Tamamen aynı şeyleri yaşıyoruz. 2015'te kayıt oldum ama okula gidemiyorum. Evden çıkamıyorum desek daha doğru. Psikoloğa hiç gitmedim. Ama keşke böyle şeyleri yaşamasak. Sorun ne onu da bilmiyorum.
Verbisdiablo
kullanıcısına yanıt
ben de evden çıkamıyorum.psikolog bana gereksiz geliyor ama psikiyatriste gitmek gerekiyor bence.ama o kadar zamandır ilaç kullanıyorum sanki pek düzelme hissedemiyorum.gerçi ilaçlarla hiç manik atak geçirmez oldum.O yaptığım çılgınca şeyleri yapmaz oldum.Ama şimdi de ruh halim o kadar yerlerde ki anlatamam.Gerçek hayattan çok koptum..
Ayrı şehirdesin değil mi sen de ailenin bulunduğu şehirden. Çok üzücü bir durum bu üzücüden ziyade bir yük gibi sürekli taşıyor insan. Yüzüne bakamıyorsun ailenin de. Evde oturup sadece bilgisayarda oyun oynuyorum. Okula gidemedim. Gerçek hayat bana aşırı yavan geliyor, ya da ben öyle düşünmek istiyorum. Normal insanlar gibi neden olamadım diye ağlıyorum uyurken. Şimdi de o kadar senenin ardından gelecek kaygısı bastırdı. İntihar ederim kurtulurum diyordum fakat o da o kadar basit değilmiş. Ben ilaç içer hemen olur biter diyordum onda da başarılı olamadım. Hayatımdaki insanlara da yük olduğumu düşünüp herkesten uzaklaştım. Psikoloğa gitmek için de dışarı çıkmamız lazım. Çok kompleks bir durum. Ama şu an az da olsa bir umut oldu. Çünkü ben bu durumu yalnızca ben yaşıyorum sanıp. İnternette sürekli kendi ruh halimle alakalı yazılar yazıp aratıyordum. Belki onlar bir çözüme ulaşmıştır diye. Eğer bunu yalnızca ben yaşamıyorsam bunun mutlaka bir çözümü vardır. Unique bir şey değildir.
Verbisdiablo
kullanıcısına yanıt
evet aynı şehirdeyim :( ben de okula gidemiyorum.sürekli oyun oynayıp müzik dinliyorum :( psikoloğa değil de iyi bir psikiyatriste gitmen lazım bence.ben de kendimi aşırı yük gibi hissediyorum.kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki yok olmak istiyorum.hayatımı mahvettiğimi hissediyorum.bu saatten sonra nasıl kurtaracağımı bilmiyorum.
Arkadaşım olmadığı için internete danışıyordum. İnternetteki kişiler de sürekli ailene söyle diyor çok kolaymış gibi.:D Bilemiyorum.Ailen ile aynı şehirdeysen nasıl anlamadılar ki şu ana kadar? Birinci sınıfta olduğunu biliyorlar mı? 8 yıldır çok nadir dışarı çıkıyorum.Psikaytri telefondan hizmet veremez mi? :D Sen ne zaman gitmeyi düşünüyorsun?Ama benim korktuğum nokta anlattıklarımı aileme ulaşıp anlatırsa ne olacağı. İntihar çözüm değil gerçekten.Aklına koysan bile sürekli bir engel çıkıyor.Şurada intihar etmeyeyim, ölürsem ailem üzülür vesaire. O yüzden bir yerden başlamak lazım.Bir de kaç sene kalınca okul bizi atıyor acaba
Verbisdiablo
kullanıcısına yanıt
bazı sorunlarım olduğunu biliyorlar ama tamamını bilmiyorlar.Evet 1.sınıfta olduğumu biliyorlar.Ben bayadır gidiyorum psikiyatriste.Bence sen de gitmeliisin hemen :( unutma seni en iyi anlayabilecek insanlar psikiyatristler.bir de iyi bir doktor buldun muydu sana çok şey katar.Zaten o doktorun seni anlaması ona dertlerini anlatmak bile çok şeye yetiyor.Merak etme ailene ulaşmaz öyle bir ihtimal olmaz. Kaç sene kalınca atılıyor bilmiyorum ama bölüme üniversiteye göre değişiyor sanırım. İntihar bir çözüm değil ama bir kaçış yolu gibi.bazen gerçekten hiçbir şeye dayanamayacak hale geliyorum.o zaman aklıma intihardan başka bir şey gelmiyor.
yeni mesaja git
Yeni mesajları sizin için sürekli kontrol ediyoruz, bir mesaj yazılırsa otomatik yükleyeceğiz.Bir Daha Gösterme