Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Eğitim ve Sınavlar
  • TYT / AYT / YDT
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Bir de 'başarısızlık' hikayesi dinleyin

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir - 3 Masaüstü
5 sn
55
Cevap
13
Favori
3.659
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
33 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Merhaba arkadaşlar öncelikle başlamadan önce ne kadar uzun olur ne kadar kısa olur hiçbir fikrim yok ama şimdiden söyleyeyim unutmazsam en alta özet bölümü ekleyeceğim. Ne yalan söyleyeyim vakti olan ya da ilgisini çeken arkadaşların, dostların okuyup bir kaç kelime yazması beni mutlu eder. Şimdiden hepinize teşekkür ederim.

    Biraz kendimden bahsedeyim öncelikle. 8. Sınıftan beri akademik/okul alanında(artık her neyse işte) sadece kendimi geliştirdim, zorlayarak değil ya da birileri beni ittirerek değil severek öğrendim herşeyi. Özellikle sadece Fen bilimleri hep ilgimi çekti, hobi olarak Fizik çözüyordum. Matematiği ise fizik için sevdim öyle bir aşktı bizimkisi... "Bunu niye diyon kardeşim ne anlatıyon" diyen arkadaşlarım için hemen sadede geleyim eğitim hariç elimde hiçbirşey yok beyler. Ne ticaret bilirim, ne esnaflık bilirim, ne girişimcilik. Ağzım laf yapar, size nasıl yapılması gerektiğini de söylerim, hesabına kitabına girerim ama ticaret yapacak cesaretim yok maalesef; dediğim gibi tek yeteneğim o soruları çözmek, 5 tane şıktan doğru olanı uzun mantıksal evrelerle okuyup anlayıp yorumlayıp seçmek hem de 1 dakika içinde. Bu dediğimi hepiniz/hepimiz yapıyoruz tabi ki; zorundayız. Biraz olsun fikir verdikten sonra "başarısızlık hikayesi nerde klavyesine kola döktüğümün çocuğu" diyenler için hemen başlıyorum. (Dip not: 11. Sınıftan başlıyorum, korkmayın çocukluğa inmiyorum)

    Malum 11. Sınıfta sizin okulunuzdaki üst sınıflar için YGS'ye 1-2 ay kalmış olur, müthiş panikle koştururlar serviste/otobüste (kendinizi kısıtlamayın bilimum toplu ulaşım araçlarında) test çözerler, siz de kenardan bakıp "yav daha 1 sene var sabah akşam çalışçam ama eheheheh uyumayacam" deyip kulaklığınızı takarsınız devam edersiniz yolunuza. Her neyse işte bu 12. Sınıf olan Homo Sapienslerin sonuçları açıklanır, ellerinde telefon sonuç sayfasını açmaya çalışırlar, açarlar 30k, 40k, 120k falan havada uçuşur. Sizin tuzunuz kuruydu ya, aha orda anlarsınız sıra size geldi işte. YGS canavarı onları yedi size geliyor beyler, doymaz o çünkü; spor olsun diye avlar. Ben işte o an jeton düşen tayfadandım, o güne kadar test çözmeden mantığı kavra maksimum 20-30 soru devam. Ufaktan çalışmaya başladım, Zaten sene başında YGS+11. Sınıf eğitimi veren dershaneye kayıt olmuştum. O güne kadar hiç kitap açmadım, aslında o zaman da açmadım. Her neyse denemeler falan iyi geliyordu hep diyordum ki "yav bunlar basit soruyo YGS boyle olmaz bence" ben devam tabi, bir yandan hocalar gazlıyor bir yandan bu gazlıyor derken baktım 12. Sınıf geldi herşey benim için güllük gülistanlık konu eksiğim yok, denemeler tavan (Eksen, Ekstrem, FEM, Özdebir vs. sayısız deneme) ben tabi sakin sakin sorumu çözüyorum 12. Sınıfa çalışıyorum yani tam bir 4 yıl çalışıp son sene az ama verimli çalışan inek öğrenci modundayım. (Dur kardeş hemen kızma sizden biriyim aslında ben) Böyle geçti gitti Ocak-Şubat'a kadar, ama hep içimde bir stres var tabi benimde. Derken şubat başı ya da ortası gibi bende bir burun kanaması başladı sormayın, kağıtlar kan içinde kalıyor her kanadığında 12'li ıslak mendil paketi çöpe, o da olmadı yarım paket pamuk çöpe gidiyor. Tabi hemen acile sonra kulak burun Boğaz'a gittim, nedeni bulunamadı maalesef, hepsi ağız birliği yapmış gibi "Psikolojik" dedi. Gittim psikolojik destek aldım gocunmadan, haftada 2-3 gün gittiğim oldu, işte yaramadı en son psikiyatriste gittim. Bilen bilir, hayatının bir döneminde ille duymuştur herkes Lustral yazdı bana, en hafif antidepresanlardan şubat sonuna kadar devam ettim ben hiç kanamadı burnum. Evdekiler mutlu, ben huzurluyum tabi ki. Çok güçlü antidepresan olmasa bile psikolojik olarak sevgi kelebeği gibi geziyorum etrafta. Ta ki o güne kadar beyler. Günün tarihini hatırlamıyorum 7 mart mıydı neydi düşünün o derece soyutladım kendimi ama o gün hissettiklerimi anlatamam size. "Sınav yerleri açıklanmış -küfür- " diye bir mesaj geldi benim burun başladı kanamaya peçete tutuyoruz yok pamuk tıkıyoruz yok dişlerim bile kan oldu, parkelere kandan desenler çiziyorum, aklıma gelen güzel kızların isimlerini yazıyorum ileride atar kekoluk yaparım diye... Ben gülüyorum bir yandan annem teyakkuz halinde kan temizliyor kırmızı paspasla. Baktık olmuyor koştur koştur acile tomografi (mr olabilir) kan tahlili, tansiyon bilmem ne herşeye bakıyorlar; ama hiçbirşey yok. Haydeeee neyse ertesi gün oldu, ben dedim bi deneme çözeyim en az 15 dk artırmaya çalışayım olcak mı bakayım (ama tamamen fantezi artık) deneme ortasına doğru kan başladı yine başım döndü küt kafam masada. Karşıdan ak sakallı bir dede bana ge... bu başka hikayeydi beyler, pardon. Ben tabi evdekilerden gizledim bu durumu, onlar panik olursa daha çok panik oluyorum, bir de zavallı annem çok üzülüyor, helak ediyor kendini. Ben bıraktım denemeyi çalışmayı son günler artık "sakin şşşş sakin hooop alooo" modunda içimdeki %50'yi evlerde zor tutuyorum. YGS günü geldi çattı sabah rutini bellidir zaten eskiden bal yoksa bal konur, bal varsa tereyağ konur, o da olmadı börektir nutelladır ottur bişeydir ben başta bir yiyecek gibi oldum da yiyemedim koşa koşa banyoya boş mide nasıl istifra ediyor onu gördüm o sabah boğazınız öyle yanıyor ki asitten sınavda hala acıyordu. (Nötrlemek için baz içtim beyler sıfır sıkıntı) sınava girdim, kağıtlar dağıtıldı kodlamalar bilmem ne geçiyorum burayı kırılma anına geliyorum (bakın size en az 4 seneden bahsettim, 3 ay detaylı ama sadece 80-90 dksı kırılma noktası...) ben kitapçığı açtım hoppala burun kanamaya başladı kafa indi inecek topladım bi, hep fenden başlarım zaten matematiğe bol vaktim kalsın diye neyse Türkçeye bir geldik ben kafayı vurdum geri kalktım bi kitapçığa 4-5 damla kan gelmiş, kanarsa adaylardan kan tutan olur görmesin diye siyah tişört giymiştim (sınıfta kan tutan kız vardı, alışmıştım iyice) o bile belli ediyor artık. Gözetmen geldi koluma dokundu, "istersen çıkabilirsin, iyi değilsin sanırım" dedi. Ben tabi biliyordum, eğer ordan kalkarsam ne şansım var ne ihtimal Hiçbirşey yok, 1 sene kesin çöpe gitti. İçimden dedim "yapabildiğini yap en azından LYS'yi görürsün" ;eğitmene "yok yok iyiyim, biraz başım döndü gibi, gözümü dinlendireyim geçer burun kanamam hep oluyor kronik" devam ettim çözdüm, aşağı yukarı kaç yapacağımı tahmin ediyorum, içim kan ağlıyor soruları çözerken bile çünkü emin olmadan geçiyorum bir yandan başım dönüyor sorular kayıyor gözüm kararıyor vs. Sonuç olarak 140-150 net yaparken şimdi kaç netim var sayfayı tekrar açmaktan bile korkuyorum ama 240K'dayım beyler. Bildiğiniz 240K en okkalısından. Bakın kendimi övmek, ego tatmini yapmak için demiyorum "140-150" diye zaten çokta bir önemi yok şu durumda birisi Kim 500 bin isterde final sorusu diğeri her gün gazetede ek olarak gelen çengel bulmaca. Her gün evde kafayı yiyecek gibi oluyorum, sabah 6- gece 12 LYS çalışıyorum ve olmayacağını bilerek çalışıyorum. Bir yanım diyor "seneye yatırım olur en azından" (bak bak avutma şekline bak kimi kandırıyorsam; bilen bilir insanın kendini kandırması çok koyar insana) diğer yanım diyor "günde 16 saat çalışmana gerek yok kafadan mezundasın zaten biraz gevşet 6-7 saat çalış." Durum buyken bu beyler, insanın düşüşü sert oluyor bilin istedim; sağlığının yavaş yavaş kaybolması, tek başarılı olduğu alanın elinden kayıp gitmesi, hayallerinin 1 yıl ertelenmesi... Şimdi biliyorum ki çıkıp diyecekler olacak "üniversite çok mu kolay gel gör sen" ya da "aman kardeşim kasmaya değer mi alt tarafı 1 sene daha kaybedeceksin" ama öyle değil, mevzu bu değil beyler. 240K'dan çeksem nereye çekerim, salarsam "keşke salmasaydım" diye pişmanlık duyar mıyım? Seneye sıkılıp gevşetir miyim? Bir sürü soru işareti var kafamda. Onu geçtim arkadaşlarınız üniversiteye giderken sizin "YGS Bi geçsin ehehe" diye düşünecek olmanız garip bir psikoloji beyler.

    ----Özet----
    Adamın biri varmış, iyi sonuçlar elde etmiş; sınava yakın sağlık sorunları baş göstermiş. Bir de sınavda baygınlık geçirmiş. Puanı 100x'ten 50x'e düşmüş şimdi uyuyamıyormuş ve derdini anlatacak kimsesi olmadığı için forumdaşlarıyla paylaşmak istemiş
    ----Özet sonu---


    Özetin özeti:
    Batırdım.

    ------Kanlı SS içerir---Kan tutan bakmasın----
    Edit:
    YGS yazan ve atlet olanlar sınav yerleri açıklanınca, diğeri ise deneme çözerken bayıldığım vakitten beyler.
    Bir de 'başarısızlık' hikayesi dinleyin
    Bir de 'başarısızlık' hikayesi dinleyin
    Bir de 'başarısızlık' hikayesi dinleyin
    Bir de 'başarısızlık' hikayesi dinleyin


    Edit (28.03.2016)
    Beyler normalde okula gitmiyordum, bugün okula gittim herkes kaç K dedi, ben de söyledim doğruyu. Niye yalan söyleyeyim? Başta kimse inanmadı tabi. Açıklama yapınca yüzündeki mutlulukları gördüm, yalandan "olsun ya çekersin belki" diyenleri gördüm, "birşey olmaz önemli olan sağlık" diyenleri gördüm. Ama hepsinin Mutlu olduğu o kadar belliydi ki. İyi kötü 6-7 ay geçirdiğiniz insanların mimiklerini artık tanıyorsunuz. Hepsine yazıklar olsun, her matematik sorusunda 1 a4 sayfası çözüm yaptım herkes anlasın çözsün diye, fizik sorularının mantığını kavratmak için defterle eğik düzlem, silgiyle cisim yaptım lan size. Asitle bazı karıştırıp aha tuz çıkçak bak bak şimdi diyip denklemleri tek tek anlatanda bendim. Kendim için her gün 3-4 saat uğraşırdım evde sizler için yeri gelince teneffüse öğle arama çıkmadan konu anlatırdım. Yazıklar olsun hepinize, ben sizin netiniz 1 net artsın diye elimden geleni yaptım, teşekkür ettiniz tüm samimiyetimle "rica ederim lafı mı olur" dedim siz ne yaptınız? Düşük sonuç alınca sevindiniz. Helal olsun sınıf arkadaşlarım benim.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Silent Guardian -- 28 Mart 2016; 13:53:31 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Kör oldum ama okuyacam editlerim bro

    Edit:Benimde burnum kanıyordu yaktırdım 1 senedir sıkıntı yok keşke araştırıp öyle yapsaydin kardes.Çok kaderci biri değilim ama nasip kısmet meselesi üzüldüm baya ama diyecek bir şey yok malesef



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi cancanlakop -- 27 Mart 2016; 2:13:49 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: cancanlakop

    Kör oldum ama okuyacam editlerim bro

    Edit:Benimde burnum kanıyordu yaktırdım 1 senedir sıkıntı yok keşke araştırıp öyle yapsaydin kardes.Çok kaderci biri değilim ama nasip kısmet meselesi üzüldüm baya ama diyecek bir şey yok malesef
    Bunu sınavdan önce okusam paragrafları fullerdim

    edit: okudum burnum kanadı



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ODTUMkna -- 27 Mart 2016; 2:23:00 >
  • Kardesim hayirlisi buymus diyip geciceksin diyecem fakat insani icten ice bitirir bu yasadigin. Sen yinede Yuce Mevlama sigin emin ol bu sene boyle oldu fakat sen ona siginip, ona guvenirsen sana kapilar ardi ardina acilir. Ben aile yapimdan dolayi boyle yetistim, ailemden bunu ogrendim. Olumde Allahtan, bu yasadiginda. Bu yasadiklarimiz dert mi? Daha gecenlerde akrabam 15 yasinda babasini kaybetti. 2 yil oncesindede annesini. Dusunsene 13te annen gidiyor, 15indede baban. Bu sekil dusun. Yasadiklarimiz dertlerin milyon katini yasayan insanlar var. Kendi dertlerimize buda dert mi dedirtcek cinsten. Sen Rabbine sigin,guven o sana 1 degil 3838248284 kapi acar. Bundan suphe etme. Imtihan dunyasindayiz

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ODTUMkna

    Bunu sınavdan önce okusam paragrafları fullerdim

    edit: okudum burnum kanadı

    Alıntıları Göster
    parçalara böleydin keşke... bu halde okunmaz
  • Bayılan, sinir krizi geçiren, altına kaçıranı duydum burnu kanayanı ilk defa duyuyorum gerçekten oldukça acınacak bir durum.
    Psikolojik olarak kendini rahatlatman iyi olur. Doktorun yazdığı antidepresan ilaçlar seni tembelliğe iter ve ders çalışmana engel olur.
    Bunu kendi çabalarınla çözmen lazım, insanın pek de elinde olan birşey değil. Gidişine bırak.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: RitalinDelisi

    Bayılan, sinir krizi geçiren, altına kaçıranı duydum burnu kanayanı ilk defa duyuyorum gerçekten oldukça acınacak bir durum.
    Psikolojik olarak kendini rahatlatman iyi olur. Doktorun yazdığı antidepresan ilaçlar seni tembelliğe iter ve ders çalışmana engel olur.
    Bunu kendi çabalarınla çözmen lazım, insanın pek de elinde olan birşey değil. Gidişine bırak.
    Büyük geçmiş olsun
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Geleceğe Dönüş'ün senaristi: Yeni bir film çekilmeyecek, böyle bir şey beklemeyin
    5 yıl önce açıldı
    DÜNYAYA BİR DAHA BÖYLE DİZİ GELMEZ
    7 yıl önce açıldı
    Size çok şey katacak muhteşem iki tane söz. Mutlaka okuyun ! (Mevlana,Lao Tzu)
    13 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: cancanlakop

    Kör oldum ama okuyacam editlerim bro

    Edit:Benimde burnum kanıyordu yaktırdım 1 senedir sıkıntı yok keşke araştırıp öyle yapsaydin kardes.Çok kaderci biri değilim ama nasip kısmet meselesi üzüldüm baya ama diyecek bir şey yok malesef
    Merhaba kardeşim ben de biraz kendimden bahsedeyim, iyi bir anadolu lisesinde iyi bir sınıfta okuyordum (sınıftabir sürü derece yapan kişi vardı desem yeter herhalde) , eylül gibi başladım çalışmaya ygs5'den otuz bin gibi bir sıralama işimi göreceği için çok sıkmadım kendimi, ama denemelerim bundan çok daha iyi geliyordu yüz yirmiden aşağıya düşmedim hiç. sınav günü hastalandım,heyecanlandım, arkamdaki kişi kustu bu faktörlere bir de okulun anayol üstünde olması eklenince sıralamam 120 k oldu. Evet herkesin "o çocuk ilk on bine girer ya" dediği ben yüz yirmi altı bininci oldum. Ailem çok baskı kurmadı bir şeyler söylemediler ama suratlarına bakamıyorun, sınıftakiler de hakeza öyle. Toptan bir başarısızlıkmışım gibi hissediyorum. Herkes çekersin diyor ben de inanmak istiyorum ama içten içe biliyorum ki imkansıza yakın.Yani en kötü ankara hukuktayım diye düşünüyordum. Odtü uluslararası ilişkiler bile çok zor şu an. Her gece ağlıyorum.
    Sevdiğim kız 1500. oldu
    Kendimi alt yaşam formu gibi hissediyorum. Onun da yüzüne bakamıyorum telefonda bile sesim titriyor, o olmasa belki intihar bile edebilirdim, tek motivasyonum onun verdiği moral şu an. Ona mahcup olmamak için çalışmayı bırakmayacağım.
    Öyle işte




  • Beyler ben burun kanamasına hazırdım ki zaten. Peçeteleri hemen koydum köşeye, tişörte aksın gitsin gerekirse olmadı kan içinde kalayım ama çözerdim illa. Bayılmak işte... onu ne peçete tutabilir ne başka birşey

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Nornsmith

    Merhaba kardeşim ben de biraz kendimden bahsedeyim, iyi bir anadolu lisesinde iyi bir sınıfta okuyordum (sınıftabir sürü derece yapan kişi vardı desem yeter herhalde) , eylül gibi başladım çalışmaya ygs5'den otuz bin gibi bir sıralama işimi göreceği için çok sıkmadım kendimi, ama denemelerim bundan çok daha iyi geliyordu yüz yirmiden aşağıya düşmedim hiç. sınav günü hastalandım,heyecanlandım, arkamdaki kişi kustu bu faktörlere bir de okulun anayol üstünde olması eklenince sıralamam 120 k oldu. Evet herkesin "o çocuk ilk on bine girer ya" dediği ben yüz yirmi altı bininci oldum. Ailem çok baskı kurmadı bir şeyler söylemediler ama suratlarına bakamıyorun, sınıftakiler de hakeza öyle. Toptan bir başarısızlıkmışım gibi hissediyorum. Herkes çekersin diyor ben de inanmak istiyorum ama içten içe biliyorum ki imkansıza yakın.Yani en kötü ankara hukuktayım diye düşünüyordum. Odtü uluslararası ilişkiler bile çok zor şu an. Her gece ağlıyorum.
    Sevdiğim kız 1500. oldu
    Kendimi alt yaşam formu gibi hissediyorum. Onun da yüzüne bakamıyorum telefonda bile sesim titriyor, o olmasa belki intihar bile edebilirdim, tek motivasyonum onun verdiği moral şu an. Ona mahcup olmamak için çalışmayı bırakmayacağım.
    Öyle işte

    Olm gece gece demeyin lan öyle

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: fantastik tinerci

    parçalara böleydin keşke... bu halde okunmaz

    İşin komik tarafı sizin konunuza yazdıktan sonra yazma ihtiyacı duydum. Konunuzdaki mesajla bu mesaj arasında muhtemelen 30-40 dakika vardır o da yazma süresi zaten

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Silent Guardian

    quote:

    Orijinalden alıntı: fantastik tinerci

    parçalara böleydin keşke... bu halde okunmaz

    İşin komik tarafı sizin konunuza yazdıktan sonra yazma ihtiyacı duydum. Konunuzdaki mesajla bu mesaj arasında muhtemelen 30-40 dakika vardır o da yazma süresi zaten

    Alıntıları Göster
    takma diş var yapışıo...




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Silent Guardian

    Merhaba arkadaşlar öncelikle başlamadan önce ne kadar uzun olur ne kadar kısa olur hiçbir fikrim yok ama şimdiden söyleyeyim unutmazsam en alta özet bölümü ekleyeceğim. Ne yalan söyleyeyim vakti olan ya da ilgisini çeken arkadaşların, dostların okuyup bir kaç kelime yazması beni mutlu eder. Şimdiden hepinize teşekkür ederim.




    Benim çevremde sürekli bana değerli olduğumu beni sınav sonucuma ya da akademik başarıma göre değil, birey olarak iyi biri olduğum için sevdiğini söyleyen insanlar var etrafımda. O sayede tamamen yıkılmadım.
    Eğer çevrende o insanlar yoksa. Bana pm at konuşalım
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Nornsmith

    Merhaba kardeşim ben de biraz kendimden bahsedeyim, iyi bir anadolu lisesinde iyi bir sınıfta okuyordum (sınıftabir sürü derece yapan kişi vardı desem yeter herhalde) , eylül gibi başladım çalışmaya ygs5'den otuz bin gibi bir sıralama işimi göreceği için çok sıkmadım kendimi, ama denemelerim bundan çok daha iyi geliyordu yüz yirmiden aşağıya düşmedim hiç. sınav günü hastalandım,heyecanlandım, arkamdaki kişi kustu bu faktörlere bir de okulun anayol üstünde olması eklenince sıralamam 120 k oldu. Evet herkesin "o çocuk ilk on bine girer ya" dediği ben yüz yirmi altı bininci oldum. Ailem çok baskı kurmadı bir şeyler söylemediler ama suratlarına bakamıyorun, sınıftakiler de hakeza öyle. Toptan bir başarısızlıkmışım gibi hissediyorum. Herkes çekersin diyor ben de inanmak istiyorum ama içten içe biliyorum ki imkansıza yakın.Yani en kötü ankara hukuktayım diye düşünüyordum. Odtü uluslararası ilişkiler bile çok zor şu an. Her gece ağlıyorum.
    Sevdiğim kız 1500. oldu
    Kendimi alt yaşam formu gibi hissediyorum. Onun da yüzüne bakamıyorum telefonda bile sesim titriyor, o olmasa belki intihar bile edebilirdim, tek motivasyonum onun verdiği moral şu an. Ona mahcup olmamak için çalışmayı bırakmayacağım.
    Öyle işte

    Alıntıları Göster
    aga şuan durumun nasıl hala devam ediyormu




  • quote:

    Orijinalden alıntı: EvoRoncatto

    Büyük geçmiş olsun

    Alıntıları Göster
    sene 2014 lys sınavı öncesi lys1 öncesi;

    saat 21 suları kalktım içimden lan bir gidip formüllere bakayım dedim..
    halıdan diklemesine ayağıma iğne benzeri bir metal girdi evde kimse yokmuş çığlığımı duyan yengem bizimkileri aramış falan ben çıkarmaya çalışırken iyice kırmış mıyım napmışım doktorlar diyor (3 hastaneye gittik gece)
    alamayız enfeksiyon kapması lazım yoksa ayak kopar çok ince (karaktersiz yarın sınava gircem 7-8 saat sonra)
    diğer hastanede doktor:gece ağrıdan uyuyamazsın sınava girmen imkansız.
    diğer hastane:ben doktor oldumda ne oldu zengin olamadım okumana gerek yok zengin karı bul.

    herneyse sınava girdim iğneler ilaçlar vb sınava girene kadar o yorgunlukla elimde 150 gram türk kahvesi yiyorum ama deli uykum var tek çalıştığım ders matematik sonuc olarak elbette yapamadı sıçıp sıvadım 39k mf4 geldi kocaeli üni inşaata yerleştim.

    geometriyi çözerken bi ara uyumuşum.seni ben anlarım kardeşim üzme diycem de bu durum insanı deli ediyor 2 sene olmuş halen hergün aklımda anasını satayım okulu kötülemiyorum ama emeğime yazık oldu istemediğim okuldayım küçümsemesemde ayaklarım geri gidiyor malesef bırakmak için dedim bu sene öylesine bir ygs'ye gireyim 2 yıldır ygs görmediğimden 50 k oldum.

    üzme kendini diycemde üzülceksin malesef durum bu yazarken kaç yaşında herif ağlıycam nerdeyse insanın emeği çöpe gitmesi koyuyor malesef.pek takılma gençliğini yaşa bu yıllar gelip geçiyor ben ot gibi yaşıyorum valla dışarı çıkmak gezmek falan sıfır bütün gün , gün bitsin diye saat sayıyorum.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Nornsmith

    Merhaba kardeşim ben de biraz kendimden bahsedeyim, iyi bir anadolu lisesinde iyi bir sınıfta okuyordum (sınıftabir sürü derece yapan kişi vardı desem yeter herhalde) , eylül gibi başladım çalışmaya ygs5'den otuz bin gibi bir sıralama işimi göreceği için çok sıkmadım kendimi, ama denemelerim bundan çok daha iyi geliyordu yüz yirmiden aşağıya düşmedim hiç. sınav günü hastalandım,heyecanlandım, arkamdaki kişi kustu bu faktörlere bir de okulun anayol üstünde olması eklenince sıralamam 120 k oldu. Evet herkesin "o çocuk ilk on bine girer ya" dediği ben yüz yirmi altı bininci oldum. Ailem çok baskı kurmadı bir şeyler söylemediler ama suratlarına bakamıyorun, sınıftakiler de hakeza öyle. Toptan bir başarısızlıkmışım gibi hissediyorum. Herkes çekersin diyor ben de inanmak istiyorum ama içten içe biliyorum ki imkansıza yakın.Yani en kötü ankara hukuktayım diye düşünüyordum. Odtü uluslararası ilişkiler bile çok zor şu an. Her gece ağlıyorum.
    Sevdiğim kız 1500. oldu
    Kendimi alt yaşam formu gibi hissediyorum. Onun da yüzüne bakamıyorum telefonda bile sesim titriyor, o olmasa belki intihar bile edebilirdim, tek motivasyonum onun verdiği moral şu an. Ona mahcup olmamak için çalışmayı bırakmayacağım.
    Öyle işte

    vallahi gözüm yaşardı Allah yardımcın olsun kardeşim




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Oguzhan_gfb
    vallahi gözüm yaşardı Allah yardımcın olsun kardeşim

    teşekkür ederim, hepimizin yardımcısı olsun.
  • Bu başarısızlık hikayesi değil bence belki şanssızlık bir başkası der imtihan her neyse ama bu sorunu çözmen lysye 6 saat mi 16 saat mi çalışacaksın ondan daha önemli. Ne olur nasıl olur bilmiyorum ama sınavı bırak kritik bir soruna bile yol açabilir.

    Bir diğer sorun içinse kesinlikle çalış hatta sınırlarını zorla. Zaten bu sene girmeyeceğim diye düşünsen de mezunken bırakmadan devam etmenin artılarını görürsün, istemedigin yer yerine 1 yıl daha vermek daha iyi.

    Belki gerçekten de psikolojiktir ve yalnız kendin çözebilirsin.dir yine de pek sık rastlanan bir durum değil araştırmayı ihmal etme üstteki arkadaşın dediği "yaktırma" yöntemi çözümdür belki de

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: o00rapper00o

    Bu başarısızlık hikayesi değil bence belki şanssızlık bir başkası der imtihan her neyse ama bu sorunu çözmen lysye 6 saat mi 16 saat mi çalışacaksın ondan daha önemli. Ne olur nasıl olur bilmiyorum ama sınavı bırak kritik bir soruna bile yol açabilir.

    Bir diğer sorun içinse kesinlikle çalış hatta sınırlarını zorla. Zaten bu sene girmeyeceğim diye düşünsen de mezunken bırakmadan devam etmenin artılarını görürsün, istemedigin yer yerine 1 yıl daha vermek daha iyi.

    Belki gerçekten de psikolojiktir ve yalnız kendin çözebilirsin.dir yine de pek sık rastlanan bir durum değil araştırmayı ihmal etme üstteki arkadaşın dediği "yaktırma" yöntemi çözümdür belki de

    Çatlak damar vs. olsa yaktıracağım zaten hocam

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Bu arkadaşımızda cok güzel hitabet yeteneği ve insanları etkileyen bir üslup vardır , sağlam CSB yazar konu dışındaki spor salonundaki kız konusunun en öndeki takipcilerindendim :))

    Gecmiş olsun be kardeşim sıkma canını fakülteyi kazandıktan sonra gidemeseydin kazanamamış olmaktan ne farkın kalırdı ? Benim babam İTÜ YTÜ Ve ODTÜ de makina inşaat gibi bölümleri kazanıp hepsini imkansızlıktan dolayı okuyamadi , suanda belki de bu yerlerden mezun olsa asla elde edemeyeceği bir hayata sahip , diger bir amcam gibi insan dehset top oynarmis Zamaninda , birincinin milli takım icin eğitileceği bir yarışmada favori ilken çapraz baglari koptu ve spor kariyeri bitti ama suan da o da cok düzgün bir hayata sahip . Hatta cok trajedik , aile icinde yaşanan bir örnek de var ama fazla özel oldugu icin burada yazmam dogru degil.

    Sizin suanda önceliğiniz sınav degil hayatınız ve sağlığınız . Tüm bunlar olmadıktan sonra 'klişe olacak ama' milyarder ol tr 1. Si ol fayda etmez. Sana tek tavsiyem düzenli olarak psikolojik ve tıbbi destek Alman gerekli bence. Saglıgına ve ruh haline kavuştuktan sonra kendine zarar vermeyecek ölçüde ders çalışmalısın .

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




    • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum