biri seçilseydi nasıl olurdu? 30’lu yaşlarda bir bayan oyuncu seçilseydi mesela? Ellen Page ufak kalmış sanki?

Gelelim senaryoya.
Diyecek laf yok. Nolan yine yeni yeniden döktürmüş. Hem yazıp hem yönetmek kolay değil böyle bir filmi. Üstesinden bu kadar da iyi gelmek ise ayrı bir başarı. Kesinlikle mükemmelsin Nolan. Daha çok şey bekliyoruz senden.
Rüyalara girme, rüyalardan bilgi çalma belki biraz klişeymiş gibi gelebilir. İnsana “haa bu mu yani?” dedirtebilir belki ama Inception fikri yani fikir ekme/yerleştirme filmde çok iyi işlenmiş. Rüya içinde rüya ve onun içinde yine rüya yapısı ise filmde mükemmel ve mükemmeldi gerçekten.
Rüyada 1 saat gerçek hayatta 5 dakika mantığını rüyada beynin daha hızlı çalışmasına bağlamaları olsun, rüyadan uyanmak için rüyada ölmek gerektiği olsun, fazla yatıştırıcı aldığı için rüyada ölünce Limbo yani Araf’ta kalmak olsun süper fikirlerdi bence.
Inception’a başlamadan 3 rüya katmanı yaratacaklarını duymamla birlikte katları saymam bir oldu zaten. Her rüya 1er kat daha derine gidiyordu. Sonda 4. kata kadar girdik rüyaya. 1. kat panelvan içinde, 2. kat otel, 3. kat karlı dağlar, 4. kat ise Cobb, Ariadne ve Fischer’ın gittiği Cobb’un hayal dünyası. Bunları takip edince film karmaşıklıktan kurtuluyor neredeyse. Bu kısımlara ufak ufak dikkat ettikten sonra filmin kafa karıştırıcı bi tarafı kalmıyor diyebilirim.
2. kez izlediğimde eminim daha fazla zevk alacağım ve dikkat etmediğim yerleri göreceğim ama bu hali bile yetti diyebilirim.

Bu paragrafta Shutter Island hakkında da spoiler vardır.
Mal’un Cobb’un ilk Inception’undan dolayı ölmesi yani karısını kocanın öldürmesi bana biraz Shutter Island’ı anımsattı. Yine DiCaprio yine benzer senaryo. Nedenini bilmiyorum ama çok benzedi.
Cobb’un ilk Inception’ının Mal’a olması ve ölümünün onun yüzünden olması, Mal’ın Cobb’u ölüme zorlamak için yaptığı plan gerçekten iyiydi. Mal’ı temelde öldürenin Cobb olma sahnesinde iyi afalladım diyebilirim.


Ve tabii ki Nolan klasiği olan sonun şaşırtıcılığı.
Son sahnede fırıldağın düşmemesini bekliyordum keza öyle de oldu. Bi ara yalpaladı düşecek gibiydi. Bunun amacı elbette sonu seyirciye bırakmak. “Siz hangisine inanmak isterseniz ona inanın” denmek istenmiş filmde. Fırıldağın düşmeyip seyirciye bırakılacağını tahmin etmiştim ama bence fırıldak düştü ve her şey gerçek. Yani tüm bunların da aslında Mal’ın dediği gibi gerçek olmamasını benim bilinçaltım istemiyor buna eminim. Bi Truman Show vakası daha kaldıramam :)
Truman Show demişken, son sahnesini izleyince direkt aklıma Jim Carrey’in son sahnesi geldi. Sahte bir hayattan gerçekliğe ilk adım. Acaba Cobb gerçekliğe adımını uçakta uyandığında mı atmıştı yoksa halen bir rüyada mı? Bunu bilmiyoruz ama dediğim gibi bence hepsi gerçek. Bir rüya daha yok ortada. Öyle olmasını istiyorum en azından :D
Fırıldak düşmedi evet, dönüyor ama düşüp düşmediğini bilmiyoruz. O yüzden burası fazla sorgulanmamalı bence. Seyirci hangisini istiyorsa onu almalı.

Ve tabii yine Nolan’ın her zaman yaptığı gibi aslında sonda olan bir sahneyi başta gösterip filmi daha da güzel kılması. Nolan’ın bu karakterini bildiğim için o ilk sahne hep aklımdaydı izlerken. “Acaba nerden, acaba kim” diye düşünüp dururken Araf meselesine girmeleri ve Saito’nun da vurulmasıyla çözdüm o sahneyi. Saito rüyada yıllarca ve yıllarca arafta kalmış. Çünkü rüyada öldü. Aşırı yatıştırıcının etkisinden dolayı arafta kaldı. Cobb ise buna izin vermedi. Rüya’nın 4. katmanından ayrılmadı ve arafta Saito’yu buldu. Ve Saito’yu araftan kurtardı, Saito’nun bağlantıları sayesinde evine dönebildi.
Gayet mantıklı.

Mal ile Cobb bir süre önce rüya paylaşımı yaptılar.(çocuklar Cobb'un son gördüğünden sonra çok fazla büyümediğinden dolayı fazla bir süre değil bence. Eğer öyle ise bir mantık hatası olabilir, çocuklarda hiç bir büyüme yok çünkü. Kaldı ki o yaştaki çocuklar gün be gün gelişirler. Gerçi çocuk telefonda annesini soruyordu Cobb'a. Annesi öleli fazla olmamış demek ki) Bir kaç kat rüyaya girerek rüyalarında 50 yıl yaşadılar ve rüyada yaşlandılar. Bu gerçekte belki 1 gün falan ediyor, hesaplamadım atmasyon bir rakam.
50 yıl içinde Mal rüyayı artık kendi gerçekliği sanmaya başladı. Rüyadan çıkmak istemiyordu.
Cobb baktı olacağı yok. Inception yaptı. Yani hiç bir şeyin gerçek olmadığı fikrini Mal'a enjekte etti. Mal böylece rüyadan kurtuldu ve gerçek yaşama döndü. Yani filmdeki yerde yatan Mal ve Cobb'un uyanma sahnesi.
Fakat ters giden bir şeyler vardı. Mal rüyadan uyandı ama gerçek dünyayı da rüya sanıyordu. Bir kat daha uyanması gerektiğini düşünüyordu. Bunu sağlamak için ölmesi ya da filmde kick denilen olayın yani düşmenin gerçekleşmesi gerekiyordu. Böylelikle Mal gerçekliğe uyanacaktı, halbuki aslında gerçek hayattaydı. Cobb bunu biliyor, karısının durumunun farkında. 3 hastaneden kadın akli dengesi yerindedir raporu alıyor aklında bir sorun yok. Ama inandığı şey dünyanın da bir rüyadan ibaret olduğu.
Mal bunlara inanarak intihar etti ve intiharından da kocasının sorumlu olacağı bir plan yaptı.
Binadan atladı, Mal öldü, Cobb ölüşünü izledi. Bunlar gerçek dünyada olan hadiseler.
Cobb karısının ölümünden kendisini sorumlu tuttuğu için bilinçaltında sürekli karısıyla savaşıyor, karısı kendisini sürekli engellemeye çalışıyor. İntihar ettiği odaya kilitlemek istiyor karısını ama yapamıyor.
Cobb'un ilk fikir yerleştirmesi Mal'a böylelikle olmuştu. Durum bu.

Mal'ın limbo yani arafta olması gibi bir durum yok. Arafta olmak için rüyada ölüp gerçek hayatta uyanamamak gerekiyor. Mal rüyada ölmüyor ki. Tam tersine Cobb ile birlikte rüyada 50 sene yaşıyor.


Cobb Saito için Limbo yani arafa gitti. Çünkü Saito 3. kat rüyada öldü ve bedeni çok uyuşturucu aldığı için uyanamadı, arafta kaldı. Arafta yıllarca yaşadı uyanamadı bir türlü. Cobb ise 4. kat rüyada bunun farkındaydı. Ve onu bulmaya gitti. Gitti, buldu, kurtardı.


Fakat şu var ki kafam biraz karışık. Arafta kişinin beyni bomboş oluyordu? Boşlukta kalıyordu. Saito arafta kaldığına göre ve arafta yaşlandığına göre nasıl oluyor da deniz kenarında bir kalenin içinde kralvari bir şekilde yaşlanıyor?
Bir kez daha izlemek lazım tam çözmek için.


Ve daha da önemlisi. Acaba Cobb gerçekten hala rüya mı görüyor? Çocuklarda hiç bir değişiklik olmaması ve karısının da gerçek hayat olarak bildiğimiz şeye rüya demesi bu ihtimalleri de düşünmeme sebep oluyor. Burada bir kesinlik yok.

Normal rüya paylaşımlarında kişi rüyada ölünce gerçek hayatta da hemen uyanıyor. İlk başta Cobb Arthur'u vurmuştu rüyada, hatırlarsanız. Uyanması için.
Ama iç içe geçmiş bir kaç katlı rüyaları paylaşmak için vücuda özel kimyasallar veriliyor ki rüya paylaşımı gerçekleşsin. Burada devreye Yusuf giriyor. Vücuda verdiği kimyasallarla vücut baygın gibi kalıyor uzun bi süre. Rüyada ölse bile bu kimyasalların etkisiyle gerçek hayatta uyanamadığından dolayı arafta kalıyorlar.

Filmde detaylar var doğru, fakat abartıldığı kadar karışık olduğu söylenemez. Farklı farklı teoriler üreterek kafamızı karıştırıyoruz.

Filmin sonunda totem dönerken "düş düş" demeye başladık. Baktık bütün salondan sesler yükseliyor. Perde karardıktan sonra zaten herkes gülmeye başladı. Güzel oyun yaptı Nolan.

Gel gelelim totem düştü mü düşmedi mi... Aslına bakılırsa o kadar da önemli değil. Cobb da totemini takip etmeyi bırakıyor ve çocuklarının yanına gidiyor. Çocuklarını gördükten sonra rüya veya gerçek olduğunu önemsemiyor. Ama yine de bir açıklama yapmak gerekirse, totem yalpalamaya başlıyor hafiften ve bu da bir süre sonra duracağı anlamına gelir. Daha fazla irdeleyip kafa karıştırmaya gerek yok. Yine de tartışmalara açık olsun diye izleyicinin yorumuna bırakılmış filmin sonu.

Bugünlerde bir kez daha gitmeyi düşünüyorum. Belki üçüncü kez bile gidebilirim.

Bence totem düştü. Arkadaşımın dediğine göre ki belki önceki sayfalarda yazılmıştır. Eğer Cobb hala rüyada ise ve karısı kendini öldürüp bir üst bölüme geçtiyse karısı Cobb'u uyandırabilirdi. O yüzden totem kesinlikle düştü. Ama yinede binbir çeşit sona bağlayabiliriz.