Java Dersleri

Arkadaşlar ben yeni bir java kitabı aldım ve java yı oradan öğrenmeye başladım. Her gün 1 saat kitabımı okuyor ve önemli yerleri deftere not aldıktan sonra buraya yazıyorum. Ben adım adım java yı öğrenirken sizde öğrenin istedim ve elimden geldiğince güzel bir şekilde anlatmaya çalışıyorum.

Şimdi Java nın temelinden öğrenmeye başlayalım.

 
              Class Example { 
            
                    public static void main(String args[]) { 
                           System.out.println(“Merhaba Dünya”); 
                      
                          } 
                    }

Şimdi bu programdaki her bir kelimeye tek tek bakalım.

• Class anahtar sözcüğü yeni bir sınıfın tanımlandığını açıklar. Bu programdaki Class anahtar sözcüğü ise Example adında bir sınıfın açıldığını programa deklare eder

• Tüm java uygulamaları main() metoduyla başlar.

PUBLİC:
Public anahtar sözcüğü bir erişim belirtecidir. Bu programcıların sınıf üyelerinin görünürlülüğünü kontrol etmelerini sağlar. Bir sınıf üyesinin önüne public belirteci getirildiğinde, bu üyeye deklare edildiği sınıfın dışındaki kodlar tarafından erişilebilir.

STATİC:
Static anahtar sözcüğü main() metodunun, sınıfın belirli bir örneğinin oluşturulmasına gerek kalmadan çağrılabilmesini sağlar.

VOİD:
Void anahtar sözcüğü derleyiciye main() metodunun değer dönüştürmeyeceğini bildirir.

String args[] :
String args[] ifadesi string sınıfının örneklerinden oluşan bir dizi olan args adında bir parametre tanımlar. (diziler benzer nesnelerden oluşan koleksiyonlardır.) string tipindeki nesneler karakter katarlarını depolar.

Özetlersek: Public static void main() { Her sınıfta bulunması gereken bir kaliptır.
Burada anlattıklarıma fazla kafa yormayın. Bunlar zaten programı yazmanız için indirdiğiniz geliştiricide hazır olarak veriliyor. Eclipse öneririm.

Println():
Println() parametre olarak aldığı metni görüntüler. Kod satırı system.out ile başlar. System, sisteme erişmek için kullanılan önceden tanımlı bir sınıftır. Out ise sisteme bağşı çıktı akışıdır.

Özetlersek: System.out.println(“”); Ekrana çıktı yazdırmak için kullanılan bir kalıptır.

2. Derste görüşmek üzere.

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi programcı22 -- 9 Eylül 2013; 18:18:46 >

2. Ders

Print():
Bu karakter katarı yazıldıktan sonra yeni bir satıra geçilmez. Örnek olarak

 
  Class Example {  
   
  public static void main(String args[]) {  
   
  System.out.println(“Merhaba Dünya.”);  
  System.out.print("Nasılsınız?"); 
   
  }  
   
  }

Programı çalıştırdığınızda ekranda çıkacak olan çıktı aşağıdaki gibidir:

Merhaba dünya. Nasılsınız?

En temel şeyler bunlardı şimdi değişkenlere ufak bir geçiş yapalım

DEĞİŞKENLER: Değişken bir programlama dilinde çok temel bir kavramdır. Bir değişken programınız tarafından bir değer atana bilen, adlandırılmış bir bellek konumudur. Bir değişkenin değeri, çalışma süresince değişebilir. Programa örnek bir değişken aşağıdaki gibi atanır.

 
  Class Example {  
   
  public static void main(String args[]) {  
   
  int num; 
  num = 100; 
   
  }  
   
  }

burada değişken atamak için int kelimesi kullanılır. num ise değişkenin adıdır. Değişkene değer atamak için ise num = 100 kalıbı kullanılır. Şimdilik değişkenlere bu kadar göz atmamız yeterli.

İf İfadesi:

İf (koşul) ifade;

Buradaki koşul bir boolean deyimidir. Eğer koşul doğru ise ifade çalışır, yanlış ise çalıştırılmaz. İşte bir örnek

 
  Class Example {  
   
  public static void main(String args[]) {  
   
  int num; 
  num = 200 
   
  if(num > 100)  
  System.out.println("Değer 100 den büyük") 
   
  }  
   
  }

Burada değer 100 den küçük olsaydı çıktı yazdırılmazdı.

For Döngüsü:

for (ilk-değer-ataması ; kosul iterasyon) ifade;

İlk değer ataması, döngü kontrol değişkeninin ilk değerini ayarlar. Koşul, döngü kontrol değişkeninin değerini test eden bir Booleam deyimidir. Eğer koşul true (doğru) ise döngü iterasyona devam eder. Eğer koşul false (yanlış) ise döngü sonlanır. İterasyon deyimi, döngünün her iterasyonunda döngü kontrol değişkeninin, değerinin nasıl değişeceğini belirler.

2. ders bu kadar arkadaşlar 3. derste for döngüsünün örneğiyle devam edeceğiz.

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi programcı22 -- 9 Eylül 2013; 18:26:00 >

3. Derse hoş geldiniz. Bu dersten önce for döngüsünü öğrenmiştik. Şimdi for döngüsünün örneği ile derse başlayalım.

 
  Class ForTest { 
        public static void main(String args[]) { 
   
  int x; 
  for(x = 0; x<10; x = x+1); 
  System.out.println("This is x: " + x) 
   
           } 
    }

Program çalıştırıldığında aşağıdaki çıktıyı verir.

This is x: 0
This is x: 1
This is x: 2
This is x: 3
This is x: 4
This is x: 5
This is x: 6
This is x: 7
This is x: 8
This is x: 9

Örneğimizde x döngü kontrol değişkenidir. Döngünün ilk değer ataması bölümünde, ilk değeri sıfır yapılır. Her iterasyonun başında, x<10 koşul testi gerçekleştirilir. Sonuç true ise x in değeri 1 artırılır ve println() metodu çalıştırılır. Sonuç false olana kadar döngü devam eder.

Kod Bloklarının Kullanımı:

Javada iki ve ya daha fazla ifade, kod blokları içinde gruplanabilir. Kod blokları küme parantezleri içine ifadelerin yazılmasıyla yapılır. Oluşturulan bir kod bloğu herhangi bir yerde kullanılabilecek bir mantıksal birim haline gelir. Örneğin, bir blok, Java nın if ve for ifadeleri için bir hedef olabilir. Aşağıda if ifadesinin oluşturduğu bir kod bloğu örneği verilmiştir.

İf(x < y) { // blogun baslangici
x = y;
y = 0;
} // blogun sonu

Burada, eğer x y,den küçükse blok içindeki ifadeler çalıştırılır. Blok içindeki iki ifade mantıksal bir birim oluşturur. Bu nedenle, bir ifade çalıştırılmazsa, diğeri de çalıştırılmaz. Buradaki önemli nokta, İiki ve ya daha fazla ifadeyi mantıksal olarak bağlamak için bir kod blogu oluşturmaktır.

Şimdi de for döngüsünü esas alan bir başka örneğe bakalım. Aşağıdaki program, bir for döngüsünün hedefi olarak kod blogu kullanır:

 
  Bu dosyayi “BlokTest.java” olarak adlandırın. 
   
  */ 
   
  Class BlockTest { 
       public static void main(String args[]) } 
   
  int x, y; 
   
  y = 20; 
   
  // bu dongunun hedefi bir bloktur 
  For(x = 0; x<10; x++) { 
   
  System.out.println(“This is x: “ + x); 
  System.out.println(“This is y: “ + y); 
   
  y = y – 2; 
                
             } 
        } 
  }

/*

Program aşağıdaki çıktıyı oluşturur:

This is x : 0
This is y : 20
This is x : 1
This is y : 18
This is x : 2
This is y : 16
This is x : 3
This is y : 14
This is x : 4
This is y : 12
This is x : 5
This is y : 10
This is x : 6
This is y : 8
This is x : 7
This is y : 6
This is x : 8
This is y : 4
This is x : 9
This is y : 2

Buradaki for döngüsünün hedefi bir tek ifade değil, bir kod bloğudur. Döngünün her iterasyonunda, blok içindeki 3 ifade çalıştırılır. Sonucun bu şekilde olduğunu programın çıktısından da kolayca anlayabilirsiniz.

İleride de göreceğimiz üzere kod blokları daha başka özelliklere ve kullanımlara da sahiptir. Fakat varoluşlarının asıl sebebi, mantıksal ayrılmaz kod birimleri oluşturmaktır.

3. Derste bu kadar arkadaşlar. İnternetimde problemler yaşadığım için düzenli ders paylaşımları yapamıyorum ama en kısa zamanda 4. dersi de paylaşacağım.

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi programcı22 -- 9 Eylül 2013; 18:16:31 >

PhotoJava

Yüzbaşı

698 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quakka

Yüzbaşı

250 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

İnternet sorunlarımı çözdüm ve 4. dersimle sizlerleyim. Önerini gördüm ama 3 ders boyunca uygulayamayacağım çünkü netim yokken 3 ders yazdım ama 7. derste kodları senin dediğin siteden vereceğim. Neyse 4. derse geçelim

Sözcüksel Konular

Şu ana kadar birkaç küçük Java programı gördünüz. Şimdi Java nın temel elementlerine bir bakalım. Java programları boşluk, tanımlayıcılar, açıklamalar, literaller, operatörler, ayırıcılar ve anahtar sözcüklerden meydana gelir. Operatörleri daha sonra açıklayacağım. Şimdi diğerlerine kısaca bakalım.

Boşluk:
Java serbest formlu bir dildir. Bu, özel girintileme kurallarına uymak zorunda olmadığınız anlamına gelir. Örneğin Example adlı örnek programımızı bir operatör ya da ayırıcı ile birbirinden ayrılmamış her bir öğenin arasından bir boşluk bırakılarak bir tek satıra yazdırabilirdik. Java da boşluk (whitespace), bir boşluk karakteri (space), sekme (tab), veya newline (yeni satır) karakteridir.

Tanımlayıcılar:
Tanımlayıcılar sınıf, metot ve değişken adları için kullanılır. Bir tanımlayıcı büyük veya küçük harf, rakam, alt çizgi ve dolar karakteri içerebilir (Dolar işareti, genel kullanım amaçlı değildir.) Sayısal bir literalle karıştırılmaması için tanımlayıcılar bir rakam ile başlayamaz. Daha önce de belirtildiği gibi Java, harf kipine duyarlı bir dildir. Dolayısıyla DEGER tanımlayıcısı Değer tanımlayıcısından farklıdır. Aşağıda bazı geçerli tanımlayıcılar verilmiştir:

AvgTemp count a4 $test this_is_ok
Şunlar ise geçersiz tanımlayıcılara örnektir
2count high-temp Not/ok

Literaller:
Java da sabit bir değer karakterin aslen literal kullanımıyla oluşturulur. Aşağıda bazı literal örnekleri verilmiştir 100 98.6 “X” “This is a test” Soldan sağa ilk örneğimiz bir tamsayı, ikincisi kayan noktalı eğer, üçüncüsü bir karakter, sonuncusu is karakter katarıdır. Literaller, tanımladıkları tipe uygun olarak herhangi bir yerde kullanılabilir.

Açıklamalar:
Daha öncede belirtildiği gibi Java tarafından tanımlanan üç tip açıklama vardır. Tek satırlı açıklama ve çok satırlı açıklamaları gördük. Üçüncü açıklama tipi, dokümantasyon açıklama olarak adlandırılır. Bu tip açıklama programın dokümantasyonunu oluşturan bir HTML dosyası oluşturmak için kullanılır. Dokümantasyon açıklama /** karakteriyle başlar, */ karakteriyle biter. Dokümantasyon açıklama Ek A dan açıklanmıştır.

Ayırıcılar:
Java da ayırıcılar olarak kullanılan birkaç karakter vardır. Geleneksel olarak en sık kullanılan ayırıcı noktalı virgüldür. Önceki örneklerimizde de gördüğünüz gibi noktalı virgül, bir ifadeyi sonlanmak için kullanılır.

( ) Parantezler
Metot tanımında ve metot çağırılırken, parametre listelerini içine alır. Ayrıca deyimlerde önceliği tanımlamak, kontrol ifadelerinde deyimleri içermek için ve tip atamalarında kullanılır.

{ } Küme Parantezleri
Dizilere otomatik olarak ilk değer ataması yapmak için kullanılır. Ayrıca, bir kod bloğunu tanımlamak, sınıflar, metotlar ve yerel kapsamlar içinde kullanılır.

[ ] Köşeli Parantezler
Dizi tipleri deklare ermek ve dizilerin elemanlarına erişmek için kullanılır.

; Noktalı Virgül
İfadeleri sonlandır.

, Virgül
Değişken deklarasyon unda ardışık tanımlayıcıları ayırır ve bir for ifadesi içinde ifadeleri bir arada sıralamak için kullanılır.

. Nokta
Paket adlarını alt paket ve sınıflardan ayırmak için ve bir değişken veya metodu referans değişkeninden ayırmak için kullanılır.

Java anahtar sözcükleri:
Operatör ve ayırıcıların sözdizimiyle birlikte kullanılan bu anahtar sözcükler, Java dilinin temelini oluştururlar. Bu anahtar sözcükler tanımlayıcı, değişken, sınıf veya metot adı olarak kullanılmazlar.

abstract --- continue --- for --- new --- switch

assert --- default --- goto --- package --- synchronized

boolean --- do --- if --- private --- this

break --- double --- implements --- protected --- throw

byte --- else --- import --- public --- tohrows

case ---enum --- instanceof --- return --- transient

ctch --- extends --- int --- short --- try

char --- final --- interface --- static --- void

class --- finally --- long --- strictfp --- volatile

const --- float --- native --- super --- while

const ve goto anahtar sözcükleri ayrılmıştır, ancak bunlar kullanılmaz. Başlangıçta bunun gibi diğer bazı anahtar sözcükler de gelecekte olası kullanım için ayrılmıştır. Ancak Java için geçerli spesifikasyon, sadece yukarıda gösterilen anahtar sözcükleri tanımlar. Bu anahtar sözcüklere ek olarak true, false ve null sözcükleri de ayrılmıştır. Bunlar da Java tarafından tanımlanan değerlerdir. Bu sözcükler de değişken, sınıf gibi tanımlamalara ad olarak verilmez.

Java Sınıf Kütüphaneleri

Bu bölümde gösterilen örnek programlar Java nın iki yerleşik metodunu kullanılarak oluşturulmuştur. Bu metotlar println( ) ve print( ) metotlarıdır. Bu metotlar, System sınıfının birer üyesidir. System, programların içine otomatik olarak dahil edilen önceden tanımlı bir sınıftır. Java ortamında pek çok yerleşik metot içeren çok fazla yerleşik sınıf kütüphaeleri bulunur. Bu metotlar I/O, karakter katarı yönetimi, ağ ve grafik gibi konular için destek sağlar. Standart sınıflar ayrıca pencereli çıktıları da destekler. Bir bütün olarak Java, dil olarak kendisinin ve standart sınıflarının bir birleşimidir. Göreceğiniz gibi, sınıf kütüphaneleri Java ile beraber gelen fonksiyonelliğin çoğunu sağlar. Gerçekten de, Java programcısı olmanın yolu standart sınıf kütüphanelerinin kullanımını bilmekten geçer. Derslerin ilerleyen bölümlerinde sınıf kütüphaneleri ayrıntılı olarak ele alınacaktır.

5. derste görüşmek üzere arkadaşlar. 5. ders yarın gelecek

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi programcı22 -- 8 Eylül 2013; 21:16:14 >

5. derse hoşgeldiniz arkadaşlar bu dersimizde değişken tiplerini (primitif tipler) öğreneceğiz.

Primitif Tipler:
Java da sekiz çeşit primitif veri tipi tanımlıdır. Bunlar byte, short, int, long, char, float, double ve boolean tipleridir. Primitif tipler, genellikle basit tipler olarak da adlandırılır. Bu tipler dört grupta toplanabilir:

• Tamsayılar: Bu grup byte, short, int ve long tipi işaretli tamsayıları kapsar.
• Kayan noktalı sayılar: Bu grup float ve double tipi kesirli sayıları kapsar.
• Karakterler: Bu grup harf ve sayılar gibi karakterlerden oluşan sembolleri temsil eden char tipini kapsar.
• Mantıksal: (true / false) değerleri göstermek için kullanılan özel bir tip olan boolean tipini kapsar.

Bu tipleri olduğu gibi kullanabilir ya da dizileri veya kendi sınıf tiplerinizi oluşturabilirsiniz. Oluşturabileceğiniz diğer tüm veri tipleri için bunlar temeldir.

Şimdi bu dört grupta topladığımız primitif tiplerimize daha yakından bakalım

Tam Sayılar: Java dört tamsayı tipi tanımlar. Bunlar byte, short, int ve long tipleridir. Hepside pozitif ve negatif işaretli değerlerdir.

Ad Genişlik Aralık

long 64 -9,223,372,036,854,775,808 ile 9,223,372,036,854,775,807

int 32 -2,147,483,648 ile 2,147,483,647

short 16 -32,768 ile 32,767

byte 8 -128 ile 127

byte tipi değişken byte anahtar sözcüğü ile programa deklare edilir. byte a;
short tipi değişken short anahtar sözcüğü ile programa deklare edilir. short a;
int tipi değişken int anahtar sözcüğü ile programa deklare edilir. int a;
long tipi değişken long anahtar sözcüğü ile programa deklare edilir. long a;

Kayan Noktalı Tipler (sayılar): Kayan noktalı sayılar reel sayılar olarak da bilinir. Kayan noktalı sayı tipleri kesirli sayıların gerekli olduğu durumlarda kullanılır. Örneğin karekök veya sinüs, kosinüs hesaplama gibi işlemlerde sonuç genelde kayan noktalı sayı tipindedir.

Ad Genişlik Ortalama Aralık

double 64 4.9e-324 ile 1.8e+308

float 32 1.4e-045 ile 3.4e+038

double tipi değişken double anahtar sözcüğü ile programa deklare edilir. double a;
float tipi değişken float anahtar sözcüğü ile programa deklare edilir. float a;

Karakterler:
Java da karakterleri saklamak için kullanılan veri tipi char dır. Ancak C/C++ programcıları bu konuda dikkatli olmalıdır. Zira Java da ki char, C veya C++ da ki char ile aynı değildir C/C++ dillerindeki char, 8 bir genişliğindedir. Oysa Java, karakterleri göstermek için onların Unicode değerlerini kullanır. Unicode tüm dillerdeki her karakteri gösterebilen tamamen uluslar arası bir karakter seti tanımlar. Unicode, Latin, Yunan, Arap, Kiril, Katakana, Hangal gibi onlarca karakter setinin birleştirilmesidir. Bu amaç için 16 bit gereklidir ve Java da ki char tipi de 16 bir genişliğindedir. char tipinin değeri ile 65,536 aralığındadır. ASCII olarak bilinen standart karakter seti ise her zaman olduğu gibi 0 ile 127 aralığındadır. Genişletilmiş 8 bit karakter seti ISO-Latin-1 ise 0 ile 255 arasındadır. Java dünya çapında kullanılacak programlar yazabilmek için tasarlandığından, karakterleri göstermek için Unicode u kullanması onu daha etkili kılar. İngilizce, Almanca, İspanyolca veya Fransızca gibi tüm karakterleri 8 bit ile yazabilen diller için Unicode un kullanımı elbette çok verimli değildir. Ancak küresel olarak taşınabilirliği hesaba katıldığında buna değdiği görülür.

Ad Genişlik Aralık

char 8 0 ile 65,536

char tipi değişken char anahtar sözcüğü ile programa deklare edilir. char a;

Boolean Değerler (Mantıksal): Java mantıksal değerler için boolean adında primitif bir tipe sahiptir. Mantıksal bir tip true (doğru) veya false (yanlış) değerlerinden birini alır. Bu tip a<b örneğinde olduğu gibi bütün ilişkisel operatörler tarafından döndürülen tiptir. Ayrıca, if ve for gibi kontrol ifadelerinde kullanılan koşullu deyimler için geçerli olan veri tipidir.

Şimdi boolean tipini gösteren örnek programımıza bakalım:

 
  class BoolTest { 
       public satatic void main(string args[]) { 
                  boolean b; 
   
                  b = false 
            System.out.println(“b is “ + b); 
            b = true 
            System.out.println(“b is “ + b); 
   
            if(b) System.out.println(This is executed.”); 
   
            b = false 
            if(b) System.out.println(“This is not executed.”); 
   
            System.out.println(“10 > 9 is “ + (10> 9)); 
   
         } 
    }

Program çalıştırıldığında aşağıdaki çıktıyı görüntüler:

b is false
b is true
This is executed
10 > 9 is true

Örnek programımızda ilgimizi yoğunlaştıracağımız 3 nokta bulunur. Birincisi, println() metoduyla bir boolean değer kullanıldığında çıktının “true” veya “false” şeklinde olmasıdır. İkincisi, if ifadesini kontrol etmek için bir boolean değişkeninin tek başında yeterli olmasıdır. Örneğin, aşağıdaki gibi bir if ifadesi yazmaya gerek yoktur:

if(b == true)…

Üçüncüsü de, büyüktür veya küçüktür gibi ilişkisel operatörün sonucunun bir boolean değer olmasıdır. Örneğin 10>9 deyiminin sonucu true olarak görüntülenir. 10>9 deyiminin etrafındaki parantezler gereklidir, çünkü + operatörü > operatöründen daha yüksek önceliğe sahiptir.

6. derste görüşmek üzere hoşçakalın arkadaşlar.

senatorts

Yarbay

4288 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Clarsa

Yüzbaşı

362 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

6. derse hoş geldiniz. Bu dersimizde literallere daha yakından bakacağız.

Literallere Daha Yakından Bakış

Tamsayı Literaller: Sıradan bir programda en çok kullanılan tip, tamsayılardır. 1,2,3,42,21,14… gibi bütün sayıların değeri bir tamsayı literaldir. Bunların tümü de onluk değerlerdir. Yani onluk düzende sayılardır. Tamsayı literalin kullanılabildiği iki tane daha temel düzen vardır. Bu düzenler Sekizlik ve onaltılık düzenlerdir.

Sekizlik değerler:
Sekizlik değerler Java da 0 ile başlayacak şekilde gösterilir. Normal onluk sayıların başında sıfır bulunmaz. 09 değeri görünüşte normaldir, ancak sekizlik sayı aralığının (0-7) dışında kaldığından, derleyici tarafından bir hata üretir. Daha önceden de söylediğimiz gibi sekizlik düzende 0 değeri birinci değer olarak sayılır.

Onaltılık değerler:
Bu düzendeki 8,16,32,64 bit gibi sayılar mod 8 Word büyüklükleriyle eşleşir. Onaltılık bir sabit, başında sıfır ve x karakteriyle belirtilir (0x veya 0X şeklinde). Onaltılık düzende rakamlar 0 ile 15 arasındadır. 10 ile 15 arasındaki rakamlara karşılık gelmek üzere A dan F ye (veya a dan f ye) kadar harfler kullanılır.

Tamsayı literaller Java da 32 bitlik bir tamsayı değer olan int tipinde bir değer oluşturur. Java sıkı tip denetimli bir dil olduğundan bir tamsayı literalin byte, long gibi diğer bir tamsayı tipine herhangi bir hata olmadan nasıl atandığını merak edebilirsiniz. Bir literal değer byte veya short tipinde bir değişkene atandığında, atandığı değerin sınırları içindeyse herhangi bir hata oluşmaz. Ayrıca, bir tamsayı literal long tipi bir değişkene her zaman atanabilir. Ancak bir long literal tanımlamak için, bunun long tipinde olduğunu derleyiciye açıkça söylemeniz gerekir. Bunu yapmak için literale büyük ya da küçük bir L harfi eklemelisiniz. Örneğin en uzun long değeri olan 0x7ffffffffffffffL veya 922337203685477587L gibi. Ayrıca, bir tamsayı aralık içinde olduğu sürece bir char a da atanabilir.

JDK 7 den itibaren, tamsayı literalleri ikilik değer kullanarak da belirtebilirsiniz. Bunu yapmak için değerin başına 0b ya da 0B eklemeniz yeterlidir. Örneğin aşağıda ondalık 10 değeri bir ikilik literal kullanılarak belirtilmiştir:

int x = 0b1010;

Diğer kullanımların yanı sıra, ikilik literallerin eklenmesi, değerlerin bitmask olarak girilmesini daha kolay hale getirir. Bu tür bir durumda, değerin ondalık ( veya onaltılık ) temsili, kullanımına göre ne anlam taşıdığını görsel olarak yansıtmaz. Ama ikilik literal bunu yansıtır.

Kayan Noktalı Literaller: Kayan noktalı sayılar onluk sayıları kesirli bileşenleriyle gösterir. Standart veya bilimsel notasyon şeklinde ifade edilebilirler. Standart notasyon tam kısım, ondalık bir nokta ve kesirli bileşenden oluşur. 2.0, 3.14159, 0.6667 standart notasyonda geçerli kayan noktalı sayılara örnek olarak verilebilir. Bilimsel notasyon, standart notasyon ile kayan noktalı sayı ve 10 un kuvvetini tanımlayan bir etken meydana gelir. Üssü ifade eden E veya e karakterini takiben pozitif veya negatif onluk bir sayı kullanılır. Örneğin 6.022E23, 314159E-05, 2e+100 gibi.
Java da kayan noktalı literaller varsayılan olarak double duyarlılığına sahiptir. Bir float literal tanımlamak için sabite F veya f karakteri eklenmelidir. Double bir literal tanımlamak için de D veya d eklenebilir. Ancak bu gerekli değildir. Varsayılan olarak double tipi, 64 bit lik yer tutarken float tipi yalnızca 32 bit yer gerektirir. Onaltılık kayan noktalı literaller de desteklenir, ama bunlar nadiren kullanılır. Bilimsel notasyona benzer bir şekilde kullanılırlar, ama E veya e karakterleri yerine, P veya p karakterleri kullanılır. Örneğin 0x12.2P2 geçerli bir kayan noktalı literaldir. İkilik üs olarak adlandırılan P yi takip eden değer, sayının çarpılacağı ikinin kuvvetini gösterir. Bu durumda 0x12.2P2 değeri, 75.5 i temsil eder.

Boolean Literaller: Boolean literaller basittir. Bir mantıksal değişken yalnızca true veya false değerlerinden birini alabilir. true veya false değerleri herhangi bir sayısal değere dönüştürülemez. Java da true değeri 1 e false değeri 0 a eşit değildir. Bunlar sadece boolean olarak tanımlanan değişkenlere atanabilir veya mantıksal operatörler kullanılan deyimler kullanılabilir.

Karakter Literaller: Java’daki karakterler Unicode karakter seti içindeki indekslerdir. Bunlar tamsayılara dönüştürülebilen ve üzerlerinde toplama ve çıkarma gibi tamsayı operatörlerle işlem yapılabilen 16 bit’lik bir literal karakter tek tırnak içinde gösterilir. ‘a’, ‘z’, ‘@’ gibi tüm görünür ASCII karakterler doğrudan tırnak içinde gösterilebilir. Doğrudan gösterilmesi mümkün olmayan karakterlerden ihtiyacımız olanları girmek içinde bazı kaçış sekansları vardır. Kesme karakteri için \’ newline karakteri için \n gibi. Bir karakterin değerinin sekizlik ya da onaltılık biçimde doğrudan girilmesi içinde bir mekanizma vardır. Sekizlik notasyon için ters bölü karakteri ile hemen ardından 3 basamaklı bir sayı kullanılır. Örneğin \141 gösterimi a harfine karşılık gelir, Onaltılık notasyon içinse ters bölü ile u ile hemen ardından tam olarak 4 basamaklı onaltılık bir sayı kullanılır. Örneğin \u0061 gösterimi, üst byte sıfır olduğundan, ISO-Latin-1 de a harfine karşılık gelir. \ua432 Japonca Katakana karakteridir. Karakter kaçış sekansları aşağıda gösterilmiştir.

Kaçış sekansı Açıklama

\ddd Sekizlik karakter (ddd)
\uxxxx Onaltılık UNICODE karakter (xxxx)
\’ Tek tırnak
\” Çift Tırnak
\\ Ters Bölü
\r Carriage Return
\n Newline (line feed olarak da bilinir)
\f Form feed
\t Sekme
\b Backspace

Karakter Katarı Literalleri: Java’daki karakter katarı literalleri de diğer pek çok dilde oluğu gibi tanımlanır. Karakterler çift tırnak arasına alınarak gösterilir. Aşağıda karakter katarı literallerine bazı örnekler verilmiştir:

“Hello World”
“two\nlines”
“\”This is in quotes\””

Karakter literaller için tanımlanan kaçış sekansları ve sekizlik/onaltılık notasyonlar karakter katarı literalleri içinde aynı şekilde çalışır. Dikkat etmeniz gereken önemli nokta da Java’da karakter katarlarının aynı satırda başlayıp bitme zorunluluğunun bulunmasıdır. Diğer dillerde olduğu gibi satır devamlılığı için bir kaçış sekansı yoktur.

7. erste değişkenlere daha yakından bakacağız. Değişken atamasına ve değişkenlerin ömrüne de değineceğiz.

Benzer içerikler