|
Gençken hep bir “yarın” vardır sanırsın. Kaçırdığın fırsatların önemi yoktur; “nasıl olsa vakit var” dersin. Birine açılmazsın, bir adım atmazsın, bir hayali ertelersin. Her şey için kendine bahane bulursun. Yarın yaparsın… Ama yarınlar, fark ettirmeden, sessizce tükenir. Bir bakarsın, yıllarını bir masanın başında, aynı dört duvarın arasında, hiçbir iz bırakmadan geçirmişsin. O ertelediğin şeyler artık yapılamaz hale gelmiştir. Geriye dönemezsin. Artık genç değilsindir; enerjin bitmiş, şansın kalmamış, yüzündeki çizgiler bile seni geçmişinle alay eder gibi durur. Bir sabah aynaya bakarsın ve içinde hâlâ genç olduğunu hissedersin… ama yansımanda sadece bitmiş birini görürsün. Bir zamanlar ihtimallerle dolu olan hayatın, şimdi önünde kapkara bir boşluk gibi durur. Zaman seni sessizce soyup almış, geriye sadece kırıntılarını bırakmıştır. Ve en kötüsü… kimse fark etmez. Ne kaçırdığın anlar, ne söyleyemediğin sözler, ne de yaşayamadığın hayat… Kimse için önemli değildir. Dünyanın senden alacağı tek şey zamanındı, onu da aldı. Sonunda anlarsın: En değerli günlerin, sen farkına bile varmadan öldü… …ve onlarla birlikte sen de. |
|
_____________________________
İmzanız kural dışıdır! || Uymanız gereken imza kurallarını okumak için tıklayınız.
|




Yeni Kayıt

1 Mobil
Konudaki Resimler
Hızlı






