Şimdi Ara

Hayatımı anlatıyorum[özet geçtim]

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
9
Cevap
3
Favori
485
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Evet beyler hanımlar hayatımı anlatmaya karar verdim. Bir kısmını yazdım ve paylaşıyorum. Çok sıkıcı ve kötü ise söyleyin devamını getirmeyeceğim. Yani yorumlara göre devam edeceğim.


    Bismillah.

    Hayatımı anlatıyorum:

    Ankarada doğdum. Babam polis memuru annem ev hanımı. Buralarda pek birşey hatırlamadığım için geçiyorum. 2-4 yaşıma kadar ankarada yaşadıkdan sonra babamın şanlı urfa ilinde bozova ilçesine tayini çıktı. Orada lojmanda ben 1. sınıfa gidene kadar oturduk. Fatih diye bir arkadaşım vardı. Arada evimize gelirdi. Babası kaymakamdı. Birgün yine geldi bizim eve. Yanındada oyuncak bir kamyon gibi birşey getirmişdi. Kasasına oturup sürüyorduk. Sıra bana gelince kasasını kırdım. Ve ağlamaya başladım. Çocuk aklı işte. Hani babası kaymakam ya o yüzden korkuyorum hani Neyse işte lojmanın arka tarafında aşırı geniş çooook geniş yaklaşık 400-500 metre kare kadar bir bahçe vardı. Bunun bir kısmıda çocuk bahçesi tabi. O bahçede birde salıncak vardı "kırık" Bende hava olsun diye bindim buna bakın ben kırık salıncakta sallanıyorum diye. İleri geri ileri geri derken tam ucuna kadar ilerledikten sonra zincir koptu(nasıl olduysa) havada 1-2 metre kadar uçtum(bir tanede takla attım) kafa üstü hani şu inşaatçılar betonları yere döküp su ile karıştırırlar ya. İşte onun artığı yerde kalmış Sert taş gibi birşey olmuş. Sivri kısmı kavama girdi. Hala oradan saç çıkmıyor. Babam o sırada evdeymiş. Bende bayılmışım kanı görünce(5-6 yaşındayım ozamanlar). Babama bağırmış kız kardeşim(oda benden 2 yaş küçük) Babamda olayı duyunca merdivenleri 5er 10ar atlamış dediğine göre(tam bilmiyorum artık artislik olsun diyemi söyledineyse). Sonra şu büyük minübüs gibi olan polis aracına atladık 2 polis abiyle beraber babamda yanımda doktora gittik. 2 dikiş attılar. Birde bisiklet sürmeyi ozamanlar öğrenmiştim. (biliyorum anlatımım çok kötü ve sıkıcı ama umarım okuyorsunuzdur. Çünki baya uzun olacak.)Neyse işte böyle böyle derken artık okula başlama zamanım gelmişti. Herkesden geç gelmiştim sınıfa. Mal gibi ayakta hoca beni tanıttı neyse falan filan. Bende yerime oturdum ve okul başladı. ikinci döneme doğru girerken okumayı ilk söken bendim. Tabi bununda bir anısı var. Hoca masasında oturuyor işte, Bende yanına gitmişim oradaki bir kıza"baak ben okumayı biliyom bu (tahyatı gösterek)ali ata bak) Neyse işte hoca beni fark etti ve birkaç kelime okuttu. Okuma bildiğim de resmileşmiş oldu. Birde hiç unutmam fatih denen arkadaş 15 kişi toplayıp ben ve yanımdaki 2-3 arkadaşı dövdürtmüştü.İçlerinde kendisi de vardı. Birkaç yumruğu fatih denen dönek arkadan vuran şerefsize(artık ne kadar kin kalmışsa içimde hala sövüyorum bilmemne çocuğuna) birkaç yumruk indirip yere düşürdüm. Arkasından tekme vurdum iki tane. Bu veled ağlarken sınıfın ayısı ismail geldi. Ellerimden tutup yere doğru savurdu beni. Ben yere düştüm birkaç kere vurdu bana. Gitti diğer arkadaşlarımı dövmeye. Bende nasıl kaçtıysam okadar veledin içinden direk müdüre Neyse buda böyle bir anı. Hayatımı anı anı ilerleye ilerleye anlatmayı düşünüyorum umarım sıkılmamışsınızdır. Bu şanlı urfa faciasından sonra(aslında çok fazla anım oldu balıklı göl çarşıları falan filan ama uzatmak istemiyorum en sevmediğim dönem budur hayatımda) Fethiye yani muğlanın bir ilçesi olan küçük bir yere taşındık.(yine babamın tayin i çıktı o yüzden taşındık) Google map da eski evimizi ve eski okulumu bulabiliyorum eğer istenirse onlarında resimlerini buraya atabilirim. Fethiye benim çocukluğumun en güzel dönemlerinin geçtiği yer. İlk tasolarımı burada oynadım. Mahalle maçlarımızı burada yaptık. Almanların apartmanlarından bisiklet çaldık Buraya ilk taşındığımda şişman bir arkadaş ile tanıştım. Kendisi Hayatımda gördüğüm en sadık en mükemmel dostum du. Çok severdim kendisini. Şimdi kim bilir nerede O zamanlar şu futbol kartları ve tasolar meşhurdu. Arkadaşım ile ortakdık biz Evimiz çok ilginç bir yerdi. Şimdi size göstermeden olmaz ya illa göstermem gerek. Bir dakika şimdi onuda yazacağım.

    Devamını yazmamaya karar verdim. Kısaca özet geçersek:

    karabükde annem ile babam boşandı. Babam bize bakmaya devam etti. Teyzem falan geldi annem ile babam boşandı diye. Kent ormanının orda bir taşın altına (göl gibi bir yerdi) kağıt koyarken yakaladım onu. Kendi aklınca büyü yapmış. (açtım baktım saçma birşeydi) büyüye de inanmam. Artık ne için ne amaçla yaptı onuda bilmiyorum. Sonra biz istanbula teyzem ve dayımların yanına taşındık. Anne annem orada babam ile birkaç kere konuştuğu için annemin telefonunu duvara vura vura parçaladı. Bir kerede dedem denen insan annemi dövdü. Döverken kendimi tutamayıp ağzının ortasına geçirdim(16 yaşındaydım) 2 dişi kırılmış. Dayım ayırdı bana bir tokat attı. Yinede orada yaşamak zorundaydık. Annemin dayısı da bizim bir üst katta oturuyordu. Günlerden birindede gece uyurken annemin kafasına tuz dökmüşler. İşte bardağı taşıran son damla o oldu. Bıçak çıkardım.(mutfaktan koşarak kaptım salona uçarak gittim.) Tehditler savurdum işte neden yaptınız falan filan. Hiçbiri bilmiyor. Bende evden çıktım bıçak savurarak.(beni dövebilirlerdi nede olsa 1.60 cm 50 kilo veledin tekiydim.) O adrenalin ile o korku ile gittim babamı aradım. (Evlenmiş şerefsiz) Yinede birşey yapamadım el mecbur eve geri döndüm. Bağırıp çağırdılar. Birkaç ay daha orada yaşadık. Sonra annemin dayısı babam ile konuşmuş. Babam bize baksın diye.(zorunda değil ama niye yaptıysa bize 1 yıl bakmayı kabul etti.) bizde karabüğe geri döndük. 1 yıldan sonra kavgalar oldu şunlar bunlar. Sonra ben çalışmaya başladım(yaş 18) annem hademe olarak çalışmaya başladı. Şimdi yaşım 19 bu zamana kadar geldik. O kadından babamın çocuğu yok. Ve geçenlerde konu açmıştım. Babamın mirası bana kalırmı diye. İşte bu yüzden açtım. Babam 45 yaşında kel (yanlarda ve arkasında beyaz saçları var(ne önemi varsa)) Yaşlı bir adam işte. Şuan biz esentepe(karabükde) o da kartaltepe (bizim burdan bakınca kares in arkasında kalıyor) orada oturuyor. Arada görüyorum. İçimde çok büyük kin birikti. Şimdi babamı ve onun 7 kardeşini(dedemi severdim. Adamı kalpten öldürdüler) ve baba annemi bu dünyadan silmek istiyorum. İçimdeki kin biriktikçe birikiyor. Özet geçtiğim için birçok ayrıntıya değinmedim. Sadece rahatlamak için anlattım. Okuyanlara teşekkürler.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ozmania48 -- 13 Nisan 2013; 15:07:47 >







  • el insaf insan okucak bunu demi birader
  • takip.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Marge Simpson

    el insaf insan okucak bunu demi birader

    Demi? Haklısın aslında. Sence anı anı şeklinde mi anlatsam? Kısa kısa böyle anılarımı anlatsam ? Daha mı iyi olur?
  • sürekli sıkılmamışsınızdır felan yazmışsın oralarda bide gereksiz ayrıntılarda sıkıldım
  • Hic yazma bence. Dumduz bi hayatin var

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hayatım dümdüz değil direk aksiyona girmemi isterseniz girerim. Yani şuanda katil bile olabilirim. O derece olaylar gelişti tabi isterseniz anlatacağım. Yani ne yapayım? Direk bu babam ve ailesiyle ilgili duruma geçeyimmi?
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ozmania48

    quote:

    Orijinalden alıntı: Marge Simpson

    el insaf insan okucak bunu demi birader

    Demi? Haklısın aslında. Sence anı anı şeklinde mi anlatsam? Kısa kısa böyle anılarımı anlatsam ? Daha mı iyi olur?

    kardeş sana karşı yalan sölemicem yukardakiler okumadım ne yazdığını bilmiyorum ama sana tavsiyem her anını doya doya yaşa bol bol sex yap
  • Up Güncelledim.
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.