Şimdi Ara

Sorumluluk sahibi olunacak kararlar almaktan çekinmek (tecrübe sahibi herkes)

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
10
Cevap
0
Favori
494
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Bakın beyler. Size anlatmak istediğim bazı şeyler var. Bazı kararlar vermem gerekli. Artık belli bir yola girmem gerekiyor. Bu yola girmek için kendime güvenimin asla sarsılmaması gerek. Kendimden emin olmam gerek. Ama öyle bir an geliyorki, elimi kaldırmaya korkuyorum. "Bu ben değilim." gibi şeyler düşünmeye başlıyorum. Sanki insanları kullanıyormuşum gibi geliyor o zaman. Bazen hayallerim değişiyor, onlarla birlikte ben de değişiyorum. Bazen yazar olduğumu hayal ediyorum. Bazen işadamı olduğumu hayal ediyorum, bazense bateri çaldığımı hayal ediyorum. İşin garip kısmı, bunlardan hangisini istiyorsam onun kişisi oluyorum o an. Bu yüzden sanki içimde başka başka insanlar var gibi hissediyorum. Bazı şeylerin kararının verilmesi gerektiği bir yaştayım. İleriki hayatımın tamamını etkileyecek kararlar bunlar. Ama kendimi yeterince büyümüş gibi hissetmiyorum. Şuan 20 yaşındayım. Neye karar verirsem vereyim, bir süre sonra ondan vazgeçicekmiş gibi hissediyorum. Hiçbir şeyin sorumluluğunu üzerime almak istemiyorum o zaman. Ve bu istek içimde belirdiğinde, dediğim gibi, benden o sorumluluğu bekleyen insanları kandırıyormuş gibi hissediyorum. İçten içe korkuyorum bu durumdan. Öneri istiyorum bu konuda. Kendimi bulmak adına ne yapabilirim? İnsanları kandırmak istemiyorum. Kendimi de kandırmak istemiyorum. Bu konuda oldukça yardıma ihtiyacım var. Şimdiden teşekkürler.







  • Tek istediğim biraz sohbet ve tavsiye. Güncel dursun bakalım.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: gandalff

    hocam kendine olan güveninin bile sarsılmasından korkuyorsun. kendinden emin olamamaktan da korkuyorsun. bu ne gözünün yağını yiyeyim. bir kere bunlardan korkma çünkü anlattıklarına göre zaten kendine olan güvenin sarsılmış ve kendinden hiç emin değilsin. ve bu kötü bir şey değil. herkesin böyle zamanları olur.

    senin bir suçun yok. aşırı korumacı aile, çocuğunun sorumluluklarını devamlı olarak kendi üstüne aldığından çocuk hemen hiç bir konuda adam akıllı gelişemiyor. lanetlenmiş gibi oluyorsun. büyüsen de kendini çocuk gibi hissediyorsun, dışarı salınmadığın için hayalperest oluyor ve kurduğun hayallerle tatmin olup, bir şey yapma ihtiyacı hissetmiyorsun. zaman zaman da "ulan ben bir şey yapmıyorum, acaba napsam" deyip düşünüyorsun ancak yıllardır ruhuna sinmiş olan hareketsizlik, kısa süre içerisinde tekrar sana hakim oluyor.

    kararsızsın çünkü kararlar hep senin yerine verilmiş. kendine güvenin yok çünkü hiç bir şey yapmadığını düşünüyorsun. ancak kendine güvenin olsun, çünkü medya tarafından bize aktarılan "sadece süper bir şeyler yaparsan kendine güvenebilirsin" fikri tamamen insanları durdurmaya yönelik. sen şu anda kendine güvenmemen gerektiği fikrindesindir hatta. çünkü henüz bir şeyler yapmadın değil mi? ama bu yanlış bir düşünce, her halükarda kendine güvenebilirsin. süper işler başarmak gibi bir zorunluluğun yok.

    sana hiç bir öneri vermeyeceğim, sadece bunları bil yeter. sorunlarını biri çözecekse, o da sensin. çözemesen de canın sağ olsun.

    Bunun çözemezseni yok. Ne demek istediğini anlıyorum. İçimdeki o bşluk her zaman vardı ve dediğin gibi hayal kurup bunlarla mutlu oluyorum ama adım atamıyorum.

    Öte yandan içimden bir ses, böyle mızmızlanmayı bırak diyor. Sen yaparsın diyor. Şu sese kulak kabartmaya çalışıyorum ama hayat işte. Bir an bir anı tutmuyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Sabaha kadar yazsan yine okurum gandaff

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: gandalff

    işte çözemezseni yok dediğin için bu durumdasın. çözmek zorunda değilsin, dünyayı değiştirmek, süper bir hayata sahip olmak yükümlülüğün yok. zaten bu isteklerin sana ait değil ki. hepsi medya ve kültürün dayatması. yapmayabilirsin ya, sıradan bir hayatın nesi kötü ki? şimdi sıradan deyince medyanın dayattığı iğrenç sıradan hayat gözünde canlanırsa elbette itici gelir. sıradan hayat içerisinde pek çok detay barındıran, çok keyifli de olabilen bir yaşam türü.

    yaşamın amacı mutlu olmak değil, mutlulukta heyecan, üzüntü, endişe gibi sadece bir his. çeşitli olaylarda hissedilen bir his. öyle büyütülecek bir şey değil.

    yapmak zorunda olmadığın gibi, yapmamak zorunda da değilsin elbette. yapadabilirsin, güzel şeyler başarabilirsin. rahat ol ama, rahat olmak çok önemli. bu arada rahat olmak zorunda da değilsin. umarım dediğimi anlamışsındır.

    "Hayal ettiğin şeyin peşinden gitmemek"te dahil mi bu yapmak zorunda olmadığımız şeylere? Hani kurunca mutlu olduğumuz? Şimdi onlarda aslında senin kendi gerçek isteklerin değil diyeceksin. Bana 1 tane "gerçek hedef/hayal/istek" söyler misin?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: gandalff

    dahil abi, hayallerimiz gerçekleşecek diye bir şey yok. yaparsak yapmış oluruz, yapmazsak yapmamış. yaptıysan ne mutlu, yapmadıysan da.

    Üzülmek bir gerçektir mi demek istiyorsun yoksa üzülmeye gerek yok mu demek istiyorsun?

    Hayalleri gerçekleştirememiş olma durumunda.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: gandalff

    diyelim ki gitarist olmak istedin. ve olmadın. bu durum seni üzdü. üzüntü seni depresyona sokup yıkıcı sonuçlar da doğurabilir, daha azimli çalışmak üzere motive de edebilir. pek bir şey yapmayabilir de, aynen devam edersin.

    ya da gitarist olmak istedin ve olmadın. bu durum seni üzmedi. yine başka şeyler yapabilirsin veya yapmayadabilirsin.

    gitarist olmak istedin ve oldun. sevinebilirsin, hayatın güzelleşebilir. ya da beklemediğin olaylar yaşarsın, yaşamın zehir olur. belki eskisinden bile normal biçimde hayatını sürdürür gidersin.

    demek istediğim, her şey olabilir. üzülmek işe de yarayabilir, zarar da verebilir. üzüntü sadece bir his, korkulacak bir şey değil. her şey durumdan duruma göre değişiyor.

    bir hayalin gerçekleşmedi mi? yeni bir hedef belirlersin, ya da belirlemezsin. belirlemen durumunda yapadabilirsin, yapmaya da. diyelim ki bir hayalin yok bir şeyin yok, öyle bir olay olur ki, seni bir şeyler yapmaya yönlendirir her şey rayına oturur. ya da daha da kötüye gider.

    daha fazla uzatmayacağım. her şeyi kontrol etmek istiyoruz. üzülmeye gerek var mı gibi bir soru bile sorabiliyoruz. canımızı sıkmamalı mıyız? birisi oradan diyor ki kafaya takma boşver.

    yahu üzüleceksek, canımız sıkılacaksa olacak bunlar abi. görmezden gelelim de arkaplanda birikip psikolojimizi mi bozsun. durumumuzu, başımıza gelen olayları görmezden gelmektense tüm çıplaklığıyla inceleyip kabul etmek gerekir. ve bu yol umursamamaktan daha iyi hissettirir.

    hayaller hayaldir biliyorsun. gerçek olsun istiyorsan bunu hedef haline getir. gerçek dünyaya uyarla ve yapman için gerekenleri saptayıp yap. bu kadar basit.


    Şimdi bana diyorsun ki, üzülmekten kaçınma, kendine güvenmemen gerekiyorsa güvenme. Mutluysan mutlu ol, olmuyorsa olmasın, bunlar bir gerçek yaşadığın hayat seni oraya çıkardıysa bunu kabullen.

    Yaşadığım hayat beni "dh forumdaki tecrübeli kişilerden tavsiye isteme" durumuna da getirdi. Yaşadığım hayat beni "üzülmekten ve bu sıkıntılardan kurtulma isteği" içerisine de soktu.
    Sence burada tavsiye istiyor olmam kendi kontrolümle yaptığım bir şey mi? Yani, üzülmek bir gerçek ama "üzülmekten kaçınmak istemek" değil? 1.si doğal ama 2.si yapay mı? Kendi kendime "üzülmemeliyim" argümanını üretiyor olmam da harmoninin bir sonucu değil mi? Bu durumda birilerinin bana tavsiye veriyor olması da aynı harmoninin ürünü değil mi? Yahut senin bütün bu düşüncelerin ile başka bir b kişisinin düşüncelerinin farklı olması? Başka bir b kişisinin tavsiye vermesiyle senin vermemen durumları da aynı harmoninin ürünü.

    Yazdığın paragraflardaki düşünceler aşırı doğru.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • Kendine sadece tek bir amaç belirleme aynı anda bir kaç şeyi yap. Mesela gitarmı çalmak istiyorsun kursa git ögren aynı zamanda hangi işle meşgulsen yada hangi okula gidiyorsan buna devam et

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • dostum, bir psikoloğa görün, deli olduğundan değil, ciddi manada sohbet edeceğin profesyoneller oldukları için. bizler psikolog değiliz, yalnız tecrübelerimizi yazıyoruz.

    bak iki şey çok önemli, başarılarına bunlar benim başarılarım diyebilmek. bu kendine olan güvenini hep ayakta tutar.
    diğeri de bunlar benim başarısızlıklarım diyebilmen, o da başkalarının kozunu elinden alır, yine kendine güvenini ayakta tutar.

    çünkü insanlar için başarı kadar başarısızlık da var, kötü örnek örnek değildir; ama abartı örnek de örnek değildir.

    ve en son şunu söyleyeyim; başlamak, en önemli şey başlamaktır. hangi aksiyon olursa olsun, istediğin aksiyona sadece başla, düşünme, sadece başla o kadar; çünkü eylemsizlik kanunu sadece fiziksel objelerin hareketleri için geçerli değil, ruhani bir kavram aynı zamanda, olağan durumlarımızı hep korumak isteriz.

    kendine iyi bak, çok sıkma canını, kitap okumak ve çeşitli meditasyonlar iyi gelir, eğer inançlı biriyim diyorsan, dininin ibadetleri de birer meditasyondur, aksatma.




  • Blackkan kullanıcısına yanıt
    Aynı ben...Çözüm bulursan bana da söyle :/

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.