Sevmek eskiden kalma bir türküdür dudağımda Hayal etmenin sonu yok yalnızlık durağında Haykırsam duyar mı bilmem gecenin ortasında Üşürüm üşürüm duymasa da
Bir gün gelir hasretimden için yanarsa Dertle yüklü yosun tutmuş gecelere sor Yanlızlıklar pişmanlıklar seni sararsa Ilgıt ılgıt esen deli rüzgara sor
Sor beni ellere sor Gecelere sor beni Günlere aylara sor Yüreğine sor beni
Bir gün gelir anıların hesap sorarsa Gözlerinden akan ilk yaşlara sor Yüreğin alevlenir dolar taşarsa Bağrı yanık boynu bükük türkülere sor
Duy beni geçiyor sesim önünden Gör beni görürsün istersen Yalnızlık tatlı bir rüya sanki Gerçekler soğuktur buz gibi Eğer istersen gönülden eğer istersen Duyarım seni gittiğim şehirlerden Eğer seversen beni gerçekten Dönerim sana ben ölümden
Ne zaman ayrılık saati gelse Bir fırtına çıkmışçasına,büyük İçimdeki güllerin boynu bükük Bir zaman kalakalırım öylece Neden sonra gittiğini anlarım İçimde güller ağlar,ben ağlarım....
Ü.Yaşar Oğuzcan
Yazdığım kadarınıda yazamadım aslında Seni göremediğim kadarını sevdim Işığından aydınlık karanlığım Sen değil ben sevdalıyım Merhaba Canım Hüzün benim Adım
Öylece durmayı seviyorum ben.. Durup ardından bakmayı.. Sen yürümeyi seviyorsun ama arkana bakmadan.. yaprak seviyorum ben yaprak.. Kuru, yaş ayırmadan.. Sen ezmeyi seviyorsun, neye bastığına bakmadan..
İnsanlar tanıdım yıldızlar gibiydi, hepsi parlıyordu, hepsi gökteydi. Ama ben seni, güneşi seçtim, bir güneş için bin yıldızdan vazgeçtim?
Hasretinle yandı gönlüm
Hasretinle yandı gönlüm Yandı yandı söndü gönlüm Evvel yükseklerden uçtu Düze indi şimdi gönlüm
Aramızda karlı dağlar Hasretin bağrımda kışlar Başa geldi olmaz işler Yokluğundan öldü gönlüm
Gözlerimde kanlı yaşlar Hasretin bağrı kışlar Başa geldi olmaz işler Yokluğundan öldü gönlüm
Aramızda karlı dağlar Hasretin bağrımda kışlar Başa geldi olmaz işler Yokluğundan öldü gönlüm
Gözlerimde kanlı yaşlar Hasretin bağrımda kışlar Başa geldi olmaz işler Yokluğundan öldü gönlüm
Öyle ağırım ki kendime Sen benden gittin gideli Tenim küs olmuş tenime Sen benden gittin gideli
Öyle bıkmışım ki kendimden Kurudum düştüm dalımdan Sanki ruhum çıktı canımdan Sen benden gittin gideli
Bir cefam var idi bin oldu Aktı gözüm yaşı sel oldu Yaz baharım döndü kış oldu Sen benden gittin gideli
Veda etmem ben bu aşka Gözüm yok ki senden başka Sen benim anam babam iki gözüm herşeyimsin
Veda etmem ben bu aşka Sensiz aşk öle yazar Çaresizlik yolları bağlar Yolumda ölürmüsün desen hergün bin kere ölsem
Veda etmem ben bu aşka Kolay değil kolay olsa ne yazar sanki Hasret hiç değil her hasretin bir vuslatı var Elimde değil benim senden başka kimim var
Son arzum sana son sözüm var Veda etmem ben bu aşka Veda etmem ben bu aşka Vazgeçmem bu son söz sana Veda zamanı çoktan geçti Veda etmem ben bu aşka
Vazgeç dön dedin dedin de yoldan dönen var mı Aşk bu zor dedin zor diye geri dönmek var mı?
Cana bizim esrarımız imlalara sığmaz Yanılsada bende biri işalara sığmaz Gözlerimden ceyhun eden dane -i aşkın Bir katredir amma yedi deryalara sığmaz Aşıkta olan der-ü alem hicr ile gam Neşr olsa eğer dağlara sahralara sağmaz Bu hikmeti bilmez isen ey sofi-i salus Bir kalbe sığan var olan eşyalara sığmaz Allahı seversen beni yad etme gönülden Emrah beni sevdi deyu dünyalara sığmaz
Kimsenin hakkı kimsede kalmaz Sana hakkımı helal etmiyorum Kırdın incittin tertemiz kalbimi Asla düzelmez asla düzelmez
Hatırla beni şarkılarda Başın dönerse bu dünyada Sözüm geçmese de rüyada Uyutmayacağım seni bu gece
Anılar benimle yaşıyor Sanki biribirinden kopuyor Sevenler bana Hesap soruyor sanki
ikimiz de acemi birer aşıktık o zamanlar sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun bense kendimi usta zannediyordum bu işlerde yağmur gibi akıp giden yıllardan geriye ne kaldığını bilmiyordum seni tanıyana dek ama farkındaydım yinede ne zaman seninle olsam tanıdık bir kus cıvıltısıyla uyanıyordum her sabah şimdi ise kırılgan mektuplar yazıyorum hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden namımın olsun ben sende ülkemi sevdim hüzün dolu yağmurlarla tasan boynu bükük nehirleri ben sende yolları sevdim dallarına hiç bir kusun kopmaya bile yanaşmadığı ağaçlarla kaplı yolları ikimizde acemi birer asıktık o zamanlar ve çoğu zaman ne yapacağımızı bile bilmeden serseri dolaşırdık sokaklarda!!!...
Gözlerim görmüyor, açık olsada Derman olmuyorki yaşlar dolsada Gelip geçen, sille tokat vursada Bana bundan beter, acı veremez
Sorsan anlatması, o kadar zorki Çaresi olmalı, kalbim diyorki Bu dert birincisi, daha sonraki Bana bundan beter, acı veremez
Gezip dolaşırım, hep aynı yerde Her yer kapkaranlık, sanki alemde İşkence yapsalar, tüm bedenimde Bana bundan beter, acı veremez
Çalsın dertli ud’um, söylesin dilim İş’e yaramıyor, ama gözlerim Dünya zehir olsa, inan sevgilim Bana bundan beter, acı veremez
Yaşamak uğruna Ölmek bu olsa gerek Sevmek uğruna Acı çekmek bu olsa gerek Hayat uğruna Savaşmak bu olsa gerek Peki ya sen uğruna Üzülmek niye?
Ateş gibi vücudum, Elim, ayağım, içim titriyor hasretinle, Canım acıyor, Ağlamak istiyorum, Avazım çıktığı kadar bağırarak saatlerce, Bu nasıl bir şey böyle, Bu nasıl duygu böyle, Kendime hakim olamıyorum, Deprem oluyor tüm bedenimde, beynimde sanki, Alev alev yanıyor her yerim, Ama titriyorum hala Yanında olmak İstiyorum, Hiç ayrılmamacasına, Koynunda uyumak istiyorum her gece, Üşüyorum, Sanki sadece sen sarılınca , Kollarına alınca ısınacak gibiyim, ısınamıyorum bir türlü ne yapacağımı bilmiyorum, Çıldırmak üzereyim, Sevgini istiyorum, yanımda olmanı istiyorum, Sadece benim olmanı istiyorum......
Bu son ayrılışımız olacak Ellerimiz bir daha elveda Diyerek ayrılmayacak Canımız bir daha bu denli yanmayacak Sözlerimiz anlamını yitirmeyecek Gözlerimiz bir daha yalan söylemeyecek Bir başka kalplerde Yaşayacağız sevgimizi, Bir daha asla birlikte Olamayız Unutma bu son ayrılışımız Biz hiçbir şeyin değerini bilmedik Doğru dürüst sevmeyi bile beceremedik Bir rüyaydı geldi geçti sadece... Yaşamadığımızı farz et Gerçek şu ki gönlüm Şimdiden sana hasret. Biz bitti dedik ama bitmedi Ya kalplerimiz acaba onlar silebildi mi kalbinden sevgimizi?
Bir sıfır yenik başlamışız maça Kalemimiz çoktan kırılmış Umudun ışığı yok önümüzde
Bizi böylesine itenler Hesaplamamışlar uçurumun derinliğini Düştüğümüz yerden tırmanmaya vazgeçmedik Ama kimse Bize elini uzatmıyor
Şimdikiler sevginin cenazesini kaldırmışlar Elinde bir demet çiçekle Muhtaç oldukları ağlıyor Karadelik büyüyor içimizde Yutacağı zaman belli değil Uçurumun kenarına mı gitsek Ya da deniz kıyısına Umutsuzluk var aklımda Cerrahların kralı gelse düzeltemeyeceği Bu kadar karışıklık içinde Neden karınca değildik Hayattan sorumluluğu az olan
Bir görevmiş hayat komutanın verdiği Öyle zannetsinler diye Bağıra çağıra emrettiği
Acımıyor hayat Bİz ceza almışız
Adı Aşktı birden ''bitti'' sesi duyuldu çınladı ortalık sevgisizlik kapladı geceyi bir aşık yere düştü kırmızılara boyandı sessizlik
karalar toplandı başına sarı sayfalar örtüldü üzerine ağlayan bir bebek vardı başında adı aşktı sokak ortasında kaldı