Şimdi Ara

Edebiyatımızdaki En Güzel Beyitler, Kıtalar, Şiirler... (45. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
1.308
Cevap
11
Favori
170.916
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 4344454647
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Gözlerinin pınarında
    Bir bulut,
    Boşandı boşanacak
    Nerdeyse
    Aklımdan geçenleri
    Okuyorsun su gibi
    Dünya gördü,
    Bizi boğazladılar...

    Tutma gözyaşlarını
    Onur da ağlar...

    AHMED ARİF
  • Kültirli Aşk Yaşiyah

    Bişeyler Öğrenmişem.Gel Değişik Sevah.
    Sen Beni Sev ,Ben Seni... Sevdayi Yaşiyah.
    Sen Bene Sevdalan, Yan,Ben De Sene,
    Klasik Aşk Neyse Oni Yaşiyah.
    Ya Da Senin Haberin Olmasın,
    Ben Seni Arhadan Arhaya Sevim.
    Platonik Aşk Neyse Oni Yaşiyah.
    Sevdadan Oturah Yiyah,İçah.
    İkimizde Tombul Olah.
    Tombulik Aşk Olursa Oni Da Yaşiyah.
    İsdirsen Sevdandan Kendimi Kesim.
    Müzikler Dinliyim Doğriyim,Biçim.
    Psikopatik Aşk Varsa Oni Yaşiyah.
    Hele Bah.Ben Kerem Olim Sen Asli.
    Sonumuz Onlar Gibi Bitsin Yasli.
    Nostaljik Aşk Neyise Oni Yaşiyah.
    Kibarlaşah.Tankolar Gibi Sevah.
    Çoh İnce Olah.Ele Dolanah.
    Tankoli Aşk Varsa Oni Da Yaşiyah.
    Yalani Bırahah Hep Doğri Diyah.
    Berabar Oturah,Berabar Gahah.
    Elele Dizdize,Gözgöze Bulunah.
    Realist Aşk Neyse Oni Yaşiyah.
    Tarlalara Bahcalara Düşah,
    Elele Dutuşip Türki Söyliyah.
    Romantik Aşk Neyse Oni Yaşiyah.
    Pisigi,Gudigi Sen Diye Sevim,
    Sen De Horozi Culuği Ben Diye Sev.
    Sembolik Aşk Da Varsa Onida Yaşiyah.
    Gel Elele Verah.Gendimizi Elektirige Gapdırah.
    Zangır Zıngır Titriyah.Ama Ölmiyah.
    Elektronik Aşk Varsa Oni Da Yaşiyah.
    Ahorlarda Merek Ve Komlarda Buluşah.
    Tezek Galahlarının Altında Sinah.
    Otantik Aşk Varsa Oni Da Yaşiyah.
    Aman... Bırah Onlari.Beni Sevirmisen?
    Ben Seni Hegget Sevirem.Ele Şeylari Bırahah.
    Adam Gibi Sevah,Adam Gibi Yaşiyah

    Zinnur Tiryaki




  • Fani ömür biter, bir uzun sonbahar olur.
    Yaprak, çiçek ve kuş dağılır, tarümar olur.
    Mevsim boyunca kendini hissettirirveda;
    Artık bu dağdağayla uğuldar deniz ve dağ.

    Teşrinlerin bu hüznü geçer ta iliklere.
    Anlar ki yolcu, yol görünür serviliklere.

    Yaprak nasıl düşerse akıp kaybolan suya.
    Ruh öyle yollanır uyanılmaz bir uykuya,
    Duymaz bu anda taşgibi kalbinde bir sızı;
    Farketmez anne toprak ölüm maceramızı.
    YAHYA KEMAL BEYATLI
    ------------------
  • Memleketim, memleketim, memleketim,
    Ne kasketim kaldı senin ora işi
    Ne yollarını taşımış ayakkabım,
    Son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
    Şile bezindendi.
    Sen şimdi yalnız saçımın akında,
    Enfarktında yüreğimin,
    Alnımın çizgilerindesin memleketim,
    Memleketim,
    Memleketim...

    NAZIM HİKMET
    ------------------
  • Sevgiliden bir parça sevgi alıp bana verenler,
    Buna karşılık canımı alıp sevgiliye verdiler.

    Fuzuli
  • AŞKA SEVDALANMA

    Can verme sakın aşka aşk afeti candır
    Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır
    Sakın isteme sevdayı gam aşkta her an
    Kim istedi sevdayı gamlı aşk ziyandır
    Her ebrulu güzel elinde bir hançeri honriz
    Her zülfü siyah yanında bir zehirli yılandır
    Yahşi görünür yüzleri güzellerin emma
    Yahşi nazar ettikte sevdaları yamandır
    Aşk içre azap olduğu bilirem kim
    Her kimseki aşıktır işi ahü figandır
    Yadetme güzel gözlülerin merdümi çeşmin
    Merdüm deyip aldanma kim içtikleri kandır
    Gel derse Fuzuli ki güzellerde vefa var
    Aldanmaki şair sözü elbette yalandır.

    Fuzuli
  • BENİ CANDAN USANDIRDI

    Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
    Felekler yandı âhımdan murâdım şem´i yanmaz mı

    Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsan
    Niçün kılmaz bana derman beni bîmar sanmaz mı

    Şeb-i hicran yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
    Uyadır halkı efgânım gara bahtım uyanmaz mı

    Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su
    Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı

    Gâmım pinhan tutardım ben dedîler yâre kıl rûşen
    Desem ol bî-vefâ bilmen inanır mı inanmaz mı

    Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil
    Bana ta´n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı

    Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır
    Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı

    Fuzuli




  • BERCESTELER

    Döğülmeye söğülmeye koğulmaya billâh
    Hep râzıyım ammâ ki efendim senin olsam
    * * *
    Eylesen tûtîye tâlim-i edâ-yı kelîmât
    Sözü insan olur ammâ özü insan olmaz
    * * *
    Ey dil ki hecre doymayıp istersin ol mehi
    Şükr et bu hâle yoksa gelir yüz belâ sana
    * * *
    Cevr odı yaktı beni yanımda durma ey gönül
    Bir tutuşmuş âteşem kurb-ı civârımdan sakın
    * * *
    Edemem terk Fuzûlî ser-i kûyın yârin
    Vatanımdır vatanımdır vatanımdır vatanım
    * * *
    Ey Fuzûlî câna yetmişem gönülden şükr kim
    Bağladım bir dil-bere kurtardım ancan cânımı
    * * *
    Cân u dil kaydını çekmekten özüm kurtardım
    Cânı cânâneye ettim dili dildâra fedâ
    * * *
    Ah eylediğim serv-i hırâmânın içindir
    Kan ağladığım gonce-i handânın içindir
    * * *
    Dostum âlem seninçün ger olur düşmen bana
    Gam değil zîrâ yetersin dost ancak sen bana
    * * *
    Esîr-i gurbetiz biz senden özge âşinâmız yok
    Ayağın kesme başınçin bizim mihnet-serâlardan
    * * *
    Kıldı zülfün tek perişan hâlimi hâlin senin
    Bir gün ey bî-derd sormazsın nedir hâlin senin
    * * *
    Ne yanar kimse bana âteş- i dilden özge
    Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı
    * * *
    Cân u ten oldukça menden derd ü gam eksik değil
    Çıksa can hâk olsa ten ne can gerek ne ten bana
    * * *
    Avâreler felekzedeler mübtelâlarız
    Alemde bir muhabbete kalmış gedâlarız
    * * *
    Hâlî etmiştir mahabbet beni benden dostlar
    Ayb kılman âlemde görseniz bî-pervâ beni
    * * *
    Demen kim adli yok yâ zulmü çok her hâl ile olsa
    Gönül tahtına andan özge sultân olmasın yâ Rab
    * * *
    Tutuştu gam oduna şâd gördüğün gönlüm
    Mukayyed oldu ol âzâd gördüğün gönlüm

    Fuzuli




  • CANI KİM CANANI İÇİN..

    Cânı kim cânânı içün sevse cânânın sever
    Cânı içün kim ki cânânın sever cânın sever

    Her kimün âlemde mıkdârıncadur tab´ınde meyl
    Men leb-i cânânumu Hızr Ab-ı Hayvânın sever

    Başa dem düştükçe taksîr eylemez eyler meded
    Ol sebebden muttasıl çeşmüm ciger kanın sever

    Müşg-i Çîn âvâre olmuşdur vatandan men kimi
    Hansı şûhun bilmezem zülf-i perîşânın sever

    Şu ki ser-gerdân gezer başında vardur ki hevâ
    Gâlibâ bir gül-ruhun serv-i hırâmânın sever

    Akıbet rusvâ olub mey-tek düşer il ağzına
    Kim ki bir ser-mest sâkî lâ´l-i handânın sever

    N´olacakdur terk-i ışk etme Fuzûlî vehm edüb
    Gâyeti derler ola bir bende sultânın sever

    Fuzuli




  • ÇEŞM-İ GİRYANIM GÖRÜP

    Ol ki her sa´at gülerdi çeşm-i giryânım görüp
    Ağlar oldu hâlime bî-rahm cânânım görüp

    Eyleyen ta´yin-i cezâ-yi müdâvâ derdime
    Terk edip cem´ etmedi hâl-i perîşânım görüp

    Lâle-ruhlar göğsümün çâkine kılmazlar nazar
    Hiç bir rahm eylemezler dâğ-i hicrânım görüp

    Tut gözün ey dûd-i dil çerhin ki devrin terk edip
    Kalmasın hayrette çeşm-i gevher efşânım görüp

    Pertev-i hur-şîd sanmam yerde kim devr-i felek
    Yere urmuş âf-tâbın mâh-i tâbânım görüp

    Suda aks-i serv sanmam kim koparıp bağ-bân
    Suya salmış servini serv-i hırâmânım görüp

    Ey Fuzûlî bil ki ol gül-´ârızı görmiş değil
    Kim ki ayb eyler benim çâk-i girîbânım görüp

    Fuzuli




  • GAZEL-1-

    Hâsılım yok ser-i kûyunda belâdan gayrı
    Garazım yok reh-i aşkında fenâdan gayrı

    Ney-i bezm-i gamem ey âh ne bulsan yele ver
    Oda yanmış kuru cisminde hevâdan gayrı

    Perde çek çehreme hicran günü ey kanlu sirişk
    Ki gözüm görmeye ol mâhlikadan gayrı

    Yetti bi-kesliğim ol gayete kim çevremde
    Kimse yok çizgine gird-âb-ı belâdan gayrı

    Bozma ey mevc gözüm yaşı habâbın ki bu seyl
    Komadı hiç imâret bu binadan gayrı

    Bezm-i aşk içre Fuzûli nice âh eylemeyem
    Ne temettu´ bulunur neyde sadâdab gayrı

    Fuzuli
  • GAZEL -2-

    Mende Mecnundan füzun aşıklık istedadı var
    Aşık-ı sadık menem Mecnunun ancak adı var

    Kıl tefahür kim senin hem var ben tek aşıkın
    Leylanın Mecnunu Şirinin eğer Ferhadı var

    Ehl-i temkinem beni benzetme ey gül bülbüle
    Derde sabrı yok anın her lahza bin feryadı var

    Öyle bed-halem ki ahvalim görende şad ol
    Her kimin kim dehr cevrinden dil-i naşadı var

    Gezme ey gönlüm kuşu gafil feza-yı aşkta
    Kim bu sahranın güzer-gahında çok sayyadı var

    Ey Fuzuli aşk men´in kılma nasihten kabul
    Akıl tedbiridir ol sanma ki bir bünyadı var

    Fuzuli
  • GAZEL -3-

    Batalı kana ohun dîde-i giryân içre
    Bir elifdür sanasan kim yazılur cân içre

    Yeridür sîne-i sûzânuma külhan deseler
    Anca kim yandı ohun sîne-i sûzan içre

    Cânı ten içre ne sahlardum eger bilse idüm
    Ki degül gizlü gam-ı lâ´l-i lebün cân içre

    Ala gör ohlarını dîdelerümden ey dil
    Hayfdur olmaya nâ-geh ite müjgân içre

    Çâk gönlüm yarasında yaraşur peykânun
    Akd-i şebnem hoş olur gonca-i handân içre

    Kaddüne serv demiş goncalarun ta´nından
    Duramaz bâd-ı sabâ hîç gülistân içre

    Ey Fuzûlî kime sûz-ı dilümi şerh edeyüm
    Yoh menüm kimi yanan âteş-i hicrân içre

    Fuzuli




  • GAZEL -4-

    Dehenin derdüme dermân dediler cânânum
    Bildiler derdümi yohdur dediler dermânun

    Olsa mahbûblarun ışkı cehennem sebebi
    Hûr u gılmânı kalur kendüsine Rıdvân´un

    Geçdi meyhâneden il mest-i mey-i ışkun olup
    Ne meleksen ki harâb etdün evin şeytânun

    Urmazam sıhhat içün merhem ohun yarasına
    İsterem çıhmaya zevk-i elem-i peykânun

    Ne bilür ohumayan Mushaf-ı hüsnün şerhin
    Yere gökden ne içün indügini Kur´ân´un

    Yerden ey dil göge kovmuşdu sirişküm melegi
    Anda hem koymayacakdur oları efgânum

    Ey Fuzûlî oluben garka-i girdâb-ı cünûn
    Gör ne kahrın çekerem döne döne devrânun

    Fuzuli
  • GAZEL -5-

    Dost bî-pervâ felek bî-rahm ü devran bî-sükûn
    Derd çoh hem-derd yoh düşmen kavî tâli´ zebûn

    Sâye-i ümmîd zâ´il âfitâb-ı şevk germ
    Rütbe-i idbâr âlî pâye-i tedbîr dûn

    Akl dun-himmet sadâ-yı tâ´ne yer yerden bülend
    Baht kem-şefkat belâ-yı ışk gün günden füzûn

    Men garîb ü râh-ı mülk-i vasl pür-teşvîş ü mekr
    Men harîf-i sâde-levh ü dehr pür-nakş-ı füsûn

    Her sehî-kad cilvesi bir seyl-i tûfân-ı belâ
    Her hilâl-ebrû kaşı bir ser-hat-ı meşk-i cünûn

    Yelde berg-i lâle tek temkîn-i dâniş bî-sebât
    Suda aks-i serv tek te´sir-i devlet vâj-gûn

    Ser-had-i matlûba pür-mihnet tarîk-i imtihân
    Menzil-i maksûda pür-âsîb râh-ı âzmûn

    Şâhid-i maksad nevâ-yı çeng tek perde-nişîn
    Sâğar-ı işret habâb-ı sâf-ı sahbâ tek nigûn

    Tefrika hâsıl tarîk-i mülk-i cem´iyyet mahûf
    Ah bilmen neyleyem yoh bir muvâfık reh-nümûn

    Çihre-i zerdin Fuzûlî´nün dutupdur eşk-i âl
    Gör ana ne rengler geçmiş sipihr-i nîl-gûn

    Fuzuli




  • GAZEL-6-

    Ey musavvir yâr timsâline sûret vermedün
    Zülf ü ruh çekdün velî tâb u terâvet vermedün

    Işk sevdâsından ey nâsih meni men´ eyledün
    Yoh imiş aklın mana yahşi nasîhat vermedün

    Dün ki fursat düşdü hâk-i dergehünden kâm alam
    N´oldu ey göz yaşı göz açmağa fursat vermedün

    Göz yumup âlemde isterdüm açam ruhsâruna
    Cânum aldun göz yumup açınca möhlet vermedün

    Bu mıdur rahmün ki hâlün eyler iken kasd-i cân
    Çıhdı hattun kim anı men´e de ruhsât vermedün

    Verme hüsn ehline yâ Rab kudret-i resm-i cefâ
    Çün vefâ çekmekde ışk ehline tâkat vermedün

    Ey Fuzûlî öldün efgân etmedün rahmet sana
    Rahm kıldun halka efgânunla zahmet vermedün

    Fuzuli




  • GAZEL -7-

    Ezel kâtipleri uşşâk bahtın kare yazmışlar
    Bu mazmûn ile hat ol safha-i ruhsâre yazmışlar

    Havâs-ı hâk-i pâyun şerhini tahkîk edîp merdüm
    Gubâr îlen beyâz-ı dîde-i hûnbûre yazmışlar

    Girip büthâneye kılsan tekellüm cân bulur şeksiz
    Musavvirler ne sûret kim der ü dîvâne yazmışlar

    Muharrirler yazanda her kime âlemde bir rûzî
    Bana her gün dil-i sad-pâreden bir pâre yazmışlar

    Yazanda Vâmık u Ferhâd u Mecnûn vasfın ehl-i derd
    Fuzûlî adını gördüm ser-i tumâre yazmışlar

    Fuzuli
  • GAZEL -8-

    Zülfü gibi ayagın koymaz öpem nigarın
    Yoktur anın yanında bir kılca i´tibarım

    Bildi tamam alem kim derd-mend-i aşkım
    Ya Rab henüz halim bilmez mi ola yarim

    Vaslından ayrı kanım nola dökülse gül gül
    Ben gülbün-i hazanem bu fasldır baharım

    Tasvir eden vücudum yazmış elimde sagar
    Ref´ olmaya bu suret yok elde ihtiyarım

    Dür istemem zamani mey neş´esin başımdan
    Toprag olanda ya Rab derd-i mey et gubarım

    Rüsvalarından ol meh sanmaz beni Fuzuli
    Divane olmayam mı dünyada yok mu arım

    Fuzuli
  • GAZEL-9-

    Dostum alem seninçün ger olur düşmen bana
    Gam degil zira yetersin dost ancak sen bana

    Aşka saldım ben beni pend almayıp bir dosttan
    Hiç düşmen eylemez anı kim ettim ben bana

    Can ü ten oldukça benden derd ü gam eksik degil
    Çıksa can hak olsa ten ne can gerek ne ten bana

    Gamze tigin çekti ol mah olma gaafil ey gönül
    Kim mukarrerdir bu gün ölmek sana şiven bana

    Ey Fuzuli çıksa can çıkmam tarik-i aşktan
    Reh-güzer-i ehl-i aşk üzre kılın medfen bana

    Fuzuli
  • GAZEL -10 -

    Öyle ser-mestem ki idrâk etmezem dünyâ nedür
    Men kimem sâkî olan kimdür mey û sahbâ nedür

    Gerçi cânândan dil-i şeydâ içün kâm isterem
    Sorsa cânân bilmezem kâm-ı dil-i şeydâ nedür

    Vasldan çün aşık-ı müstâğni eyler bir visal
    Aşıka maşukdan her dem bu istiğnâ nedür

    Hikmet-i dünyâ vü mâfiha bilen arif degül
    Arif oldur bilmeye dünyâ vü mâfiha nedür

    Ah u feryâdun Fuzûlî incidübdür âlemi
    Ger belâ-yı ışk ile hoşnûd isen gavga nedür

    Fuzuli
  • 
Sayfa: önceki 4344454647
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.