aaaaaaa (7. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: tunahan1071

yerim kadıköy'de cadde üstü. Ben inanın kar beklemiyorum zaten. Büyükleri dinleyerek ilerledim, herkes 6 ay bir şey bekleme dedi ama 3000 tl kira çıkmayınca insan gerçekten üzülüyor. ürünlerimin hepsini kendim hazırlıyorum, kendim servis ediyorum. Gelen herkes çok hoş mekan vs diyor. En azından kirasını çıkarsaydı ben gerekirse evden çıkar dükkanda yatardım..

İnsanları mutlu göndermek için elimden geleni yapıyorum, galiba olmuyor. Bende bilmiyorum.. Bıktım, tükendim.

Yarın maç var, dukkanım stad yolunda köfte, hamburger, mantı vs bile hazırladım yarın belki satabilirim diye.

quote:

Orijinalden alıntı: dış kapının iç mandalı

Ufak bir işletmem var. Nisan 2014te açtım. Hala devam ediyor.

Mühendisim ben de, Mühendislik yapmam dedim ve bir oyun salonu açtım. Dün gibi aklımda, ilk gün 35 TL ciro yaptım. İki ortak açmıştık. Gram moral bozmadım, dedim ciroyu ezmeye gidelim, taksim e bir gece kulübüne gittik, manyak gibi içtik.

İlk ay kirayı aidatı zor toparladı bile diyemem, toparlayamadı. Avm ye ilk aydan borç taktık

Muhasebecinin parası 100 liraydı, onu bile ödeyemedik.

3 ay geçti, dükkan hala kendine yetmiyordu. Ortağımı kovdum bir de onun parasını ödedim. Allah şahit, ayağımda yırtık converse ile çalıştım personel de almadım. Sabah 10 akşam 22 tek başıma, 66 m2 dükkanda 4 aya yakın çalıştım. Tek. Hadi bakalım buradakiler de çalışsın.

Sonrası oturdu, 5 seneyi doldurdu, müşteri problemimiz yok, dükkanı büyütmeye çalışıyorum, 1.5 personelim var.

Nasıl toparladım?

İş yerim esenyurtta, Nisan 2014te biz 7 PlayStation koymuştuk. 5 tane ps 4, 2 tane ps3. Herkes ama herkes pes 13 istedi. Hayatında ps cafeye gitmemiş adamdım. Aldığım ps4leri zararına aldığım yere geri sattım, 3 aldım. Anlık bir karardı, ortağım " 4 oynamaya alışırlar." dedi, ben "müşterinin ne oynayacağına sen karar veremezsin yavru." dedim, direk gönderdim.

Yama dediler, bu işi yapan dükkanlar var. Yükleme yapıyorlar. Kafamda "ulan ben mühendisim bu kilimcinin kör oğlu, bu yapıyorsa ben de yaparım." dedim. Gece saat 3 e kadar yama nasıl atılır onu araştırdım, öğrendim. Forumda forza bjk diye bir arkadaşın yaması vardı, vurdum geçtim.

Baktım dükkan iş yapmaya başladı.

Kollar bozuluyor, sarf malzemesidir bizde. Tamire şirinevler e götürüyorum ama eşşek gibi yakan bir ford escort um vardı, gidiş dönüş yakıt parası, herifin kolları tamir etmesi, bugün git yarın gel demesi delirtti beni. Aldım bir kolu açtım, toplayamacağımı bile bile açtım, üstünde çalıştım. Toplayamadım attım çöpe. Başkasını açtım. Sonra başkasını. Şimdi gözüm kapalı yaparım.

Ben ticarette neyi öğrendim. Bir işte para kazanmak istiyorsan en iyisi olacaksın, konu kapandı.

Müşteriler gelirdi kafe ismi bilmezlerdi "tolga abinin ora" derlerdi. Çizgiyi aşmadan insanlar ile konuşmayı bilmek gerek.

Neyse baktım benim dükkan iş yapıyor konuma geldi, hafta sonu zaten full çekiyor. Müşteri geliyor geri gitmesin diye langırt oynuyorum, muhabbet geyik goy goy gırla.

Ama nasıl yaptın diyenlere ilk gün 35 lira cirom vardı diyorum

Şimdi, hayatım şöyle oldu artık. Uyandığımda, ne zaman uyanırsam iş yerime gidiyorum, birader (personelim) açıyor zaten. Sıkıldığımda arazi oluyorum, fazla rahat bir hayatım var, hafta içi benim serbest zamanım hafta sonu sadece dükkandan çıkmak istemiyorum çünkü şükür çok yoğun oluyor.

Ama nasıl yaptın diye sorana "ilk gün 35 lira cirom vardı." diyorum.

Tavsiyem şu, işinizi bilmem çok fazla. Çevrede rakip dükkanları gezin, ben gezerim hep. Onlarda olan sizde olmayan ne var. Bunu öncelikle inceleyin.

Happy hour yapabilirsiniz.

Bir günü halk günü yapabilirsiniz.

İnstagram sayfası açabilirsiniz.

Ya da hiçbirini yapmayabilirsiniz.

Ama eğer gerçekten dürüstçe vicdanınızı dinlediğinizde "ben işimi iyi yapıyorum." diye düşünüyorsanız temel ihtiyacınız sabır.