Ebu s-Su'ûd Efendi'nin Yunus Emre Hakkında ki düşüncesi (2. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Şeriat Sucuğu

quote: Orijinalden alıntı: Voronej

Vay be şaşırdım.

teşekkürler.

video linkimi de koyman mümkün mu acaba.

quote:

Orijinalden alıntı: E-Nazmi

Yunus Emre kesinlikle büyük şairdir. Ama Yunus Emre'de de Hayyam'da olduğu gibi bir durum vardır. Şu an Yunus Emre'ye ait olduğu sanılan yanlış hatırlamıyorsam dört yüz kadar şiir olması lazım. Lakin bu şiirlerin hepsini Yunus Emre yazmış değildir. Pek çok başka şairin, en az beş-altı tane, kendi yazdıkları şiirleri Yunus Emre namıyla kaydettikleri bilinir/sanılır. Mesela Faruk Kadri Timurtaş yayınladığı divanda tespit ettiği otuz kadar şiirin Yunus Emre'den sonra yaşamış ama Yunus mahlasını kullanmış bir şaire ait olduğunu söyler. "Sordum sarı çiçeğe" de bunlardan birisidir mesela. O yüzden tam olarak Yunus'un ne yazdığını bilmeye pek imkan yoktur. Yalnız dikkatimi çeken husus şu ki "Aşkın aşıklar öldürür, aşk denizine daldırır, tecelli ile doldurur, bana seni gerek seni" diyen bir adam var. Bu adam aynı zamanda "Kıl gibi köprü gerersin geç deyü/ Gel seni sen tuzağımdan seç deyü/ Ya düşer, ya dayanır, yahut uçar/ Kıl gibi köprüden adem mi geçer" diyebilir mi? Bu ne biçim tezattır? Hangisi gerçek Yunus Emre'dir? Bana kalırsa "aşkın aşıklar öldürür" diyen kişdir. Ve gene bana kalırsa aslında kendisinin olan şiir sayısı da olsa olsa yüz falandır. Ciddi oturup bu konuda araştırma yapmadım ama tahmini sayı söylüyorum.

Ama benim en gıcığıma giden şeylerden birisi de şimdiki bazı kişilerin, ki onların kim olduğunu iyi biliriz, Yunus Emre gibi büyük şairleri kullanarak Vahdet-i Vücut saçmalığını, ki alt tarafı bir felsefe akımıdır, gerçek İslam diniymiş gibi göstermeye çalışmasıdır. Mesela Sinan Yağmur denen zat. Mübarek adam beş senede on beş kitap yazdı. Her birisi de yüzbinler sattı. Aslında bazen düşünüyorum da kandırılmaya bu kadar meraklı, kendisi tek birşey bile düşünemeyen bu kadar insan varken bu çektiklerimiz bize revadır gibi.

Ek Açıklama: Büyük şairlerden kasdım mesela Hafız Şirazi'dir. Geçenlerde birisiyle bir tartışma yaşadım. Adam Hafız Şirazi'yi ömründe benden duydu ilk defa. Bir beyitini söyledim. Hemen atıldı; "bak işte burada tasavvuftan bahsediyor. Şarap ilahi aşktır" falan diye. Artık bana duymaktan gına gelen şeyler. Neymiş, şarap ilahi aşkmış. E sen öyle düşünecek olduktan sonra zaten her şiir tasavvufi her şair ehl-i tasavvuf olur.

quote:

Orijinalden alıntı: Voronej

quote: Orijinalden alıntı: E-Nazmi Yunus Emre kesinlikle büyük şairdir. Ama Yunus Emre'de de Hayyam'da olduğu gibi bir durum vardır. Şu an Yunus Emre'ye ait olduğu sanılan yanlış hatırlamıyorsam dört yüz kadar şiir olması lazım. Lakin bu şiirlerin hepsini Yunus Emre yazmış değildir. Pek çok başka şairin, en az beş-altı tane, kendi yazdıkları şiirleri Yunus Emre namıyla kaydettikleri bilinir/sanılır. Mesela Faruk Kadri Timurtaş yayınladığı divanda tespit ettiği otuz kadar şiirin Yunus Emre'den sonra yaşamış ama Yunus mahlasını kullanmış bir şaire ait olduğunu söyler. "Sordum sarı çiçeğe" de bunlardan birisidir mesela. O yüzden tam olarak Yunus'un ne yazdığını bilmeye pek imkan yoktur. Yalnız dikkatimi çeken husus şu ki "Aşkın aşıklar öldürür, aşk denizine daldırır, tecelli ile doldurur, bana seni gerek seni" diyen bir adam var. Bu adam aynı zamanda "Kıl gibi köprü gerersin geç deyü/ Gel seni sen tuzağımdan seç deyü/ Ya düşer, ya dayanır, yahut uçar/ Kıl gibi köprüden adem mi geçer" diyebilir mi? Bu ne biçim tezattır? Hangisi gerçek Yunus Emre'dir? Bana kalırsa "aşkın aşıklar öldürür" diyen kişdir. Ve gene bana kalırsa aslında kendisinin olan şiir sayısı da olsa olsa yüz falandır. Ciddi oturup bu konuda araştırma yapmadım ama tahmini sayı söylüyorum. Ama benim en gıcığıma giden şeylerden birisi de şimdiki bazı kişilerin, ki onların kim olduğunu iyi biliriz, Yunus Emre gibi büyük şairleri kullanarak Vahdet-i Vücut saçmalığını, ki alt tarafı bir felsefe akımıdır, gerçek İslam diniymiş gibi göstermeye çalışmasıdır. Mesela Sinan Yağmur denen zat. Mübarek adam beş senede on beş kitap yazdı. Her birisi de yüzbinler sattı. Aslında bazen düşünüyorum da kandırılmaya bu kadar meraklı, kendisi tek birşey bile düşünemeyen bu kadar insan varken bu çektiklerimiz bize revadır gibi. Ek Açıklama: Büyük şairlerden kasdım mesela Hafız Şirazi'dir. Geçenlerde birisiyle bir tartışma yaşadım. Adam Hafız Şirazi'yi ömründe benden duydu ilk defa. Bir beyitini söyledim. Hemen atıldı; "bak işte burada tasavvuftan bahsediyor. Şarap ilahi aşktır" falan diye. Artık bana duymaktan gına gelen şeyler. Neymiş, şarap ilahi aşkmış. E sen öyle düşünecek olduktan sonra zaten her şiir tasavvufi her şair ehl-i tasavvuf olur.

Ete kemiğe büründüm …. Yunus diye göründüm.
Sıyırın eti kemiği, işte onun sesi, işte onun kendisi.
Ol kadiri kün feye kün, lutfedici sübhan benem.
Kesmeden rızkı veren cümlelere sultan benem.
Nutfeden Adem yaradan, yumurtadan kuş türeten.
Kudret dilini söyleten, zikreyleten sübhan benem.

Hem batinem hem zahirem, hem evvelem hem ahirem.
Bu cümlesini yaratıp tertib eden Yezdan benem.
Yoktur anda tercüman, andaki iş bana ayan..
Bin bir adı vardır bir adı da Yunus, ol sahibi Kur’an benem.

quote:

Orijinalden alıntı: Renuu

Arkadaşlar bazı büyük zatlar Allah aşkıyla kendilerinden geçmişler ve bu sarhoşlukla çok aykırı cümleler sarfetmişlerdir.Bunlar bizim erişebileceğimiz makamlar değillerdir.Ve de sıradan insanların anlayabileceği hadiseler değildir.Bu yüzden bu kişilerin çoğu ya toplum tarafından linç edilmiş ya da asılmıştır.Cüneyd Bağdadi,Hallaçlı Hüseyin Mansur gibi zatlar bunlara örnek verilebilir.Bu büyük insanlar bazen ilahi aşkla coşmuşlar "Ben Allahım" , "Allah benim sarığımın içindedir." gibi cümleler kullanmışlardır.Tahmin ediyorumki Yunus Emre de buna benzer şeyler yaşamıştır.Bu sebeple Yunus Emre'ye bir Hayyam benzetmesi yakıştırmak da hiç doğru değildir.