aile evinden ayrılıp sıfırdan hayat kuran var mı? (3. sayfa)

hocam rest çekmeden bir miktar aile desteğiyle ayrılmanın öneminden bahsetmişsiniz ama bizim evde böyle bir durum yok. sen öyle zannediyorsun diyebilirsin ama gerçekten yok. gri yok ya siyah ya beyaz. onların dediği olacak, ha istemiyorsan git çalış kendi evine çık hayatın boyunca sürün kafasındalar. ha bir de çalışacaksam onların dediği bir fabrikada çalışıcam yok öyle seçmek, çalışıp evden ayrılmak. tek başına napıcan zaten sen??? ne anlatırsın nasıl uzlaşırsın böyle insanlarla hocam, duvara konuşsam daha iyi sanki. üniversite konusunda bile hem çalışır hem okursun dediler, ben seni tekrar okutamam dedi babam. yani sonuç yine benim planıma çıkıyor.

evlenmekten falan hiç bahsetmedim zaten hiç düşünmedim. hayatını yaşayamamış belirli olgunluğa gelmemiş insanlar evlenince, bir de üstüne çocuk yapınca hataların en büyüğünü yapıyor bana kalırsa. aile içi huzursuzlukların biraz da bu konudan çıktığını düşünüyorum. zaten bu yaşa kadar da ilişkim olmadı sadece takıldım. o yüzden bu seçeneği es geçiyorum.

malesef ki bana başka çare bırakmıyorlar.

Dostum senin yaşadığın hayatı yaşamadan senin konumunda olmadan tavsiye vermem de doğru değil aslında fakat bizzat arkadaşım üninin son yıllarında bu tarz bir şey yaptı kalktı arkadaşının yanına gitti kendi işe girdi fakat kendi iradesi sayesinde borca batmadan, çökmeden, iflas etmeden kendini kendisine ve ailesine kanıtladı geldi fakat bir miktar birikim ile kendini sağlama alarak gitti 1-2 yıl çalıştı o işyerinden çıktı geldi şuan ailesinin yanında yaşıyor ve çalışıyor eski o babayla çatışmaların bir çoğundan kurtulduğunu söylüyor fakat eskisi kadar olmasa da babasının oğlum buranın ağası benim, alfası da benim amacım senin kötülüğün değil ama içgüdüsel olarak rekabette ben senden daha olgunum, tecrübeliyim, birikimliyim haliyle ne yaparsan yap, ne edersen et, başarırsan başar ben senin bezine sıçarken dışarda çalıştığım zamanları hatırlıyorum mottosunun hiçbir zaman geçmeyeceğinin farkında. Babası bunu demiyor ama bir çok ana veya babayı sinirlendirdiğimizde akıllarından geçip söyleyemedikleri şey bu genel olarak. Şuan o da ailesi de memnun çünkü ayrı bir evde tek sorun ekstra masrafları değildi ben işten eve geldiğimde ailemin yanında yatağımda film izlerken erken kalkmadan ötürü uyuya kalmışken o arkadaşım kanka ütü yapıyorum, yemek yapmıştım bulaşıkları temizliyorum veya işten geldikten sonra yemek yapıyorum veya tuvalet temizliyorum diyordu.

Anne ve baba ile ilgili sorunlarda zaten bilinçaltlarından bu istemsiz önyargıyı silebilmek veya kabullenmesi oldukça zor, genelde bir çok anne, babanın aklından bu geçiyor bence çok sinirlenmedikleri sürece dile getirmiyorlar bir çoğu. Biz ailelerin oyuncağı veya kölesi değiliz fakat emzirip, yedirip, içirip büyüttükleri projeler olduğumuz gerçeğinin farkında olmalıyız.

Demek istediğim ne olursa olsun huylarına git veya şunu yap bunu yap değil. Al eline bir kağıt kalem bir hesap kitap yap, ne kadar birikimin var işe girebilsen ne kadar kazanırsın. Bilmiyorum düzenli olarak ne kadar bir işe girip çalıştın? Psikoloji sırf evde değil gündelik hayatta her yerde önemli bunun farkında ol. Kimi insanları etkilemesi, kendini o insanlara başarılı hissettirmesi, güçlü hissettirmesi veya insanları kendi fikirlerine çekebilmek, ikna edebilmek daha zordur, kimisi için daha kolay. Fakat daha bugün aklımdan geçen şeyi söyleyeyim ben ailemden duymadığım lafı dışarda okulda arkadaş veya öğretmen veya işyerinde işveren veya benden yetkili kişilerden işittim. Bunu ailemi yüceltip bu insanları küçültmek için söylemiyorum. Ailemden de kötü sözler işittiğim olmuştu fakat serseri, asi bir evlat olmasam da evde yaşadığım sorunlara karşı anne, baba diye alttan alıp laf yutmuşluğum çok azdır söylediğimin karşılığını evde verirken dışarı da iş yerinde 2 kere söylesem büyük ihtimal karakolluk olurdum.

Bu arada bu yaşlarda düşünmemiş gereken en önemli çözmemiz gereken şey de bu konu. Kimseyi küçük düşürmeden, aşağılamadan dengeli bir şekilde çözmemiz gereken önemli bir konu bu. Aileler biz yaşayamadık, gidemedik, yapamadık deyip bazen çocuklarının istediklerini, bazen istemediklerini çocuklarına sürekli olarak hediye etmeye çalışıyorlar fakat bu uzun vadede iyi bir şey değil. Evli, barklı, çocuklu olup çalışmayan insanlar var bu tembellik, hazırcılık sayesinde. Bir çok yaşıtımız kimi zaman ailesinin dayatması kimi zaman ailesi karışmadan aile desteği ile bu konuları düşünmeden laylaylom okuyoruz, evleniyoruz, çocuk yapıyoruz anne, baba manevi - maddi ilişkiyi kesse çocuğunu ne bakıcıya bırakabilirsin ne de 3-4 yaşına kadar bir yere götürebilirsin. Bırakın bizim gibi 20-25'li yaşları şuan 30-40 yaş arası bir çok insan bizzat kendi gözümle tecrübe ettiğim kadarıyla söyleyeyim karı, koca 10-12 saat çalışmak zorunda olup küçük çocuğu olan insanların anne, babaları olmasa çocukları bırakabilecekleri, emanet edebilecekleri kimse yok. ( Belirli bir yaşa kadar kreş, ana okulu olmuyor veya belirli bir yaşın altında da sen çocuğu para ile gönderiyorsun sosyalleşsin güvenli bir şekilde yaşıtlarıyla oynasın, eğlensin diye çocukları tüm gün uyutup sonra çocuklarınızla ilgileniyoruz ayağı yapıyorlar tabi 3-4 saat öğlen uyuyan afacan akşam bu sefer seni yatırmıyor tabi uykusunu aldı o :P )

Ama yaşıtlarımdan da bizzat gözlemlediğim kadarı ile söylüyorum ailenin emir eri olmamak lazım da hali vakti yerinde anne, babaya rest çekmenin de maddi bedeli ortalama düğün maliyeti 50-100 bin TL, ev fiyatı 500-600 bin TL, araba fiyatı 150 bin TL gibi ne kadar ciddi olduğunun farkında olmak lazım. Yada ev kirasının 1500-2000 TL, internet faturasının 100 TL, tel faturasının 40-50 TL, elektrik/su/doğalgaz üçlüsünün 400-500 TL olduğu gerçekleri hafife alınmamalı.

hocam sen benim yazdıklarımı iyice okudun mu yoksa kafan mı karıştı merak ettim doğrusu. yarın ailem evde yok diye yine temizlik yapıcam mesela. kaçta kalksam diye düşünüyorum :d daha pazartesi yaptım halbuki. günlük ev işi rutinlerini saymadım bile? üstelik bir işe girip çalıştın mı bilmiyorum demişsin, konuyu açtıgım yazıda belirttim. yerli yabancı birçok müşteriyle muhatap olmuştum, daha kendini götüremeyen mağaza görevlileri ve yetkilileri de cabası.

neyse uzatmayacagım yine de vakit ayırıp cevap yazdığın için teşekkürler 🙏