< Bu ileti iOS uygulamasından atıldı > |
_____________________________
|
< Bu ileti iOS uygulamasından atıldı > |
_____________________________
|
|
Eh, öyle tabii... Phoenix A'yı düşünsene hocam, ne dehşetli bir obje. İnsan korkuyor. (Geçmişte bir konuda bu fobim hakkında bir bilgi vermiştiniz, büyük bir karadeliğe bakamama ile ilgili) |
_____________________________
One short sleep past,
We wake eternally, And Death shall be no more, Death, thou shalt die! |
Melanoheliophobia, melanoheliofobi yani karadelik korkusu. Kara, siyah anlamına gelen Yunanca melas kelimesinin Latince çekimi melano kara olana ilişkin veya kara olana doğru demek. Yunanca Güneş anlamına gelen Helios'un Latince çekimi Helio Güneş'e ilişkin veya Güneş'e doğru demek, fobi ise gene Yunanca phobos korku kelimesinden. Yani tam çevirisiyle "Kara Güneş/Yıldız Korkusu, Kara Güneş'e Dair Korku". Bunlardan niye bahsettim? Siz bahsedince spesifik olarak astronomik karadeliklere ilişkin bir fobi/korku türünün bulunduğunu göstermek için. Zifiri karanlık deliklere dair bir korku değil bu. Doğrudan karadeliklere, bu astronomik olgulara ilişkin - irrasyonel veya abartılı - bir korkunun adı (fobinin modern teknik anlamıyla). Şu an karadelikler dediğimiz kara güneşler aslında çok eski bir düşünce. Einstein fiziğinin kurulmasından ve Schwarzschild tarafından çözümlenmesinden önce Michell ve Laplace gibi Newtonyan bilim insanları ışık yansıtmayan veya sızdırmayan bir takım özel yıldızların varlığından - onları görmeseler bile - haberdardılar. Esasında astronomik bir karadeliği betimlemek için başvurulmuş Newtonyan bir kara yıldız modeli ile Einsteinyan bir karadelik modeli - karadelik terimi esas Einstein teorisinin modelinden çıkar ve ilgili adlandırma bu anlamda Einstein modelini öncelleyen teorik bir önyargı da taşır - birbirlerinden birazcık daha farklılar. Modern kara delik/kara güneş anlayışımız ve bu konuda en dominant ve popüler yaklaşım Einstein teorisinden devşirme, bu çerçevede "kara yıldızlarımız" olay ufuklu ve tekillikli - tam manasıyla "karadelikler". Ama ana fikirde iki teoride de sözü edilen ışığı - fotonları - da zaptedebilen, sonradan keşfedilmiş Hawking uzay radyasyonu haricinde emisyonsuz aşırı kompakt kara varlıklar. Bu varlıklardan belirli bir noktadan sonra çıkış yapmak - anlaşıldığı kadarıyla - imkansız (kısaca olay ufkunu geçtikten veya "yüzey" namına geçen bir yapısı mevcutsa buna varsayımsal şekilde sağsalim indikten sonra çıkış yapılamaz). Gravitasyonal gelgit etkileri de her halükarda kara deliğin/kara yıldızın kütle konsantrasyonuyla belirli bir mesafeye gelindiğinde yok edici. Vücudunu ve dokularını oluşturan parçacıkların veya fiziksel alanların bulunduğu lokal uzay zaman bir lastik misali bunları da çekerek ayırarak esneyip uzadığı için. Cooper spaghetti noodle. < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > |
_____________________________
We're beyond sympathy at this point, we're beyond humanity.
|
tebrikler çok iyi bir makale. |
_____________________________
|