TAYLOR SWIFT FAN CLUB #13YearsOfTaylor (59. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: FenereSevdalı

Beni de ekler misin bir kaç şarkısını biliyorum sadece ve hoşuma gitti ayrıca güzel şarkılarını da önerebilirsin

quote:

Orijinalden alıntı: John Mayer

quote: Orijinalden alıntı: FenereSevdalı Beni de ekler misin bir kaç şarkısını biliyorum sadece ve hoşuma gitti ayrıca güzel şarkılarını da önerebilirsin

Swiftie bayağıdır yok ama ben önereyim. All Too Well, Red, Treacherous, Everything Has Changed, I Knew You Were Trouble, Sparks Fly, Speak Now, Mean. Bunların dışındaki şarkıları da güzeldir hepsini dinleyebilirsin.

quote:

Taylor Swift: Müzik endüstrisinin geleceği bir aşk hikâyesine benziyor


20 yıl, 30 yıl, 50 yıl sonra müzik endüstrisi ne durumda olacak?

Düşüncelerimi sizlerle paylaşmadan önce şunu söylemeliyim ki okuyacaklarınız heyecan dolu, iyimser bir insan tarafından yazıldı: Müzik endüstrisinin içinde olup bu sektörün ölmediğine, aksine yeni doğduğuna inanan birkaç insandan yalnızca biri tarafından.

Albüm satışlarının düşüşü ve albümlere duyulan ilgisizliği ekonomik bir oluşum olarak düşünen çok fazla insan var. Ancak ben onlardan biri değilim. Bence bir albümün değeri, müzisyenin albümüne kattığı ruha ve sevgiye olduğu kadar, sanatçıların ve plak şirketlerinin albümü piyasaya sunmak istediği fiyatına bağlı, bağlı olmaya da devam edecek. Korsan plakçılık, dosya paylaşımları ve internet üzerinden yapılan yayınlar albüm satışlarını ciddi bir şekilde etkiledi ve her sanatçı bu sorunlarla farklı şekilde baş etmeye çalıştı.

Son yıllarda tanınmak ya da iyi paralar kazanmak adına kendi şarkılarını başkalarına veren büyük stüdyo sanatçılarıyla ilgili makaleler okumuş olabilirsiniz. Yalnızca müzik endüstrisinde değil, tanıştığım her genç kızla ilgili umudum, gelecekte hepsinin kendi değerini fark etmesi ve bunun karşılığını almaları.

Müzik sanattır, sanat ise önemlidir ve ender bulunur. Önemli ve ender bulunan her şey değerlidir. Değerli olan şeyler içinse bir bedel ödenmeli. Bana kalırsa müzik bedava olmamalı. Bir gün müzisyenlerin ve plak şirketlerinin bir albümün fiyatının ne kadar olduğuna karar vereceklerini düşünüyorum. Umarım kendilerini ve eserlerinin değerini küçümsemezler.

Kalpten vuran şarkılar

Albüm satışlarından bahsediyorken şunu da belirtmek gerekiyor ki hala albüm satın alan insanlar var ancak bir sanatçının bütün albümlerini almıyorlar. Yalnızca onları kalplerinden vuran, kendilerini güçlü hissettiren ya da yalnız olmadıklarını hissettiren albümleri satın alıyorlar. Çok satan bir albüm çıkarmak 20 yıl önceye göre fazlasıyla zor ve müzisyenler olarak bu zorluğun bizi motive etmesi gerekiyor.

Duygusal bir boşluğa düşüp insanların hayatından çıkan sanatçılar her zaman olacak. Bana kalırsa hayranlar yaşadıkları ilişkilere nasıl bakıyorsa müziğe de öyle bakıyor. Bazı şarkıları yalnızca eğlenmek için dinliyorlar ve geçici bir heves olarak görüyorlar: Örneğin radyolarda çok çalınan, bir ay boyunca her partide ve gece kulübünde dans ettikleri ve bir süre sonra unuttukları şarkılar. Bazı şarkılar ve albümler hayatımızın belli bir dönemini temsil etme özelliği taşıyor: Geçmişte yaşadığımız ve unutamadığımız bir aşktan geriye kalanlar gibi.

Ancak bazı sanatçılar bize "gerçek aşk"ı bulduğumuzu hissettirebilir. Emekli olana kadar çıkardıkları her albümü dinler ve şarkılarını çocuklarımıza, hatta torunlarıma dinletiriz. Bir müzisyen olarak, en büyük hayalim hayranlarımla böyle bir bağ kurabilmek. Bence babamın Beach Boys, annemin Carly Simon ile kurduğu bağı gelecekte de görmek ihtimalimiz hala var.

Gelecekte hayranlarla bağ kurmanın onlara sürekli olarak sürpriz yapmakla mümkün olabileceğini düşünüyorum. Hayır, "şaşırtmak" demedim, "sürpriz yapmak" dedim. Eğer bir çift birbirine devamlı sürpriz yaparak ilişkilerini uzun yıllar boyunca devam ettirebiliyorsa neden bu sürprizler aynı şekilde müzisyenler ve hayranları arasındaki bağ konusunda işe yaramasın?

YouTube çağında yaşadığımız için, geçtiğimiz sene çıktığım turnede hayranlarımın konseri daha önce internetten izlediğini biliyordum. Onlara daha önce izlemedikleri bir konser performansı göstermek adına benimle birlikte en sevilen şarkılarını söylemeleri için düzinelerce konuk sanatçıyı konserlere getirdim. Benim de aralarında bulunduğum genç nesil sıkıldığı zaman kanalı istediği gibi değiştirebiliyor ve bir kitap okurken sabırsızlandığında son sayfaya atlıyor. Umuyorum ki gelecek nesildeki müzisyenler, her ne kadar zor olsa da, seyircilerini kaybetmemek için yeni yollar bulurlar.

Geçtiğimiz son birkaç yılda artık modası geçen birkaç şey fark ettim ve bunlardan ilki imza vermek. iPhone ön kameralı bir telefon çıkardığından beri benden hiç kimse imza istemedi. "Zamane gençleri"nin sizden anı kalmasını istediği tek şey beraber çekildiğiniz bir fotoğraf. Hayranı oldukları ünlülerle ön kameradan fotoğraf çekilmek, Instagram'da kaç takipçinizin olduğuna bağlı olan akımın bir parçası.

Hayranların gücü

Oyuncu olan bir arkadaşım, yeni çekilecek bir film için başvurduğu deneme çekimlerinde en son iki oyuncunun kaldığını ve Twitter 'daki takipçi sayısı daha fazla olanın işe alındığını söyledi. Bence bu artık müzik endüstrisinde de moda oluyor. Bu yeni moda beni 2005 yılına geri götürüyor ve plak şirketimle yaptığım ilk toplantıda hayranlarımla Myspace adlı bir internet sitesi aracılığıyla doğrudan iletişime geçtiğimi söylediğim günü anımsatıyor. Gelecekte bir sanatçının albüm çıkarabilmesi için hayranlarına ihtiyacı olacak, hayranları olması için bir albüme değil.

Tarihe karıştığını gördüğüm diğer bir konu ise müzik türlerinin ayrımı. Artık radyoda duyduğumuz harika şarkıların hiçbiri tek bir müzik türünün etkisi altında değil. Bugünlerde revaçta olan şarkılar çılgın ve şaşırtıcı olanlardan ibaret. Pop şarkıları hip hop, country türündekiler rock, rock şarkılar ise soul türü gibi geliyor kulağa. Ben bunun muhteşem bir ilerleme olduğunu düşünüyorum. Beni etkileyen türlerden faydalanarak şarkılar yapmak istiyorum ve bence önümüzdeki yıllarda müzik türleri kariyer yoluna daha az etki ederek bunun yerine organizasyonel bir araç görevi edinecek.

Müzisyenlerin kendilerini geliştirebileceği yeni alanların ortaya çıkması, müzik endüstrisini daha da heyecanlı bir hale getiriyor. Artık müzik sektöründe konfor merkezinden çıkmak ödüllendiriliyor ve müzik konusunda devrim yapmak yalnızca kabul edilmiyor, tebrik de ediliyor. Buradaki en büyük risk, risk almaya korkmaktan ibaret.

Ünlüler daima spot ışıklarının altında

Bazı şeylerin asla değişmeyeceğini düşünüyorum. Müzisyenlerin özel hayatlarını, özellikle de genç olanlarınkini saplantılı bir şekilde takip eden insanlar hep olacak. 70'li, 80'li ve 90'lı yıllarda kariyerlerinin zirvesinde olan müzisyenler bana "Bizim zamanımızda hiçbir şey bu kadar çılgın değildi!" diyor. Sanırım ben de bir gün genç müzisyenlere (Tanrı yardımcıları olsun!) aynı şeyi söyleyeceğim. Gelecekte de "kötü kız" ve "iyi kız" ya da "hanım hanımcık" ve "seksi" imajları arasındaki çekişmeler devam edecek. Bu plak şirketleri var olduğu sürece umuyorum ki iki taraftan da sanatçılar ortaya çıkacak. Sonuçta herkesin kendiyle bağdaştırdığı birileri olmalı.

Peki ya ben? Ben öylece arkama yaslanıp yaşlanmayı beklerken tüm yazdıklarımın gerçekleşmesini ya da gerçekleşmemesini izleyeceğim. İyimser bakış açımı uyguladığım bir hayat süreceğim.

Bir de güzel bir bahçem olacak.