Konuşmamdan sonra tepkisiz kalan kardeşimin canımı sıkması (3. sayfa)

Kızlarla olacak konu değil. Zaten içine kapanık. Çok hareketsiz. Tüm gün asosyal gibi bilgisayar oynuyor. Spor bile hiç yapmadı şu zamana kadar. Belinde kısmi bir derece skolyoz vardı. Bu yüzden yüzmeye gidiyordu. O da zar zor. Onu da bıraktı sonra.

Çok miskin biri. Masanın üstünde yemek yiyor diyelim. Kuruyemiş, muz vs. Söylemesem çöpünü bile atmaya üşeniyor. 2-3 saat yanında öyle kalır. Yere bir şey dökünce almaz. Masanın üstüne sümüğünü bırakıyor. 2 kere yaptı bunu. Kedi gibi hep oturuyor. Yürüyüş bile hiç yapmıyor.

Kaçışı profesyonelce yapıyor. Konuşuyor ama sadece soru sorarsam. Geçiştirici cevap veriyor. Sohbetin bir yerinde 5 saniyelik boşluk olunca gidiyor. Aslında başka bir konuya geçicem. Çünkü karşılıklı sohbet etmek için. Ama gidiyor. Sıkıntı burda. Küs gibi benimle. Sadece formalite icabı konuşuyor öyle düşün. Bir de sohbeti de çok sıkıcı. Biz 3 erkek kardeşiz. Abim de kardeşim gibi sıkıcı aslına bakarsan. Bizim aile komple sorunlu. İş bulup ayrı eve çıkma durumu çok mantıklı. Ama 2 yıl üniversite eğitimim var. O ayak bağı oluyor bana malesef. Yoksa ben şimdi ayrı evdeydim. Şehir dışında da okumak istemiyorum. Çünkü hem para yok, hem de işletme bölümünü şehir dışında okumak istemiyorum. Kısacası çıkmazdayım. Şu an olabildiğince evden uzak durmaya çalışıyorum.

Evet aileme davranış şeklimle ilgisi var. Anneme karşı sertim. Kardeşim de bu yüzden benle pek içli dışlı olmak istemiyormuş. Bunu bir ara tartıştığımız sırada demişti. Ama annem babam da sıkıntılı. Annemin çenesi durmuyor. Bana o kadar sıkıntı çektirdiler ki anlatamam. Allah belalarını versin diyorum başka bir şey demiyorum. Hakkımı kesinlikle helal etmiyorum. Kesinlikle. Kürt ve zazalardan da nefret ediyorum. Ailem de zaza çünkü.

Dostum bir yere kadar bunu bende demek istemezdim ama annemin zekası çok düşük.

Bazen bir durum karşısında o kadar saçma cevap veriyor ki inanamıyorum (bu babamın eskiden uyguladığı şiddetten dolayı mı bilmiyorum).

Benim de bir kardeşim var. Sizinkisi kadar yapmasa da bir ara soğuk davranmıştı. Benim neden böyle yaptığımı anlamıyordu (anlatamadığım bazı şeyler var). Bir süre sonra saçma sapan yerlerden sürekli kavga etmeye başladılar. Bagrişmalardan şiddete kadar gidiyorlar (şiddeti engelleyebildiğim kadar engelliyorum. Şaka gibi ama babanı tehdit etmen, güç kullanarak uzak tutman gerekiyor). Bu aralar bana hak vermişti bir süre sonra normale döndü aramızda ki ilişki.

Anne babanın durumu kardeşini etkilemiyor veya etkisini hissetmek istemiyor olabilir. Ne de olsa anne bağı diye bir gerçek var. Sizin bazı şeylere kayıtsız kalmanız gerek. Anne baba ile en az şekilde muhabbet etmek, muhabbeti kısa bitirecek şekilde yönlendirmek lazım. Tavsiyem sıkı arkadaş bağları edinmeniz, evden uzaklaşıp kafa dağıtabilmeniz. Umarım kendinize özel odanız vardır daha rahat olursunuz.

Hocam yanlış anlamayın ama kardeşinize zulmediyor olabilirsiniz. Hiçbir insan hiçbir insanla muhabbet etmek zorunda değil, konuşup anlaşmak zorunda değil, kardeşi dahi olsa... Biliyorum ülkemizdeki aile yapısından dolayı bunu algılamak çok zor.

Sadece annenize yaptığı davranış sıkıntılı, konuşması bitmeden gitmesi, bunu biraz daha açabilir misiniz özel değilse.Ne hakkında konuşuyorsunuz?

Zaman zaman ben de bu tür bir insana dönüşüyorum ama elimden geldiğince tepki vermeye çalışıyorum. Adam mesela bir cümle kuruyor, ama soru cümlesi değil. Beni zerre ilgilendirmiyor ama sıkılmasın diye "hadi yaa, güzelmiş" gibi cümleler kuruyorum. Sohbetin tıkandığı yerde de onunla ilgili sorular soruyorum ama cevapları genelde umrumda olmuyor. Bunu karşımdaki insana değer vermediğimden değil, tam tersi değer verdiğim ve üzülmesini istemediğim için yapıyorum.

Ha dersen hiç mi ilgilendiğin, konuşmak istediğin bir konu yok.. Var. Ama onlar da genelde diğer insanların dikkatini çekmiyor. Hayat hakkında, ölüm hakkında, mutlu olmak hakkında, adalet hakkında konuşmayı severim. Soyut konular daha çok ilgimi çekiyor. Bu konularda konuşmak için de o kadar bilgili olmaya gerek yok bu arada. Ama film, dizi replikleri, futbol (hatta artık premier lig bilgisi falan da gerekiyor), siyaset... Bunlar popüler konular ama çok da ilgimi çekmiyor. Elimden geldiğince bu konuları takip etmeye çalışıyorum ama olmuyor kardeşim, ne yapayım... İnsan ilgisini çekmeyen bir şeyi takip etmekte zorlanıyor bir seviyeden sonra. Sonra da sohbet etmek için konu kalmıyor.

Bu arada anlaştığım, konuşmaktan zevk aldığım insanlar da var. Yalnız değilim elhamdülillah.

Kardeşinizle odanızda yaşadığınız birkaç olayı anlatmışsınız, bunlar bana gayet normal geldi. Sadece annenizle diyaloğu biraz canımı sıktı, orayı merak ettim. Bir de yaşınız kaç acaba, öğrenci misiniz? Kardeşiniz uzun süredir böyle imiş sanırım, ilk ne zaman fark ettiniz bu sorunu?