Futbol bu kadar hayatımıza girmemeli. Tamamen ajitasyon edebiyatı oluyor maalesef. Allah kimseyi babasından ayırmasın tabiki. Ama ailevi ilişkilerin futbol takımları gibi basit değerler üzerinden yansıtılması bana hiçbirşey ifade etmiyor. Bu ister Fenerbahçe olsun, ister Galatasaray, ister Beşiktaş. Yine de paylaştığın için teşekkürler.
quote:
Orjinalden alıntı: De-Niro
Futbol bu kadar hayatımıza girmemeli. Tamamen ajitasyon edebiyatı oluyor maalesef. Allah kimseyi babasından ayırmasın tabiki. Ama ailevi ilişkilerin futbol takımları gibi basit değerler üzerinden yansıtılması bana hiçbirşey ifade etmiyor. Bu ister Fenerbahçe olsun, ister Galatasaray, ister Beşiktaş. Yine de paylaştığın için teşekkürler.
Niye ajitasyon olsunki? Babası tarafından taraftar yapılan ve tuttuğu takımın maçlarını babasıyla paylaşan her insan bu yazıdaki kişinin duygularına sahip olabilir.
quote:
Orjinalden alıntı: Yearning
quote:
Orjinalden alıntı: De-Niro
Futbol bu kadar hayatımıza girmemeli. Tamamen ajitasyon edebiyatı oluyor maalesef. Allah kimseyi babasından ayırmasın tabiki. Ama ailevi ilişkilerin futbol takımları gibi basit değerler üzerinden yansıtılması bana hiçbirşey ifade etmiyor. Bu ister Fenerbahçe olsun, ister Galatasaray, ister Beşiktaş. Yine de paylaştığın için teşekkürler.
Niye ajitasyon olsunki? Babası tarafından taraftar yapılan ve tuttuğu takımın maçlarını babasıyla paylaşan her insan bu yazıdaki kişinin duygularına sahip olabilir.
Aynı durum ve duyguya sahip olan insanların var olması bahsedilen konunun ajitasyon olmadığına mı dalalet eder?
O halde Küçük Emrah'ta ajitasyon yapmadı senelerce. Bacısının ırzına geçilen, ailesini kaybeden, annesini kötü yola girmekten kurtaramayan her insan bahsettiğim filmlerdeki kişinin duygularına sahip olabilir. Yok mu Türkiye'de böyle insanlar? Elbette var. Ama onların var olması yapılan filmleri ajitasyondan uzak kılmıyor. Anlatmak istediğim bu.
Futbol ve futbol takımları gibi aile kurumunun başlıca öğelerinden olmayan basit ve genel-geçer bir kavramın böylesine aile ilişkilerinin içine sokulmasına anlam veremiyorum ben. Yoksa saygımız sonsuzdur her evlada ve babaya.
quote:
Orjinalden alıntı: De-Niro
Futbol bu kadar hayatımıza girmemeli. Tamamen ajitasyon edebiyatı oluyor maalesef. Allah kimseyi babasından ayırmasın tabiki. Ama ailevi ilişkilerin futbol takımları gibi basit değerler üzerinden yansıtılması bana hiçbirşey ifade etmiyor. Bu ister Fenerbahçe olsun, ister Galatasaray, ister Beşiktaş. Yine de paylaştığın için teşekkürler.
Futbol zaten hayatımızın bu kadar içerisinde. Düşünmek istemiyorum ama gün gelecek bu tarz yazıları okuyup, babamı özleyip hüngür hüngür ağlayacam, onun bana ilk Fener formamı getirişini, o mutluluğunu hatırlayacam(ne güzel girmişti ananemin evinden içeri elindeki torbalarla, bir tane de kendine almış üstüne giyip gelmişti ). Maçlardaki sinirliliğini - sevincini, denediği uğurları, bayrakları formaları evin sağına soluna nasıl yerleştirdiğini, takımın bazı maçlarda nasıl onu kanser ettiğini, nasıl fanatik olduğunu hatırlayacam. Şu Fener maçları bahane ile babamla geçirdiğim en güzel zamanlar belki de, haftaiçi okulda yurttayım, haftasonu desen bir çırpıda geçiyor zaten... Babadan babaya değişir, benimki biraz fazla fanatik ve eminim ki maçları tek başıma izlemek çok koyacak bana, şimdi bile duygulandım
quote:
Orjinalden alıntı: cause_of_death
Şu Fener maçları bahane ile babamla geçirdiğim en güzel zamanlar belki de,...
quote:
Orjinalden alıntı: boldshark
quote:
Orjinalden alıntı: alpyanar
yazı cok guzel. kimin takımına gore uyarlarsanız o takım taraftrı begenir. baba konusuna gelince; babasızlık kötü birşey olsa gerek. ben babamla biraz resmi oldugum için baba sevgisini pek bilmem. ama yine de çok severim onu. bazen onun olmadıgını dsunurum. içim bir tuhaf oluyor. boşluktaymış gibi hissediyorum. ama uzun zamandır da görüşmüyor konuşmuyoruz, hem onunla hem annemle. her ne kadar bana haksızlık yaptıklarını düşünsem de onların varlığını bilmek güzel. o yüzden onların kıymetini bilin her zaman.
Alp kardeşim, uzun zamandır (4 yıl) memlektime (B. Karadeniz'de bir yer) gitmediğim için, arkadaşlarla yüz yüze görüşemiyorum. Geçenlerde, ortaokul ve lise arkadaşlarımdan biri trafik kazası geçirerek vefat etti, 3-4 gün önce de dersaneden arkadaşım, doğumuna 4 gün kala yine trafik kazası sonucu vefat etti ve o olaydan bir gün sonra da babam, çok çok sevdiğim bir kardeşimin yazın intihar ettiğini ağzından kaçırdı...Birkaç gündür groge durumdayım açıkçası
Şimdi kendi kendime "keşke geçen yaz memlekete gidip, arkadaşaları görseydim" deyip duruyorum...gittiğim zaman onlarla geçireceğim zamanların planını yapıp, sonra bu tip şeylerle karşılaşmak ve bir daha asla görüşemeyecek olduğumu bilmek gerçekten çok acı.
Hayatın ne zaman kimi alacağı hiç belli olmuyor. Meselenin ne olduğunu bilmiyorum ama bence ne olusa olsun, her şeyini evlatlarına adamış o çok değerli insanları üzme...ileride sen de üzülme
lütfen beni yanlış anlama...sadece bir dost tavsiyesi
hocam; tavsiyelerin için teşekkürler, ama benimkisi biraz karışık bir durum. ben bir kaç kez adım attım ama karşılığını göremedim. bu nedenle şu sıralar akışına bırakmış durumdayım. zaman her şeyin ilacı diye boşuna dememişlerdir herhalde.
yeni mesaja git
Yeni mesajları sizin için sürekli kontrol ediyoruz, bir mesaj yazılırsa otomatik yükleyeceğiz.Bir Daha Gösterme