Şimdi Ara

Herşeyden Sıkıldım

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
7
Cevap
0
Favori
619
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Hayattan ve hiçbir şeyden zevk almiyorum. Sadece nefes alıyorum yaşamak adına. Biraz cesaretim olsa bu iskenceyi sonladirabilirim ama ona bile cesaretim yok. Hiçbir zaman etrafımda çok fazla insan olmadı ancak hiç bu kadar yalnız kaldığımı da hatırlamıyorum. Şu allahin unuttuğu şehirdeki soğuk yurt odasında ölsem gitsem bunu tek fark edecek kişi yüzlerce kilometre otedeki annem. Arayan soran bir kişi bile kalmadi. Şöyle okul çıkışı bi yerlere gideceğim tek bi arkadaşım bile yok. Karşı cins deseniz sosyal medya olmasa o da olmaz zaten muhattap olanlar da okuduğum bölüm hatrina şans veriyolar ama hiçbiri de benimle yakınlık kurmaya yanaşmıyor. Bi dusunuyorum nerede yanlış yaptım da böyle bi hal içine girdim diye bi sebep de bulamiyorum. Kimsenin tavuguna kış demem, herkese saygı ve espriyle yaklasirim yerli yersiz laflar etmem ama ben neyi eksik yaptım? Ha sorarsanız bunları bize anlatacagina git psikiyatriye ona anlat, değmez dostlar. İcinde bizzat olduğumdan biliyorum ülkedeki devlet hastanelerinden sifa bekliyorsanız gidin ölün daha iyi ya da parayi bastırıp özele gidin. Ben para bulsam gider alkole tekrardan baslarim hiç gerek yok. Bugün varız yarın yokuz bizim de burada bi mesajımiz olsun icimizdekileri anlatmış olalım. Haydi iyi geceler herkese.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Rahat batmış olmasın? Tekrar düşündünüz mü?

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam ben de ailemden uzakta yurtta kalıyorum ve hiç arkadaşım yok. Depresyona yatkın olmama rağmen mutsuz değilim çünkü bir amacım var ve onun için çalışıyorum. Okulumu yüksek bir ortalama ile bitirip yurtdışına çıkmak istiyorum ve bu beni motive ediyor. Ufak eğlence olarak oyun oynuyorum ve benim kafadan olan insanların podcastlerini dinliyorum. Yalnız olmanın az da olsa avantajı var ve bunları değerlendirmeye çalışıyorum. Sana tavsiyem sen de büyük bir hedef bul ve onun için çalış. Al bu da sana motivasyon olsunhttps://www.youtube.com/watch?v=AtU0aXnLb_g
  • Gece gece benimde içimi daralttın dostum ya. Birilerine muhtaç değilsin sanırım üniversitedesin hele orada çoğu kişi çıkarlarını düşünür.
  • Editlemek yerine burdan devam edeyim, hiç düşündün mü sen ve benim gibi insanların sayısı hiçte azımsanacak kadar az değil. Mutlu insan sayısı kadar bizim gibi negatif hatta 0 yüklü insan parçacıklarıda var.

    Biliyormusun öğrenmek seni yarıda bıraktığın o umutlu yerlere götürecek. Öğrenmeyi ben de bir kenara bırakmıştım ama şu an her yeni şeyde eski de olsa bakış açımı acayip derecede değiştirdi.

    Bizler neden iyileşmek istemiyoruz (Neden iyileşemiyoruz değil biz zaten iyiyiz ve bunu isteyen kendimiziz. Peki o halde neden iyi olmayı diğer insanlar gibi pozitif olmayı istemiyoruz?) gerçek mutluluk gerçeği anlamak ve öğrenmekle başlar. Acı gerçek diye bir kavram yoktur olamazda.

    Birşeylerden keyif almak yerine insana o keyfi veren nedeni araştırmak ve öğrenmek acıya neden olan şeyi öğrenip paniği ortadan kaldırmakla eşdeğer.

    Herşey öğrenmekle başlar, mutluluk öğrenmenin ta kendisidir öğretmenin değil.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • sadistbeyin kullanıcısına yanıt
    Yoo hocam zannetmiyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • hayatında önemli bir an olmuş ki bu durumdasın.
    ilkokul ortaokul lise 2'ye kadar sosyal, normal bir insandım, en azından öyle sanıyordum ki değilmişim. içimde bir şeyler varmış çıkmaya çalışan.

    ne zaman yalnız kalsam düşündüm, neden insanlardan hoşlanmıyorum, veya zamanı geçirdiğim sosyal aktivitelerden zevk alamıyorum, aile bağlarım neden kuvvetsiz vs vs diye.
    neden her fırsatta herkese s**tir çekmek istiyorum diye...
    3 yıl her gece düşündükten sonra cevabını buldum bu sorunun, burada paylaşamam, çok özel. ancak sorunun kaynağı okul öncesi zamana kadar gidiyor.

    bir çoğunuz beni sokakta görse, tanısa, arkadaş olsa ''vay be, ne kadar uyumlu adam, ortama nasıl ayak uydurdu şu y****ğa bak der. ancak kimse göründüğü gibi değil.

    bu yolda iki seçeneğin var:
    1- kabulleneceksin
    2- değişeceksin

    seçenekleri beğenmezsen geçmiş olsun, benim kategorime giriyorsun. kolay gelsin.




  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Sıkıldım artık!!
    12 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
    
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.