Ölüm yıldönümü

quote:

Orijinalden alıntı: ReChargedZ

fikri olan?

quote:

Orijinalden alıntı: ReChargedZ

quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ fikri olan? Öncelikle galiba imza oluyor alttaki dörtlüğü çok beğendim hoşuma gitti açıkçası bir de başlamadan önce Allah Rahmet Eylesin ( Hangi dindensin bilmiyorum direk söyledim veya ateist misin takılmayın buna ) Bak kardeşim diyeceğim fakat olmayacak bak abi ( senden küçüğüm galiba böyle hitap etmem gerek ) ölenlerimizi tabi ki anmalıyız fakat onlarla toprağa girmediğimizi onlarla beraber gitmediğimizi anlamamız gerek Onları ne kadar çok sevsek de ancak rüyalarımızda görebiliriz veyahut halusinasyonlarımızda gerçek hayatta göremeyiz kalbimize gömmemiz gerek Benim fikrime göre yeni hobiler edinmelisiniz yeteneklerinize göre turlara katılmalısınız görmek istediğiniz yerleri görmelisiniz ya da çeşitli maceralar yaşamalısınız hayatın ne kadar güzel olduğunun farkına varmalısınız onların da sizi mutlu görmek isteyeceğini anlamalısınız eğer değilseniz onları da üzersiniz bunu bi düşünün yeni arkadaşlar edinin girişken olmaya çalışın eminim böyle yapa yapa bulacaksınız aradığınız insanları mesela izmir çıkın gezin deniz kenarında oturun o havayı alın eğer sanatçıysanız ( şair ressam vb ) ilham alabilirsiniz şahsen ben en çok köyümün ormanlarındayken ve deniz kenarındayken ilham alırım neyse devam edelim Bunları yaptınız veya arada yaptıklarınız olmuş okuduğuma göre pes etmeyin düzenli olarak yapın bunları sabah koşuya çıkın temiz hava alın öğlen sıçağında evde dinlenip zaman geçirin seviyorsanız bilgisayar oynayın akşamları yakınlarınızı çağırın buluşun eğlenin fobilerinizle savaşın insan arasına çıkmaya çalışın evet illaki kötü insanlar olucak fakat bazı parlayanları da görmelisiniz gözlerinizi açmanız yeterli Özetle 2 şeyi sakın unutmayın Kaybettiklerinizi Ve sizin onlarla ölmediğinizi Sağlıcakla kalın

imkanların el verdiği önerilen ve aklıma gelen çoğu hobiyi eylemi yaptım dediğim gibi her ne kadar insan içine çıkılmayanlardan da olsa, ki şu an bir mucize olsa istesem bile yapabilecek durumda değilim çünkü durumlar aşırı sıkışık.
kendimi bildim bileli sürekli arıyorum zaten iyi birşeyleri ki küçücük şeylerden mutlu olan birisiyim ya da birisiydim, ama nereye kadar her insanın sabrının kaybetmeye şanssızlıklara karşı belirli bir toleransı var.
sorun şu ki yaşamsal temel faaliyetleri bile yapamazken açıkçası dedikleriniz benim için imkansız, tabiri caizse g.tümü bile kaldıramıyorum yerinden
tam tersi onlarla öldüm, hani derler ya ölenlerle ölünmez ama kalanlarla da yaşanmıyor ki diye aynı o durum
adaletsizliğe dayanamıyorum gördüğüm yerde müdahale ederim elimden geldiğince kendimi bildim bileli, bu durumda da uygulayabileceğim tek yöntem onların yanına gitmek ya da en azından onlarla aynı durumda bulunmak ki bana o bile yeter

quote:

Orijinalden alıntı: ReChargedZ

quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ fikri olan? Öncelikle galiba imza oluyor alttaki dörtlüğü çok beğendim hoşuma gitti açıkçası bir de başlamadan önce Allah Rahmet Eylesin ( Hangi dindensin bilmiyorum direk söyledim veya ateist misin takılmayın buna ) Bak kardeşim diyeceğim fakat olmayacak bak abi ( senden küçüğüm galiba böyle hitap etmem gerek ) ölenlerimizi tabi ki anmalıyız fakat onlarla toprağa girmediğimizi onlarla beraber gitmediğimizi anlamamız gerek Onları ne kadar çok sevsek de ancak rüyalarımızda görebiliriz veyahut halusinasyonlarımızda gerçek hayatta göremeyiz kalbimize gömmemiz gerek Benim fikrime göre yeni hobiler edinmelisiniz yeteneklerinize göre turlara katılmalısınız görmek istediğiniz yerleri görmelisiniz ya da çeşitli maceralar yaşamalısınız hayatın ne kadar güzel olduğunun farkına varmalısınız onların da sizi mutlu görmek isteyeceğini anlamalısınız eğer değilseniz onları da üzersiniz bunu bi düşünün yeni arkadaşlar edinin girişken olmaya çalışın eminim böyle yapa yapa bulacaksınız aradığınız insanları mesela izmir çıkın gezin deniz kenarında oturun o havayı alın eğer sanatçıysanız ( şair ressam vb ) ilham alabilirsiniz şahsen ben en çok köyümün ormanlarındayken ve deniz kenarındayken ilham alırım neyse devam edelim Bunları yaptınız veya arada yaptıklarınız olmuş okuduğuma göre pes etmeyin düzenli olarak yapın bunları sabah koşuya çıkın temiz hava alın öğlen sıçağında evde dinlenip zaman geçirin seviyorsanız bilgisayar oynayın akşamları yakınlarınızı çağırın buluşun eğlenin fobilerinizle savaşın insan arasına çıkmaya çalışın evet illaki kötü insanlar olucak fakat bazı parlayanları da görmelisiniz gözlerinizi açmanız yeterli Özetle 2 şeyi sakın unutmayın Kaybettiklerinizi Ve sizin onlarla ölmediğinizi Sağlıcakla kalın imkanların el verdiği önerilen ve aklıma gelen çoğu hobiyi eylemi yaptım dediğim gibi her ne kadar insan içine çıkılmayanlardan da olsa, ki şu an bir mucize olsa istesem bile yapabilecek durumda değilim çünkü durumlar aşırı sıkışık. kendimi bildim bileli sürekli arıyorum zaten iyi birşeyleri ki küçücük şeylerden mutlu olan birisiyim ya da birisiydim, ama nereye kadar her insanın sabrının kaybetmeye şanssızlıklara karşı belirli bir toleransı var. sorun şu ki yaşamsal temel faaliyetleri bile yapamazken açıkçası dedikleriniz benim için imkansız, tabiri caizse g.tümü bile kaldıramıyorum yerinden tam tersi onlarla öldüm, hani derler ya ölenlerle ölünmez ama kalanlarla da yaşanmıyor ki diye aynı o durum adaletsizliğe dayanamıyorum gördüğüm yerde müdahale ederim elimden geldiğince kendimi bildim bileli, bu durumda da uygulayabileceğim tek yöntem onların yanına gitmek ya da en azından onlarla aynı durumda bulunmak ki bana o bile yeter Belki şurada küçük bir depresyon vardır diyecektim bu büyüğü galiba hocam düşünün onlar sizin üzgün olmanızı ister miydi bunu düşünün sadece bir de hiç mi arkadaşınız yok diye sormak istiyorum size

çevremde bir kaç insan vardı diyelim durumlardan da haberdar, yaklaşık 15 20 gün önce belkide 1 ay önce falan kapattım whatsapp falan çoğu şeyi ne yazan ne ulaşmaya çalışan oldu ben de dönmedim kimseye açıkçası
belki de ego diyeceksiniz ama alakası yok, insan sadece bir yerden sonra insanların peşinden koşan olmaktan aradaki ilişkiyi yürütmeye çalışmak için yırtınan tek kişi olunca bıkıyor bir yerden sonra
ona bakarsanız kim sevdiklerinin ölmesini ister ki ne üzülmeyi ne üzmeyi ne de ölmelerini isterdim ama bazen elden yapacak birşey gelmiyor maalesef

quote:

Orijinalden alıntı: ReChargedZ

quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ fikri olan? Öncelikle galiba imza oluyor alttaki dörtlüğü çok beğendim hoşuma gitti açıkçası bir de başlamadan önce Allah Rahmet Eylesin ( Hangi dindensin bilmiyorum direk söyledim veya ateist misin takılmayın buna ) Bak kardeşim diyeceğim fakat olmayacak bak abi ( senden küçüğüm galiba böyle hitap etmem gerek ) ölenlerimizi tabi ki anmalıyız fakat onlarla toprağa girmediğimizi onlarla beraber gitmediğimizi anlamamız gerek Onları ne kadar çok sevsek de ancak rüyalarımızda görebiliriz veyahut halusinasyonlarımızda gerçek hayatta göremeyiz kalbimize gömmemiz gerek Benim fikrime göre yeni hobiler edinmelisiniz yeteneklerinize göre turlara katılmalısınız görmek istediğiniz yerleri görmelisiniz ya da çeşitli maceralar yaşamalısınız hayatın ne kadar güzel olduğunun farkına varmalısınız onların da sizi mutlu görmek isteyeceğini anlamalısınız eğer değilseniz onları da üzersiniz bunu bi düşünün yeni arkadaşlar edinin girişken olmaya çalışın eminim böyle yapa yapa bulacaksınız aradığınız insanları mesela izmir çıkın gezin deniz kenarında oturun o havayı alın eğer sanatçıysanız ( şair ressam vb ) ilham alabilirsiniz şahsen ben en çok köyümün ormanlarındayken ve deniz kenarındayken ilham alırım neyse devam edelim Bunları yaptınız veya arada yaptıklarınız olmuş okuduğuma göre pes etmeyin düzenli olarak yapın bunları sabah koşuya çıkın temiz hava alın öğlen sıçağında evde dinlenip zaman geçirin seviyorsanız bilgisayar oynayın akşamları yakınlarınızı çağırın buluşun eğlenin fobilerinizle savaşın insan arasına çıkmaya çalışın evet illaki kötü insanlar olucak fakat bazı parlayanları da görmelisiniz gözlerinizi açmanız yeterli Özetle 2 şeyi sakın unutmayın Kaybettiklerinizi Ve sizin onlarla ölmediğinizi Sağlıcakla kalın imkanların el verdiği önerilen ve aklıma gelen çoğu hobiyi eylemi yaptım dediğim gibi her ne kadar insan içine çıkılmayanlardan da olsa, ki şu an bir mucize olsa istesem bile yapabilecek durumda değilim çünkü durumlar aşırı sıkışık. kendimi bildim bileli sürekli arıyorum zaten iyi birşeyleri ki küçücük şeylerden mutlu olan birisiyim ya da birisiydim, ama nereye kadar her insanın sabrının kaybetmeye şanssızlıklara karşı belirli bir toleransı var. sorun şu ki yaşamsal temel faaliyetleri bile yapamazken açıkçası dedikleriniz benim için imkansız, tabiri caizse g.tümü bile kaldıramıyorum yerinden tam tersi onlarla öldüm, hani derler ya ölenlerle ölünmez ama kalanlarla da yaşanmıyor ki diye aynı o durum adaletsizliğe dayanamıyorum gördüğüm yerde müdahale ederim elimden geldiğince kendimi bildim bileli, bu durumda da uygulayabileceğim tek yöntem onların yanına gitmek ya da en azından onlarla aynı durumda bulunmak ki bana o bile yeter Belki şurada küçük bir depresyon vardır diyecektim bu büyüğü galiba hocam düşünün onlar sizin üzgün olmanızı ister miydi bunu düşünün sadece bir de hiç mi arkadaşınız yok diye sormak istiyorum size çevremde bir kaç insan vardı diyelim durumlardan da haberdar, yaklaşık 15 20 gün önce belkide 1 ay önce falan kapattım whatsapp falan çoğu şeyi ne yazan ne ulaşmaya çalışan oldu ben de dönmedim kimseye açıkçası belki de ego diyeceksiniz ama alakası yok, insan sadece bir yerden sonra insanların peşinden koşan olmaktan aradaki ilişkiyi yürütmeye çalışmak için yırtınan tek kişi olunca bıkıyor bir yerden sonra ona bakarsanız kim sevdiklerinin ölmesini ister ki ne üzülmeyi ne üzmeyi ne de ölmelerini isterdim ama bazen elden yapacak birşey gelmiyor maalesef Anladım güzel size 5 saat sonra yazan insana anında cevap vermek gibi bir durumdaydınız fakat bıktınız değil mi ? Fakat başka türlü nasıl arkadaşlık kuracağız öbür insanlarla bilemiyorum ya da neden insanlar birbiriyle arkadaş olur bugüne kadar hiç adımı soran olmamıştı ama yakın yakışıklı bir arkadaşımla erkek kız herkes adını sorardı gerçi az tanıyıp ondan uzaklaşırlardı ama neyse

akvaryumdaki balık gibiydim önceden
düşünün akvaryumda bi balıksınız
gölleri dereleri nehirleri denizleri okyanusları bilmiyorsunuz hayatınız akvaryumdan ibaret hayat bu heralde deyip kanaat ediyorsunuz
ama öyle olmadığını denize okyanusa düşünce anlıyorsunuz ve o akvaryum size artık hapis hayatı gibi geliyor
geri hapsedildiğim akvaryumda yaşamaktansa hiç yaşamamayı tercih ederim açıkçası

quote:

Orijinalden alıntı: ReChargedZ

quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ fikri olan? Öncelikle galiba imza oluyor alttaki dörtlüğü çok beğendim hoşuma gitti açıkçası bir de başlamadan önce Allah Rahmet Eylesin ( Hangi dindensin bilmiyorum direk söyledim veya ateist misin takılmayın buna ) Bak kardeşim diyeceğim fakat olmayacak bak abi ( senden küçüğüm galiba böyle hitap etmem gerek ) ölenlerimizi tabi ki anmalıyız fakat onlarla toprağa girmediğimizi onlarla beraber gitmediğimizi anlamamız gerek Onları ne kadar çok sevsek de ancak rüyalarımızda görebiliriz veyahut halusinasyonlarımızda gerçek hayatta göremeyiz kalbimize gömmemiz gerek Benim fikrime göre yeni hobiler edinmelisiniz yeteneklerinize göre turlara katılmalısınız görmek istediğiniz yerleri görmelisiniz ya da çeşitli maceralar yaşamalısınız hayatın ne kadar güzel olduğunun farkına varmalısınız onların da sizi mutlu görmek isteyeceğini anlamalısınız eğer değilseniz onları da üzersiniz bunu bi düşünün yeni arkadaşlar edinin girişken olmaya çalışın eminim böyle yapa yapa bulacaksınız aradığınız insanları mesela izmir çıkın gezin deniz kenarında oturun o havayı alın eğer sanatçıysanız ( şair ressam vb ) ilham alabilirsiniz şahsen ben en çok köyümün ormanlarındayken ve deniz kenarındayken ilham alırım neyse devam edelim Bunları yaptınız veya arada yaptıklarınız olmuş okuduğuma göre pes etmeyin düzenli olarak yapın bunları sabah koşuya çıkın temiz hava alın öğlen sıçağında evde dinlenip zaman geçirin seviyorsanız bilgisayar oynayın akşamları yakınlarınızı çağırın buluşun eğlenin fobilerinizle savaşın insan arasına çıkmaya çalışın evet illaki kötü insanlar olucak fakat bazı parlayanları da görmelisiniz gözlerinizi açmanız yeterli Özetle 2 şeyi sakın unutmayın Kaybettiklerinizi Ve sizin onlarla ölmediğinizi Sağlıcakla kalın imkanların el verdiği önerilen ve aklıma gelen çoğu hobiyi eylemi yaptım dediğim gibi her ne kadar insan içine çıkılmayanlardan da olsa, ki şu an bir mucize olsa istesem bile yapabilecek durumda değilim çünkü durumlar aşırı sıkışık. kendimi bildim bileli sürekli arıyorum zaten iyi birşeyleri ki küçücük şeylerden mutlu olan birisiyim ya da birisiydim, ama nereye kadar her insanın sabrının kaybetmeye şanssızlıklara karşı belirli bir toleransı var. sorun şu ki yaşamsal temel faaliyetleri bile yapamazken açıkçası dedikleriniz benim için imkansız, tabiri caizse g.tümü bile kaldıramıyorum yerinden tam tersi onlarla öldüm, hani derler ya ölenlerle ölünmez ama kalanlarla da yaşanmıyor ki diye aynı o durum adaletsizliğe dayanamıyorum gördüğüm yerde müdahale ederim elimden geldiğince kendimi bildim bileli, bu durumda da uygulayabileceğim tek yöntem onların yanına gitmek ya da en azından onlarla aynı durumda bulunmak ki bana o bile yeter Belki şurada küçük bir depresyon vardır diyecektim bu büyüğü galiba hocam düşünün onlar sizin üzgün olmanızı ister miydi bunu düşünün sadece bir de hiç mi arkadaşınız yok diye sormak istiyorum size çevremde bir kaç insan vardı diyelim durumlardan da haberdar, yaklaşık 15 20 gün önce belkide 1 ay önce falan kapattım whatsapp falan çoğu şeyi ne yazan ne ulaşmaya çalışan oldu ben de dönmedim kimseye açıkçası belki de ego diyeceksiniz ama alakası yok, insan sadece bir yerden sonra insanların peşinden koşan olmaktan aradaki ilişkiyi yürütmeye çalışmak için yırtınan tek kişi olunca bıkıyor bir yerden sonra ona bakarsanız kim sevdiklerinin ölmesini ister ki ne üzülmeyi ne üzmeyi ne de ölmelerini isterdim ama bazen elden yapacak birşey gelmiyor maalesef Anladım güzel size 5 saat sonra yazan insana anında cevap vermek gibi bir durumdaydınız fakat bıktınız değil mi ? Fakat başka türlü nasıl arkadaşlık kuracağız öbür insanlarla bilemiyorum ya da neden insanlar birbiriyle arkadaş olur bugüne kadar hiç adımı soran olmamıştı ama yakın yakışıklı bir arkadaşımla erkek kız herkes adını sorardı gerçi az tanıyıp ondan uzaklaşırlardı ama neyse akvaryumdaki balık gibiydim önceden düşünün akvaryumda bi balıksınız gölleri dereleri nehirleri denizleri okyanusları bilmiyorsunuz hayatınız akvaryumdan ibaret hayat bu heralde deyip kanaat ediyorsunuz ama öyle olmadığını denize okyanusa düşünce anlıyorsunuz ve o akvaryum size artık hapis hayatı gibi geliyor geri hapsedildiğim akvaryumda yaşamaktansa hiç yaşamamayı tercih ederim açıkçası Ya da gelişerek okyanusları fethedebilirsiniz

hayatımın çoğunu belirsizlikler içinde geçirmiş biri olarak daha da büyüğüne kalkışmak yerine kesin bir son benim için daha iyi olacak

quote:

Orijinalden alıntı: ReChargedZ

quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ quote: Orijinalden alıntı: Kerem5466 quote: Orijinalden alıntı: ReChargedZ fikri olan? Öncelikle galiba imza oluyor alttaki dörtlüğü çok beğendim hoşuma gitti açıkçası bir de başlamadan önce Allah Rahmet Eylesin ( Hangi dindensin bilmiyorum direk söyledim veya ateist misin takılmayın buna ) Bak kardeşim diyeceğim fakat olmayacak bak abi ( senden küçüğüm galiba böyle hitap etmem gerek ) ölenlerimizi tabi ki anmalıyız fakat onlarla toprağa girmediğimizi onlarla beraber gitmediğimizi anlamamız gerek Onları ne kadar çok sevsek de ancak rüyalarımızda görebiliriz veyahut halusinasyonlarımızda gerçek hayatta göremeyiz kalbimize gömmemiz gerek Benim fikrime göre yeni hobiler edinmelisiniz yeteneklerinize göre turlara katılmalısınız görmek istediğiniz yerleri görmelisiniz ya da çeşitli maceralar yaşamalısınız hayatın ne kadar güzel olduğunun farkına varmalısınız onların da sizi mutlu görmek isteyeceğini anlamalısınız eğer değilseniz onları da üzersiniz bunu bi düşünün yeni arkadaşlar edinin girişken olmaya çalışın eminim böyle yapa yapa bulacaksınız aradığınız insanları mesela izmir çıkın gezin deniz kenarında oturun o havayı alın eğer sanatçıysanız ( şair ressam vb ) ilham alabilirsiniz şahsen ben en çok köyümün ormanlarındayken ve deniz kenarındayken ilham alırım neyse devam edelim Bunları yaptınız veya arada yaptıklarınız olmuş okuduğuma göre pes etmeyin düzenli olarak yapın bunları sabah koşuya çıkın temiz hava alın öğlen sıçağında evde dinlenip zaman geçirin seviyorsanız bilgisayar oynayın akşamları yakınlarınızı çağırın buluşun eğlenin fobilerinizle savaşın insan arasına çıkmaya çalışın evet illaki kötü insanlar olucak fakat bazı parlayanları da görmelisiniz gözlerinizi açmanız yeterli Özetle 2 şeyi sakın unutmayın Kaybettiklerinizi Ve sizin onlarla ölmediğinizi Sağlıcakla kalın imkanların el verdiği önerilen ve aklıma gelen çoğu hobiyi eylemi yaptım dediğim gibi her ne kadar insan içine çıkılmayanlardan da olsa, ki şu an bir mucize olsa istesem bile yapabilecek durumda değilim çünkü durumlar aşırı sıkışık. kendimi bildim bileli sürekli arıyorum zaten iyi birşeyleri ki küçücük şeylerden mutlu olan birisiyim ya da birisiydim, ama nereye kadar her insanın sabrının kaybetmeye şanssızlıklara karşı belirli bir toleransı var. sorun şu ki yaşamsal temel faaliyetleri bile yapamazken açıkçası dedikleriniz benim için imkansız, tabiri caizse g.tümü bile kaldıramıyorum yerinden tam tersi onlarla öldüm, hani derler ya ölenlerle ölünmez ama kalanlarla da yaşanmıyor ki diye aynı o durum adaletsizliğe dayanamıyorum gördüğüm yerde müdahale ederim elimden geldiğince kendimi bildim bileli, bu durumda da uygulayabileceğim tek yöntem onların yanına gitmek ya da en azından onlarla aynı durumda bulunmak ki bana o bile yeter Belki şurada küçük bir depresyon vardır diyecektim bu büyüğü galiba hocam düşünün onlar sizin üzgün olmanızı ister miydi bunu düşünün sadece bir de hiç mi arkadaşınız yok diye sormak istiyorum size çevremde bir kaç insan vardı diyelim durumlardan da haberdar, yaklaşık 15 20 gün önce belkide 1 ay önce falan kapattım whatsapp falan çoğu şeyi ne yazan ne ulaşmaya çalışan oldu ben de dönmedim kimseye açıkçası belki de ego diyeceksiniz ama alakası yok, insan sadece bir yerden sonra insanların peşinden koşan olmaktan aradaki ilişkiyi yürütmeye çalışmak için yırtınan tek kişi olunca bıkıyor bir yerden sonra ona bakarsanız kim sevdiklerinin ölmesini ister ki ne üzülmeyi ne üzmeyi ne de ölmelerini isterdim ama bazen elden yapacak birşey gelmiyor maalesef Anladım güzel size 5 saat sonra yazan insana anında cevap vermek gibi bir durumdaydınız fakat bıktınız değil mi ? Fakat başka türlü nasıl arkadaşlık kuracağız öbür insanlarla bilemiyorum ya da neden insanlar birbiriyle arkadaş olur bugüne kadar hiç adımı soran olmamıştı ama yakın yakışıklı bir arkadaşımla erkek kız herkes adını sorardı gerçi az tanıyıp ondan uzaklaşırlardı ama neyse akvaryumdaki balık gibiydim önceden düşünün akvaryumda bi balıksınız gölleri dereleri nehirleri denizleri okyanusları bilmiyorsunuz hayatınız akvaryumdan ibaret hayat bu heralde deyip kanaat ediyorsunuz ama öyle olmadığını denize okyanusa düşünce anlıyorsunuz ve o akvaryum size artık hapis hayatı gibi geliyor geri hapsedildiğim akvaryumda yaşamaktansa hiç yaşamamayı tercih ederim açıkçası Ya da gelişerek okyanusları fethedebilirsiniz hayatımın çoğunu belirsizlikler içinde geçirmiş biri olarak daha da büyüğüne kalkışmak yerine kesin bir son benim için daha iyi olacak Hata yapmaktan korkmamalısınız sonuçta bizi insan yapan şeylerden biri

hata yapmaktan korkmak değil de en dipteyken bile gösterilen çabanın daha da dibe batmak olduğunu kaldıramamak-yedirememek diyelim