Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Geçmişi Unutamamak..

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
20
Cevap
0
Favori
4.970
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • İyi günler arkadaşlar. Benim büyük bir sorunum var. Geçmişte yaşadıklarımın gereksizce aklıma gelmesi. Hafta da 5 - 10 kez oluyor bana. Eski arkadaşımla yaşadığım kavga, aldığım yanlış kararlar ve artık geçmişte kalmış olmasına rağmen olayı hatırladığımda sanki dün olmuş gibi tüm duygular hissetmeler, yaşadığım olaylar da hani herkesin başına gelebilecek türden çokta ilginçlikleri yok. Çok kötü bir duygu inanın. Sanki o ana geri dönüyorum, o duyguları tekrar hissediyorum (nefret, utangaçlık, şaşkınlık). Bundan nasıl kurtulurum? Hiçbir şeyi kafaya takmayan bir yapım var, dert etmem çoğu şeyi. Ama nedense geçmişe gelince böyle oluyor, geçmişten kasıt 6-7 aydan başla 3-5 yıla kadar. Geçmişte aptal gibi takılı hissediyorum kendimi. Lütfen yardımcı olun nasıl aşarım bu sorunu?



    • Yapay Zekanın Yanıtı

    Geçmişi Unutamamak: Nedenleri ve Etkileri

    Geçmişi unutamamak, birçok insanı etkileyen yaygın bir deneyimdir. Geçmişteki olaylar, kişiler ve deneyimler, zihinlerinizde canlı bir şekilde kalabilir ve şimdiki anınızı önemli ölçüde etkileyebilir.

    Geçmişi unutamamanın çeşitli nedenleri olabilir. Bunlar şunları içerir:

    • Travma veya Stres: Travma veya stresli olaylar, belleğe derinden kazınabilir ve hatırlanmalarını zorlaştırabilir.
    • Bağlanma Sorunları: Çocukluktaki güvenli bağlanma eksikliği, geçmişteki ilişkileri ve deneyimleri hatırlamada zorluğa yol açabilir.
    • Kişilik Özellikleri: Bazı kişilik özellikleri, geçmiş olayları takıntılı bir şekilde hatırlamaya daha yatkın olmanızı sağlayabilir.
    • Bilişsel Kaymalar: Zihniniz, geçmiş olayları şimdiki inançlarınız ve değerlerinizle uyumlu hale getirmeye çalışabilir ve bu da anıları çarpıtmanıza yol açabilir.

    Geçmişi unutamamanın önemli etkileri olabilir. Bunlar şunları içerir:

    • Ruh Sağlığı Sorunları: Geçmişi unutamamak, kaygı, depresyon ve travma sonrası stres bozukluğu gibi ruh sağlığı sorunlarına katkıda bulunabilir.
    • İlişki Zorlukları: Geçmiş ilişkilerinizle ilgili anılar, mevcut ilişkilerinizi olumsuz etkileyebilir.
    • İş Performansı: Geçmişteki başarısızlıklar veya olumsuz deneyimler, iş performansınızı engelleyebilir.

    Geçmişi unutamamakla mücadele ediyorsanız, yardım aramak önemlidir. Bir terapist veya danışman, geçmişinizle sağlıklı bir şekilde başa çıkmanıza ve şimdiki anınızın tadını çıkarmanıza yardımcı olabilir.

    Yapay Zekanın Yanıtını Genişlet
  • bendede o sorun var arkadasım sorma gitsin. geçmiş dedinmi akıp gıdıyorum derınlere. geçmişte yaşadıgım bi mekanın degişiklige ugraması bende travmaya kadar gıdıyor. artık öldükten sonra hiç birşey anlam ıfade etmicek dıye kendımı avutmaya baslıyom.

    özellikle kuckken yaşadıgım güzel günler sanki daha tam doyamadım o gunlere. hep bi eksıklık kaldı ıcımde. ve bazen o anları yasıyorum gıbı duygu yukleniyorum .

    evet zaman zaman nefret utangaçlık cok oluyor. ama inan bana biraz sosyalleşince aşabılıyor ınsan. mesela bi kızla muhabbete gir.
  • ben de küçüklüğümü özlüyorum sürekli.Farkında olmadan geçirdiğim yılları özlüyorum.Yaşarken çok zorlandığım olaylar üstünden bir süre geçince sanki inanılmaz bir değer kazanıyor.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mert_Jeksin

    bendede o sorun var arkadasım sorma gitsin. geçmiş dedinmi akıp gıdıyorum derınlere. geçmişte yaşadıgım bi mekanın degişiklige ugraması bende travmaya kadar gıdıyor. artık öldükten sonra hiç birşey anlam ıfade etmicek dıye kendımı avutmaya baslıyom.

    özellikle kuckken yaşadıgım güzel günler sanki daha tam doyamadım o gunlere. hep bi eksıklık kaldı ıcımde. ve bazen o anları yasıyorum gıbı duygu yukleniyorum .

    evet zaman zaman nefret utangaçlık cok oluyor. ama inan bana biraz sosyalleşince aşabılıyor ınsan. mesela bi kızla muhabbete gir.

    İşin kötü yanı da bu. Gayet sosyal bir insanım. Ama her insanın köşeye çekilip yalnız kalmak istediği zamanlar olur. Ya da ne bileyim bütün gün eğlendikten sonra eve gelip odaya kapantıktan sonra geliyor bunlar aklıma. Ama benimki çocukluğa hasret vs. değil kardeş durumlar farklı biraz sanırım



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi TeenageDream -- 13 Nisan 2012; 21:30:09 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: ®ed

    ben de küçüklüğümü özlüyorum sürekli.Farkında olmadan geçirdiğim yılları özlüyorum.Yaşarken çok zorlandığım olaylar üstünden bir süre geçince sanki inanılmaz bir değer kazanıyor.

    Hocam anladığım kadarıyla çoğu kişi bu tür dertlerden muzdarip ama bir bilgili arkadaşımız yok mu
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mert_Jeksin

    bendede o sorun var arkadasım sorma gitsin. geçmiş dedinmi akıp gıdıyorum derınlere. geçmişte yaşadıgım bi mekanın degişiklige ugraması bende travmaya kadar gıdıyor. artık öldükten sonra hiç birşey anlam ıfade etmicek dıye kendımı avutmaya baslıyom.

    özellikle kuckken yaşadıgım güzel günler sanki daha tam doyamadım o gunlere. hep bi eksıklık kaldı ıcımde. ve bazen o anları yasıyorum gıbı duygu yukleniyorum .

    evet zaman zaman nefret utangaçlık cok oluyor. ama inan bana biraz sosyalleşince aşabılıyor ınsan. mesela bi kızla muhabbete gir.

    işte aynı ben. bende bi mekanda bi değişiklik yapıldığı zaman inanılmaz moralim bozuluyor, travmaya giriyorum. hep geçmişi düşünüyorum ve özlüyorum. o günleri tekrar yaşamak istiyorum. bide çok net hatırlıyorum geçmişi sanki bi kaç saat önce yaşanmış bi olay gibi... ayrıca şöyle bi durumda var bende. eşyaları atmaya kıyamıyorum. kağıt, çöp, ıvır zıvır ne olursa olsun, hep saklıyorum. en sevmediğim huylarımdan biridir.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Banzai!

    quote:

    Orijinalden alıntı: Mert_Jeksin

    bendede o sorun var arkadasım sorma gitsin. geçmiş dedinmi akıp gıdıyorum derınlere. geçmişte yaşadıgım bi mekanın degişiklige ugraması bende travmaya kadar gıdıyor. artık öldükten sonra hiç birşey anlam ıfade etmicek dıye kendımı avutmaya baslıyom.

    özellikle kuckken yaşadıgım güzel günler sanki daha tam doyamadım o gunlere. hep bi eksıklık kaldı ıcımde. ve bazen o anları yasıyorum gıbı duygu yukleniyorum .

    evet zaman zaman nefret utangaçlık cok oluyor. ama inan bana biraz sosyalleşince aşabılıyor ınsan. mesela bi kızla muhabbete gir.

    işte aynı ben. bende bi mekanda bi değişiklik yapıldığı zaman inanılmaz moralim bozuluyor, travmaya giriyorum. hep geçmişi düşünüyorum ve özlüyorum. o günleri tekrar yaşamak istiyorum. bide çok net hatırlıyorum geçmişi sanki bi kaç saat önce yaşanmış bi olay gibi... ayrıca şöyle bi durumda var bende. eşyaları atmaya kıyamıyorum. kağıt, çöp, ıvır zıvır ne olursa olsun, hep saklıyorum. en sevmediğim huylarımdan biridir.

    evet zaten hafızamız bu kadar güçlü olmasa belkı bunlar olmaz. genelde bu durumdakılerın hafızası cok guclu olsa gerek. bire bir nerdeyse ne yasadıgımı anlatacak durumdayım. hiç unutmuyorum en ınce ayrıntısına kadar bir çok olay hatrımda hatta 3 yasımdakı halımden bıle bırcok kare hatırlıyorum. mesela 3 yasındayken oturdugumuz evdekı anılarımı bılıyorum sonra taşındık tabi. yanı 3 yasımdaki halımı normal bı ınsanın 7 yasındakı halını hatırlamasından daha çok hatırlıyom belkı.

    evet eşyaları bende atmaya kıyamıyorum. mesela 60 yasına geldıgımde acaba benımle olcaklarmı filan dusunuyorum. yani maneviyata deger verıyoruz haddınden fazla sankı.




    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Sevgiliyle Olan Anıları Unutamamak
    9 yıl önce açıldı
    Kız arkadaşımın kirli geçmişi
    4 yıl önce açıldı
    Hayatımın Geri Dönüşü Olamayacak Seviyede Kayması ve Hayat Hikayem (İbretlik)
    2 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • YUKARI
  • Bence şuan mutlu olmamak geçmişi özletir.
  • Sadece başlığı okuyarak yorum yapıyorum. Her unuttum demek hatırlamak değil midir? Ne kadar kendinizi kandırsanız da hiç bir şeyi unutamazsınız.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: BurdaPunklarVar

    Bence şuan mutlu olmamak geçmişi özletir.

    Kesinlikle. Şimdi düşündüm de mutluyken umrumda değil bunlar. Yine de dediğim gibi ne kadar arkadaşlarınla vakit geçirirsen geçir yalnız da olursun bir gün. Işte o günde aklıma geliyor bunlar. Bunun da çaresi zaman sanırım...
  • quote:

    Orijinalden alıntı: lonely_man

    Sadece başlığı okuyarak yorum yapıyorum. Her unuttum demek hatırlamak değil midir? Ne kadar kendinizi kandırsanız da hiç bir şeyi unutamazsınız.

    Dostum bahsettiğim, geçmişin çok net hatırlanması. Az önce yaşamış gibi tüm duygularıyla. Sonra pişman oluyorum geçmişte yaptığım çoğu şeyden. Mutlu günlere de çok olmasa da bir özlem. Kötü olaylar her şeyi ezip geçiyor maalesef
  • Bende şu anki hayatımda hep bir şeyler eksikmiş gibi hissediyorum. Ve bu yüzden geçmiş hep aklımda. Ama neyin eksik olduğunu bulamıyorum.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: lonely_man

    Bende şu anki hayatımda hep bir şeyler eksikmiş gibi hissediyorum. Ve bu yüzden geçmiş hep aklımda. Ama neyin eksik olduğunu bulamıyorum.

    Kesinlikle. Sanırım aynı şeyleri yaşıyoruz. Belki de çevremizdeki yapmacık insanlar yüzünden, eski samimi dostlar yok belki de. Yalnız hissediyorsun kalabalığa rağmen.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: BurdaPunklarVar

    Bence şuan mutlu olmamak geçmişi özletir.

    katiliyorum. ve son zamanlarda hic mutlu degilim. ne yazik ki bir cozume de sahip degilim.

    Inwasion'in bahsettiklerini ben de yasiyorum, ayrica son bir yilda tamamen icine kapanik birine donustum. disardan sosyal gorunsem de aslinda bu sadece bir maskeden ibaret cunku insanlarin bana acimasindan nefret ederim. abartisiz, her gun gecmisimi tekrar yasiyorum zihnimde, en ufak bir olay, bir soz, bir nesne beni eskiye goturmeye yetiyor. akilsizca aldigim kararlar, soylemedigim sozler, bosa yasadigim gunler zihnimi kemiriyor. baska turlu olsaydi ne olurdu diye kafamda onlarca senaryo olusuyor. bu cok yorucu. fena halde bunaliyorum. ruhum ciglik atiyor. zihnim beni cileden cikariyor, cogu gece aglamaktan uyuyamiyorum. daha fazla dusunmek istemiyorum. bunun altindan nasil kalkiyorum, nasil hala yasayabiliyorum aklim almiyor. umarim kafayi siyirmadan bunu atlatmayi basarabilirim.

    kusura bakmayin biraz gunluk yazar gibi oldu.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: eternallyunique


    quote:

    Orijinalden alıntı: BurdaPunklarVar

    Bence şuan mutlu olmamak geçmişi özletir.

    katiliyorum. ve son zamanlarda hic mutlu degilim. ne yazik ki bir cozume de sahip degilim.

    Inwasion'in bahsettiklerini ben de yasiyorum, ayrica son bir yilda tamamen icine kapanik birine donustum. disardan sosyal gorunsem de aslinda bu sadece bir maskeden ibaret cunku insanlarin bana acimasindan nefret ederim. abartisiz, her gun gecmisimi tekrar yasiyorum zihnimde, en ufak bir olay, bir soz, bir nesne beni eskiye goturmeye yetiyor. akilsizca aldigim kararlar, soylemedigim sozler, bosa yasadigim gunler zihnimi kemiriyor. baska turlu olsaydi ne olurdu diye kafamda onlarca senaryo olusuyor. bu cok yorucu. fena halde bunaliyorum. ruhum ciglik atiyor. zihnim beni cileden cikariyor, cogu gece aglamaktan uyuyamiyorum. daha fazla dusunmek istemiyorum. bunun altindan nasil kalkiyorum, nasil hala yasayabiliyorum aklim almiyor. umarim kafayi siyirmadan bunu atlatmayi basarabilirim.

    kusura bakmayin biraz gunluk yazar gibi oldu.

    Mutlu olmak için bence bir hedefiniz olmalıdır. Küçük yada büyük hedefler ve değişiklikler olmalıdır hayatınızda.




  • @eternallyunique
    Çok güzel özetlemişsin dostum, hele o kendi kafamdan yazdığım şöyle yapsaydım her şey farklı olurdu senaryosu var ya, neredeyse geçmiş her aklıma geldiğinde kuruyorum bunu. Acınmaktan korkarım ben de, dediğin gibi sosyal görünüyorum dışardan maske takar gibi. İçimde tıklım tıklım yalnızım oysaki. Belki de gerekli olan zaman, ya da yeni bir dost.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • @burdapunklarvar
    haklisin degisiklige ihtiyacim var bunun farkindayim, buyuk hedeflerim de var ama ulasmasi zaman alan turden, 109gece kaldi. sonrasinda hayatimdaki degisiklik kacinilmaz olacak zaten. ancak o gune kadar her gun bu izdirabi cekmemeyi cok isterdim. kucuk hedefler de edinmeye calisacagim. cevabin icin tesekkur ederim.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ~ InwAsion.

    @eternallyunique
    Çok güzel özetlemişsin dostum, hele o kendi kafamdan yazdığım şöyle yapsaydım her şey farklı olurdu senaryosu var ya, neredeyse geçmiş her aklıma geldiğinde kuruyorum bunu. Acınmaktan korkarım ben de, dediğin gibi sosyal görünüyorum dışardan maske takar gibi. İçimde tıklım tıklım yalnızım oysaki. Belki de gerekli olan zaman, ya da yeni bir dost.

    dost edinmek benim icin cok zor, yuzlerce arkadasim vardir ama tam anlamiyla dost dediklerim bir elin parmaklarini gecmez. kaldi ki son zamanlarda onlari bile kendimden uzaklastirir oldum. zaman gectikce herkesin hayatina bir sekilde devam ettigini, benimse gecmiste tikanip hayatimi mahvettigimin farkina variyorum, ama bunu durduramiyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: eternallyunique


    quote:

    Orijinalden alıntı: ~ InwAsion.

    @eternallyunique
    Çok güzel özetlemişsin dostum, hele o kendi kafamdan yazdığım şöyle yapsaydım her şey farklı olurdu senaryosu var ya, neredeyse geçmiş her aklıma geldiğinde kuruyorum bunu. Acınmaktan korkarım ben de, dediğin gibi sosyal görünüyorum dışardan maske takar gibi. İçimde tıklım tıklım yalnızım oysaki. Belki de gerekli olan zaman, ya da yeni bir dost.

    dost edinmek benim icin cok zor, yuzlerce arkadasim vardir ama tam anlamiyla dost dediklerim bir elin parmaklarini gecmez. kaldi ki son zamanlarda onlari bile kendimden uzaklastirir oldum. zaman gectikce herkesin hayatina bir sekilde devam ettigini, benimse gecmiste tikanip hayatimi mahvettigimin farkina variyorum, ama bunu durduramiyorum.

    Kesinlikle, dostla arkadaş kavramı çok farklı şeyler. Dost dediğim insan 2-3 tane var tabi ki.. Dışarı çıkarken çağırırlar mesela gitmem bazen. Yalnızlığı seçerim. Neden bilmiyorum. Belki de yeteri kadar eğlenemiyorum, belki de içime kapanık oldum iyice. Sorunlarımı dostlarıma anlatmıyorum hiç. Içime atıyorum. Sadece eğlenmek için kullandığım içindir belki, ya da onların sorunumu önemsememelerinden korkuyorum. Evde kaldığımdaysa iyi- kötü günler aklıma geliyor. Kendimi ileriye bakamayan geçmişte takılmış gibi hissediyorum.




    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum