Günah ve suç kavramı olmasa neler yapmak isterdiniz? (2. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: baymühendis

Çok şükür birini boğazlamamamın nedeni dinin zincirleri değil. Aksi acizlik olurdu.

quote:

Orijinalden alıntı: baymühendis

Çok şükür birini boğazlamamamın nedeni dinin zincirleri değil. Aksi acizlik olurdu.

quote:

Orijinalden alıntı: baymühendis

Önüme bu tür fırsatlar çıktı. Dindarken de teptiğim oldu, değilken de. Objektif olursak, dindarlığın bazı konularda bana katkısı vardı: Küçük bir çocukken günah olduğu için küfür etmemeye özen gösterirdim. Bir süre sonra ise küfürün, ifade etmenin acziyet safhası olduğunu anladığım için mümkün mertebe kaçınmaya başladım. Bu daha tutarlı bir sebep ya!

Din odaklı ahlak, ne yazık ki tatmin edici değil. Öyle olsa dünyada bu denli ahlaksızlık olur muydu? Bu sorudan istediğin cevabı alabilmen için, dindarların müthiş dürüst insanlar olmaları lazım ki bu çok büyük bir yanılgı.

quote:

Orijinalden alıntı: baymühendis

Bir kere son sorunun garantisini veremem. Mümkün değil. Bilinen ilkel insanların böyle ahlaki çıkmazları var mıydı? Gayet sınırlıydı. Çiftleşmek için ailenin reisini öldürme hikayesini bilirsin.

İnsan memeliler tür davranışı gereği toplu halde yaşama ve avlanma ihtiyacı hisseder. Bu toplulukların niteliği elli bin yıl önceye göre müthiş farklı ve detaylıdır. Bugünün problemleri devletleri yarattı. Devletlerin kimi zaman ilkel döneme benzer diktatör reisleri oldu. Derken işin içine eşitlik, hukuk, adalet gibi kavramlar girdi. İnsan bu andan itibaren ait olduğu topluluğu bir takım kurallarla yönetmeye başladı. Ahlak da bunlardan biri ve önemli bir tanesi.

Ahlağımız dogmatik/değişmez değildir. Pekala tarih boyu değişmiş ve toplumun ihtiyaç duyduğu biçime evrilmeye çalışmıştır.Tüm bunlara rağmen, eli bıçaklı bir adamın kanepede oturan kadının boğazını kesmeyeceği garantisini kimse veremiyor. Bunu engelleyemeyen insan sonradan cezalandırma işlemine başvruuruyor. N'apsın, elindekinin en iyisi bu,

Dindarların dindar olduğuna dair nesnel bir kanıtım yok. Bu öznel bir konu esasında. Nasıl olsun? Bildiğim tek şey, dindar olduğumdu. Ne ilginç ki "yahu şu dindardır ve yaptığı dindarlıktır" denerek, herkesin kefil olabildiği kimseler de yok. Böyle bir ortamda sözde herkesin anlaması planlanan, sözde hak dininin de düştüğü durum acıdır.

quote:

Orijinalden alıntı: Escherich

quote: Orijinalden alıntı: baymühendis Bir kere son sorunun garantisini veremem. Mümkün değil. Bilinen ilkel insanların böyle ahlaki çıkmazları var mıydı? Gayet sınırlıydı. Çiftleşmek için ailenin reisini öldürme hikayesini bilirsin. İnsan memeliler tür davranışı gereği toplu halde yaşama ve avlanma ihtiyacı hisseder. Bu toplulukların niteliği elli bin yıl önceye göre müthiş farklı ve detaylıdır. Bugünün problemleri devletleri yarattı. Devletlerin kimi zaman ilkel döneme benzer diktatör reisleri oldu. Derken işin içine eşitlik, hukuk, adalet gibi kavramlar girdi. İnsan bu andan itibaren ait olduğu topluluğu bir takım kurallarla yönetmeye başladı. Ahlak da bunlardan biri ve önemli bir tanesi. Ahlağımız dogmatik/değişmez değildir. Pekala tarih boyu değişmiş ve toplumun ihtiyaç duyduğu biçime evrilmeye çalışmıştır.Tüm bunlara rağmen, eli bıçaklı bir adamın kanepede oturan kadının boğazını kesmeyeceği garantisini kimse veremiyor. Bunu engelleyemeyen insan sonradan cezalandırma işlemine başvruuruyor. N'apsın, elindekinin en iyisi bu, Dindarların dindar olduğuna dair nesnel bir kanıtım yok. Bu öznel bir konu esasında. Nasıl olsun? Bildiğim tek şey, dindar olduğumdu. Ne ilginç ki "yahu şu dindardır ve yaptığı dindarlıktır" denerek, herkesin kefil olabildiği kimseler de yok. Böyle bir ortamda sözde herkesin anlaması planlanan, sözde hak dininin de düştüğü durum acıdır.

İslam adına konuşursam Kuran'ın herkesin ahlaklı ve dindar olacağına dair hiçbir ifadesi yoktur.Hatta çoğu ayette insanların çoğunun kötü olduğunu söyler.Allah yine Kuran'ı herkesin anlayacağını söylemez.

Hak dinin sahibi "dini yaşadıklarını iddia" edenler değildir.İnsanlar ne temsilcileri ne de elçileridir.Bu yüzden hak dinin düştüğü durum değil onu yaşadığını iddia edenlerin düştüğü durum acıdır.

Tanrı inancından yoksun bir ahlak anlayışının rasyonel olmadığını anlayabiliyorum.Peki dediğin gibi yarın değişecek bir anlayış için neden davranışlarını değiştiriyorsun? Yani desen ki toplumdan dışlanmak istemiyorum,bulunduğum mevkiyi seviyorum vs. diye o zaman anlayışla karşılıyabilirim.

Sana göre herhangi birini kimse fark etmeden öldürmeyle , öldürmemenin arasında hiçbir fark olmaması gerek,eğer bir yöne daha yakın isen bir şeylere inanıyorsun demektir.Çünkü her iki durumdan birine yakın olman tanrısız bir evrende mantıksızdır.

Yaptığın açıklama insanın sosyal yaşaması için gereken evrimsel süreçler ama yine de bu süreç sosyal,insan ilişkileri dışındaki ahlaklı davranmanı açıklayamaz.

quote:

Orijinalden alıntı: iso227

yani görüyoruz ki dinler ister gerçek olsun ister yalan,insanları daha iyi biri yaptığı kaçınılmaz bir gerçek.

quote:

Orijinalden alıntı: M4A1-S























































şaqa lan














































çok tipsizim yardım edin

quote:

Orijinalden alıntı: baymühendis

quote: Orijinalden alıntı: Escherich quote: Orijinalden alıntı: baymühendis Bir kere son sorunun garantisini veremem. Mümkün değil. Bilinen ilkel insanların böyle ahlaki çıkmazları var mıydı? Gayet sınırlıydı. Çiftleşmek için ailenin reisini öldürme hikayesini bilirsin. İnsan memeliler tür davranışı gereği toplu halde yaşama ve avlanma ihtiyacı hisseder. Bu toplulukların niteliği elli bin yıl önceye göre müthiş farklı ve detaylıdır. Bugünün problemleri devletleri yarattı. Devletlerin kimi zaman ilkel döneme benzer diktatör reisleri oldu. Derken işin içine eşitlik, hukuk, adalet gibi kavramlar girdi. İnsan bu andan itibaren ait olduğu topluluğu bir takım kurallarla yönetmeye başladı. Ahlak da bunlardan biri ve önemli bir tanesi. Ahlağımız dogmatik/değişmez değildir. Pekala tarih boyu değişmiş ve toplumun ihtiyaç duyduğu biçime evrilmeye çalışmıştır.Tüm bunlara rağmen, eli bıçaklı bir adamın kanepede oturan kadının boğazını kesmeyeceği garantisini kimse veremiyor. Bunu engelleyemeyen insan sonradan cezalandırma işlemine başvruuruyor. N'apsın, elindekinin en iyisi bu, Dindarların dindar olduğuna dair nesnel bir kanıtım yok. Bu öznel bir konu esasında. Nasıl olsun? Bildiğim tek şey, dindar olduğumdu. Ne ilginç ki "yahu şu dindardır ve yaptığı dindarlıktır" denerek, herkesin kefil olabildiği kimseler de yok. Böyle bir ortamda sözde herkesin anlaması planlanan, sözde hak dininin de düştüğü durum acıdır. İslam adına konuşursam Kuran'ın herkesin ahlaklı ve dindar olacağına dair hiçbir ifadesi yoktur.Hatta çoğu ayette insanların çoğunun kötü olduğunu söyler.Allah yine Kuran'ı herkesin anlayacağını söylemez. Hak dinin sahibi "dini yaşadıklarını iddia" edenler değildir.İnsanlar ne temsilcileri ne de elçileridir.Bu yüzden hak dinin düştüğü durum değil onu yaşadığını iddia edenlerin düştüğü durum acıdır. Tanrı inancından yoksun bir ahlak anlayışının rasyonel olmadığını anlayabiliyorum.Peki dediğin gibi yarın değişecek bir anlayış için neden davranışlarını değiştiriyorsun? Yani desen ki toplumdan dışlanmak istemiyorum,bulunduğum mevkiyi seviyorum vs. diye o zaman anlayışla karşılıyabilirim. Sana göre herhangi birini kimse fark etmeden öldürmeyle , öldürmemenin arasında hiçbir fark olmaması gerek,eğer bir yöne daha yakın isen bir şeylere inanıyorsun demektir.Çünkü her iki durumdan birine yakın olman tanrısız bir evrende mantıksızdır. Yaptığın açıklama insanın sosyal yaşaması için gereken evrimsel süreçler ama yine de bu süreç sosyal,insan ilişkileri dışındaki ahlaklı davranmanı açıklayamaz.

Ben, "herkesin anlaması planlanan" demişim. Bunu da "Hepiniz anlayasınız diye indirdik." ifadesine bağlıyorum.

İkinci söylediğinde haklısın. Haklısın da, İslam'ın ortaya çıkış nedeni, bu özünden uzaklaşma ve dindar olduğunu iddia edenlerin aykırılığıdır. Yoksa o zamanın algılanan Hristiyanlığı ile şimdinin algılanan Müslümanlığı dinen pek de farklı değil. Hz. Muhammed ölür ölmez kavgaya tutuşup, kendi halifelerini birer birer öldüren adamlardan bahsediyoruz. Hani nerede İslam'ın insanlığa getireceği müthiş aydınlanma? Tamam dini bunlardan bağımsız tutalım da, din bertaraf oldu bu hengamede, lüzumsuzlaştı. Onu nasıl yapalım?

Bir kere benim kendimi yargıladığım ahlak anlayışını birileri değil, bizzat ben değiştiriyorum. Orada toplumlar açısından genel konuştum. Beni, içinde yaşadığım toplumun çirkin adetleri kendi muhakemem açısından alakadar etmiyor.

İnanç doğal bir olay. Ateist adam hiçbir şeye inanmaz diye bir kaide yok. En Ateistim diyen bilim adamı bile bir hipotez ortaya koyarken, deney yapmadan önce bir ihtimale olan inancından hareket ediyor. Bizim inançtan anladığımız, test edilebilirliğe giden varsayımlara taraf olmaktır. Tanrı varsayımı ise günümüz bilimsel imkanlarıyla test edilebilir değildir. Bir gün olursa, neden olmasın?

Masada elma görürsem, soruyorum kendime: Almalı mıyım? Bazen alıyorum, bazen almıyorum. Olay bundan ibaret. :)