Şimdi Ara

Evden kaçmak istiyorum (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
46
Cevap
3
Favori
35.075
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • antalya otogarına kaç
  • Bu sıra tam düşündüğüm şeyleri yazmıssın bende cok istiyorum gitmeyi artık öyle bir noktaya geldi ki hatta git demelerini bekliyorum resmen ama demezler ne yazıkki 1-2 gün en azından şehirdısındaki kuzenimlerin yanına gideceğim benden sana tavsiye eğer sen tavrını koymazsan bişiler yapmazsan bu hep böyle gider tavrını koy dostum yok hiçbirşey değişmez
  • Tipik lise psikolojisi.Dersler,aile,maddi ve manevi sıkıntılardan bunalım.Herkes lise yıllarında aynı şeyleri yaşar.Ki bende yaşadım lise sondayken.Ailemle ne samimiydim, ne de ders çalışıyordum.Dershaneye falanda gitmiyordum çünkü o ortamlar beni bayıyordu.Diyordum arkadaşlarım var yanımda herkesin hayatı süper benim ne bu lan diyip kendi kendime isyan edip günde 1-2paket sigara bitiriyordum tek başıma park köşelerinde.Arada sırada içki içip bütün sırlarımı efes ve winstonla paylaşıyordum.En sonunda evden kaçmaya karar verdim.Ama öyle ince düşünüyordum ki izmirden evi ayarladım(ben istanbulda yaşıyorum)işi ayarladım(kontür dağıtıcaktım bayilere aylık 500 lira + yemek + sigara vericeklerdi ki bana sadece sigara + yemek + kalıcak yer bile yeterdi) Annem olayı çakmasın diye fazla eşya almadan gidicektim.Öyle ince düşündüm ki polise haber verirlerse eğer evdeki bütün resimlerimi aldım,msn kayıtlarını sildim bilgisayara format attım ve okuldan kimseye de birşey söylemedim.Aldım biletimi vs vs bir arkadaşım orda karşılayacak beni falan herşey planlı yarın yola çıkıcam son gecem.Herşeyi göze aldım artık yani baskılardan,sıkıntılardan sonra sokakta bile yatardım herşeyi göze almıştım.Son gecemdi gene her zamanki parkıma gittim,kuytudaki ağacın altına oturdum banka.Düşündüm herşeyi annemi babamı kardeşimi ailemi,arkadaşlarımıyaşadıklarımı iyisiyle kötüsüyle.Sigarayı çektim içime daldım düşüncelere ve o an ne olduysa kafma birşey dank etti.Ulan napıyorum ben ailem ne kadar kötüde olsalar dövseler sövseler bana hiçbir karşılık beklemeden bakan,besleyen,büyüten aileme karşı bunu nasıl yaparım.Yırttım bileti vazgeçtim herşeyden.Liseyi bitirdim ondan sonra.Şuan lisedeki 2 arkadaşım dışında hiçbiriyle görüşmüyorum.Herkes biryerlere dağıldı,izmirdeki arkadaşımda 3 senedir ne arar ne sorar.İyiki gitmemişim.Çünkü seni ne olursa olsun,ister adam öldür,ister hırsızlık yap,ister hapse gir,aklına gelebilecek herşeyi yap ailen affeder sadece.Arkadaşların şu bu herkes unutur ama ailen unutmaz.Şuanda ben ailemle yaşamaya devam ediyorum ve bana harcadığı emeklerin karşılıklarını vericeğime dair kendi kendime söz verdim.Onlar bana nasıl baktıysa bende ileride onlara bakıcam hiçbir karşılık beklemeden.Çünkü onlar her zaman benim yanımdaydılar iyisiyle kötüsüyle.Liseyi bitir eline ekmeğini al ailenle aran çok iyi olucak buna eminim.Ama bunun için senin de çabalaman lazım.Derim ki sana tekrar düşün aileni ne olursa olsun terk etme.Kusura bakmayın çok uzun olmuş dolmuşum bende öyle yazdım,hayırlı geceler.




  • Otur oturdugun yerde kırarım bacaklarını iblis
  • Kacmak cozum degil bastan bunu soyleyim
    Ailenle nekadar konusmaya calissanda konusamicaksin suna inan bir insan 7de neyse 77desinde de odur, degistircegini zanettigin hic birsey hic birzaman degismicek. Igneyi ailene batirirken cuvaldizida kendine batir(25 yasina gelince anlicaksin muhtamelen) tek cozum var; Hayatını kurtarmak Oss ye calis Basarili olmaya bak, Unutma o bunu yapti bu boyle oldu o yuzden boyleler bisi getirmiyor. keskin sirkede hep kendine zarar veriyor...

    emin anlatiklarina benzer bir hayat yasadim bende kizdigimda gozum bisi gormezdi tecrubelerimi aktarmak istedim sadece Pismanliklarim hic olmadi ama keskelerle dolu bir gecmisim var. (eger yasadigim zorluklari aslinda neyi yapmam gerekipte yapmadiklarimi sana yardimi olcaksa pmden yazabilirim abin olarak yardimci olursam mutlu hissederim tecrubeler aktarilmak icin vardir)
  • Kaçında herkez sokakta sözünümü dinleyecek
  • Kaçalım, kaçalım, koşalım!

  • Lise 2 3 teyken bende öyle diyodum baktım kaçılmıyo üni. kazanıp kaçtım
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Barnz

    Kaçalım, kaçalım, koşalım!





    Şu gözlüklü veled-i zinayı dövseniz sırayla aslında öyle bi rahatlarsınız ki kaçasınız falan kalmaz şu tipe bak ağzına ağzına vurmalık




  • quote:

    Orijinalden alıntı: pasaliyiz.biz

    Tipik lise psikolojisi.Dersler,aile,maddi ve manevi sıkıntılardan bunalım.Herkes lise yıllarında aynı şeyleri yaşar.Ki bende yaşadım lise sondayken.Ailemle ne samimiydim, ne de ders çalışıyordum.Dershaneye falanda gitmiyordum çünkü o ortamlar beni bayıyordu.Diyordum arkadaşlarım var yanımda herkesin hayatı süper benim ne bu lan diyip kendi kendime isyan edip günde 1-2paket sigara bitiriyordum tek başıma park köşelerinde.Arada sırada içki içip bütün sırlarımı efes ve winstonla paylaşıyordum.En sonunda evden kaçmaya karar verdim.Ama öyle ince düşünüyordum ki izmirden evi ayarladım(ben istanbulda yaşıyorum)işi ayarladım(kontür dağıtıcaktım bayilere aylık 500 lira + yemek + sigara vericeklerdi ki bana sadece sigara + yemek + kalıcak yer bile yeterdi) Annem olayı çakmasın diye fazla eşya almadan gidicektim.Öyle ince düşündüm ki polise haber verirlerse eğer evdeki bütün resimlerimi aldım,msn kayıtlarını sildim bilgisayara format attım ve okuldan kimseye de birşey söylemedim.Aldım biletimi vs vs bir arkadaşım orda karşılayacak beni falan herşey planlı yarın yola çıkıcam son gecem.Herşeyi göze aldım artık yani baskılardan,sıkıntılardan sonra sokakta bile yatardım herşeyi göze almıştım.Son gecemdi gene her zamanki parkıma gittim,kuytudaki ağacın altına oturdum banka.Düşündüm herşeyi annemi babamı kardeşimi ailemi,arkadaşlarımıyaşadıklarımı iyisiyle kötüsüyle.Sigarayı çektim içime daldım düşüncelere ve o an ne olduysa kafma birşey dank etti.Ulan napıyorum ben ailem ne kadar kötüde olsalar dövseler sövseler bana hiçbir karşılık beklemeden bakan,besleyen,büyüten aileme karşı bunu nasıl yaparım.Yırttım bileti vazgeçtim herşeyden.Liseyi bitirdim ondan sonra.Şuan lisedeki 2 arkadaşım dışında hiçbiriyle görüşmüyorum.Herkes biryerlere dağıldı,izmirdeki arkadaşımda 3 senedir ne arar ne sorar.İyiki gitmemişim.Çünkü seni ne olursa olsun,ister adam öldür,ister hırsızlık yap,ister hapse gir,aklına gelebilecek herşeyi yap ailen affeder sadece.Arkadaşların şu bu herkes unutur ama ailen unutmaz.Şuanda ben ailemle yaşamaya devam ediyorum ve bana harcadığı emeklerin karşılıklarını vericeğime dair kendi kendime söz verdim.Onlar bana nasıl baktıysa bende ileride onlara bakıcam hiçbir karşılık beklemeden.Çünkü onlar her zaman benim yanımdaydılar iyisiyle kötüsüyle.Liseyi bitir eline ekmeğini al ailenle aran çok iyi olucak buna eminim.Ama bunun için senin de çabalaman lazım.Derim ki sana tekrar düşün aileni ne olursa olsun terk etme.Kusura bakmayın çok uzun olmuş dolmuşum bende öyle yazdım,hayırlı geceler.


    Kelimesi kelimesine katılıyorum




  • pazarcılık yap
    sabah 5.00 de kalkar yola koyulur sabah 7.00 de tezgahı kurarsın akşam 20.00 ye kadar takıl
    daha sonrada gece taksicilik yap
    akşam 20.00 de başla sabah 5.00 e kadar
    yemeği yol üstünde yersin,hiç uyuma evede gitmene gerek yok
    bazen takside kestirirsin bazende pazarda kestirirsin
    hem para kazanırsın hemde evle alakan olmaz
  • Yorumlara şöyle bir göz attımda yazıklar olsun .dhye eskisi kadar takılmamakla iyi yapıyorum galiba..
    Çok seviyesiz mesajlar..
    Arkadaş sorununu anlatmış sizler dalga geçiyorsunuz
  • quote:

    Orijinalden alıntı: gitarist55

    pazarcılık yap
    sabah 5.00 de kalkar yola koyulur sabah 7.00 de tezgahı kurarsın akşam 20.00 ye kadar takıl
    daha sonrada gece taksicilik yap
    akşam 20.00 de başla sabah 5.00 e kadar
    yemeği yol üstünde yersin,hiç uyuma evede gitmene gerek yok
    bazen takside kestirirsin bazende pazarda kestirirsin
    hem para kazanırsın hemde evle alakan olmaz

    uyku uyumadan 1 ay gidilmez.
  • kaçma sadece zaman herşeyi düzeltir dışarısı evinden daha tehlikeli huzur sokakda yok
  • quote:

    Orijinalden alıntı: tufeba

    Kacmak cozum degil bastan bunu soyleyim
    Ailenle nekadar konusmaya calissanda konusamicaksin suna inan bir insan 7de neyse 77desinde de odur, degistircegini zanettigin hic birsey hic birzaman degismicek. Igneyi ailene batirirken cuvaldizida kendine batir(25 yasina gelince anlicaksin muhtamelen) tek cozum var; Hayatını kurtarmak Oss ye calis Basarili olmaya bak, Unutma o bunu yapti bu boyle oldu o yuzden boyleler bisi getirmiyor. keskin sirkede hep kendine zarar veriyor...

    emin anlatiklarina benzer bir hayat yasadim bende kizdigimda gozum bisi gormezdi tecrubelerimi aktarmak istedim sadece Pismanliklarim hic olmadi ama keskelerle dolu bir gecmisim var. (eger yasadigim zorluklari aslinda neyi yapmam gerekipte yapmadiklarimi sana yardimi olcaksa pmden yazabilirim abin olarak yardimci olursam mutlu hissederim tecrubeler aktarilmak icin vardir)


    Gerçekten anlamıyorlar beni, dediğin gibi. Ama şunu kabul ediyorum gerçekten benim için uğraşıyorlar, emek harcıyorlar. Ama bu yeterli değil, bana destek çıkmadıkları sürece, düşüncelerimi onaylamadıkları sürece sıkılıyorum. Ayrıca aile içinde kesinlikle şiddet yok arkadaşlar, ben annemden babamdan dayak yiyen bir çocuk değilim. Elbette çocukken yaptığım yaramazlıklar karşısında bir tepkileri oldu ama öyle hergünü dayakla geçen çocuklardan değilim.

    Ayrıca ben 6. sınıfa kadar süt çocuğu diye tabir ettiğimiz çocuklardandım, hiç birşeyden anlamazdım ( hileydi, hurdaydı, p.içlik diye tabir ettiğimiz çocuksu hareketler vs.), derslerim iyiydi, sokak çocuğu diye tabir ettiğimiz tiplerle anlaşamazdım, nefret ederdim, yani yaşıma göre çok olgun bir insandım. Şuan ise derslerim berbat, serseri gibi yaşıyorum. İçki, sigara, hatta 1 kereye mahsus olmak üzere esrar bile kullandım. Çevremde esrar kullanan çok arkadaşım var, ama allahtan sadece 1 kere kullandım bağımlısı değilim.

    Yani, 5 sene önceki kişiliğimle şuanki kişiliğim tamamen zıt. Ders çalışma isteğim olduğu sıralarda veya çalışırken ailemin bana destek çıkmaması aksine dersler yüzünden tartışmamız, bunu onur meselesi yapıyorum, inadıma salıyorum dersleri, onlar bana ne kadar zıt giderse bende onlara aynı şeyi yapıyorum, sanırım bu yüzden bu hale geldim. Şuan anadolu lisesindeyim, çevremdeki çocuklarla gayet iyi anlaşıyorum, kafam uyuşuyor. Ama yinede onlarında durumu benden farksız, çoğu sigara içiyor vs.

    Bazı arkadaşlarda yanlış anlamış sanırım evden kaçmak diyince, geri dönmemek gibi birşey yok, 1-2 gün kendimi özleteyim misali kaçmayı düşünüyordum. Ev falan ayarlamıştım ama şuan için bu fikir askıda. Gerçekten saçma gelmeye başladı.

    Bu yaz kendime çeki düzen vermek ve derslerimi düzeltmek istediğime karar vermiştim. Yavaş yavaş uyguluyorum ama gerçekten aile desteği olmayınca yeterli olmuyor. Moral eksikliği var.

    Yani orta okulda falan sürekli derslerim iyi olduğu için ailemden, okuldan hediyeler alırdım. Överlerdi beni, anadolu lisesine geçtikten sonra kendimi saldım, rahat bir yaşama alıştım o yüzdende çoğu şey değişti.




    Arkadaşlar yazı gerçekten uzun oldu, ama yorumlarınızla moral vererek, içimi dökmeme yardımcı olduğunuz için hepinize çok çok teşekkür ediyorum. Bu topic beni gerçekten rahatlattı, isterseniz devam ettirip ya da yeni bir başlık açarak diğer arkadaşlarada yardımcı olabiliriz.




  • aslında böyle arkadaş olarak kaçmalı aramızda önce para biriktiririz ama ben ömür billah kaçarım çünki 2 3 günlükten sonra eve gel bakalım daha kötü şeyler yaparlar
  • quote:

    Orijinalden alıntı: k Maj.


    quote:

    Orijinalden alıntı: domainci_

    Biraz mantıklı düşün, kaçacan da nereye? gideceğin yer evinden ailenden iyi bi yerse banada haber ver beraber kaçalım...



    Yaşadığım psikolojik buhrandansa, sokaklarda yatmayı tercih ederim. Ben özgürlüğüme düşkünüm, o yüzden üzerimde baskı olunca gerçekten asileşiyorum, ama bu asilik kesinlikle dışa vurmuyor, sürekli içime attığım için, birikiyor. Yeterince cesaretimde var, korkmak bence saçma. 1-2 gün bir yer ayarladım orda kalmayı düşünüyorum. Ben aynı durumda olan arkadaşların düşüncelerini bekliyorum. Çözüm buldularsa nasıl buldular... 12 yaşındaki çocukların salak smileylerle dolu mesajlarını istemiyorum.


    Haklısın.Bende lise 1 e geçtim.Özgürlüğüme düşkünüm.İnsanların bana emirler vermesini,annemin babamın ikide bir karışmasını sevmiyorum.İntiharın eşiğindeyim.İşte bu yüzden ingilizcemi geliştiiyorumve şu an da ingilizcem mükemmel.para biriktiriyorum.çalışacağım yaz tatillerinde ve 5 yıl sonra yani lise bitince italya'ya gideceğim.İnsanın hayallerinin peşinden koşması güzel birşey.Ama hayallerimi desteklemiyorlar.Evden kaçacağım.Beni buna mecbur ediyorlar




  • otur aşağıya maceranın sonu her zaman iyi bitmez...
  • bende evden kaçmak istiyorum ama tek başına olmaz :D :D
  • bende evden kaçmak istiyorum ama tek başına olmaz :D :D



    hala kaçmak istiyor musun
    Orijinalden alıntı: soulles power
  • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.