Gözlerinin pınarında Bir bulut, Boşandı boşanacak Nerdeyse Aklımdan geçenleri Okuyorsun su gibi Dünya gördü, Bizi boğazladılar...
Tutma gözyaşlarını Onur da ağlar...
AHMED ARİF
Kültirli Aşk Yaşiyah
Bişeyler Öğrenmişem.Gel Değişik Sevah. Sen Beni Sev ,Ben Seni... Sevdayi Yaşiyah. Sen Bene Sevdalan, Yan,Ben De Sene, Klasik Aşk Neyse Oni Yaşiyah. Ya Da Senin Haberin Olmasın, Ben Seni Arhadan Arhaya Sevim. Platonik Aşk Neyse Oni Yaşiyah. Sevdadan Oturah Yiyah,İçah. İkimizde Tombul Olah. Tombulik Aşk Olursa Oni Da Yaşiyah. İsdirsen Sevdandan Kendimi Kesim. Müzikler Dinliyim Doğriyim,Biçim. Psikopatik Aşk Varsa Oni Yaşiyah. Hele Bah.Ben Kerem Olim Sen Asli. Sonumuz Onlar Gibi Bitsin Yasli. Nostaljik Aşk Neyise Oni Yaşiyah. Kibarlaşah.Tankolar Gibi Sevah. Çoh İnce Olah.Ele Dolanah. Tankoli Aşk Varsa Oni Da Yaşiyah. Yalani Bırahah Hep Doğri Diyah. Berabar Oturah,Berabar Gahah. Elele Dizdize,Gözgöze Bulunah. Realist Aşk Neyse Oni Yaşiyah. Tarlalara Bahcalara Düşah, Elele Dutuşip Türki Söyliyah. Romantik Aşk Neyse Oni Yaşiyah. Pisigi,Gudigi Sen Diye Sevim, Sen De Horozi Culuği Ben Diye Sev. Sembolik Aşk Da Varsa Onida Yaşiyah. Gel Elele Verah.Gendimizi Elektirige Gapdırah. Zangır Zıngır Titriyah.Ama Ölmiyah. Elektronik Aşk Varsa Oni Da Yaşiyah. Ahorlarda Merek Ve Komlarda Buluşah. Tezek Galahlarının Altında Sinah. Otantik Aşk Varsa Oni Da Yaşiyah. Aman... Bırah Onlari.Beni Sevirmisen? Ben Seni Hegget Sevirem.Ele Şeylari Bırahah. Adam Gibi Sevah,Adam Gibi Yaşiyah
Zinnur Tiryaki
Fani ömür biter, bir uzun sonbahar olur. Yaprak, çiçek ve kuş dağılır, tarümar olur. Mevsim boyunca kendini hissettirirveda; Artık bu dağdağayla uğuldar deniz ve dağ.
Teşrinlerin bu hüznü geçer ta iliklere. Anlar ki yolcu, yol görünür serviliklere.
Yaprak nasıl düşerse akıp kaybolan suya. Ruh öyle yollanır uyanılmaz bir uykuya, Duymaz bu anda taşgibi kalbinde bir sızı; Farketmez anne toprak ölüm maceramızı. YAHYA KEMAL BEYATLI ------------------
Memleketim, memleketim, memleketim, Ne kasketim kaldı senin ora işi Ne yollarını taşımış ayakkabım, Son mintanın da sırtımda paralandı çoktan, Şile bezindendi. Sen şimdi yalnız saçımın akında, Enfarktında yüreğimin, Alnımın çizgilerindesin memleketim, Memleketim, Memleketim...
NAZIM HİKMET ------------------
Sevgiliden bir parça sevgi alıp bana verenler, Buna karşılık canımı alıp sevgiliye verdiler.
Fuzuli
AŞKA SEVDALANMA
Can verme sakın aşka aşk afeti candır Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır Sakın isteme sevdayı gam aşkta her an Kim istedi sevdayı gamlı aşk ziyandır Her ebrulu güzel elinde bir hançeri honriz Her zülfü siyah yanında bir zehirli yılandır Yahşi görünür yüzleri güzellerin emma Yahşi nazar ettikte sevdaları yamandır Aşk içre azap olduğu bilirem kim Her kimseki aşıktır işi ahü figandır Yadetme güzel gözlülerin merdümi çeşmin Merdüm deyip aldanma kim içtikleri kandır Gel derse Fuzuli ki güzellerde vefa var Aldanmaki şair sözü elbette yalandır.
Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsan Niçün kılmaz bana derman beni bîmar sanmaz mı
Şeb-i hicran yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım Uyadır halkı efgânım gara bahtım uyanmaz mı
Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı
Gâmım pinhan tutardım ben dedîler yâre kıl rûşen Desem ol bî-vefâ bilmen inanır mı inanmaz mı
Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil Bana ta´n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı
Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı
Fuzuli
BERCESTELER
Döğülmeye söğülmeye koğulmaya billâh Hep râzıyım ammâ ki efendim senin olsam * * * Eylesen tûtîye tâlim-i edâ-yı kelîmât Sözü insan olur ammâ özü insan olmaz * * * Ey dil ki hecre doymayıp istersin ol mehi Şükr et bu hâle yoksa gelir yüz belâ sana * * * Cevr odı yaktı beni yanımda durma ey gönül Bir tutuşmuş âteşem kurb-ı civârımdan sakın * * * Edemem terk Fuzûlî ser-i kûyın yârin Vatanımdır vatanımdır vatanımdır vatanım * * * Ey Fuzûlî câna yetmişem gönülden şükr kim Bağladım bir dil-bere kurtardım ancan cânımı * * * Cân u dil kaydını çekmekten özüm kurtardım Cânı cânâneye ettim dili dildâra fedâ * * * Ah eylediğim serv-i hırâmânın içindir Kan ağladığım gonce-i handânın içindir * * * Dostum âlem seninçün ger olur düşmen bana Gam değil zîrâ yetersin dost ancak sen bana * * * Esîr-i gurbetiz biz senden özge âşinâmız yok Ayağın kesme başınçin bizim mihnet-serâlardan * * * Kıldı zülfün tek perişan hâlimi hâlin senin Bir gün ey bî-derd sormazsın nedir hâlin senin * * * Ne yanar kimse bana âteş- i dilden özge Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı * * * Cân u ten oldukça menden derd ü gam eksik değil Çıksa can hâk olsa ten ne can gerek ne ten bana * * * Avâreler felekzedeler mübtelâlarız Alemde bir muhabbete kalmış gedâlarız * * * Hâlî etmiştir mahabbet beni benden dostlar Ayb kılman âlemde görseniz bî-pervâ beni * * * Demen kim adli yok yâ zulmü çok her hâl ile olsa Gönül tahtına andan özge sultân olmasın yâ Rab * * * Tutuştu gam oduna şâd gördüğün gönlüm Mukayyed oldu ol âzâd gördüğün gönlüm
Fuzuli
CANI KİM CANANI İÇİN..
Cânı kim cânânı içün sevse cânânın sever Cânı içün kim ki cânânın sever cânın sever
Her kimün âlemde mıkdârıncadur tab´ınde meyl Men leb-i cânânumu Hızr Ab-ı Hayvânın sever
Başa dem düştükçe taksîr eylemez eyler meded Ol sebebden muttasıl çeşmüm ciger kanın sever
Müşg-i Çîn âvâre olmuşdur vatandan men kimi Hansı şûhun bilmezem zülf-i perîşânın sever
Şu ki ser-gerdân gezer başında vardur ki hevâ Gâlibâ bir gül-ruhun serv-i hırâmânın sever
Akıbet rusvâ olub mey-tek düşer il ağzına Kim ki bir ser-mest sâkî lâ´l-i handânın sever
N´olacakdur terk-i ışk etme Fuzûlî vehm edüb Gâyeti derler ola bir bende sultânın sever
Fuzuli
ÇEŞM-İ GİRYANIM GÖRÜP
Ol ki her sa´at gülerdi çeşm-i giryânım görüp Ağlar oldu hâlime bî-rahm cânânım görüp
Eyleyen ta´yin-i cezâ-yi müdâvâ derdime Terk edip cem´ etmedi hâl-i perîşânım görüp
Lâle-ruhlar göğsümün çâkine kılmazlar nazar Hiç bir rahm eylemezler dâğ-i hicrânım görüp
Tut gözün ey dûd-i dil çerhin ki devrin terk edip Kalmasın hayrette çeşm-i gevher efşânım görüp
Pertev-i hur-şîd sanmam yerde kim devr-i felek Yere urmuş âf-tâbın mâh-i tâbânım görüp
Suda aks-i serv sanmam kim koparıp bağ-bân Suya salmış servini serv-i hırâmânım görüp
Ey Fuzûlî bil ki ol gül-´ârızı görmiş değil Kim ki ayb eyler benim çâk-i girîbânım görüp
Fuzuli
GAZEL-1-
Hâsılım yok ser-i kûyunda belâdan gayrı Garazım yok reh-i aşkında fenâdan gayrı
Ney-i bezm-i gamem ey âh ne bulsan yele ver Oda yanmış kuru cisminde hevâdan gayrı
Perde çek çehreme hicran günü ey kanlu sirişk Ki gözüm görmeye ol mâhlikadan gayrı
Yetti bi-kesliğim ol gayete kim çevremde Kimse yok çizgine gird-âb-ı belâdan gayrı
Bozma ey mevc gözüm yaşı habâbın ki bu seyl Komadı hiç imâret bu binadan gayrı
Bezm-i aşk içre Fuzûli nice âh eylemeyem Ne temettu´ bulunur neyde sadâdab gayrı
Fuzuli
GAZEL -2-
Mende Mecnundan füzun aşıklık istedadı var Aşık-ı sadık menem Mecnunun ancak adı var
Kıl tefahür kim senin hem var ben tek aşıkın Leylanın Mecnunu Şirinin eğer Ferhadı var
Ehl-i temkinem beni benzetme ey gül bülbüle Derde sabrı yok anın her lahza bin feryadı var
Öyle bed-halem ki ahvalim görende şad ol Her kimin kim dehr cevrinden dil-i naşadı var
Gezme ey gönlüm kuşu gafil feza-yı aşkta Kim bu sahranın güzer-gahında çok sayyadı var
Ey Fuzuli aşk men´in kılma nasihten kabul Akıl tedbiridir ol sanma ki bir bünyadı var
Fuzuli
GAZEL -3-
Batalı kana ohun dîde-i giryân içre Bir elifdür sanasan kim yazılur cân içre
Yeridür sîne-i sûzânuma külhan deseler Anca kim yandı ohun sîne-i sûzan içre
Cânı ten içre ne sahlardum eger bilse idüm Ki degül gizlü gam-ı lâ´l-i lebün cân içre
Ala gör ohlarını dîdelerümden ey dil Hayfdur olmaya nâ-geh ite müjgân içre