24 YAŞINDA YENİ BİR ÜNİVERSİTE

quote:

Orijinalden alıntı: SalahaddinEyyubi

Hocam öncelikle Allah yolunu açık etsin, gönlüne göre versin. Ben de 23 yaşına girdim ve daha 2. sınıfım. Benim de sene kaybım var. Fakat ben bu sene kayıplarına ''kayıp'' gözüyle bakmıyorum. Zararın neresinden dönersem kârdır mantığıyla devam ettim hep. İşin biraz duygusal yönünden bakacağım. Teknik konuşamam hiç. Şu hayata bir kere geliyoruz ve hiç istemediğimiz işlerde, hiç istemediğimiz paralara, hiç istemediğimiz insanlarla çalışıyoruz. Zorunda mıyız? Hayır... Ben bu ortalama 60 senelik hayata(tabii yaşarsak) pişman olmak için gelmedim. Ben de insanım ve benim de hayallerim, isteklerim, arzularım var. Bunları gerçekleştirecek gücüm de... Ben de isterdim bunların farkına daha önce varmak veya sene kaybı yapmadan bunları gerçekleştirmek ama işte her zaman öyle olmuyor. Bir şeylerin farkına varabilmek için bir şeyleri kaybetmek gerekiyormuş ki biz de senelerimizi kaybetmişiz. Olsun, hiç önemli değil. Şu açıdan bakalım, sen kısa vadede sene kaybetmiş olabilirsin ancak uzun vadede düşündüğünde eğer bu okuduğun bölümde iyi yerlere gelir güzel bir iş sahibi olabilirsen bundan sonraki 30-40 senen, hatta ölene kadarki hayatın vicdanın rahat ve güzel bir şekilde geçecek. Şu an normal bir işte, 4 sene okuyacağın zamanda, çalışıp çok güzel para kazanırsın ama sonrası, ölene kadar istemediğin mesleği yapıp istemediğin paraya çalışmak mı? Veya, okuduğunda 4 sene istediğin paraları kazanamayacaksın ama sonrası? Bütün bir hayatın pişmanlık içerisinde geçmeyecek. İnsanın hayatta, hür iradesiyle gönlünün istediği şeyi yapması kadar güzel bir şey var mı? Dediğim gibi, kısa vadede okumayıp çalışmak bir yere kadar ilerletir seni. Ancak hayatının tamamını düşünmek zorundasın. Yani benim bu kadar anlatıp bu meseleyi memleket meselesine çevirmem bile yanlış aslında. Hatta senin, 24 yaşında üniversiteye başlanır mı demen bile yanlış. Çünkü bu çok normal bir şey dostum. Eminim ki böyle sorular sadece bizim ülkemizde soruluyor. İnsanımız maalesef erken yaşta iş sahibi olup erken yaşta para kazanmayı çok büyütüyor. ''Aman oğlum kısa yoldan bir iş sahibi olun'' cümlesini eminim sen de çok duydun. Maalesef insanımızın düşündüğü gibi yürümüyor bazı şeyler. Hiç sormadılar, yahu sen ne istiyorsun şu hayatta? Şu hayat denen yere geldin de kardeşim sen ne yaparsan mutlu olursun? Ne yapmak istiyorsun? gibi sorular. Hep kısa yolu neyse oraya gidin onu yapın onu edin dediler. Her neyse etrafımızdakileri suçlamıyorum. Suçlu olan biziz. İşin bu duruma gelmesi bizim yüzümüzden. Biz bir şeylerin farkına geç vardık. Ben hayatım boyunca yapmak istediğim şeyin 21 yaşında farkına vardığım için, sen 22 yaşında vardığın için biz suçluyuz dostum. Suçluyuz ama bu suçtan da geri dönülebilir. Yani hâlâ müebbet yemedik ve hâlâ özgürüz :) O yüzdendir ki dostum, şu kısa hayatımızda ne yapmak istediğini biliyorsan ne ile mutlu olacağını biliyorsan durma, yürü. Kim ne derse desin. Hem biliyor musun okuduğum sınıfta, o sene yerleşen kişi çok az. Sınıfın yüzde yetmişi hep geç kalmış veya ilk üniversitesinden bir şey anlamayıp ikinciyi okuyanlar. 28 yaşında 3 yaşında çocuğu olan bir bayan var sınıfta. Benden büyük geneli, düşün. Hocam bir dost tavsiyesi olarak kabul edersen eğer sevinirim. Lütfen zoru başar ve öbür sene olan sınava hazırlan. 1 senede yapılmayacak şey yok. Biliyorum maddi durumun zayıf ama çalışmana engel değil. Neden 2019 Yks'sini kazanamayasın? Neden 2020'yi bekleyesin? Ben kendi başıma evimde çalıştım. Kafam attı çıktım kütüphaneye gittim. Sadece inanmak lazım. Bu sene de bu işi yapabilirsin. Sen bunu yapabilecek kapasitedeyken neden 1 sene daha bekleyesin? Dostum, kimseye aldırış etmeden kendi yolunda yürü. Eminim ki ileride çok iyi yerlere geleceksin. Her şey senin elinde unutma. Kendine iyi bak. Allah yolunu açık etsin.