Şimdi Ara

Hayat

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
82
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Hayat oyun gibi. Fazla klişe bir şey ama öyle cidden. Korkuyoruz. Rezil oluruz aman. Ne derler acaba? Ne olursa olsun kısa süreli bir şey. Sadece oyundan belli bir süre çıkamıyorsunuz. Sonunda her şey bitecek. Kimine göre hiçlik, kimine göre yepyeni bir hayat.

    Bir ara rüyadayken rüyada olduğumu anladım ve herkesi öldürmeye başladım tam polisler öldürecekken esc'ye bastım çıkış yaptım ve uyandım. Tam böyle olmasa da hayat böyle. Birine bir şey mi demek istiyorsun. Söyle gitsin. Kıza açılmak mı istiyorsun. Açıl. He öyle kolaydı değil mi? Değil işte ama neden öyle? Araba sürerken burnunu karıştırsan trafikte gülerler rezil olursun. 1-2 saat sonra tipini kimse hatırlamaz. Ölünce de böyle ama işte yapmaya geldiğinde hep geri adım atası geliyor insanın.
    https://eksisozluk.com/banyoda-hayali-tartisma-kazanmak--3967740







  • Hocam elalem ne der hapishanesini özetlemişsiniz. Ancak hayat bu durumun çok daha ötesinde. Ben mutluluğun toplum tarafından tekelleştirildiğini düşünüyorum. Her insanın içindeki özgün mutlu olma yolu doğuştan itibaren toplum tarafından biçimlendirilmiş. Hiçbir zaman öz biz olamayacağız. Toplumun normlarına göre şekillenen arzuların ve amaçların peşinden koşacağız. Peki ne zaman öze döneceğiz? Belki de bulamayacağız. Pek çok insan bu sentetik mutluluk gayeleri yüzünden hayatın anlamını kaybediyor.
  • Öyle bir derinden girdin ki yarım saattir düşünüyorum ne yazsam diye.

    Öz olabiliriz. Zaman alır ama olabilir bence. Öyle umut ediyorum. Hayata bir anlam yükleyip onun peşinde koşabiliriz tamamen kendi isteğimizle.
  • Elimde sadece bir kaç yüz bin saat varken elalemle uğraşamam.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Ben de onun peşindeyim. Şu anlık güç duruyor ama yeterli donanıma sahip olursak farkındalığı yaratabiliriz belki. Sonra o farkındalığa bir insan evladının asla ulaşamayacağı aklıma geliyor. Tekrardan üzülüyorum. Yetersiz, kusurlu varlıklarız hocam. Amaçlarımız, dertlerimiz evrene bakınca çok anlamsız ve boş.
  • kişiyi o kişi yapan çevresindekilerdir. Düşünsene dünyada tek başına yaşıyor olsaydın bir şeyler başarmanın ne anlamı olurdu. Çevrenin sana karşı tutumu senin asıl kişiliğine doğrudan etki eder. Araba sürerken burnunu karıştırman sorun değil, birileri buna şahit olana kadar sen burnunu karıştıran bir adam değilsin. Bunu yaparken birine yakalandığın an sana bir ayna tutulmuşçasına kendini farkediyorsun. O andan itibaren sen burnunu karıştıran birisin ve bu kendine olan saygını düşürüyor. Yine de şu kısacık hayatta bu kadar ince düşünmek neden, neden geride bir şeyler bırakıp ölmek yerine sanki hiç varolmamışcasına sıradan hayatlar yaşıyor insanlar. Bu noktadan sonra felsefi düşünmen gerekiyor. Çünkü insanlar varoluşun amacının ne olduğunu çözebilmiş değil.
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.