Ceng vs Tıp: Maaşlar

maaş için bölüm tercih edilmez yoksa maaş düşüneceğim diye yerinde sayarsın yoksa çok iyi kazanan yazılımcılar var herkes biliyor

bir bilgisayar/yazılım mühendisi bugün akşam aramaya başlasa yarın sabah hollanda zort pırt yazılım firmasında iş bulabilir. remote çalışma imkanını varsayarsak oraya gitmeye bile ihtiyacı yoktur. istanbuldaki evinden hollandaya iş yapar. kendisi işte kötüyse kovulur, iş yerine tek zararı da zaman kaybı olur. kendisi kovulduğunun ertesi sabahı estonya zört pïrt firmasında iş bulup yeni bir işe başlayabilir. yine her şey firma sahiplerinin, ki kurumsal firma değil de yazılım ofisiyse bunlar bildiğin 5-6 kişilik aga grupları oluyor, inisiyatifindedir. orası olmaz abd olur, kanada olmaz portekiz olur, bir uygulama yapar appstorelardan aylık belirli gelirler elde eder, bir teknokent firmasından yolunu bulur, bulur da bulur.

ama bir tabip için işler hiç de öyle basit ilerlemez. mobilizasyon 0'a yakındır. zira kendisi hata yapması durumunda çöpe atılıp bir hintliye tekrar yaptırılacak birtakım arayüzler falan kodlamaz. bizzat gideceği ülkenin vergi mükellefi vatandaşının sağlığıyla ilgilenir. sağlığın ilk kuralı iletişimdir, bu yüzden o ülkenin dilini çat-pat değil baya baya babalar gibi bilmesi gerekir. kulağım şavlıyor yiğen diyecek ispanyol dayıyı anlaması gerekir. oldu ki bunu halletti, aldığı eğitimin yeterli bir tabiplik eğitimi olduğunu ispatlanmak zorundadır. yanlış yazdığı satırları sildirip $300 farkla daha iyi birine yazdıramazsın çünkü. sana bizzat bu iş için aylık gelirinin yarısını veren vatandaşına bakması için ne eğitimi aldığı doğru dürüst belli olmayan birilerini görevlendiremezsin. kısaca bu hem dil hem eğitim yeterliliği sınavları anlamına gelir. bunlar bittikten sonra vize işleri başlar. 2010ların sonundan beri her ülkenin en büyük korkusu kendisine iltica edilmesidir. o yüzden hepsi banka hesabında senin kendini idame ettirebilen bir miktar para ve fukaralıktan onun ülkesine kaçmayan, sosyal yardım sömürmeyecek biri olmanı ister. 10.000 $/£ falan artık onu da hallettikten sonra binbir türlü bürokrasiyle boğuşa savaşa belki kabul alırsın da gidersin.

aradaki mobilizasyon farkı ürkünç. bir diğer sebep de fark yaratabilme potansiyeli. bugün kafayı kırmış bir yazılımcı kendisini odasına kapatıp 1.5-2 senesini doğru şekilde harcarsa belirli alanlarda sadece onun yapabildiği birtakım becerilere sahip olabilir. bir analiz uygulaması yazar, onun hatalarını da bir o düzeltebilir, o uygulamayı baştan tanıyıp düzeltebilecek senior adamlara da $20k para vermek yerine senin tekelin kabul görür, veya bir arcade game geliştirirsin birden tutar gider, regl takvimi uygulaması yaparsın birden en çok indirilen uygulama olur, bir belediyenin akbil sisteminde iş bulursun, bulursun, bulursun da bulursun.

gel gelelim tıpa. örnek veriyorum skolyoz ameliyatı. araştırmış olan var mıdır bilmiyorum ama araştıranlar bilir, florence nightingaleda bir cerrah bu işin türkiyede tekelidir. ileri derece tanısı alan herkes omurga kadar ciddi bir konuda parayı koyverir ve bu hocanın ellerinde birkaç onbin euroya ameliyatını olur. sen bir bilgisayar başında gözlükleri takarak 2 sene sabahlayıp bu adam olamazsın. o riski alacak cesaret, o el mahirliği, o soğukkanlılık herkeste yoktur çünkü. kısaca kendini geliştirme açısından da imkan farklılıkları çok fazla. ha belki en başta kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez diyip magazin doktorlarından olabilirsin, birkaç yüzbin tlni tv kanallarına yedirip ünlü olmaya ve polikliniğine adam toplamaya falan çalışırsın, ben de derim ki madem isim pazarlayacaktın neden 6 7 seneni tıpta heba ettin, diyetisyen de olsan psikolog da olsan aynı şeyi yapabilirdin. hatta bunlardan birini okumana gerek yok sanırım hala psikologların meslek odaları yok çünkü hahaha, 3-4 sene önce tanıdığım bir psikolog olmayan psikolog online randevu sistemiyle darphane gibi para basıyordu, günde 1500 tllere varan karı vardı artık aylık yıllık hesabı size kalmış.

ha günün sonunda bu işin varacağı yer yine ilgidir, kan görünce fenalaşan, toplumun her türlü kesiminden instanla muhatap olmak istemeyen, kutu gibi hastane kampüslerinde sovyet binaları gibi yerlerde nöbetlere kalmak istemeyen biri sırf işim garanti diye tıp okumamalıdır, benzer şekilde analitik zekasına güvenmeyen, bir dijital ekrandaki küçücük renkli yazılara 20 yıl bakmaktan haz etmeyecek, ben sistemin çok dışına çıkmayayım yolum hazırlansın ben sadece çalışayım yol çizmekle uğraşmayayım diyen birisi de mühendislik toplarına hiç girmemelidir.

neyi seviyorsanız onu okuyun. her işin en iyisi çok para kazanır. en iyi aşçı en zenginlerin sofrasını kurar zengin olur, en iyi terzi en ünlülerin takımlarını diker zengin olur, en iyi tarihçi, yok bu saatten sonra tarihçi olunmaz onu geç, en iyi fizyoterapist de kliniğini kurar sporcu tedavi eder, aylık 6 basamaklı dövizini sayar viski yudumlayarak. hiçbir meslek en iyisi veya en kötüsü değildir. en işe yaramaz sandığınız mesleğin erbabları muhtemelen bu foruma girmiş çıkmış herkesi 10 kere satın alır, en garanti sandığınız mesleğin nice mezunları vardır ki aile evinde gözleri yaşlı boş cüzdanına bakıyordur.

kendinize uygun olan işi arayın, sizden sadece bir tane var ve bir tane de ömrünüz var, trend nereye kayıyorsa o olmak gibi bir yükümlülüğünüz yok.

ilk kriterin seveceğin iş olsun 2. kriter maaş olsun yoksa maaş çöpe atılmaz hiç  

hayırlısı olsun. tıp fakültesinde köreleceğini mühendislikte parlama şansın var. en kral doktor da olsan yapacağın şeyler kısıtlı. mühendislik daha fazla kafa hayalgücü ve çalışma istiyor ancak sanırım karşılığında elde edilebileceklerin maksimumu tıptan fazla.

kaldı ki böyle olmasa bile dilediğin bir mesleği yapmak seni farklı bir konuma getirecektir