Sosyal Fobi (3. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: GörkemAvcı1985

quote: Orijinalden alıntı: Stationary Traveller Sosyal fobi hastasıyım yani baya utangaç biriyim. Bugün başımdan geçenleri anlatmak istedim. Bugün dışarı çıktım ve bu dünyanın bana göre olmadığını, bu evrende yerim olmadığını gereksiz biri olduğumu anladım. Taa 9.sınıftan arkadaşım mesaj attı ve sinemaya gitmek istedi, bu çocuk o zamanlar okulda zar zor konuştuğum tek kişi diyebilirim. Bahane uyduramadım aslında uydurmak istemedim çünkü artık evde o kadar sıkıldım ki, ailem hariç başka insanlarla konuşmayalı o kadar uzun zaman oldu ki dışarı çıkmak istedim. Bu arada saçlarım da uzun ve daha evden çıkmadan bunun sıkıntısını çektim çünkü insanların arasından bu saçlarla geçersem sanki herkes bana bakcakmış gibi geliyor. nasıl kasa kasa bir idiot bir gerizekalı gibi yürüyeceğimin sıkıntısını çektim. (sosyal fobik olanlar bilir normal insanların çok rahat yaptığı şeyleri biz çok kasar ve çok düşünürüz) Arkadaşla buluştuk falan ama ben ne konuşacağımı bilmiyorum sürekli o soruyor ben kısık bir sesle cevap veriyorum. Bir insan bir insanla ne konuşur nasıl muhabbete girer bilmiyorum. Eh çocukta sıkıldı zaten farkettim, biraz sesin çıksın ya konuştuğun 5 kelime falan dedi. Neyse sinemaya girdik ve reklamlar gösterilirken etrafıma bir baktım ve herkes o kadar rahat o kadar mutlu ki, istedikleri zaman kalkıyor istedikleri zaman bağırabiliyorlar yani o an, herkes birbiriyle konuşurken kendimi düşündüm ve ben burda ne yapıyorum, bu evrende niye varım diye kendime sordum. moralim çok bozuldu. Daha bitmedi; filmin 2.yarısında arkadaş hadi çıkalım bi dedi ve çıkarken arkalardan kızlı-erkekli bir gruptan bana bakarak çok net bir şekilde bir cümle duydum "saçları iğrenç ya" duyduğum aynen bu. Bu sefer moralim daha da bozuldu. Ulan o kadar kişi saç uzatır kimsenin şeyinde olmaz bana gelince böm böm bakarlar ve böyle laf atarlar işte.

Sadece kızlara karşı mı yoksa herkeze karşı mı?

quote:

Orijinalden alıntı: JimiKié

quote: Orijinalden alıntı: GörkemAvcı1985 quote: Orijinalden alıntı: Stationary Traveller Sosyal fobi hastasıyım yani baya utangaç biriyim. Bugün başımdan geçenleri anlatmak istedim. Bugün dışarı çıktım ve bu dünyanın bana göre olmadığını, bu evrende yerim olmadığını gereksiz biri olduğumu anladım. Taa 9.sınıftan arkadaşım mesaj attı ve sinemaya gitmek istedi, bu çocuk o zamanlar okulda zar zor konuştuğum tek kişi diyebilirim. Bahane uyduramadım aslında uydurmak istemedim çünkü artık evde o kadar sıkıldım ki, ailem hariç başka insanlarla konuşmayalı o kadar uzun zaman oldu ki dışarı çıkmak istedim. Bu arada saçlarım da uzun ve daha evden çıkmadan bunun sıkıntısını çektim çünkü insanların arasından bu saçlarla geçersem sanki herkes bana bakcakmış gibi geliyor. nasıl kasa kasa bir idiot bir gerizekalı gibi yürüyeceğimin sıkıntısını çektim. (sosyal fobik olanlar bilir normal insanların çok rahat yaptığı şeyleri biz çok kasar ve çok düşünürüz) Arkadaşla buluştuk falan ama ben ne konuşacağımı bilmiyorum sürekli o soruyor ben kısık bir sesle cevap veriyorum. Bir insan bir insanla ne konuşur nasıl muhabbete girer bilmiyorum. Eh çocukta sıkıldı zaten farkettim, biraz sesin çıksın ya konuştuğun 5 kelime falan dedi. Neyse sinemaya girdik ve reklamlar gösterilirken etrafıma bir baktım ve herkes o kadar rahat o kadar mutlu ki, istedikleri zaman kalkıyor istedikleri zaman bağırabiliyorlar yani o an, herkes birbiriyle konuşurken kendimi düşündüm ve ben burda ne yapıyorum, bu evrende niye varım diye kendime sordum. moralim çok bozuldu. Daha bitmedi; filmin 2.yarısında arkadaş hadi çıkalım bi dedi ve çıkarken arkalardan kızlı-erkekli bir gruptan bana bakarak çok net bir şekilde bir cümle duydum "saçları iğrenç ya" duyduğum aynen bu. Bu sefer moralim daha da bozuldu. Ulan o kadar kişi saç uzatır kimsenin şeyinde olmaz bana gelince böm böm bakarlar ve böyle laf atarlar işte. Sadece kızlara karşı mı yoksa herkeze karşı mı?

arkadaşından çocuk diye bahsetmiş, bir kızın mesaj atıp sinemaya davet etmediğini kestiremedin mi ?
insanlarla nasıl muhabbet edeceğini bilmediğini söylemiş, dişi - erkek olduğunu anlayamadın mı ?
herkez değil herkes yazılacağını öğrenemedin mi ?

quote:

Orijinalden alıntı: JimiKié

quote: Orijinalden alıntı: GörkemAvcı1985 quote: Orijinalden alıntı: Stationary Traveller Sosyal fobi hastasıyım yani baya utangaç biriyim. Bugün başımdan geçenleri anlatmak istedim. Bugün dışarı çıktım ve bu dünyanın bana göre olmadığını, bu evrende yerim olmadığını gereksiz biri olduğumu anladım. Taa 9.sınıftan arkadaşım mesaj attı ve sinemaya gitmek istedi, bu çocuk o zamanlar okulda zar zor konuştuğum tek kişi diyebilirim. Bahane uyduramadım aslında uydurmak istemedim çünkü artık evde o kadar sıkıldım ki, ailem hariç başka insanlarla konuşmayalı o kadar uzun zaman oldu ki dışarı çıkmak istedim. Bu arada saçlarım da uzun ve daha evden çıkmadan bunun sıkıntısını çektim çünkü insanların arasından bu saçlarla geçersem sanki herkes bana bakcakmış gibi geliyor. nasıl kasa kasa bir idiot bir gerizekalı gibi yürüyeceğimin sıkıntısını çektim. (sosyal fobik olanlar bilir normal insanların çok rahat yaptığı şeyleri biz çok kasar ve çok düşünürüz) Arkadaşla buluştuk falan ama ben ne konuşacağımı bilmiyorum sürekli o soruyor ben kısık bir sesle cevap veriyorum. Bir insan bir insanla ne konuşur nasıl muhabbete girer bilmiyorum. Eh çocukta sıkıldı zaten farkettim, biraz sesin çıksın ya konuştuğun 5 kelime falan dedi. Neyse sinemaya girdik ve reklamlar gösterilirken etrafıma bir baktım ve herkes o kadar rahat o kadar mutlu ki, istedikleri zaman kalkıyor istedikleri zaman bağırabiliyorlar yani o an, herkes birbiriyle konuşurken kendimi düşündüm ve ben burda ne yapıyorum, bu evrende niye varım diye kendime sordum. moralim çok bozuldu. Daha bitmedi; filmin 2.yarısında arkadaş hadi çıkalım bi dedi ve çıkarken arkalardan kızlı-erkekli bir gruptan bana bakarak çok net bir şekilde bir cümle duydum "saçları iğrenç ya" duyduğum aynen bu. Bu sefer moralim daha da bozuldu. Ulan o kadar kişi saç uzatır kimsenin şeyinde olmaz bana gelince böm böm bakarlar ve böyle laf atarlar işte. Sadece kızlara karşı mı yoksa herkeze karşı mı?

arkadaşından çocuk diye bahsetmiş, bir kızın mesaj atıp sinemaya davet etmediğini kestiremedin mi ?
insanlarla nasıl muhabbet edeceğini bilmediğini söylemiş, dişi - erkek olduğunu anlayamadın mı ?
herkez değil herkes yazılacağını öğrenemedin mi ?

quote:

Orijinalden alıntı: JimiKié

quote: Orijinalden alıntı: alterreaz quote: Orijinalden alıntı: JimiKié quote: Orijinalden alıntı: alterreaz quote: Orijinalden alıntı: JimiKié quote: Orijinalden alıntı: alterreaz Sosyal fobi dışarı çıkmayla gezmekle tozmakla ancak bir nebze geçer. Sosyal fobiden kurtulmak için kesinlikle psikolog veya psikiyatriste gitmelisin. Senin durumuna göre vericeği ilaçlarla bu sorununu atlatıcaksın.İlaç tedavisine başladıktan sonrada kick box, box ,body gibi sporlardan en az 1ine yazıl ve aksatmadan git. ilaç ne gibi katkı sağlayabilir ki ? psikoloğa gitmeden alıp kullanalım, spora yazılalım. Oldu bitti mi bu mudur ? Evet oldu bitti odur. İnsan sosyal fobi olduğunun farkındaysa zaten tedavi kısmının %50sini geçmiş demektir. Geri kalanını ise ilaçlarla çok kolay atlatabilir. Ayrıca o ilaçları kafana göre kullanamazsın. 100 çeşit antidepresan var ve herbirinin etkileri ve tedavi süreçleri farklı. Cesaret verir,korkutu azaltır,özgüveni artırır.Ayrıca ecs ve antideprasan ilaçlar kullanmış biri olarak diyebilirim ki antidepresanlar yasal ecs gibidir.Ama tabi ilk olarak psikoloğa gitmelisin yani bu ilaçlar bir türlü kafa yapıyor, korku azaltıp, özgüven arttırdığına göre ? Aynen öyle.Bu hastalığı yenmenin tek yolu bu

bu fobiye sahip olan insan, bu ilaçlara başladıktan sonra, rahatlayacak, cesaretlenecek iyi peki ne hoş. Yalnız bu bir nevi bağımlılığa dönüşebilir. Bu ilaçlara kalıcı etki yapmayacak sonuçta, bırakıldıktan sonra kullanan şahıs sudan çıkmış balığa dönmeyecek mi ?...

sen kullanmışsın tecrübe sahibisin o yuzden soruyorum, polemik amaçlı değil.

quote:

Orijinalden alıntı: sniper1.6

sosyal fobiymiş bi yerinizden hastalık uyduyorsunuz tatilde nerdeyse 1 haftadır evdeydim dışarı çıktım kuzenle buluştum gezdik yemek yedik geldim neden korkuyorsunuz saçma sapan bir sorun bence

quote:

Orijinalden alıntı: Stationary Traveller

quote: Orijinalden alıntı: sniper1.6 sosyal fobiymiş bi yerinizden hastalık uyduyorsunuz tatilde nerdeyse 1 haftadır evdeydim dışarı çıktım kuzenle buluştum gezdik yemek yedik geldim neden korkuyorsunuz saçma sapan bir sorun bence

Sadece kurduğun şu tek cümle senin ne kadar sığ bir insan olduğunu gösteriyor zaten. Yani açıklamaya değmezsin.

quote:

Orijinalden alıntı: Stationary Traveller

Sosyal fobi hastasıyım yani baya utangaç biriyim. Bugün başımdan geçenleri anlatmak istedim. Bugün dışarı çıktım ve bu dünyanın bana göre olmadığını, bu evrende yerim olmadığını gereksiz biri olduğumu anladım.

Taa 9.sınıftan arkadaşım mesaj attı ve sinemaya gitmek istedi, bu çocuk o zamanlar okulda zar zor konuştuğum tek kişi diyebilirim. Bahane uyduramadım aslında uydurmak istemedim çünkü artık evde o kadar sıkıldım ki, ailem hariç başka insanlarla konuşmayalı o kadar uzun zaman oldu ki dışarı çıkmak istedim. Bu arada saçlarım da uzun ve daha evden çıkmadan bunun sıkıntısını çektim çünkü insanların arasından bu saçlarla geçersem sanki herkes bana bakcakmış gibi geliyor. nasıl kasa kasa bir idiot bir gerizekalı gibi yürüyeceğimin sıkıntısını çektim. (sosyal fobik olanlar bilir normal insanların çok rahat yaptığı şeyleri biz çok kasar ve çok düşünürüz)

Arkadaşla buluştuk falan ama ben ne konuşacağımı bilmiyorum sürekli o soruyor ben kısık bir sesle cevap veriyorum. Bir insan bir insanla ne konuşur nasıl muhabbete girer bilmiyorum. Eh çocukta sıkıldı zaten farkettim, biraz sesin çıksın ya konuştuğun 5 kelime falan dedi. Neyse sinemaya girdik ve reklamlar gösterilirken etrafıma bir baktım ve herkes o kadar rahat o kadar mutlu ki, istedikleri zaman kalkıyor istedikleri zaman bağırabiliyorlar yani o an, herkes birbiriyle konuşurken kendimi düşündüm ve ben burda ne yapıyorum, bu evrende niye varım diye kendime sordum. moralim çok bozuldu. Daha bitmedi; filmin 2.yarısında arkadaş hadi çıkalım bi dedi ve çıkarken arkalardan kızlı-erkekli bir gruptan bana bakarak çok net bir şekilde bir cümle duydum "saçları iğrenç ya" duyduğum aynen bu. Bu sefer moralim daha da bozuldu. Ulan o kadar kişi saç uzatır kimsenin şeyinde olmaz bana gelince böm böm bakarlar ve böyle laf atarlar işte.

quote:

Orijinalden alıntı: Globalrush1

Her şeyi kendinde arama kimi Psikolojik sorunlar Psikolojik kimi ise hormonaldir. Herhangi bir psikoloğa gidip hafif dozda ilaç kullanimi(gerekirse) ve birazda cesaret ile çözebilirsin. Sadece Sosyal Fobi için değil Şizofreni veya Panik Bozukluk bile bir kaç Hormonal tedavi ile tam olarak olmasada minimum değerlere düsürülebiliyor.

quote:

Orijinalden alıntı: Steven Stifler

düzeldin mi kanka

quote:

Orijinalden alıntı: Steven Stifler

sana dediğimi nerden çıkardın

quote:

Orijinalden alıntı: Steven Stifler

quote: Orijinalden alıntı: suhann quote: Orijinalden alıntı: Steven Stifler sana dediğimi nerden çıkardın burası sosyal bir site...o zaman kime dediyseniz alıntı yaparak yazarsanız bizde üzerimize alınmamış oluruz..

sana yazmak isteseydim seni alıntılardım konu sahibine yazmak istedim ve konusuna yazdım

quote:

Orijinalden alıntı: suhann

maalesef bende de bu sorun var. çocukluğumdan beri bu sorunu yaşıyorum. mesela dışarıda tanığım 3-4 kişi oturmuş sohbet ediyor olsun mümkün değil gidip yanlarına konuşmaya dahil olamam. yanlarına gittim diyelim zoraki bu seferde hiç konuşmadan öylece otururum. konuşanların bana hiç konuşmuyorsun dememesi için içimden temenni ederim. yaşım 34 çocukluğumdan beri " ağzı var dili yok" "hiç konuşmuyorsun" " dilinimi yuttun" gibi insanların sözlerinden bıktım. konuşmaya kalksam sesim titrer, yüzüm kızarır, elim titrer , yüzüm tuhaf bir şekil alır. mesela şuan bunları buraya yazıyorum gerçekten itiraf ettiğim için rahatlıyorum..
şimdi bu tür sıkıntısı olmayan arkadaşlar eminim ki ne var bunda diyecekler..yaşamayan bilemez bu halleri..
aslında bu halimden kurtulmak insanlarla bol bol konuşabilmek istiyorum içimden ama başaramıyorum. hep içimde bir şeyler beni frenliyor. o frenleyen şeyin ne olduğunu bilen var mı?

quote:

Orijinalden alıntı: Stationary Traveller

quote: Orijinalden alıntı: suhann maalesef bende de bu sorun var. çocukluğumdan beri bu sorunu yaşıyorum. mesela dışarıda tanığım 3-4 kişi oturmuş sohbet ediyor olsun mümkün değil gidip yanlarına konuşmaya dahil olamam. yanlarına gittim diyelim zoraki bu seferde hiç konuşmadan öylece otururum. konuşanların bana hiç konuşmuyorsun dememesi için içimden temenni ederim. yaşım 34 çocukluğumdan beri " ağzı var dili yok" "hiç konuşmuyorsun" " dilinimi yuttun" gibi insanların sözlerinden bıktım. konuşmaya kalksam sesim titrer, yüzüm kızarır, elim titrer , yüzüm tuhaf bir şekil alır. mesela şuan bunları buraya yazıyorum gerçekten itiraf ettiğim için rahatlıyorum.. şimdi bu tür sıkıntısı olmayan arkadaşlar eminim ki ne var bunda diyecekler..yaşamayan bilemez bu halleri.. aslında bu halimden kurtulmak insanlarla bol bol konuşabilmek istiyorum içimden ama başaramıyorum. hep içimde bir şeyler beni frenliyor. o frenleyen şeyin ne olduğunu bilen var mı?

Madem hortlatmışsınız konuyu yazıyım. Hastalığı aştım.

O denilenler moralini daha çok bozup seni daha da kötü yapabilir. Ben bazen markete indiğimde apartmandan hiç tanımadığım biri "dışarı çıkmışsın sonunda" deyip gülüyordu. Sana söylenilen lafların hepsini de işittim. Gerçekten sinir bozucu ve seni daha kötü bi duruma sokabiliyor.

Nasıl aştın diye sorarsanız; bence bu hastalık tamamen kafada bitirmeyle alakalı. Kendinizi kimseden aşağıda görmeyin. Hatta insanların neredeyse hepsinin tıpkı o size laf söyleyen insanlar kadar salak ve vasıfsız olduğunu aklınıza getirin. Emin olun insan ırkı çok iğrenç ve gerizekalı bir ırk.