6. His üzerine tartışma?

quote:

Orijinalden alıntı: Alagan

Konuya dair ilginç bir eleştiriden bölüm

...Bir kere gördüğü hayaletlerden daha görür görmez çok korkan ve onlarla herhangi bir şekilde iletişime girmeyi baştan reddeden, Crowe tavsiye edene kadar da buna hiç yanaşmayan Cole' un nasıl olup da Crowe' a daha başından itibaren yakınlık duyduğunu ve ondan niye korkmadığını anlayamadım. Diğer hayaletlerden farklı olarak Crowe' un yarasının görünmediği ve çocuğun baştan itibaren onun ölü olduğunu bilmediği varsayımını düşünelim. Bu varsayımı düşünmek, onu çürüten delili de hemen ardından insanın aklına getiriyor. Filmin en kritik sekansı olduğuna inandığım "bir adım ileri-geri" oyununun cereyan ettiği ev sahnesinde Cole' un annesi Lynn' in ( Toni Colette ) bir anda "siz rahatça takılın" der gibi ortalıktan kaybolması, Crowe ile tek kelime dahi konuşmaması enteresan ama çocuğun Crowe' u daha görür görmez "anne kimdir bu amca?" diye sormaması daha da enteresan. Demek ki çocuk Crowe' un aslında var olmadığını biliyor... acaba? Bu sahne hakikaten inanılmaz bir on yedi bilinmeyenli denklemi ( denklemlerin hepsi inanılmazdır ) andırıyor. Çünkü yine bu sahnede Crowe' un nasıl içeri girdiğinin mantıklı bir açıklamasını yapacak bir babayiğidin ( filmin kadrosundan birinin bile ) olduğunu sanmıyorum. Bir düşünelim: Acaba kapıyı çalarak mı girdi içeri? O zaman ona kapıyı açan kimdi? Normalde çocuğun annesi olurdu ama o Crowe' u görmüyor ki... Bu, gerçekten de cevabı olmayan bir soru. Eğer Crowe tanıdığımız bütün hayaletler gibi duvarın içinden geçtiyse o zaman niye ölmüş olduğuna finalde o kadar şaşırıyor? Neticede bu soruları uzatmak mümkün ama çıkardığımız sonuç önemli: Ne olursa, ama ne olursa olsun Crowe o sahnede bir ölü olduğunu anlardı. Dolayısıyla gördüğümüz üzere bunu anlamamış olması saçmalığın daniskasıdır. En merak ettiğim husus ise böyle bir final şokunun kurbanı olmuş filmin senaryosunu yazanlar, filme hazırlanırken defalarca okuyan oyuncular, tüm bu kadronun gerçek hayatlarındaki sevgilileri ya da eşleri vs. arasından "yahu bu sahne biraz kafamı kurcalıyor" diyen birinin çıkmaması... Bu ancak iki nedenle olabilir: Ya hepsi birden bu hataları göremeyecek kadar salaktır ( bu seçenek ihtimal dışı elbette, "onlar salaksa onların milyarda biri bile kazanmayan sen nesin o zaman?" derler adama ), ya da gördükleri halde "yahu n' apalım, finalin etkileyici olması için bu şakilde çekmek gerekiyor" diye düşünmekteler. Sonuçta salt bu film değil, finalde seyirciyi soğuk duşa sokacağım kaygısıyla film kotaran her yönetmen ve elbette her filmde aynı probleme şahit olduk daha önceleri, velhasıl şerbetliyiz böyle şeylere...

quote:

Orijinalden alıntı: by_ram

yukarıdaki eleştiriye benzer şeyler bulduk okuduk biz de ancak ikna olamadık. Arkadaşın en kuvvetli delili

çocuk filmin sonunda "onunla nasıl konuşabileceğini biliyorum, uyurken konuş" diyor. Buna dayanarak çocuğun bildiğini savunuyor. Ben de ölülerden bu kadar korkan bir çocuğun adamla rahat rahat konuşması ve iletişim kurmasından dolayı bilmiyor diyorum.

Karara varamadık.

quote:

Orijinalden alıntı: diablo12

quote: Orijinalden alıntı: by_ram yukarıdaki eleştiriye benzer şeyler bulduk okuduk biz de ancak ikna olamadık. Arkadaşın en kuvvetli delili çocuk filmin sonunda "onunla nasıl konuşabileceğini biliyorum, uyurken konuş" diyor. Buna dayanarak çocuğun bildiğini savunuyor. Ben de ölülerden bu kadar korkan bir çocuğun adamla rahat rahat konuşması ve iletişim kurmasından dolayı bilmiyor diyorum. Karara varamadık.

http://www.youtube.com/watch?v=FLyYYHqVTsE

Şu sahneyi hatırla, Çocuk burda ölü olan babaannesiyle konuştuğunu söylüyor.. Demek ki ölülerin hepsinden korkmuyormuş