[1910] ANKARAGÜCÜ 100. YIL KONUSU [2010] (9. sayfa)

*[1910] ANKARAGÜCÜ 100. YIL KONUSU [2010]* - Sayfa 9

Güçlü · 2009-06-17T22:32:47.0000000+03:00

ANKARANIN GÜCÜ; ANKARAGÜCÜ MKE Ankaragücü yani Makina-Kimya Endüstrisi Ankaragücü 1910 yılında kurulmuştur. Renkleri sarı-laciverttir. Maçlarını 19.125 kişilik Ankara 19 Mayıs Stadyumu'nda oynamaktadır. Ankaragücü’nün 1980/1981 sezonunda, 2.ligdeyken Türkiye Kupasını alması Türkiye de bir ilktir. Şimdiye kadar Türkiye Süper Lig'den 3 kere düşen Ankaragücü; Beşiktaş , Fenerbahçe ve Galatasaray'dan sonra en uzun süre bu ligde mücadele etmiş takımdır. TARİHİMİZ ANKARAGÜCÜ KURULUŞU ( 31.08.1910 ) Futbol oyunu Padişah Abdülhamit'in yasak kararına rağmen Dersaadet'in uzak bölgelerinde Zeytinburnu, Makriköy (Bakırköy) ve civarında Türkler tarafından da etrafa gözcüler konularak oynanıyor ve maçlar kıran kırana geçiyordu. Padişah Abdülhamit'in fermanına uymayarak aralarında alenen ve kıran kırana top oynayanlar ise, Zeytinburnu İmalat-ı Harbiye Tamir Atölyesi mensupları idi. İmalat-ı Harbiye mensupları 1904 yılında yasak kararının kaldırılması üzerine formaları ile Zeytinburnu ve civarındaki sahaları doldurmaya başladılar. 1904 - 1910 tarihleri arasında Zeytinburnundaki İmalat-ı Harbiye Tamir atölyesindeki her ünite ve tezgah mensupları değişik kulüpler kurmuşlardı. Bunlardan bazıları ise Rehberi Sanayi Gücü, Besalet Spor, Topa Gençlik Gücü, Gayret Gençlik tir. İmalat-ı Harbiye usta mektebi talebeleri ile top dökümhanesi mensuplarının da yer aldığı bu gayri federe kulüplerin aralarından yaptıkları maçlar zaman zaman sürtüşme ve tartışmalara neden oluyordu. Bu arada İstanbul ligi kurulmuş ve maçlar başlamıştı. Kendileri de bir çatı altında toplanarak bir kulüp kurabilirler ve böylece liglere katılır, adlarını daha iyi duyurabilirlerdi... Bu maksat ile 1910 Haziranın 14'ünde İmalat-ı Harbiye Mektebi işçilerinin de katıldığı bir toplantı yapıldı ve bir sonuç alınamadan dağıldı. Aynı yıl ve ayın 19. günü yapılan toplantıda da bir sonuç alınamadı ama mektebin son sınıf öğrencileri kararlı idi. Aynı sınıfın iki güzide öğrencisi AGAH ORHAN ve ŞÜKRÜ ABBAS'ın yıldızları bir türlü barışmıyor ve anlaşma sağlanamıyordu. İki taraf ayrı ayrı ve harıl harıl hazırlıklarını sürdürüyorlardı. Ve nihayet, Agah ORHAN'ın başını çektiği gurup hazırlıklarını tamamlamış "ALTINÖRS İDMANYURDU" nun evraklarını Mutasarrıflığa vermişti... Tarih 31.08.1910 idi. Bunu haber alan , Şükrü ABBAS'ın başını çektiği gurup, son hazırlıklarını bir kere daha gözden geçirdikten sonra onlarda evraklarını Mutasarrıflığa teslim ettiler. Böylece "TURAN SANATKARANGÜCÜ" de kuruluşunu tamamladı. Tarih aynı tarih, yani 31.08.1910 . Tarafların ilk kongredeki idare heyetleri şöyle olmuştu. 1- ALTINÖRS İDMANYURDU Reis : Kazım (Osmanlı Sanatkaran Cemiyeti Azası ve Fişek Fabrikası'nda Torna ustabaşı) Katip : Osman AHMET (Osmanlı Sanatkaran Cemiyeti Azası ve Fişek Fabrikası'nda Tornacı) Kaptan : Kerim (Fil) (Silah Fabrikasında usta) Muhasip: Boşnak HASAN (Osmanlı Sanatkaran Cemiyeti Azası ve Fişek Fabrikası'nda Tornacı) Görüldüğü gibi başta Agah ORHAN olmak üzere, İmalat-ı Harbiye mektebinin toplantılarına katılan hareketli ve sporcu talebelerinden, değerli basın mensubu rahmetli Emin KARAKUŞ ile Kurtuluş Savaşı şehitlerinden Ahmet ŞEFİK, Muharrem ALİ, Süleyman HÜSMAN ve Osmanlı İmparatorluğu döneminde Milli takım kalesinde yer almış olan Rahmi, Kurtuluş Savaşı sonrası döndüğü memleketi Mısır'da Milli takımda yer alan Ömer MAHMUT ve Arap CEMAL, daha çok futbol oynamayı tercih ettiklerinden idare heyetinde görev almamışlardır. ALTINÖRS İDMANYURDU'nun forma renkleri yeşil - sarı olarak belirlenmişti. Forma biçimi ise büyük boy yeşil-sarı parçalı idi. Amblemleri ise sol tarafta kalan yeşilin üzerinde ve göğüs hizasında altın sarısı bir örs ve örse doğru yine altın sarısı çekiç tutan bir el olarak belirlenmişti 2- TURAN SANATKARANGÜCÜ Reis :Hasan MUSLİHİTTİN Bey (Osmanlı Sanatkaran Cemiyeti Reisi ve Fişek Fabrikasında Usta Başı) Katip :Lütfi Bey (İmalt-ı Harbiye Usta Mektebi son sınıf talebesi) Muhasip :Numan Usta (Osmanlı Sanatkaran Cemiyeti Azası ve İmalat-ı Harbiye Atölyesi kontrol memuru) TURAN SANATKARANGÜCÜ'nün renkleri yeşil - kırmızı idi. Arması ise sol göğüste ağzında çekiç bulunan bir kumpastı. Kulüp binası Osmanlı Sanatkaran Cemiyeti Merkezinde bir odaydı Mustafa Kemal 'in çağrısı üzerine Ankara'ya geçmiş bulunan ALTINÖRS İDMANYURDU kulübü mensupları, bir taraftan cepheye cephane yetiştirmek için geceli gündüzlü çalışırlarken, spor tutkularını da yenemiyorlardı. Aralarında yaptıkları görüşmede, ALTINÖRSİDMANYURDU'nun Ankara da bu defa "ANADOLU SANATKARANGÜCÜ" adı altında tekrar faaliyete geçirmeye karar verdiler. Kulübün ilk yönetim kurulu şöyle oluştu. Reis :Yarbay Mehmet Nuri ALTINOK(Tamirhane Müdürü) Aza :İbrahim Bey (ÖZİKİZ) (Fen ve Sanat Şubesinde Muayene Memeuru) Aza :Ali TUNALI (Silah Fabrikası Montaj Şefi, T.B.M.M. de eski işçi milletvekillerinden) Aza :Şükrü RECEP Kaptan :Nuri TAHSİN Kulübün renkleri : ALTINÖRS İDMANYURDU'nun renkleri olan yeşil - sarı Amblemi : Altın sarısı bir örs ve çekiç tutan bir el. İmalat-ı Harbiye Esliha tamirhanesinde çalışan eski ALTINÖRS İDMANYURDU Kulübü mensuplarının kulüplerini Ankara da ANADOLU SANATKARANGÜCÜ adı ile tekrar kurmaları üzerine ANKARA'ya geçmiş olup, İmalat-ı Harbiye tamirhanesinde çalışan demir usta ve işçileri de kulüplerini tekrar canlandırmak istediler ve süratli yapılan hazırlıklar sonunda TURAN SANATKARANGÜCÜ 'nü yeniden kurarak faaliyete geçirdiler. Kulübün ilk yönetim kurulu şöyle olmuştu : Reis :Yarbay Mehmet Nuri ALTINOK(Tamirhane Müdürü) Aza :İhsan ALİ (Tekvar) Aza :Hasan Rahim GÖKIRMAK (Fişek fabrikasında Baş Ressam) Kaptan :Abdulkadir (Tamirhane demir bölümünde usta başı) Kulübün renkleri : Lacivert - Beyaz Amblemi : Kumpasın ağzında çekiç Aynı kurum bünyesinde faaliyette bulunan ANADOLU SANATKARAN GÜCÜ ile TURAN SANATKARANGÜCÜ kulüplerinin faaliyeti 1923 yılına kadar sürdü. Her iki kulübün başkanı olan tamirhane müdürü Mehmet NURİ iki kulübü birleştirerek tek çatı altında toplama kararı verdi. 31.08.1923 Cuma günü Ankara Belediye Salonunda yapılan ortak kongrede ANADOLU - TURAN SANATKARANGÜCÜ adı altında birleşim kararı alındı. Başkan Mehmet NURİ'nin teklifi üzerine Kırmızı - Beyaz renklerde anlaşma sağlandı. Amblem olarakta ucunda yıldız bulunan bir pergel ile çatılmış iki tüfek şekli uygun görüldü. ANADOLU - TURAN SANATKARAN GÜCÜ 1923 - 1924 sezonu lig maçlarını şampiyon olarak tamamladı. 1924 - 1925 sezonunda MUHAFIZGÜCÜ ile oynadığımız lig maçında meydana gelen olaylar nedeniyle kulübümüzün ligden ihraç oldu ve TİCİ (Türkiye İdman Cemiyetleri İttifakı) tarafından kaydı silindi. Verilen ihraç kararı üzerine durumu gözden geçiren kulübümüz yönetim kurulu, Genel Başkanımız İmalat-ı Harbiye Genel Müdürü Osman Zati Paşa'nın uygun görüşünü alarak 03.08.1926 günü yaptığı toplantı da İMALAT-I HARBİYE Spor Kulübü adı ile tescilini yaptırarak tekrar liglere katılma hakkını elde etti. RENKLERİMİZ ATATÜRK'TEN Büyük kurtarıcımız MUSTAFA KEMAL'in Kurtuluş Savaşı sonrasında İMALAT-I HARBİYE Genel Müdürlüğünü ve Kulübümüzü ziyaretleri sırasında yaptıkları sohbetten esinlenerek renklerimiz SARI - LACİVERT olarak benimsenmiş ve kabul görmüştü. Ziyaretleri sırasında fabrika Müdür ve yetkililerinden bilgi alan Büyük Önder MUSTAFA KEMAL ATATÜRK'e istirahatleri sırasında mevsim meyvelerinden iri taneli Ankara'nın ünlü misket üzümü ile kavun ikram edilmişti. Büyük Önder bu ikramdan çok hoşnut kalmıştı. Kendisinin yaptığı tanımlamada "Üzüm Glikoz bakımından en zengin meyve türüdür. Kişiye güç ve kuvvet verir ve değişik türleri vardır. En önemlisi Ankara da bolca yetişen iri taneli lacivert renkli misket üzümüdür. Misketin lacivert rengi güç ve kuvvet simgesidir. Kavun kabakgiller familyasındandır. Güzel kokulu, tatlı ve sıvı bir meyve türüdür. Sarı, yeşil ve pembeye kaçan renkli çeşidi vardır. Sarı renk, hırs ve başarının simgesidir. Kişi başarı sonrası bundan büyük gurur duyar. TİCİ'nin boykot kararı sonrası yapılan toplantıda İbrahim SOMÇELİK te bulunuyordu. Renk arayışı sırasında birden bu olay aklına gelmiş ve SARI - LACİVERT renkleri ortaya atmıştı. Bu renkler toplantıda oybirliği ile kabul edildi. SARI : KAZANMA HIRSI ve BAŞARI. LACİVERT : KUVVET ve GÜÇ Sarı - Lacivert renkler aynı zamanda MKE Kurumu'nunda simgesidir. Devrin İmalat-ı Harbiye yöneticileri TİCİ'nin kulübümüze karşı takındığı tavrı bir onur meselesi yaparak yeni adımız ve yeni renklerimizle büyük bir kampanya seferberliğine girdiler. Lacivert ceket ve sarı sırmalı elbiselerden oluşan Bando takımımız akşamları saat 17:00 - 18:00 arası Ulus ve Kızılay semtlerinde genelde misket ve hüdayda zeybek havalarını çalarak halka konser veriyor, sporcularımız sarı - lacivert arabalarla onları izliyorlardı. Kulübümüzün bu faaliyetlerinden duygulanmış olan o yılların İsmet Paşa semtinde Kardeşler İdmanyurdu adı altında faaliyette bulunan gayri federe bir teşekkül tüm üyeleri ile birlikte 1929 yılında kulübümüze katıldı. Kardeşler kulübünün sporcuları arasında sonraları Milli takımımızda yer almış olan Güllü Selim (Selim Baykurt) ile Niyazi Öztunç (Bombacı Niyazi) ve ağabeyi İhsan Öztunç, Cevdet Uzun gibi yetenekli gençlerde bulunuyordu. Böylece kulübümüzde bir kadro fazlası oluştu. Ankara Sultani Müdürü Münif Fehmi Ak, öğrencilerin kulüp takımlarında futbol oynamalarına izin vermiyordu. Oysaki Sultani (5.Lise) takımı, günümüzün Gençlerbirliği kulübü sahaya takım çıkaramaz duruma düşmüştü. Liglerden çekilmeyi düşünüyorlardı. Bizden ödünç futbolcu talebinde bulundular. O dönemlerde kulüpler liglere, lig heyetine verdikleri isim listelerine göre katılıyorlardı. Lisans çıkartma ve sair kurallar henüz gelişmemişti. Gençlerbirliği kulübü yöneticilerinin talebi üzerine kardeş kulübünden gelen ihtiyaç fazlası 6 genç futbolcuyu Gençlerbirliği'ne ödünç vererek liglere katılımlarını sağladık. Sezon sonunda bu futbolculardan Güllü Selim (Selim Baykurt) ve Niyazi Öztunç kulübümüze geri dönmediler, Gençlerbirliği'nin malı oldular. Kulübümüz 1931 - 1932 sezonunda Muvaffak Menemencioğlu Başkanlığında Mümtaz Tarhan, Samih Nafiz, Muzaffer Bey, Emin Bey'den kurulu Merkez Mıntıka Heyeti ile yine Muvaffak Menemencioğlu Bey'in Başkanlığındaki Orhan Şeref Apak, Selahattin Birol (Kolera Selahattin) ve Munuif Bey'den oluşan futbol heyeti ile anlaşmazlığa düşerek o yılın son üç maçına çıkmadı. Merkez Mıntıka ve Futbol Heyetinin kulübümüz ile sürtüşmesi devam ediyordu. İhraç kararı üzerine adımızı değiştirerek liglere tekrar katılmamızdan dolayı her iki heyet bizi 1932 - 1933 yılı lig maçlarına almak istemiyordu. Başta genel Başkan ve Askeri Fabrikalar Genel Müdürü Osman Zati Paşa olmak üzere Genel Sekreter Şükrü Pasinler ve Yönetim Kurulumuz karara karşı şiddetle direniyorlardı. Bu direniş sırasında Muvaffak Menemencioğlu her iki heyetin başkanlığında istifa etmiş, Mıntıka Başkanlığına Halit Bayrak, Futbol heyeti başkanlığına da heyet üyelerinden Selahattin Birol getirilmişti. Merkez Mıntıka heyeti Başkanı Halit Bayrak bizi haklı görmesine karşın Merkez Mıntıka Heyeti'nin diğer üyeleri ile Futbol Heyeti Başkan ve üyeleri bizleri haklı görmüyorlar ve kararlarında dayatıyorlardı. Öyleyse bizde adımızı değiştirerek, yeni bir teşekkül olarak lig maçlarına katılabilirdik... Bu yolda deneyimimizde vardı. Osman Zati Paşa üyeleri acele kongreye çağırdı. 31.08.1933 günü kulüp lokalimizde yapılan kongre oldukça hareketli geçti. Kulübümüz 1932 - 1933 sezonu lig maçlarına katılacaktı. Bunun başka bir alternatifi düşünülemezdi. 31.08.1933 kongresi öyle bir kongre oldu ki, spor tarihimiz bugüne dek böyle bir kongre daha yazmamıştır. Kongremize İstanbul ve diğer birçok Anadolu illerinden de gelenler oldu. Çok hareketli konuşmaların yapıldığı bu tarihi ve büyük kongrede, kulübümüzün sarı - lacivert olan renkleri aynı kalmak şartı ile " ANKARAGÜCÜ GENÇLİK ve SPOR KULÜBÜ " adı ile faaliyetini sürdürmesine karar verildi. Kulübümüz " İmalat-ı Harbiye " 1932 - 1933 yılı lig maçlarına bu defa " ANKARAGÜCÜ GENÇLİK ve SPOR KULÜBÜ " adı ile yer aldı. ANKARAGÜCÜ ADI NEREDEN GELİYOR? Kulübümüzün bu tarihi kongresinde isim babaları çoğalmıştı. Milli takımımızın eski kaptanlarından Alaaddin BAYDAR ve kardeşi futbol federasyonu kurucu üyelerinden Nasuhi Esat BAYDAR başta olmak üzere Marangoz Fabrikası Müdürü Hüseyin Yakup ÇEKE, Rüştü PASİNLER, Mühendis Cevdet AROYMAK ve İstanbul’daki ilk kurucu üyelerimizden Kerim FİL’den oluşan bir isim komisyonu kuruldu. İsim konusunda gelen teklifler “ Mustafa Kemal, Kuvay-i Milliye ve Kurtuluş Savaşı ” fikir sempozyumunu taşıyordu. Çankaya Güneşi Dikmen Yıldızı, Zafer, Kurtuluş, İmalat-ı Harbiye Gücü. Ağırlık kazanan teklifler arasında yer alıyordu. Ahmet BAYDAR, Kerim Fil’e dönerek “Biliyorsun, İmalat-ı Harbiye adını kullanmamız Mıntıka tarafından yasaklandı. Peki bu İmalat-ı Harbiye’nin gücünü, Kurtuluş Savaşının karargahı olan Ankara’nın gücü ile birleştiremez miyiz? Ne dersiniz? ” diye sordu. Komisyon üyeleri ayağa kalkmış, ANKARAGÜCÜ adına alkış tutuyorlardı. Bütün bunlar bir saat içinde olup bitmişti. Heyet kongre salonuna dönerek, üç kelimeden ibaret olan raporu okudu. “YENİ ADIMIZ ANKARA’NIN GÜCÜ’DÜR” . Kongre üyeleri heyetin kararında küçük bir değişiklik yaptılar ve yeni adımız “ ANKARAGÜCÜ ”’dür. GOL YERSEM KARIYI BOŞARIM Ahmet Çakar'ın "bikini davası"nın manşetlerden inmediği şu günlerde ilginç bir iddiaya da Ankaragücü tarihinde rastlanıyor. 1952-53 sezonunda Ankaragücü'nün kalecisi Dündar Beykan sakatlanınca kulüp Gençlerbirliği maçının ertelenmesini ister ama kırmızı-siyahlılar kabul etmez. Maçın başlamasına 1 saat kala milli basketbolcu ve amatör kümenin gol kralı Yılmaz Gündüz, kaptan Natık As'a "Kalede ben oynarım ve eğer bir gol yersem de karımı boşarım" der. Maçı Ankaragücü 4-1 kazanır. Ama Dündar o tek golü penaltıdan yediği için karısını boşamaz. HALK TAKIMI 12 Eylül darbesinden sonra adı "paşaların takımı"na çıkan Ankaragücü, esasen bir işçi takımıdır. İmalat-ı Harbiye Fabrikaları işçilerinin temellerini attığı kulüp bugün de taraftar profiliyle bir "halk takımı" tanımını en fazla hak eden Süper Lig kulübüdür. Tophana fabrikasının 4 bini aşkın işçisi, 1894-1895 döneminde "Amele-i Osmani Cemiyeti" adıyla Türkiye'nin ilk işçi örgütlenmelerinden birini gerçekleştirmiştir. Turan Sanatkâr 'ın yöneticilerinden Abdülmecid Numan , hem son Osmanlı Mebusan Meclisi 'ne hem de ilk TBMM 'ye giren ilk işçi vekildir. KUPAYI 'KİRLİ ELLER' KALDIRDI 1929'da Hâkimiye-i Milliye'nin turnuvasında İmalat-ı Harbiye, Gençlerbirliği'ni 3-1 yenip şampiyon olur. Ama kupa töreninde Gençlerli bir yönetici "Kirli amele takımına Atatürk'ün kurduğu Hakimiye-i Milli Kupası verilir mi" diye konuşunca İmalat temsilcileri de "Ellerimiz kirli olabilir ama alnımız aktır" yanıtını verir ve ortaklık gerginleşir. Bu arada İmalat taraftarları kupayı kapıp yürüyüşe geçer ve Gençler binasının önüne gelir. Neyse ki Gençlerli futbolcuların sempatik davranışıyla olay tatlıya bağlanır. Ankaragücü 1981 Efsanesi : BOLU DESTANI 1980-1981 sezonunda en büyük amaç birkaç yıldır hasreti çekilen 1. lige çıkmaktı. Ancak Ankaragücü sezon sonunda 2. sırada, Sakaryaspor 'un altında kalmış ve 1. lige çıkamamıştı. ( Sakaryaspor o sezon oynadığı 20 maçın 17sinde penaltı kazanmış, Ankaragücü tek bir penaltı bile kazanmamıştı. ) Türkiye Kupası mücadelesinde kademelerde sırasıyla Düzcespor (2-0), Muuhafızgücü (1-0), Konyaspor (5-2), Orduspor (2-1, 0-0) ve 1980 Türkiye Kupası sahibi Altay (1-0, 1-2) ile karşılaşan Ankaragücü çeyrek finale çıktı. Ancak takım çeyrek finale çıkana kadar, birinci lig mücadelesine odaklanmış takım için kupa pek de önemli görünmüyordu. Kupa maçlarında meydana gelebilecek her türlü sıkıntı, 1. lig yolunda takımı yavaşlatabilir düşüncesiyle de kupa maçları pek önemsenmedi. Hatta Düzcespor maçında takımı tam kadro sahaya sürdüğü için teknik direktör Coşkun Süer 'in işine son verilir, o maçta takımın iki as oyuncusu İhsan ve Cüneyt kırmızı kart görürler, hasar büyüktür. Teknik direktörlüğe Yılmaz Gökdel getirilir, ama işin rengi çeyrek finalde Beşiktaş ile eşleşilmesiyle değişir. Beşiktaş ile ilk maç Ankaragücü'nü n İstanbul'da 2-0 yenilgisiyle sonuçlanır. Ama futbolcular ve teknik direktör için artık takımın kupa hedefi vardır. Beşiktaş maçında sakatlanan İhsan Kavak, Doktor Ünsal Söylemezoğlu tarafından sakat şekilde oynamaması konusunda defalarca uyarılmasına rağmen, İhsan bunu kabul etmez, "oynayacağım" der. İhsan'ın lakabı artık "deli" dir. İstanbuldaki yenilgiye rağmen Ankaragücü Ankara'daki maçta normal sürenin sonunda 2-0 galiptir. Uzatmalarda İrfan Ertürk'ün golüyle 3-0 galip gelir ve yarı finale çıkmaya hak kazanır. Yarı finalde Fenerbahçe ile karşılaşan Ankaragücü, Fenerbahçe'yi kendi evinde 0-1 yener ve Ankara'da da 0-0 berabere kalarak kupadan eler. 29 Nisan 1981 çarşamba günü oynanan bu rövanş maçını biletli 23.524 seyirci izler. Finalde Boluspor ile karşılaşan takım ilk maçı Ankara'da kendi taraftarının önünde oynadı ve bu maçı Mehmet ve Sadık'ın golleriyle 2-1 kazandı. Son maç Bolu'da oynanacaktı. 13 mayıs 1981 'de Bolu'daki maçta da takım adeta kendi evinde, taraftarının önünde oynuyordu. "Adil, Hikmet, Fuat, İhsan, Haluk, Nazmi, Cüneyt, Taner, İrfan, Mehmet, Sadık 11'i ile sahaya çıktığında a tılan konfetiler nedeniyle kapalı tribünün önü yamaçlarına kar yağmış dağ gibi bembeyaz olmuştu. Bu maç için tüm Ankara'nın Bolu'ya aktığı, Bolu'ya ilk araçlar vardığında konvoyun bir ucunun hâlâ Ankara'da olduğu anlatılıyor. Bolu fınali, küçük büyük herkesin hasretle andığı bir gün olarak hafızalara kazındı. O gün maç 0-0 berabere bitti. O maçta yıllarca Ankaragücü taraftarlarının ve oyuncularının hafızalarından silinmeyecek tribünlere atlama görüntüleri oluştu . Bu skorla Ankaragücü, Türkiye Kupası şampiyonuydu. Ankaragücü'nü Türkiye Kupası şampiyonu yapan finalin "son ayak" karşılaşmasında kadroda şu isimler yer alıyordu: Adil Eriç, Hikmet Hancıoğlu, İhsan Kavak, Fuat Akyüz, Haluk Kargın, Taner Kalender, Cüneyt Memişoğlu, Nazmi Erdener, İrfan Ertürk, Mehmet Şahin, Sadık Aksöz. Video : http://www.youtube.com/watch?v=BrX9znN99JEfeature=related Ziya Adnan'nın "Çünkü Biz Ankaragüçlüyüz!.." isimli kitabından; Hikmet Hancıoğlu şöyle hatırlıyor "Bolu"yu: "O maçın öncesinde Ankara boşalmıştı. Taraftarlarımız Ankara'dan Bolu'ya akmışlar, sanki Bolu istila altında gibiydi. Her yerde sarı-lacivert renkler gözümüze çarpıyor ve seyircimizin müthiş desteğiyle maçı 0-0 bitirerek kupayı kazanıyorduk. Maç bitiminde sevincimizden havalara uçuyorduk ve kaleci Adil, Fuat, Taner ve ben tel örgülerin üzerine çıkarak seyircilerimizin üzerine atladık, bu müthiş an o dönemin gazetelerinin spor sayfalarında büyük kareler halinde yer aldı ve genci, yaşlısı tüm Ankaragüçlülerin belleklerine kazındı. Ankara, Ankara olalı böyle bir sevinç, böyle bir heyecan yaşamamıştı. Bolu-Ankara karayolu otobüs kalabalıklığından dolayı trafiğe kapanmıştı. Kafile Ankara dönüşünde, Ankara valisi Dr. Mustafa Gönül'ü vali konağında ziyaret etmiş, o sene bize verdiği büyük destek için kendisine teşekkür etmiştik." Ziya Adnan'nın "Çünkü Biz Ankaragüçlüyüz!.." isimli kitabından; Taraftarlar için rüya gibi bir gündü elbette. Birol'un taraftar grubunun sitesinde yazdıklarını aktarmaya devam edelim. "Bolu Destanı" başlıklı yazısında "Bolu"yu şöyle anlatmış: "İlk maç Ankara'da yağmurlu havada oynandı. O maçta da maratondaydım. Gene altın kafamız Hrubesch Mehmet'in golleriyle 2-1 yendik. Kupaya uzanmak için bir tek maç kalmıştı. O sene ortaokula gidiyordum ve öğlenciydim. Çarşamba günü de tarih dersinden kurtarma yazılım vardı. İçimizdeki sevgi ve meraktan maç günü sabahı otobüslerin kalkacağı dörtyola gittim. Gördüğüm manzara karşısında tüylerim diken diken oldu. Dörtyol kavşağından şimdiki Altındağ Belediyesine kadar otobüsler sıralanmıştı. Ortalık miting alanı gibiydi. O manzara karşısında 'başlarım okuluna' dedim ve daldım otobüsün birine, doğru Bolu'ya. Cepte beş kuruş para yok ama önemli değildi, sağ olsunlar otobüsteki Ankaragüçlü abilerim yardımcı olmuşlardı. Maça bile onların sayesinde girmiştim. Bolu stadı küçük 10-15 bin kişilik falandı. Kapalının yarısıyla kale arkasının biri Ankaragüçlülerce doldurulmuştu. Deli bir seyircimiz vardı, keza takım da delirdi o gün. Maç 0-0 bitiyor ve kupa Ankaragücü'nün oluyor. Türk futbol tarihinde 2. lig takımı bir ilki gerçekleştiriyordu. Her şeyiyle çok güzeldi. İlk aklıma gelenler maçtan önce bandocuların bize el kol hareketi çekmelerinin karşılığında ayran banyosu yapmaları, Amigo Hüsnü'nün sahada Ankaragücü bayrağıyla tur atması, Boluluların hazmedemeyip kupaya taş atıp eğmeleri, maç bitiminde bütün futbolcuların taraftarların üstüne atlayıp bütünleşmesi ve Ankara dönüşünde Ankaralıların takımını karşılamak için e-5 yolunun çiftlik, demetevler kısımlarını kapatmaları... Çok ama çok anlamlı, güzel günlerdi... Şimdiki genç kardeşlerime allah o güzel günleri tekrar yaşatmayı nasip eder inşallah." Ziya Adnan'nın "Çünkü Biz Ankaragüçlüyüz!.." isimli kitabından; Ankaragücü tribünlerine yıllarını vermiş, yürekten Ankaragüçlü Murat Yavuz'un Bolu kupa finaline dair hatırladıkları: "Bolu maçına gidilecek... Evde harp çıkmış "nereyeee" diye çığlıklar arasında Aşağı Ayrancı'dan Ulus'a belki tarihimdeki en hızlı yürüyüşü yapıyorum. Duymuşum, stadın oradan otobüsler kalkacakmış. Mahallemizin büyük abileri bir gece önceden yolu tutmuşlar, bana da "senle uğraşamayız" demişler ve benden küfür yiyerek Ulus'a yola koyulmuşlar. Bir zaman sonra Ulus Heykel'deyim, garip bir kalabalık var. Eski Ankaragücü taraftarları hatırlar, eski boyacı şapkası vardı önü beyaz plastikten sarı-lacivert; işte öyle şapka takmış 30-35 yaşlarında bir adam, Desoto marka eski ve dökük kırmızı kupalı bir kamyonun motor kaputu üzerine çıkmış, arka kasada rahat 50-60 kişi var, elinde evlerde annelerimizin diktiği rengi solmuş bir bayrak (malum o zamanlar bayrak atkı hak getire) ve "kalkıyooor kalkıyooor bolu'ya, delikanlılar bolu kamyonu kalkıyoor" diye bağırıyor. Tam da Sümerbank'm Hacıbayram'dan iniş istikametinde yanında 2 tane davulcu ve aynı kaput üstündeki adama benzer tipte tamamen gri ve siyah giyimli bir abim de yoldan geçenleri "hadi kardeşim ankaralı değil misiniz, binsenize" diye kollarından tutup çekiştiriyor davulcuların şenliğiyle... Askeri inzibatlar, "vatandaşı rahatsız etme kardeşim" diye tam üzerlerine yürürken, elinde pazar fileli koyu kahve renkli paltolu emekli olduğunu zannettiğim bir amca kapana giriyor ve "haydi baba, ankaramız için haydi" diye kamyona yanaşıyor... adamın bu lafı beni daha bir Ankaragüçlü, daha da bir manyak yapıyor. "Evladım, ben doğma büyüme Ankaralıyım. biliyorum bu gün çok önemli. Ankara için en kutlu gün, ama ben yaşlandım, açık kasa kamyonda gelemem, ama sizin gazanız mübarek olsun, alın bakın halden meyve almıştım, yolda yer daha canlı daha güçlü olursunuz" diyerek elindeki fileleri bize uzatıyor. Ve o amca, belki de cebindeki son parayla aldığı azığını taraftara verip evine doğru giderken, herkes arkasından bakakalıyor... İşte eskiden Ankara sevgisi, Ankaramız böyleydi. Halk arasında yaşlı nineler, dedeler bile sohbetlerinde bir şeye sevindiler mi "Bastır Angaragücü" derlerdi. O gün bolu'ya gittim. Stadın orda dolaşırken büyük abiler beni otobüse aldılar, yolda yemeğimi verdiler, stada soktular, kale arkasında Adıl'ın ve Haluk'un kapalıya uçuşunu gördüm, işte o enstantane aklımdan hiç çıkmayacaktır, onunla yaşıyorum, onunla avunuyorum. Ama isterdim ki o günlerde 11 yaşında değil de 20-25 yaşında olayım; zira korku, ürkeklik, evden kaçmışlığın baskısı derken fazla coşamamıştım, az da olsa o sevinci o aşkı görmüştüm. Ama yine de ben çok şanslıyım; zira şimdiki nesillere bakınca ne kadar anlamsız mücadeleler içinde olduklarını görünce üzülüyorum, hayretle karşılıyorum. 3-5 sene öncesine kadar sanal alem yokken taraftarın geldiği noktayı bu kadar iyi gözlemleyememiştim, bu kadar havada, bu kadar gündelikçi olabileceğimizi zannetmemiştim. Yanılmışım. şimdi eski günleri çok ama çok özlüyorum." CNN Türk ün ORADAYDIM programında yayınladığı ANKARAGÜCÜ 1981 BELGESELİ'nin tamamını izlemek isteyenler için: 1. BÖLÜM 2. BÖLÜM 3. BÖLÜM 4. BÖLÜM eski 100. yıl konusu yetersiz olduğu için konuyu açan arkadaşında izni ile kapatılıp bu konu açılmıştır.

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Mobil Super 3000 X1 Formula FE 5W30 Motor Yağı 4 L : Amazon.com.tr: Otomotiv https://www.amazon.com.tr/dp/B07KMCP34V 10 sa. önce paylaşıldı

adidas Duramo Sl M Spor Ayakkabı Erkek : Amazon.com.tr: Moda https://www.amazon.com.tr/adidas-DURAMO-Erkek-Ayakkab%C4%B1-black/dp/B0CKXTR5RF/ref=zg_bs_c_sporting-goods_d_sccl_1/260-0930170-8487362?pd_rd_w=7g0i7&content-id=amzn1.sym.230e5d6a-5c1f-4947-ae67-84f2322f6a41&pf_rd_p=230e5d6a-5c1f-4947-ae67-84f2322f6a41&pf_rd_r=5TSE4VKD34PMQR6Y8J88&pd_rd_wg=ALQ05&pd_rd_r=54c12766-1cc6-459b-9e86-5fe9850f6221&pd_rd_i=B0CKXTR5RF&th=1&psc=1 11 sa. önce paylaşıldı

adidas DURAMO RC W Kadın Spor Ayakkabı, sandy pink, 38 : Amazon.com.tr: Moda https://www.amazon.com.tr/dp/B0CKXTGLXC 12 sa. önce paylaşıldı

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

2 Misafir - 2 Masaüstü

5 sn

223
Cevap

0
Favori

21.767
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

0 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa:

önceki 7 8 9 10 11

Giriş

Mesaj

Güçlü

Yüzbaşı

832 Mesaj

*[1910] ANKARAGÜCÜ 100. YIL KONUSU [2010]* (9. sayfa)

[1910] ANKARAGÜCÜ 100. YIL KONUSU [2010] (9. sayfa)