Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Hızlı 
Bildirim
1999 Depremi yaşayanlar anlatsın (19. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
COSORI 5.5 L Yağsız Fritöz, 11 Programlı Sıcak Hava Fritözü, İspanyolca 100 Tarif, Sıcak Tutma Fonksiyonlu, LED Dokunmatik Ekran, Zamanlayıcı, 1700 W, Kırmızı : Amazon.com.tr: Mutfak
https://www.amazon.com.tr/gp/product/B0832WY12L
3 yıl önce paylaşıldı
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
quote:
Orijinalden alıntı: seylem
Depremde askerdim ,gölcük ve cevresine ilk müdahale eden birlikteydim.Gördüklerimden ,yasadıklarımdan sonra tek diyecegim şey ;deprem ,doğal değildi ,bunun aksine de beni kimse inandıramaz..
Pm atabilir misiniz merak ettim? -
Deprem olduktan 1 gün sonra olay yerine intigal eden sivil toplum kuruluşlarımızdan, envanterinde yeterli malzemesi olmadığı durumlardan dünyanın başka bölgelerinde ki felaketlere yardım edecek durumlara geldik. Belki o günlerde şimdi ki durumumuzda olsaydık bir evlat daha babasız kalmazdı.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi StrongToucH -- 17 Ağustos 2014; 11:55:28 > -
quote:
Orijinalden alıntı: StrongToucH
Deprem olduktan 1 gün sonra olay yerine intigal eden sivil toplum kuruluşlarımızdan, envanterinde yeterli malzemesi olmadığı durumlardan dünyanın başka bölgelerinde ki felaketlere yardım edecek durumlara geldik. Belki o günlerde şimdi ki durumumuzda olsaydık belki bir evlat daha babasız kalmazdı.
Olur mu onlar bunu bilirler mi hocam. 99'ta doğanlar çoğunlukta burada
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Depremin 5. gününde sanırım, ölen çocuğu annesine yaşıyor gibi söylemeleri ve çocuğunu sevinçle kucağına alan annenin çocuğunun öldüğünü anladığı anı unutamıyorum.
5 Yaşındaki çocuk annesinin ölü bedeninde, ne acı..
Ama yarın İstanbul da yeni bir depremin olmayacağını kim söyleyebilir, bu tabloların daha kötüsü yaşanacaktır.. -
2 hafta kadar dışarıda evin karşısındaki arsada çimenlikte yattık nerdeyse sülalece . Her aile kendine çadır kurmuştu. Evden bisey ihtiyaç oldugunda cekinmeden iceri girebilirdik ama eve çok kisi girmemek şartıyla.
K.bakkalköyde oturuyorduk o zamanlar geçenlerde öylesine ordan geçeyim dedim taninmaz hale gelmiş her yer site yığını olmuş..
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: 1337
ve o depremin sesi gercekten yerin altindaki o inanilmaz gucu o sesi duyarsan anlayabilirsin sadece. bana merak ettigin bisey varsa sorabilirsin.
O sesi az çok hatırlıyorum. Bildiğin yerin altında davul açlıyolardı ve çok şiddetliydi -
quote:
Orijinalden alıntı: Beels
quote:
Orijinalden alıntı: Sağolun Başkanım
İstanbuldaydık 10 yaşında idim . babamı kaybettim depremde.
Hocam Başınız Sağolsun ilk olarak o depremi yaşayan herkezede geçmiş olsun diyorum. Tekirdağda çok şiddetli olmadı Allaha şükür 4 yaşımdaydım Annem beni aldığı gibi dışarı çıktık o gece mahallece dışarıda uyuduk zor günlerdi kimileri için.
Sağolun. 15 sene geçti üstünden ama hala dün gibi.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Sallanirken gozlerimi actim. Basimin uzerinde babam panikle bana bakiyordu ve birsey yok olum hadi kapat gozlerini. Diyip elleriyle gozlerimi kapatip bana siper olmustu deprem durdugunda disari ciktigimda heryer karanlik ve cigliklar vardi hayatimda hic bir yildizi bu kadar yakin gormemistim. En uzuldugum nokta ise onca korku ve olaydan beri cok buyuk bir firma (buzdolabi televizyon yapan) kecim benim herkesi iş basina cagirmis komsu ya abi nereye gidiyorsun dedigimde calismam lazim yoksa kovarlar demesinden bu yana bu hayata sovmeme sebep olan olay
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
HAtırladıklarım
Babamı uyandırmaya çalıştığımda benden meyve istedi
Televizyon yere düştü
üst komşunun evinde yangın çıktı kapılarının önüne ayakkabılık düştüğü için çıkmaları zor oldu
Terliğimi kaybettim
O gün parkta yattık -
quote:
Orijinalden alıntı: ₯
quote:
Orijinalden alıntı: un momento
duzce depremini yasayan varmi beyler yakindan? anlatabilir mi
Herkes ondan bahsediyor zaten.
hocam yanlisin var. biri 19 agustos golcuk depremi ki bu konuda bahsedilen biri 12 kasim depremi. -
8 yaşındaydım o zaman 2'ye geçtiğim seneydi. Tek hatırladığım bir sürü bağırıp çağıran insanlar ve yastıksız yataksız dışarda uyumak zorunda kalmış olmamdı. -
18 yaşındaydım gece 3te tıkırtı sesleri ile uyandım kardeşim bilgisayarı çalıştırdı sandım baktım bişey yok camı açtım çöpçüler mi geçiyor diye tam o esnada ortalık birden aydınlandı gerisi geldi o gürültüler kulağımdan hiç gitmiyor dışarı çıktık radyoyu açtık komşunun arabasında haberler hiç iyi değildi direk istanbuldan göçük ve ölüm haberleri geliyordu Allah bir daha yaşatmasın.. 
-
http://www.youtube.com/watch?v=EHCex93TJW8 Çok güzel bir belgeseler. Dünden Yarınayıda arasıra TV'de bakıyordum da,
bu bölümüne hiç denk gelmemiştim. -
Beşiktaş - Tuzbaba camii yanındaki apartmanda oturuyorduk babamın söylemesiyle uğultu esnasında evin önünde okul vardı okul bahçesindeki ağaçlar yere değecek bir şekilde esnemiş. Allahtan evimizde hasar yoktu. 4 gündür bu konuyu takip ediyorum bir çok belgesel izledim haarp de mantıklı geliyor. Hayatını depremde kaybedenlerin ailelerine allah sabır versin umarım böyle bir şey bir daha yaşanmaz.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: BÖCCÜK ♂
Okullar tatil olduğundan o yaz annemin dayısına gitmiştik anneannemlerle birlikte Bursa Gemlik'e.Babam devlet memuru olduğundan senelik iznini alamadı o ara sonradan gelecekti.Olayın olduğu gece gökyüzünde çok ama çok fazla yıldız vardı.Hani böyle filmlerde gördüğümüz cinsten elimi uzatsam yakalayacak gibiydim.Saat geç oldu gittim yattım.
** Bu işaretin yazılanlar ailemin sonradan anlattıkları
*Balkonda yerde oturuyorduk ve şakalaşmaya başladık.Sizin balkonda pek dandik ayağımızla ittiriyoruz sanki diye.Hakikatten öyleydi sanki sonra bir panik...
Dedem yatmış uyumaya kırmızı bir gece lambası takmışlar kocaman sineklik gibi.Dedemi anneannem uyandırdığında heyecanla (panik-atakta vardır kendisinde) dedem ilk başta yangın çıktı itfaiye aracı kazayla eve daldı sanmış (ev ikinci katta) sonra paldır küldür sallanmaya başlayınca bir panik...*
Annem hemen benim yanıma koşmuş ben uyuyorum tabi annemin beni çekiştirmesiyle uyandım.Uyanır uyanmaz ilk hissettiğim şey büyük bir sarsıntı.Anne ne oluyor dedim çabuk koş dedi kapıya doğru ama koşamıyorum.Bir düşünsenize hem uykudan,yataktan yeni kalkmış bir çocuk hemde ayağınızla bastığınız yer sabit değil.Sürekli sarsılıyor.Kapıya vardık bir şekilde annem direk beni kucağına aldığı gibi indirmeye başlamış.Evde o esnada bulunan anneannem,dedem,teyzem,annemin dayısı ve eşi ayrıca iki çocuğu çıkmış bizim kaldığımız oda en dipteydi en sona biz kalmıştık.Her neyse annem beni indirirken merdivenlerde sarsıntının da etkisiyle beni elinden düşürüyor.Düşmek kendime mi getirdi ne oldu bilemiyorum ama anneme baktım koş dedi.Dışarı uçtum adeta yengem karşıladı beni annemde çıktı içerden.Korkmayayım diye söylememişler bana ama herkes yüzüme dehşetle bakıyordu.Merdivenlerden yuvarlanırken kafamı çarpmışım.Çok fazla kan kaybı yaşamışım.Size yemin ederim en ufak bir ağrı acı hatta kanadığını dahi hissetmedim.Annem kapıdan çıktığında sarsıntıda bitmişti.
Dayım daha sonra eve gidip çadırlarını getirmişti.Çadırda kaldık üç gün sanırım.Kendime geldiğimde aklıma gelen ilk şey babam oldu.Anneme babamı sordum iyidir merak etme dedi.Avcılar'da oturuyorduk o sene.Ufak radyosu vardı teyzemin.Dedem açta haberleri dinleyelim dedi.Teyzem radyoyu açar açmaz o lanet herifin ağzından dökülen ilk cümle.Avcılar adeta yerle bir oldu taş taş üstünde kalmadı neredeyse tüm evler yıkıldı.Benimde dünyam başıma yıkıldı anneannem fark etti kapat o radyoyu dedi hemen.Ben çok net hatırlamıyorum ama babamdan haber alana kadar (1 hafta sanırım) sadece günde bir bardak su içmişim.Ağlayamadım nedense.İçten içe o kadar çok üzülüyordum ve korkuyordum ki anlatamam size şu an yazarken gözlerim doluyor hoş yine alemden uzak ve daha kötüsü yalnızım şu an bunlar etken olabilir ama çocukken neden ağlayamadım bilmiyorum.Tek bildiğim korkmuştum.
Eve dönmeye karar verildiğinde dedemin omuzlarında eve çıktım.Alnımı iyice tedavi ettiler evde hoş kapanmış yara zaten.Babam bizi aradı ne kadar mutlu oldum anlatamam size.Evimizi sordum yıkıldı mı diye.(Yedinci katta kirada oturuyorduk) hayır ama çok hasar oldu bir sürü eşya kırıldı dedi.(Annem evden 7 torba tabak vs. atmıştı)Avcılar'a dönerken gözlerimi kapattılar benim otobüste.Hiç sorgulamadım açmak istemedim.Evdende çıkarmadılar beni öyle uzaklara sadece anneannemlere ve sahile gidiyorduk o kadar.Çok sonra öğrendim tabi öyle tanıdığım insanların evlerini yıkık görmemem içinmiş.Çok şükür tanıdığım kimse ölmedi.En çokta babama bir şey olmamasına çok sevindim.
Oğlum niye böyle konular açıyorsunuz
Dostum o an sanırım aynı radyoyu dinlemişiz. Söylediğin cümleler hatırladığımız cümleler ile neredeyse birebir. O şerefsiz radyocu yüzünden herkes korku içinde kaldı çok net hatırlıyorum, o şerefsiz yüzünden dehşete düştü insanlar ve panik oldular. O zaman çok korkmuştum ama aynı anda kızmıştım da, şimdi ise her aklıma geldiğinde ağız dolusu küfrediyorum o herife.
Sallantı olduğu sırada uyandım ve o garip ve korkutucu sesi duydum önce. Bahçe katında oturuyorduk haliyle bizim altımız temel. Allah'tan İstanbul'un en sağlam yerlerinden birinde oturuyorduk hala da aynı bölgede oturuyoruz ev değiştirmemize rağmen. O zaman Kadıköy-Kuyubaşı'nda oturuyorduk şu an ise Göztepe'de oturuyoruz ve buralar en sağlam yerlerdendir çünkü zemini çok sağlam, çok büyük bloklar halinde kayaların üzerine kuruludur bu bölgeler. Ta Göztepe'den Kızıltoprak'a kadar sağlam kayalık bir zemine sahip olduğundan rahatız denebilir. Şu an oturduğum apartman aslında çürük, başka bir yerde olsa kesinlikle çöker çünkü malzemesi kötü ve eski bir apartman fakat inşaat yapılırken o dönemi bilenlerin anlattığına göre kayalar nedeniyle temeli çok zor atılmış. O nedenle biraz daha rahatlıyorum fakat yine de bir an önce aslında taşınmamız gerekiyor.
İşte o deprem sırasında önce hafif bir çatırt sonra da çok derinden ve tok bir güm! sesini gayet net hatırlıyorum. Hani bir beton bloğa tokmak ile vurursunuz ya işte aynı öyle bir ses geldi altımızdan ve sallanmaya başladık. Annem ve ben yatıyorduk o sırada, babam ise içeride televizyon izliyordu. O kalkıp evin taşıyıcı kolonlarından birinin altına girmişti. Biz ise ayaklandık ve toparlanmaya çalıştık ama o deprem bir türlü bitmek bilmedi. Birkaç gün sonra bile ben en az 2 dakika sürdüğüne yemin ediyordum hala o kadar uzun gelmişti o sallantı bize.
Sallantı bittiği sırada hepimiz ayağımızda terliklerle balkondan dışarıya çıktık, telaş vardı fakat aynı zamanda da soğuk kanlıydık. Mesela ben köpeğimiz prensesi almıştım babam tasmasını takmıştı ve o şekilde fırladık dışarıya. Sokağın başında kaldırımın kenarına oturan komşuların yanına gidip oturduk ve arkadaşımın ananesi radyoyu açtı. İşte o şerefsiz konuşmaya başladı.. İzmit'in tamamen göçtüğü haberlerinin geldiğini Tüpraş'ta büyük bir yangın olabileceğini söyleyip sözlerine devam etti. İstanbul'un yarısı yıkıldı sevgili dinleyiciler, Avcılar tamamen yerle bir oldu, İstanbul için dua edin herkes öldü kıyamet yaşanıyor felaket yaşanıyor, dua edin İstanbul için dua edin Avcılar tamamen yerle bir oldu.. Bakın nasıl içime işlemiş o sözler ve hala nasıl nefret doluyum o adama...
Bu arada eklemem gerekiyor. Evet deprem, öncesi ve sonrası ile ilgili bilinmeyen garip şeyler var. O gün gökyüzünün kızıl ve aydınlık oluşu, deprem sonrası yıldızlar benim de aklımda. Fakat deprem doğal, haarp vs. yazanlara inanmayın arkadaşlar. Biraz tarih bilmekte fayda var. İstisnasız hemen hemen her 250-300 yılda bir büyük bir İstanbul depremi meydana gelir. 1200-1500-1700lü yıllarda da İstanbul'da çok büyük depremler meydana gelmiş hatta 1500lerde olan (tam tarihi hatırlamıyorum bir ara bakarım) depremde Galata kulesinin önünde açılan çatlaklardan insanlar balık toplarmış. İşte bu depremlerden yaklaşık 15-25 yıl önce de bir nevi yol gösterici niteliğinde Kocaeli bölgesinde istisnasız şekilde deprem meydana gelir. Bütün tarihi kayıtlarda bu vardır. Önce KOcaeli bölgesinde depremler meydana gelir sonra da büyük İstanbul depremi bu istisnasız olarak istanbul kurulduğundan beri Roma döneminden beri süregelmiştir. Yani Kocaeli depremi zaten olacaktı ve olması gerektiği şekilde olmuştur. Şu yakın dönemde ise bir İstanbul depremi olacak eğer bu stresi azaltacak, faydaki yükü kıracak ufak depremler olmaz ise büyük İstanbul depremi tarihi tekerrür ettirmek üzere meydana gelecektir. Yaklaşık 1700 yıldır İstanbul için yazılan tarihlerde bu böyledir.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Kraven -- 17 Ağustos 2014; 21:42:25 >
-
Uğultuyla uyandım. Dışarıda kıpkırmızı bir ışık. Uzun sürdü. Çöktü bina, beş katlıydı.
Ezilmedim ben.
Arkadaşlarım, arkadaşlarımın bebekleri ezildiler o gün.
İsrail HAARP projesini denemiş o gün, ortak tatbikat yapıyoruz bahanesi altında.
Yalnız, beklediklerinden büyük hasar oluşmuş. Beklediklerinden onbin kat fazla.
Ezilmedim ben o gün.
İşsiz kaldım.
Eşim de ezilmedi ama terk etti.
Yaşıyorum hala..
. -
O gece sanki bir şey olacağı belliydi. Tatil kampındaydık, her gece gibi bir muhabbet olduktan sonra daireye gittik saat gece 23.30 civarı filan. Müstakil ev tarzı bir tatil kampıydı. Yalovadaydık. Bir kaplumbağa vardı hep onunla ilgilenirdim,yuva vs yapmıştım iyi geçindik 2 hafta kadar, o gece inatla bir yere gitmeye çalışıyordu ben de Allah Allah diyordum. Yattık uyuduk tüm ailecek. Gece sallantı ile değil , annemin çığlığıyla uyandım, tek katlı müstakil tip bir ev olunca ve kapı yatağa çok yakın olduğunda 4 kişi evden hemen çıkabildik o sallantıda. Açık arazide o kadar kötü tablolar vardı ki.. 3 saniyede çöken 10 katlı binalar görüyorsunuz,her yer çığlık can pazarı. Lego gibi sırayla. 10 saniyede en az 4-5 tane yan yana yüksek bina yıkıldı. Denizin ilerleyip bazı bölgeleri içeri alacağı gibi haberlerde vardı.Sabah eve girdiğimizde buzdolabı kapının üstüne yıkılmış,gardroplar devrilmiş yataklar yerinden odanın ortasına gelmişti.Toplanıp eve dönmek istiyorduk ama, yollar yıkılmış,bilet yok herkeste bir panik vardı. Telefon hatları düşmüyordu,herkes birbirine ulaşmaya haber almaya çalışıyordu. Biz Allah'a şükürler olsun sağ çıktık,sağ salim eve Ankara'ya dönebildik. Ölenlere Allah'tan rahmet,kalanlara da sabırlar diliyorum. Çok zor,çok. Evler değil, 3 kuruş için deniz kumu kullanan müteahhitler,insanların bilinçsiz ve hazırlıksız olması öldürdü o kadar insanı. Allah bir daha göstermesin.
-
99'da 19 yaşındaydım ve İzmit'te depremi yaşadım
Biz şanslıydık ve kurtulduk
Allah tekrar yaşatmasın
Ölenlere Allah rahmet eylesin, kalanlara da sabır versin
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Bir sarsıntı sonrası babamın beni kucağına alışını hatırlıyorum gözlerimi açtığımda her taraf karanlıktı ve o sallantıda düşmüştük, zar zor koridordan kurtulup aşağı inebildik. Binanın kiriş sesleri, o uğultu sesleri vs. hepsi hafızamda küçük yaşta olduğumdan dolayı deprem nedir bilmiyordum dinozor saldırıyor sanmıştım. Anında elektrik gitmişti, telefon hatları kesilmişti. O anki korkunun en büyük nedeni BİLİNMEZLİK. Tüm mahalle sokaktaydı, herkes ailesine ulaşmaya çalışıyor ama kimse ulaşamıyor (buralar net değil tabii ufaktım o zamanlar duyduklarımı da katıyorum) Nerde deprem olmuş kaç büyüklüğünde bilmiyorsunuz kesin olarak. Yer: Bakırköy.
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
