3 senedir sınıfta kalıyorum (Tıp) (4. sayfa)

Bahsettigin yonergeyi okudum ama beni aydinlatacak bir kisim bulamadim acikcasi su an 3.sinifim ve 5.senem

Arkadaşlar ben de 2015 girisliyim üçüncü sınıfım ne kadar zor bir psikolojik süreçten geçtiğimizi insanlar anlamıyorlar bu yüzden yalnızlaştım majör depresyon geçirdim hala tam toparlanabilmis değilim açıkcası bu konuyu görünce kayıt oldum yalnız hissetmeyin diye

Ben de düşündüm hepsini ama bir sonraki mesajlarda yazdığın gibi gidip öğretmenlik mühendislik yapmaya çalışsak da işimiz zor bu saatten sonra bir şekilde diplomayı almak gerekiyor ve ben kendi adıma konuşayım birileri destek olmadan bir şeyleri başaralı çok zaman geçti bazen içimde bir umut doğuyor bir şeyler yolunda gidince sonra aniden gece düşünceler çöküyor nasıl yapacağım diye o zor stajları calısırken ağlayacağımı yalnız hissedeceğimi her an pişmanlık hissiyle bogusacağımı biliyorum ama maalesef yapabileceğim başka bir şey yok elbet atlatırız bitince nasıl oluruz orasını bilmiyorum ama elbet yaparız gibi geliyor bana

hayır kendim çözüyorum hak etmediğim bir notu almak istemiyorum.gerçekten de öyle ölüm gibi geçiyor doğal olarak da çalışamıyorum ve gerçekten de çok zor geliyor :( ders konusunda destek oluyorlar ama diğer konularda çok anlayışsızlar ama evet onlar da çok üzüldü bu süreçte.zaten suçluluk da hissediyorum yani şu an intörn olup mezun olmak vardı :(( gerçekten bana da öyle geliyor sanki bitince çok güzel olacak gibi :( zaten bitirmekten başka şansım da ve yok artık hata yapmamam lazım bu beni daha da strese sokuyor özellikle bu seneyi baya zora soktum yine stresden delirecek gibi hissediyorum.gerçekten de hayatımı depresyonla heba ettiğimi sonuna kadar hissediyorum her şeyden de uzaklaştım zaten.nasıl bu hale geldim sürekli düşündüğüm şey bu yani sadece başarısızlıkta değil her şey tepetaklak oldu sanki.her şey sonlansın istiyorum her şey bitsin kurtulayım ama bir şekilde tutunmaya çalışıyorum işte hayata ama bu haldeyken ders falan olmuyor tabii zaten dersler de ağır.ben de fazla dramitekleştiriyorum sanırım çünkü benden fazla kalanlar bile gördüm 4 kere kalan gördüm mesela.onların pek umrunda değil bile.sanırım ben çok güçsüzüm :(

umarım biter de sevinebiliriz.ben de üçüncü sınıfım.gerçekten hiç bitmeyecek gibi geliyor ama.bir sene neyse de hadi 2 sene olan da nadir ama üç sene gerçekten fazla kabullenemiyorum.zaten okul 6 yıl. hani olur ya çok ağır bir hastalıkta yansıyan küçük şey olur ya aynen ben bu başarısızlığımı da ona benzetiyorum.içimde olan çok kötü şeylerin ufak bi yansıması gibi bu başarısızlığım.

sanırım sınav gelince daha depresifleştim :(

ben de en çok ne olacak sanki diyen insanlardan rahatsız oluyorum :( aslında yalnız olduğumu hiç kimsenin gerçekten umrunda olmadığımı bu süreçte daha da iyi anladım.zaten çoğu şeyden de koptum.evet herkes kopya çekiyor çok yüksek notlar alıyorlar ama ben yapmayacağım.evet gerçekten de çok zor geliyor her şey :( özellikle şu aralar yine hiç bitmeyecek gibi gelmeye başladı.bugün de girdim sınavı ama pek çalışamamıştım tabii son gün bakmaya çalıştım yarım yamalak okumaya çalıştım sabahlara kadar

ben sanırım temel bilim falan seçerim artık doktorluk yapacak halim kalmadı :( gerçekten de şu saatten sonra bir şekilde okulu bitirip kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum.tabii bazen böyle öz güvenli olup bir şeyler yapacağım falan diyorum da pek realist olmuyor.zaten yarım yamalak geçti hiçbir şey öğrenemedim sanki bunca senede.dahiliye düşünmenize de şaşırdım ama zor değil mi dahiliye ? bu seneyi kurtarmam lazım mutlaka benim de.bu seneyi kurtarırsam yazın fizyoloji patoloji falan çalışmayı düşünüyorum 0dan :D tabii kesin yapamam da aklımdan geöiyor işte.