Antidepresan kullanıyorum.Kullanmayı düşünenlere yaşadıklarım (2. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Underworld16

Bende yaklaşık 3 aydır kullanıyorum takıntı, davranış ve kaygı bozukluğu yüzünden. Beni iyileştirdi, yeniden hayat verdi desem yeridir. Önceden günümün çoğu zamanında hissettiğim ve düşündüğüm tek şey vardı onlarda beni mutsuz, rahatsız eden takıntılarım. Henüz çok genç olmama rağmen hayata olan inancımı kaybetmiştim, kaygı ve stresten cinsel istek bile kalmamıştı 1-2 ay hiç bir şey yapmadan durabiliyordum ve isteğimde gelmiyordu. Tek kelimeyle aldığım her nefes sanki nefes değil boğucu sıcak bir buhar gibiydi, spor yaparken her an düşüp bayılıp, ölecek gibi hissetmek 70 yaşında ölüm döşeğinde birisi gibi hissetmenin tarifi imkansızdı. Peki ilaç şimdi bana ne yaptı ? Sürekli bir şeye odaklanmamı engelliyor böylelikle takıntılar tekrarlamıyor, fiziksel olarak rahatlamamı sağlıyorlar (Normal omuz hizası, nefes dengesi, kalp çarpıntılarının bitmesi) bana kendim için yaşamayı hatırlatıyorlar, eğlenmeyi unutmuştum, bir müzikten zevk alabilmeyi bunları tekrar edindim. Ve inanılmaz bir şey belkide en yaygın görülen yan etkisidir cinsel isteksizlik ve genel iktidarsızlık, bende ise aşırı bir isteklilik var, karşı cinsime yeniden karşı cinsimmiş gibi bakabiliyorum ve onlarla bu yönde iletişim kurabiliyorum. Geç boşalma sıkıntısı yaşar genellikle insanlar bende bu sıkıntıda yok. Yemek yerken acaba hangi lokmada boğulabilirim diye düşünmüyorum artık veya olabilecek kötü olayları kafaya takıp saatlerimi harcamıyorum, hayatın akışına uyum sağlıyorum. Uzun süredir de spor yapmak benim için bu kadar keyifli olmamıştı, her an bayılacak, ölecek gibi yaptığım sporu gayet kuvvetli bir şekilde aşırı zevkle yapıyorum. Zihnimdeki bütün kara bariyerler kalktı sanki. Onun haricinde bazı zamanlar bir takım şeylere tepkisiz kalabiliyorum iyi veya kötü olsun. Mesela normalde beni sevindirecek bir şey çok nadirde olsa hiç bir etki uyandırmıyor aynı şekilde kötü şeyler içinde geçerli ama sadece nadiren ve bazı zamanlarda. İlacıda ömür boyu kullanmayı düşünüyorum çünkü şimdi ilacı kullanırken normal bir insan nasıl olurmuş onu anladım, ben bu ilacı almadan önce gerçekten hayatı yaşamıyormuşum, hiç bir hareketim sağlıklı değilmiş. Bu ilacı aldığımda hastalığımın ne kadar ciddi bir şey olduğunu farkettim, çünkü ilaçtan önceki bozuk algıda zaten ne yaşadığınızı pek anlayamıyorsunuz. Ancak sakin kafayla analiz ettiğinizde durumun kötülüğü ortaya çıkıyor. Bu ilacı belki ömür boyu kullanmak, yaşamımdan 10-15 sene kısaltabilir, lakin uzun yaşammı yoksa kaliteli yaşammı diye soracak olursanız, ben kesinlikle kaliteli yaşam derdim.

Edit: Bu ilaçları normal bir insan kullandığında hiç bir etki göremez şimdiden söyleyeyim. Normal bir insana özgüven vermez, daha rahat olmasını sağlamaz, kafa yapmaz. Sadece saçma salak yan etkilerini gördüğünüzle kalırsınız. Hasta olmadan ilaç kullanan iyileşemez, ilacın etkisini görebilmek için öncelikle hasta bir insan olabilmek gerekiyor.