BOŞA MI YAŞIYORUZ ? (CİDDİYET İÇERİR) (5. sayfa)

BOŞA MI YAŞIYORUZ ? (CİDDİYET İÇERİR) - Sayfa 5

Tulparr · 2014-04-17T01:36:10.0000000+03:00

İnternette ,genel kitaplarda,ders kitaplarında görüyürum ki dünyada şu ana kadar bir çok bilim adamı,düşünür vs. gelmiş ve iz bırakıp ölmüşler,arkalarında ,kuramlarını,bilgilerini,formüllerini ve kitaplarını bırakmışlar Çevreme bakıyorum çoğu insan dünyada sineğin boka yaptığı sersemce dolaşmasında ki durumundan hiç bir farkı yok,belki tek farkı aklı olması onuda kullanmıyor.Burdan ben sabah akşam teori üretmek için uğraştığım anlamına gelmesin sadece anlam veremiyorum ama bir kitap oku fikrin olsun düşün sorgula be kardeşim .İster fen bilimleri ister sosyal bilimleri hiç farketmez .Nedenselliği araştır sonuca gitmeye çalış adam üniversiteye gelmiş hala batak,okey ,piyasa yapma kızlara goygoyculuk peşinde. Şu anda Türkiye gençliği olarak çoğumuzun yaptığı ye,iç,sıç yat prensibi. Ekosisteme katkı olmaktan öteye gidemedik .Ayda 1 düzenli olarak farklı kişilere aşık olup kafeteryalarda piyasa yapmak bizim hayatımız için ''Nirvana '' başka bunun ötesi yok. Bizi bu duruma getiren şeyler nedir ? Anlayamıyorum .

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

2 Misafir - 2 Masaüstü

5 sn

103
Cevap

11
Favori

2.863
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

0 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa:

önceki 2 3 4 5 6

Giriş

Mesaj

Tim Robbins

Yüzbaşı

359 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: lakiros

quote:

Orijinalden alıntı: Muhalif Tarihçi

Din-Siyaset ve Kaos üçgeninde mahvolmaya yüz tutmuş,suça,pisliğe ve bataklığa batmış bir ülkeyiz.
Yeşil alan sıfır,sosyal imkanlar sıfır,spor ve sanat imkanı sıfır,uzay ve bilim araştırma imkanları yok.Türkiye'de doğan ve zoraki müslüman olan,Türk diye kandırılan her insan evladı senin kaderini yaşamak zorunda,bende.

Avustralyada doğsaydın,3-4 spor branşında lisansa sahip,bilimsel konularla içli dışlı,hastanede sıra beklemeyen,milliyetçlik denen nefret kavramından uzak ve mutlu bir insan olurdun.Böylelikle yaşama nedenini sorgulardın,şu an gelecek kaygısı taşıyorsun muhtemelen.Hepimiz gibi.

Benim 2 spor dalında lisansım var, hastanede sıra bekleme denen bir şey yok, milliyetçiliğin nefret boyutunu sadece int. üzerindeki bebelerde görüyorum. Bence sen hayatı bilgisayar başında öğrendiğini sanıyorsun. Bir çok durumda avrupadan iyi durumdayız. Avrupa ülkelerindeki insanlar bizden fazla olarak maddi imkanla sağlanacak belli başlı durumlarda önde gidiyorlar.

Hatırlatayım; 1 avrupa ülkesi bizim büyükşehirleimizden daha az nüfusa sahip e hiç biri dünya savaşlarından kalıcı etkiler almadı. Her bölgesinde ayrı insan yapısıyla karşılaşılan, 1 asır öncesine akdar tarihi savaşlarla geçmiş, 76 milyon nüfusa sahip, başında 30 senedir terör sorunu olan ve hiç kimseyi sömürmeden kendi ayakları üzerinde bir ülkeyiz.

Bence genel yapımıza göre iyi durumdayız.

Nickinin ilk harfi geçerli fakat 2. kelimeyi çıkarmalısın ordan.

Lakiros, bazı noktalara açıklık getirmem lazım.

Sırayla gidelim.
Senin iki spor dalında lisansın olması, ülkenin vaziyetini değiştirmez. Lisanslı sporcu olmak ve o spor dalıyla ilgilenip hayatını idame ettirmek gibi bir şey düşünce bu ülke insanının algıları dahilinde değil. Bunun sebebi de böyle bir şeyin onlar için inanılır ve gerçekleştirilebilir düzeyde olmaması. Güç bela karın tokluğuna yaşayan ya da 40larında 50lerinde hayatı anca düzene girip kendine vakit ayırabilen insanların, evlatlarını herhangi bir spor dalında destekleyeceğini düşünmüyorum. Bu noktada bir tek futbol'u örnek verebiliriz. İstisna ebeveynler olabilir tabi ama en başında imkan yoksa elden bir şey gelmez.

Para kazanma kısmını boşverelim de şimdi lisanslı sporcuları ele alalım. Milli sporcuları düşünelim. Vakti zamanında milli olmuş, milli sporculuk bursu alan insanlara özellikle dikkat edelim. Evet bu insanlar varlar ve aramızdalar, inanmak isteyelim ya da istemeyelim. Aralarında çok yetenekli ve azimli kişiler de var. Velhasılıkelam bu sporcuların yarısını "profesyonel" oldukları spor dalında "rahatlıkla" geçebileceğimi düşünüyorum. Özellikle yaşı 25'i geçmiş sporcularımızı... Bunu yapabilecek tek insan benim falan demiyorum. Yanlış anlaşılmasın. Bunu yapabilecek bir sürü süper arkadaş var. Mevzunun asıl acı yeri ise burası, onlar ya geçim derdine iş kovalıyorlar ya da üniversitelerde kendilerini köreltiyorlar. Neyse buna daha sonra değiniriz icab ederse. Lakin demek istediğim anlaşılmıştır diye ümit ediyorum. En basitinden bir şeyler canlanması için, 76 milyon nufüs ve çıkan başarılı sporcu sayısı şeklinde düz mantık kurabiliriz.

Hastanede sıra bekleme sorunu, özel hastane olmadığı sürece çoğu gelişmiş ülkede de var sanırım. Bizde vaziyet onlardaki kadar iyi durumda olmayabilir. Başka bir ülkede yaşamadım, derinlemesine bilmiyorum açıkçası. Lakin Türkiye'de de her şehir aynı değil. Kimi şehirlerde ya da ilçelerde imkanlar güzel. Burada daha çok, sağlık sigortamızın hakikaten sağlık sigortası olup olmadığını, ne işe yaradığını, işlevselliğini tartışabiliriz. Sigortalı bir kişi, hastaneye yolu düştüğünde kendini maddi bir güvencede hissedebiliyor mu? Yoksa aman borç harç olur denilip bir çok teşhis erteleniyor mu? Tabi yeterince bilgilendirilmemek gibi noktalar da var.

Milliyetçilik ve terör konularına girmiyorum.

En sonunda bu yazıya başlama sebebime geleyim. Asıl bunu yazmak için başladım.
Bir asır önce dahil olduğumuz savaş I. Dünya Savaşıydı, adı üstünde bir Dünya Savaşı, bir çok avrupa ülkesi vardı. Bizim durumumuz vahimdi. Ama atlatttık. Sonra işler bir müddet iyiye de gitti açıkçası. Peki sonra ne oldu? Dostum, II. Dünya Savaşını unutmuşsun. Biz girmedik ve fakat Dünya birbirine girdi, kayıp çok daha fazlaydı.